Μέρα νύχτα υπογράφουν οι γιατροί

Μια ιδιαίτερα πρωτότυπη εργασία παρουσίασαν τέσσερις γιατροί του νοσοκομείου Ναυπλίου, σχετικά με την γραφειοκρατία που εφαρμόζεται για την εισαγωγή των ασθενών στην Χειρουργική Κλινική για νοσηλεία.
Όπως προκύπτει από τα συμπεράσματα της εργασίας που έκαναν οι γιατροί Γιώργος Ευθυμίου, Ε. Παπακωνσταντίνου, Σ. Σαββαΐδης και Π. Γκανάς, χρειάζονται εξήντα ένα έντυπα, σαράντα τέσσερις χειρόγραφες αναγραφές των ίδιων στοιχείων και τελική κατανάλωση χαρτιού που υπολογίζεται σε μία επιφάνεια λίγο μεγαλύτερη των τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων, για να νοσηλευτεί κανείς μόνο και μόνο για δύο εικοσιτετράωρα. Και όλα αυτά εν έτη 2008 που η μηχανογράφηση έχει μπει και στην πιο μικρή επιχείρηση και γλιτώνει από πολύτιμο χρόνο τους εμπλεκόμενους. Πόσο μάλλον τους γιατρούς οι οποίοι με τις ελλείψεις που υπάρχουν σε ανθρώπινο δυναμικό στα νοσοκομεία όλης της χώρας αναγκάζονται να γράφουν και να ξαναγράφουν όλη την ημέρα τα ίδια και τα ίδια, στερώντας ουσιαστικά χρόνο από την νοσηλεία των ασθενών.
Ίσως η γραφειοκρατία αυτή να είναι και ένα από τα αίτια που μονίμως δημιουργούνται ουρές και υπάρχουν τεράστιες καθυστερήσεις και γκρίνιες στα εξωτερικά ιατρεία.
Η εργασία των ιατρών της Χειρουργικής Κλινικής, δημοσιεύτηκε πριν από μερικές ημέρες στην «Καθημερινή», και είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού αναδεικνύει την αναγκαιότητα της μηχανοργάνωσης των νοσοκομείων. Και αυτή η εικόνα θα ήταν παρελθόν εάν δεν καθυστερούσαν τα έργα ανάπτυξης Ολοκληρωμένων Πληροφοριακών Συστημάτων Υγείας στα νοσοκομεία.
Οι τέσσερις γιατροί για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα μέτρησαν τον αριθμό των εντύπων και των βιβλίων που γίνεται επαναλαμβανόμενη χειρόγραφη αναγραφή των ίδιων στοιχείων ενός ασθενή που εισάγεται στη Χειρουργική Κλινική του νοσοκομείου Ναυπλίου, για μία προγραμματισμένη μικρή χειρουργική επέμβαση και νοσηλεία δύο ημερών.
Συγκεκριμένα, μετρήθηκαν 11 καταγραφές των στοιχείων του ασθενούς στα εξωτερικά ιατρεία, με χειρόγραφη συμπλήρωση εννέα διαφορετικών εντύπων συμπεριλαμβανομένων και των διπλότυπων ή τριπλότυπων, 21 καταγραφές στη χειρουργική κλινική με χειρόγραφη συμπλήρωση δεκαοχτώ διαφορετικών εντύπων, ενώ στη νοσηλευτική υπηρεσία χρησιμοποιούνται 11 έντυπα με δώδεκα χειρόγραφες καταγραφές.
Στο χειρουργείο μετρήθηκαν 4 έντυπα με πέντε χειρόγραφες καταγραφές.
Υπολογίζοντας συνολικά τα διπλότυπα και τριπλότυπα έντυπα, μετρήθηκαν 61 διαφορετικά έντυπα, 44 χειρόγραφες επαναλαμβανόμενες αναγραφές των ίδιων στοιχείων του ασθενή και τελική κατανάλωση χαρτιού που υπολογίζεται σε μία επιφάνεια 40.200 τετραγωνικών εκατοστών.
«Η ποικιλομορφία και η έλλειψη προτυποποίησης υποδηλώνει απουσία μελέτης ή προετοιμασίας για μηχανογραφική οργάνωση των νοσοκομείων και συνεπώς δυσχέρειες στην επικοινωνία μεταξύ των μονάδων και στην τήρηση ορθών και ενημερωμένων ιατρικών και υπηρεσιακών αρχείων.
Η προοπτική υιοθέτησης και ενσωμάτωσης ενιαίων μηχανογραφικών εφαρμογών θα εξασφάλιζε γρηγορότερη και ευκολότερη διεκπεραίωση των διαφόρων λειτουργιών ενός νοσοκομείου», επισημαίνει ο υπεύθυνος της εργασίας επιμελητής της Α΄ της Χειρουργικής Κλινικής του νοσοκομείου κ. Γιώργος Ευθυμίου.
Και όλα αυτά τη στιγμή, που όπως σημειώνει και η «Καθημερινή», το Γενικό Νοσοκομείο Ναυπλίου είναι ένα από τα περίπου 85 νοσοκομεία που έχουν ενταχθεί στα Ολοκληρωμένα Πληροφοριακά Συστήματα Υγείας, του επιχειρησιακού προγράμματος «Κοινωνία της Πληροφορίας» του Γ΄ ΚΠΣ. Τη διαχείριση των έργων Πληροφορικής Υπηρεσιών Υγείας έχει αναλάβει πλήρως η Κοινωνία της Πληροφορίας Α.Ε.
Η υλοποίησή τους ξεκίνησε με καθυστέρηση στις αρχές του 2005 και υλοποιείται με αργούς ρυθμούς αφού, όπως ανέφεραν στην εφημερίδα, πηγές του υπουργείου Υγείας, πρόκειται για υψηλής δυσκολίας έργα που σκοντάφτουν στην ποσοτική υποστελέχεση διοικητικού προσωπικού στα νοσοκομεία και στην ποιοτική ανεπάρκεια του προσωπικού που δυσκολεύεται στον χειρισμό των νέων συστημάτων.
Τα μισά περίπου έργα στα νοσοκομεία θα είχαν ολοκληρωθεί έως το τέλος του 2008 που ήταν και η καταληκτική ημερομηνία υλοποίησής τους, αλλά το πρόγραμμα για τα έργα πληροφορικής τόσο στον χώρο της υγείας όσο και σε όλο το δημόσιο σύστημα έλαβε παράταση έως το τέλος του 2009.
Έτσι δεν χάθηκαν τελικά και τα κοινοτικά κονδύλια από τις καθυστερήσεις στα έργα πληροφορικής.

Αντιδράσεις και προστριβές προκάλεσε η πρόταση της Έλσας Παπαδημητρίου για τον Ανάβαλλο

Σαράντα χρόνια μετά τα πρώτα έργα στην περιοχή το να βάλουν τα ίδια σχεδόν πρόσωπα ερίζουν γύρω από τις πηγές και την ποιότητα των νερών. Ιδιωτικός τομέας ή Δημόσιο, είναι το ερώτημα για το ποιός θα αναλάβει πλέον τις τύχες της τελευταίας πηγής της Αργολίδας. Πριν λίγες μέρες οι ουλές της Αργολίδας Έλσα Παπαδημητρίου με μια ομάδα επιστημόνων παρουσίασε τη δική της άποψη για το πως θα πρέπει να γίνει η εκμετάλλευση των πηγών αλλά παράλληλα και τι μέτρα πρέπει να ληφθούν ώστε να εμποδιστεί η υφαλμύρωση του Αναβάλου: Σύμφωνα με την βουλευτή Αργολίδας οι λύσεις είναι «Ένα Μεγάλο και Σύνθετο Δημόσιο Έργο που αν άρχιζε αύριο η προαπαιτούμενη γραφειοκρατική διαδικασία, η υλοποίηση θα ξεκινούσε σε 2-2"2 χρόνια. (ή ως Δημόσιο ή ως Σ.Δ.Ι.Τ.)
Η Άμεση αντιμετώπιση του Διορθωτικού Έργου μέχρι και της παράδοσης του Έργου Κεφαλής μέχρι τα Σημεία Αρχικής Διανομής (6-9 μήνες με Δημόσιο διαγωνισμό) και ταυτόχρονα εκκίνηση του Υπόλοιπου Έργου μέχρι και την Ερμιονίδα, μέχρι και τον τελευταίο χρήστη».
Σύμφωνα με την κυρία Παπαδημητρίου «η υπερήμερη αντοχή του δύσμοιρου φράγματος και η αγωνία μας, κάτι να κάνουμε πριν τα «τινάξει» και η τελευταία Αντλία, μας υποχρεώνουν να επιλέξουμε την δεύτερη λύση και προχωρώ στην παρουσίαση της.
Στα πλαίσια του προβλήματος των υδάτινων πόρων, στην χώρα μας αλλά και διεθνώς, οι εγκαταστάσεις Αναβάλου Κιβερίου κατέχουν μία εξέχουσα θέση, μοναδική στον κόσμο. Κατ' αρχήν, διότι μπορούν να παράσχουν ποσότητα νερού πόσιμου (180 ppm χλωριόντων όταν δουλεύουν σωστά με όριο τα 250 ppm) σχεδόν ίση με την κατανάλωση της Αθήνας. Με τέτοια ποσότητα και ποιότητα λύνεται ταυτόχρονα το πρόβλημα άρδευσης του κάμπου στα Ίρια, του Αργολικού πεδίου και της Ερμιονίδας αλλά και το πρόβλημα παροχής πόσιμου νερού στις πόλεις και τα χωριά μας, κι αυτό χωρίς τα φαραωνικά έξοδα για αφαλατώσεις θαλασσινού νερού που ακούγονται και που είναι και περιβαλλοντικά καταδικαστέες ».
Για να έχουμε όμως αυτά τα αποτελέσματα της Βουλής της Αργολίδας πρότινε τα ακόλουθα : «Ο Ανάβαλός μας σαραντάρισε, κολοβός και συνεχώς φθίνων. Από τεχνική άποψη, σχετικά με την κατάσταση των εγκαταστάσεων και τα μέτρα που επιβάλλονται, πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι τις χαρακτηρίζει κάκιστη συντήρηση που φθάνει τα όρια της εγκατάλειψης. Κι επειδή μια φωτογραφία, ένα δΐίάβ είναι χίλιες λέξεις, ας δούμε που βρισκόμαστε: (προβολή) Να μπω τώρα και στις λέξεις:
1. Η λεκάνη του φράγματος έχει γεμίσει από λάσπη, καλαμιές και φυτά διάφορα και δεν εκπληρεί τον ρόλο της.
2. Το ίδιο το φράγμα έχει διαβρωθεί και έχει εκτεθειμένη την ατσάλινη αρματωσιά του, με κίνδυνο να ερειπωθεί αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση.
3. Οι μηχανισμοί που ανοιγοκλείνουν τις 15 βάννες είναι σε κακή κατάσταση και ένα από τα μοτέρ είναι τελείως κατεστραμμένο.
4. Τα πιεζόμετρα δεν λειτουργούν, ένα είναι κατεστραμμένο.
5. Γενικά, οι αυτοματισμοί που έχουν προβλεφθεί από τον κατασκευαστή και είναι στη βάση του όλου συστήματος δεν λειτουργούν από καιρό.
6. Οι αντλίες είναι σε κακή κατάσταση και χρησιμοποιούνται μία μία σε στροφές πολύ πάνω από τις προδιαγραφές τους, πράγμα που έχει σαν επακόλουθο συνεχείς βλάβες και την γρήγορη φθορά τους. Σε συμπέρασμα, θα πούμε ότι το σύστημα είναι σε άθλιες συνθήκες συντηρήσεως κυρίως διότι δεν έχουν γίνει κατανοητές οι βασικές αρχές με βάση τις οποίες έχει προβλεφθεί να λειτουργεί. Έτσι, και η λειτουργία του και βέβαια η συντήρηση του χωλαίνουν εξ αρχής, και οι εγκαταστάσεις, δουλεύοντας εμπειρικά, έχουν εξ ορισμού χαμηλή απόδοση. Όταν η συντήρηση επηρεάζει πια τις βασικές παραμέτρους (όγκος της λεκάνης ηρεμίας, στάθμη της λεκάνης) τότε πια τα χλωριόντα ανεβαίνουν.
Είναι λοιπόν επείγον να βελτιστοποιηθεί η λειτουργία του συστήματος, και πρώτα απ όλα να προσαρμοσθεί επιτέλους στις βασικές αρχές που το διέπουν. Η βάση τους βρίσκεται στους αυτοματισμούς και τον διαθέσιμο όγκο της λεκάνης. Το πρόβλημα των αντλιών υφίσταται και πρέπει βέβαια να αντιμετωπισθεί, τίποτα όμως δεν θα πετύχουμε όσο παραμελούμε τα δύο άλλα ως άνω. Πέρα από αυτό και με δεδομένη την ύπαρξη σήμερα πιο εξελιγμένης τεχνολογίας, μπορεί και πρέπει να επιτευχθεί η βελτιστοποίηση και αναβάθμιση των εγκαταστάσεων έτσι ώστε να διασφαλίζεται η συνεχής, μόνιμη παροχή νερού πόσιμης ποιότητας. Κάτι τέτοιο μπορεί να επιτευχθεί με την εγκατάσταση συστημάτων αποτροπής των στροβιλισμών στη ροή του νερού και την προσεκτική, μόνιμη παρακολούθηση της λειτουργίας του συνόλου από κατάλληλα εκπαιδευμένο προσωπικό. Από κοινωνικοοικονομική άποψη, η ορθολογιστική και επιστημονικά σωστή λειτουργία του Αναβάλου, καθώς εγγυάται την κάλυψη των αναγκαίων για τις αστικές και αγροτικές ανάγκες και τις απαραίτητες ποσότητες σε μια μακροπρόθεσμη βάση, επιτρέπει τον στρατηγικό σχεδιασμό και ανάπτυξη της περιοχής. Η λύση που προτείνεται πέρα από την εξασφάλιση μιας στερεής αναπτυξιακής προοπτικής, δημιουργεί και εξαιρετικά ευνοϊκές οικονομικές προϋποθέσεις σε ότι αφορά την τιμή μονάδος του κρίσιμου και ζωτικού αυτού αγαθού ».
Κάλεσε μάλιστα και τους δημάρχους του νομού να συμβάλουν και αυτοί ώστε να υλοποιηθούν οι προτάσεις.


Κοινωνικό αγαθό και όχι εμπορεύσιμο προϊόν το Νερό

Η αναφορά τόσο των επιστημόνων οι οποίοι συνοδεύουν την κα. Παπαδημητρίου όσο και της ιδίας στην κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή το φράγμα του αναβάλουν καθώς και το αντλιοστάσιο προκάλεσαν την αντίδραση του νομάρχη Αργολίδας Βασίλη Σωτηροπούλου ο οποίος θεώρησε ότι υποβαθμίζεται με αυτόν τον τρόπο το έργο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Ο κ. Σωτηρόπουλος ανέφερε μεταξύ άλλων ότι το νερό είναι : «Για την Αργολίδα πλέον μετά την λειψυδρία των τελευταίων ετών και την μείωση της παροχής της πηγής της Λέρνης οι μόνες πηγές που μπορούν και πρέπει να αξιοποιηθούν είναι οι πηγές του Αναβάλου. Το έργο του Αναβάλου προγραμματίστηκε από τη δεκαετία του 1960 για την ικανοποίηση επιτακτικών αναγκών καταρχάς αρδευτικών, αλλά και με απώτερους στόχους ύδρευσης του Νομού λόγω της υδατικής ανεπάρκειας και της υφαλμύρωσης. Λειτουργεί όμως και ως περιβαλλοντικό όπου με τη συνεχή επέκταση των δικτύων προστατεύεται ο υπόγειος υδροφορέας και αποφεύγεται η διάνοιξη νέων αρδευτικών γεωτρήσεων.
Για τον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφορέα από το 2005, μετά από μια σημαντική μελέτη που κάναμε, υπογράφει ΚΥΑ των Υπουργείων ΠΕΧΩΔΕ και Αγροτικής Ανάπτυξης για να χρησιμοποιούμε τα νερά του Κεφαλαρίου και της Λέρνης για τη βελτίωση των ποιοτικών στοιχείων των υπογείων νερών. Δυστυχώς όμως οι καιρικές συνθήκες των τελευταίων ετών με την έντονη λειψυδρία δεν επέτρεψαν να γίνει εμπλουτισμός. Επίσης εξετάζεται ο εμπλουτισμός και με χρήση νερού από μικρά φράγματα σε περιοχές που οι γεωλογικές συνθήκες είναι κατάλληλες.
Ο μεγάλος αριθμός υδρογεωτρήσεων που έγιναν τα τελευταία 50 χρόνια για τις αρδευτικές ανάγκες των αγροτών, χωρίς ουσιαστικά κανόνες χωροθέτησης και διαχείρισης του νερού, επιβάρυναν υπέρμετρα τους αγρότες και με την υπερκατανάλωση οδήγησαν σε υφαλμύρωση των υπόγειων νερών και σε πολλές περιοχές σε μη αναστρέψιμη εξάντληση του υδροφόρου ορίζοντα. Πρέπει να αλλάξουν ριζικά οι σημερινές συνθήκες της χρήσης του νερού και της προστασίας του περιβάλλοντος προς αποφυγή της ρύπανσης, μόλυνση του υδάτινου στοιχείου και των παραθαλάσσιων ακτών.
Οι μεγάλες ανάγκες για άρδευση οδήγησαν τη Νομαρχία σε έντονη διαβούλευση με την Περιφέρεια Πελοποννήσου και πετύχαμε να υλοποιηθούν τα αρδευτικά έργα του Αχλαδοκάμπου, αίτημα δεκαετιών των κατοίκων της περιοχής, το αρδευτικό έργο της Σκοτεινής προϋπολογισμού 3 εκατομμυρίων ευρώ, του Ροινού, των Πυργιωτίκων, της περιοχής Πουλακίδας- Δενδρά, και το έργο μεταφοράς νερού προς Κουτσοπόδι και Σχοινοχώρι προϋπολογισμού 2,4 εκατομμυρίων ευρώ.
Ιδιαίτερα για τις ανάγκες ύδρευσης της περιοχής Ερμιονίδος ολοκληρώνεται η μελέτη φράγματος Τζερτζελιάς προϋπολογισμού 2 εκατομμυρίων ευρώ και διεκδικούμε την υλοποίηση του από την Κυβέρνηση.
Η Νομαρχία Αργολίδος πέρα όλων αυτών που αναφέρθηκαν παραπάνω πρωταρχικά στοχεύει στην αξιοποίηση του νερού των πηγών του Αναβάλου για την κάλυψη των αναγκών άρδευσης και ύδρευσης του Νομού.
Το πρόβλημα είναι σε όλους γνωστό από χρόνια. Η Νομαρχία διαχρονικά δεν είχε ούτε τις αρμοδιότητες ούτε και τους πόρους για την καλή συντήρηση του φράγματος, τη λειτουργία των ισχυρών αντλιών , των πιεζόμετρων κλπ για να μη διακοπή η συνεχής και επαρκής ποσότητα για τις αρδευτικές ανάγκες. Παρ’όλα ταύτα εύκολα ή δύσκολα με μεγάλες προσπάθειες ( Περιφέρειας, Νομαρχίας, ΥΕΒ, ΤΟΕΒ), πολλών και αγωνίες κατορθώσαμε να καλύψουμε τις βασικές αγροτικές ανάγκες και χαιρετίζουμε την απόφαση του Γενικού Γραμματέα για την χρησιμοποίηση ακόμη του νερού του αναβάλου στα δίκτυα ύδρευσης των πόλεων σε περιπτώσεις που το νερό της πηγής της Λέρνης μειωθεί και δεν είναι επαρκές για τη κάλυψη των αναγκών. Σήμερα υπάρχει η τεχνογνωσία που μπορεί να μετατρέψει το νερό του Αναβάλου σε κατάλληλο πόσιμο και να καλύψουμε και τις ανάγκες ύδρευσης όλων των Δήμων του Νομού και όχι μόνο. Η παροχή των πηγών του Αναβάλου έχει εκτιμηθεί σε 40 χιλιάδες κυβικά την ώρα με ποιοτικούς δείκτες ικανοποιητικούς.
Πέραν όμως αυτού υπάρχει ακόμη η δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μέσω κατάλληλου υδροηλεκτρικής εγκατάστασης και θα χρησιμοποιείται για την δωρεά λειτουργία όλων των αντλιοστασίων που επιβαρύνουν σήμερα πάρα πολύ τους πολίτες χρήστες ».
Την διαφωνία του για την είσοδο ιδιωτών στην διαχείριση των υδατικών αποθεμάτων του νόμου εξέφρασε παράλληλα ο νομάρχης Αργολίδας δηλώνοντας ότι τον έρωτα το διαχειριστούμε εμείς: « Η λειτουργία ενός τόσο βασικού έργου με σύγχρονες επιστημονικά μεθόδους και με ορθολογική χρήση από όλους τους πολίτες όχι μόνο θα καλύψει τις ανάγκες άρδευσης , ύδρευσης βιομηχανικές, τουριστικές κλπ, αλλά θα λειτουργήσει και ως κατ’εξοχή περιβαλλοντικό και μαζί με τον εμπλουτισμό θα αποτρέψει την οριστική εξάντληση και υποβάθμιση του υπόγειου υδροφορέα και να μην ξεχνάμε ότι τα αποθέματα του πόσιμου νερού δεν είναι ανεξάντλητα.
Το Ελληνικό Δημόσιο , η Αυτοδιοίκηση και οι φορείς ( χρήστες) πρέπει να αναλάβουν όλη αυτή τη σημαντική προσπάθεια για την αξιοποίηση, διαχείριση και προστασία των υδάτινων πόρων.
Το φτωχό Ελληνικό Δημόσιο το 1970 έκανε αυτό το πρωτοποριακό έργο για την εποχή του και δεν είναι δυνατόν σήμερα με νέα τεχνογνωσία και πολύ περισσότερους πόρους να ισχυριζόμαστε ότι το δημόσιο είναι ανίκανο να αξιοποιήσει και να διαχειρισθεί με τους εμπλεκόμενους φορείς το νερό του Αναβάλου.
Οι πολυεθνικές εταιρείες εμπορίας νερού έχουν επιδοθεί τα τελευταία χρόνια σε μεγάλες κινητοποιήσεις για την ιδιωτικοποίηση των υδάτινων πόρων και η παγκόσμια τράπεζα προέβλεψε ότι το παγκόσμιο εμπόριο νερού σε σύντομο χρονικό διάστημα θα αποφέρει αστρονομικά κέρδη δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Το νερό είναι στοιχείο αναγκαίο για τη ζωή , για την υγεία , την ευημερία και δεν μπορεί να θεωρείται απλό εμπόρευμα , αλλά μόνο κοινωνικό αγαθό. Τα συμφέροντα του ιδιωτικού τομέα είναι ασύμφορα με την παροχή κοινωφελών υπηρεσιών και ουσιαστικά υπονομεύουν την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη ενός τόπου και διακυβεύονται οι ανάγκες των μελλοντικών γενεών.
Οι πηγές του Αναβάλου θα αξιοποιηθούν και θα διαχειρισθούν από εμάς ».


Αντιδρούν οι βουλευτές
Με επιστολή του στους 3 συναρμόδιους Υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ, κ. Γ. Σουφλιά, Οικονομίας & Οικονομικών, κ. Γ. Αλογοσκούφη και Αγροτικής Ανάπτυξης & Τροφίμων, κ. Αλ. Κοντό ο βουλευτή Αργολίδας Γιάννης Μανιάτης επισημαίνει τα προβλήματα τα οποία υπάρχουν στο φράγμα του αντιπάλου ενώ παράλληλα ερωτά : «1. Είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να αναλάβει πρωτοβουλία ώστε το έργο του Αναβάλου, στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ 2007-2013, να ενταχθεί στο εθνικό σκέλος του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Περιβάλλον» του ΥΠΕΧΩΔΕ, έτσι ώστε να υπάρχει όλη η απαραίτητη χρηματοδοτική ευχέρεια για την ολοκλήρωσή του;
Είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να προχωρήσει σε δράσεις πλήρους αξιοποίησης των πηγών του Αναβάλου, πέρα και πάνω από τις επιμέρους αποσπασματικές χρηματοδοτήσεις που προκύπτουν από καθαρά εθνικούς πόρους του ΠΔΕ και εκτελούνται από την Περιφέρεια Πελοποννήσου;
Για ποιες περιοχές του νομού Αργολίδας υπάρχουν αυτή τη στιγμή έτοιμες μελέτες για επέκταση του δικτύου, έτσι ώστε σε περίπτωση διάθεσης κονδυλίων για άμεση χρηματοδότηση επέκτασης του δικτύου να μπορούν τα αντίστοιχα τεχνικά έργα να ξεκινήσουν αμέσως; Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα εκπόνησης νέων μελετών για επέκταση του δικτύου; Σε ποιο στάδιο βρίσκονται οι αντίστοιχες αναθέσεις;
Ποια είναι τα βασικά, φυσικά, χημικά, περιβαλλοντικά και τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου, όπως ποσότητες ύδατος που συλλαμβάνονται, ποσότητες που θα μπορούσαν να συλληφθούν με εκτέλεση άλλων θαλάσσιων έργων, ποσότητες που χάνονται στη θάλασσα, δυναμικότητα υφιστάμενων αντλιών, χημική σύνθεση, κ.ά.;
Πώς εξασφαλίζεται η ομαλή λειτουργία του έργου και η άρδευση των καλλιεργειών;
Ποιος είναι ο σχεδιασμός του Υπουργείου για τη συντήρηση του υφιστάμενου πεπαλαιωμένου δικτύου του Αναβάλου; Ποια κονδύλια έχουν προβλεφθεί για το έτος 2008; Ποια είναι η πρόβλεψη για τα επόμενα χρόνια;
Ποιος είναι ο σχεδιασμός του Υπουργείου για την επέκταση του δικτύου σε άλλες περιοχές του νομού κατά τα προσεχή έτη;
Είναι στις προθέσεις του Υπουργείου να αναλάβει πρωτοβουλία, με ευθύνη του αρμόδιου Υπουργού, ώστε το κορυφαίο για την Αργολίδα θέμα του Αναβάλου να αντιμετωπιστεί στο πλαίσιο μιας ευρείας, υψηλού επιπέδου, πολιτικής και επιστημονικής – τεχνικής συνάντησης των θεσμικών εκπροσώπων του νομού Αργολίδας και των αρμόδιων υπηρεσιακών φορέων με τη συμμετοχή ειδικών επιστημόνων υψηλού κύρους, έτσι ώστε να δοθούν οι κεντρικές κατευθύνσεις για την εκπόνηση ενός αποτελεσματικού Επιχειρησιακού Σχεδίου ολοκληρωμένης διαχείρισης και πλήρους αξιοποίησης των πηγών του Αναβάλου σε πλήρη αρμονία και κατ’ εφαρμογή των επιταγών και προβλέψεων της εθνικής νομοθεσίας και των αρχών που διέπουν την κοινοτική Οδηγία 2000/60;».
Αντίδραση στο θέμα του Αναβάλου υπήρξαν και από τον άλλο βουλευτή της Ν. Δημοκρατίας Γιάννη Μανώλη, ο οποίος υπενθήμισε ότι «στο πρόγραμμα "Αλέξανδρος Μπαλτατζής" του Υπουργείου Γεωργίας προβλέπονται κονδύλια για το Ανάβαλο, έτσι ώστε να δώσει λύσεις στην άρδευση και ύδρευση της Αργολίδας».

Τον Οκτώβριο η νέα αντιπαράθεση του Δήμου Άργους με το ΚΤΕΛ, ενώ οι κλήσεις της Τροχαίας πέφτουν βροχή

Την νομιμότητα της απόφασης, για παράταση της άδειας λειτουργίας του ΚΤΕΛ στο Άργος το 2004, υπεραμύνθηκε ο νομάρχης Αργολίδας Βασίλης Σωτηρόπουλος. Με επιστολή του προς τα μέσα μαζικής ενημέρωσης του νομού μεταξύ άλλων ο νομάρχης αναφέρει: «Η απόφαση είναι καθόλα νόμιμη ως αποδεικνύεται από όλα τα σχετικά έγγραφα και είναι στην διάθεση όλων. Ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί η αντίδραση του Δήμου Άργους μετά την λήξη της τετραετούς ισχύος της απόφασης του Νομάρχη .
Η ορθή και νόμιμη διαδικασία χορήγησης άδειας λειτουργίας σταθμού του ΚΤΕΛ στο Άργος έχει ως εξής :
Με την υπ’ αριθ. 10158/1.9.2004 απόφαση του Νομάρχη Αργολίδας χορηγήθηκε άδεια λειτουργίας σταθμού υπεραστικών λεωφορείων στην ΚΤΕΛ Αργολίδας Α.Ε. για την πόλη του Άργους επί της οδού Καποδιστρίου 6.
Η άδεια λειτουργίας χορηγήθηκε βάσει της διάταξης του άρθρου 21 του Π.Δ. 79/2004 σύμφωνα με την οποία «άδεια λειτουργίας χορηγείται σε όλους τους σταθμούς που λειτουργούν νομίμως, πριν τη δημοσίευση του παρόντος ΠΔ, ύστερα από υποβολή στις αρμόδιες Υπηρεσίες Μεταφορών & Επικοινωνιών της Ν.Α. σχετικής αίτησης με κατάθεση των απαραίτητων δικαιολογητικών».
Τα εν λόγω δικαιολογητικά που κατατέθηκαν στην αρμόδια Δ/νση Μεταφορών & Επικοινωνιών της Ν.Α. Αργολίδας ήταν α) πιστοποιητικό της πυροσβεστικής υπηρεσίας και β) το καταστατικό λειτουργίας του ΚΤΕΛ.
Ως προς το ζήτημα της νόμιμης λειτουργίας πριν τη δημοσίευση του Π.Δ. 79/2004, το ΚΤΕΛ προσκόμισε στη Δ/νση Μεταφορών της Ν.Α. Αργολίδας την από το1963 άδεια λειτουργίας σταθμού λεωφορείων στην πόλη του Άργους, εκδοθείσα από την αρμόδια τότε για την έκδοση των εν λόγω αδειών υπηρεσία. Η Δ/νση Μεταφορών λαμβάνοντας υπόψη την άδεια λειτουργίας του 1963, η οποία κάλυπτε την προϋπόθεση της νόμιμης λειτουργίας του Σταθμού προ της εκδόσεως του Π.Δ. 79/2004 εισηγήθηκε στον Νομάρχη Αργολίδας την χορήγηση άδειας λειτουργίας Σταθμού υπεραστικών λεωφορείων στην πόλη του Άργους και ο Νομάρχης εξέδωσε την υπ’ αριθ. 10158/1.9.2004 απόφασή του.
Προς επιβεβαίωση της ορθής κρίσης της Ν.Α. Αργολίδας τον Δεκέμβριο του 2004 κοινοποιήθηκε σε όλες τις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις της χώρας ερμηνευτικό έγγραφο του Υπουργείου Μεταφορών (αριθμ.πρωτ.42400/2263/9-12-2004) σύμφωνα με το οποίο νομίμως λειτουργούντες εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων θεωρούνται όλοι οι λειτουργούντες σταθμοί για τις εγκαταστάσεις των οποίων έχουν εκδοθεί, με βάση την 2555140/61 Υ.Α., άδειες λειτουργίας από τις Οικίες Αρχές. Τέτοια ήταν και η άδεια του 1963, στο σώμα της οποίας μνημονεύεται η ανωτέρω Υ.Α. Ως εκ τούτου η απόφαση του Νομάρχη Αργολίδας ήταν καθ’ όλα νόμιμη».
Η απόφαση αυτή του νομάρχη βασίζεται στην άδεια λειτουργίας του ΚΤΕΛ Άργους που φέρεται να παίξει εδώ εξέδωσε η χωροφυλακή στις 13 - 12-1963.
Σχετικά με το ποιοι εμπορευματικοί σταθμοί αυτοκινήτων λειτουργούν νόμιμα το ΚΤΕΛ επικαλείται έγγραφο του υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών από τις 09-12-04, σύμφωνα με το οποίο: «Σε συνέχεια ερωτημάτων, που έχουν τεθεί στην Υπηρεσία μας, σχετικά με το θέμα, και λαμβάνοντας υπόψη το (β) σχετικό, έχουμε την άποψη ότι ως νομίμως Λειτουργούντες (προ της εκδόσεως του ΠΔ 79/2004) Εμπορευματικοί Σταθμοί Αυτοκινήτων, θεωρούνται οι εξής σταθμοί: α) Όλοι οι λειτουργούντες σταθμοί για τις εγκαταστάσεις των οποίων έχουν εκδοθεί, με βάση την 255140/81 σχετική Υ.Α., άδειες λειτουργίας από τις οικείες Αρχές
β) Όλοι οι σταθμοί που λειτουργούσαν μέχρι της δημοσιεύσεως του ΠΔ 76/2004 και για τους οποίους δεν εκδόθηκε μέχρι σήμερα απόφαση σφράγισης από την οικεία. Υπηρεσία Μεταφορών, υπό την προϋπόθεση ότι οι κύριοι ή εκμεταλλευτές των εγκαταστάσεων αυτών λειτουργούσαν νόμιμα από πλευράς φορολογικού δικαίου και ότι έχουν (προ της δημοσιεύσεως του ΠΔ 79/2004) δηλώσει στις αρμόδιες ΔΟΥ τις εν λόγω θέσεις ως εγκαταστάσεις με αντικείμενο απασχόλησης το οριζόμενο από το άρθρο 9 του πιο πάνω Π, Δ/τος (μεταφορική ή διαμεταφορική επιχείρηση με διενέργεια φορτοεκφόρτωσης ή προσωρινής αποθήκευσης - πρακτορείο μεταφορών)».
Σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στη δημοτική αρχή, σε κανένα έγγραφο δεν αναφέρεται αφετηρία του ΚΤΕΛ ούτε έχει δοθεί άδεια αφετηρία του ΚΤΕΛ στην περιοχή του Άργους. Πολύ περισσότερο μάλιστα στο έγγραφο του 1963 (ίδε φωτό) όπου δεν αναφέρεται πουθενά που βρίσκονται ο χώρος όπου στεγάζεται το ΚΤΕΛ. Επομένως μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει καμία αναφορά θα πρέπει να θεωρείται ότι οποιαδήποτε απόφαση πάρθηκε κατά παράβαση του ΚΟΚ και άλλων διατάξεων.

Μπράβο στους γιατρούς της επαρχίας

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ των νοσοκομείων της Ελληνικής περιφέρειας είναι γνωστά και οι ελλείψεις τόσο σε μηχανολογικό εξοπλισμό, καθώς και στο ανθρώπινο δυναμικό, παραμένουν μεγάλες και είναι γνωστές στον κάθε πολίτη που έστω για μια φορά χρειάστηκε να νοσηλευτεί, ή να επισκεφθεί νοσηλευόμενο συγγενή ή φίλο.
ΓΝΩΣΤΑ επίσης είναι τα εξαντλητικά ωράρια και οι μισθοί πείνας του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, που υπερβάλλουν εαυτόν για τα βγάλουν πέρα και να στηρίξουν το Σύστημα Υγείας.
ΑΞΙΖΕΙ ένα μπράβο όμως στο προσωπικό των νοσοκομείων που εκτός από τις υποχρεώσεις του δραστηριοποιείται και σε άλλους τομείς, όπως για παράδειγμα οι γιατροί του νοσοκομείου Ναυπλίου οι οποίοι παράλληλα με τα ιατρικά τους καθήκοντα, κάθε τόσο παρουσιάζουν και από μιά ενδιαφέρουσα εργασία με συμπεράσματα τα οποία θα μπορούσαν να είναι άμεσα αξιοποιήσιμα από το υπουργείο Υγείας.
Η ΕΡΓΑΣΙΑ που παρουσίασαν οι τέσσερις γιατροί του νοσοκομείου, σχετικά με την γραφειοκρατία που εφαρμόζεται για την εισαγωγή ενός ασθενούς προς νοσηλεία και πρωτότυπη είναι και αξιοποιήσιμη, αφού δείχνει τη σπατάλη χρόνου και χρήματος που γίνεται για τη διεκπεραίωση των διαφόρων λειτουργιών.
ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΕΣ, φυσικά δεν θα πρέπει να μπαίνουν στο συρτάρι, αλλά να αποτελούν αφορμή για τη βελτίωση της παροχής υγείας στην Ελλάδα. Και φυσικά οι γιατροί, που αναλαμβάνουν τέτοια δράση την οποία δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν, μάλλον θα πρέπει -αν μη τι άλλο- να επιβραβεύονται.

Το νερό δεν είναι εμπορεύσιμο

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΠΡΩΤΟΓΝΩΡΕΣ καταστάσεις θα ζήσει η Αργολίδα με το πρόβλημα του νερού. Αυτό που διαφαίνεται στον ορίζοντα είναι πλέον η διαμάχη για το ποιός θα ελέγξει τις τελευταίες πηγές ώστε να αυξήσει τα κέρδη του. Τα φυσικά αγαθά όσο σπανίζουν μεταβάλλονται σε ακριβά πλέον εμπορεύματα. Όμως το νερό κι ο αέρας είναι οι βασικές προϋποθέσεις για την ανάπτυξη της ζωής, όπως το χώμα και τα προϊόντα της φύσης. Χωρίς αυτά η ζωή θα είναι αδύνατο πλέον να αναπτυχθεί σε αυτό τον πλανήτη.ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν είναι πλέον αν θα πρέπει να υπάρξει σύμπραξη ιδιωτών και Δημοσίου (ΣΔΙΤ) στην εκμετάλλευση των πηγών του Αναβάλου. Το θέμα είναι ότι η παραχώρηση των πηγών αυτών σε ιδιώτες δημιουργεί αυτόματα μια μονοπωλιακή μορφή εκμετάλλευσης με τις όποιες συνέπειες μπορεί να έχει στην οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη της Αργολίδας. Χωρίς κινητή τηλεφωνία μπορείς να ζήσεις, χωρίς νερό όμως δεν θα αντέξεις πάνω από τρείς ημέρες.ΤΟ ΟΤΙ ΑΠΕΤΥΧΕ το Δημόσιο να διαχειριστεί τις πληγές του Αναβάλου, όπως και τις όποιες πληγές που υπήρχαν στην Αργολίδα, αυτό δε σημαίνει ότι μια οργανωμένη κοινωνία θα αδυνατούσε να διαχειριστεί όχι θα τις ζωτικές αυτές πηγές. Η ανικανότητα στην διαχείριση οφείλεται στους πολιτικούς συσχετισμούς αλλά και στα πρόσωπα τα οποία σήμερα ως σωτήρες βρίσκουν στο νερό σημείο αντιπαράθεσης με ομοϊδεάτες τους προκειμένου να επιβιώσουν στον πολιτικό στίβο εις βάρος του «Κασίδη», που στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον νομό.ΜΗΠΩΣ στα δύο κόμματα εξουσίας δεν οφείλεται τόσα και τόσα χρόνια η κατάσταση που επικρατεί στον Ανάβαλο; Μήπως στα ίδια πρόσωπα, που από διάφορα πόστα σήμερα«εξυπηρετούν» το νόμο, δεν οφείλεται η κακή διαχείριση των υδάτινων πόρων; Πως τα πρόσωπα αυτά, πλέον σε ώριμη ηλικία, αντί να κοιτάξουν να συνταξιοδοτηθούν προσπαθούν να «συνταξιοδοτήσουν» έναν ολόκληρο νόμο; Ο πόλεμος για το νερό ξεκίνησε ήδη, και είναι κρίμα το πρώτο θύμα να είναι το μέλλον.

Θερινό Άργος: Εικόνες δροσιάς σε φόντο δυσπιστίας

Γράφει ο Φιλόπολις

Η αμφισβήτηση μπορεί να είναι παράγοντας δημιουργίας και εφαλτήριο πράξεων. Όταν όμως γίνεται αυτοσκοπός χάνει τον ευεργετικό της ρόλο και αποτελεί δείγμα μικροπρέπειας και προκατάληψης. Έτσι σκεπτόμενος δεν μπορώ να μην επικροτήσω κάποιες όμορφες και επωφελείς πρωτοβουλίες και δράσεις που λαμβάνουν χώρα σ’ ένα Άργος που μας έχει συνηθίσει στη δυσπιστία και την μεμψιμοιρία.Πρώτο σημείο σχολιασμού είναι η πολιτιστική δράση του θέρους ( για τις τρεις άλλες εποχές θα μιλήσουμε σε άλλη ευκαιρία , αν έχουμε αντικείμενο σχολιασμού ). Είναι αλήθεια ότι τα τελευταία χρόνια οι δημότες δεν πρέπει να έχουν παράπονο αφού οι τοπικές αρχές ( νυν και τέως ) προσπαθούν, λαμβάνοντας υπόψη την ποιότητα αλλά και την πρωτοτυπία (με διαφορετική αναλογία κάθε φορά). Δεν αγνοούμε βέβαια ότι σε μια εποχή με τόσο πλούσια πολιτιστική παραγωγή το θέμα της οργάνωσης μιας ομάδας εκδηλώσεων που θα συγκροτούν το τοπικό φεστιβάλ δεν φαντάζει τόσο δύσκολο, αρκεί να υπάρχουν οι οικονομικοί πόροι που θα υποστηρίξουν τις ανάλογες εκδηλώσεις . Άλλωστε το θέαμα (ποιοτικό και μη) υπήρξε ανέκαθεν το όμορφο πρόσωπο (ή προσωπείο) κάθε (ικανής ή μη) εξουσίας. Δεν μπορούμε όμως να ακυρώσουμε (ο στόχος του κειμένου δεν είναι η γκρίνια ) τις καλές προθέσεις που (ξανα)παρουσίασε η δημοτική αρχή κυρίως με την προσπάθεια αξιοποίησης χώρων μέσα στην πόλη που δεν προδιέθεταν εμφανώς για τα καλά αποτελέσματα που ακολούθησαν. Η εκδήλωση για το Μ. Χατζιδάκη είχε το αναμενόμενο επίπεδο ,οι έθνικ X-DARAWISH το εναλλακτικό και τη ζωντάνια ενώ το αντιρατσιστικό φεστιβάλ άφησε μηνύματα. Πάνω απ’ όλα όμως έδειξαν ότι η πλατεία και τα πάρκα είναι χώροι αξιοποιήσιμοι. Οι πολίτες βέβαια πάντα ψάχνουν (συνήθως με επιτυχία) για τα αρνητικά στοιχεία , αφού η δυσπιστία είναι η πρώτη αντίδραση σε καθετί οργανωμένο από το δήμο . Μια δυσπιστία που τόσα χρόνια με εύστοχες αστοχίες και ύποπτες παραλείψεις καλλιέργησαν οι εκάστοτε τοπικοί άρχοντες σαν να επεδίωκαν αυτήν ακριβώς τη στάση. Συνεχίζοντας την προσπάθεια ανάδειξης των θετικών στοιχείων , αλλάζοντας όμως τομέα κριτικής θα σταθούμε σε κάτι όμορφο και ελπιδοφόρο . Τέτοιοι είναι οι χαρακτηρισμοί που προκαλούνται σε κάποιον που ( χάνοντας το δρόμο ) βρεθεί σε μια νέα γειτονιά (με την ευρύτερη έννοια) που δημιουργείται στην δεξιά πλευρά του περιφερειακού περίπου στο ύψος του μύλου του Παπαμπόμπου (πριν και μετά από αυτόν). Μεγάλοι δρόμοι, πεζοδρόμια για ανθρώπους που θέλουν να βαδίσουν δίπλα στην παρέα τους, παιδικός σταθμός, ειδικό σχολείο και περιβάλλον που παραπέμπει σε πολιτισμό και απευθύνεται σε ανθρώπους της πόλης και όχι σε πολίτες της φασαρίας. Τα λίγα και καλόγουστα κτίσματα αν συνοδευτούν στο μέλλον και από άλλα παρόμοια (με ανάλογη προσοχή στη αισθητική) θα συνθέσουν μια εικόνα, φωτογραφία της οποίας δύσκολα θα παρέπεμπε στο άναρχο και αποτρεπτικό Άργος, όπως το έχουμε συνηθίσει στο κέντρο του αλλά και σε πολλές συνοικίες του . Ενταγμένο στο σχέδιο πόλης αυτό το νέο κομμάτι είναι ικανό να ορθώσει εμπόδια στο κύμα φυγής πολλών συμπολιτών μας τα τελευταία χρόνια . Το παράδειγμα της συγκεκριμένης γειτονιάς αξίζει να το μιμηθούν και άλλα τμήματα της πόλης αρκεί να δοθεί η ευκαιρία από το δήμο (σχέδιο πόλης). Στο εν λόγω τμήμα βέβαια οι παραλείψεις είναι υπαρκτές ( απουσία δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης , γεγονός απαράδεκτο για εντός σχεδίου περιοχή και αιτία πρόσθετων εξόδων για τους εκεί κατοίκους) και οι παραλείψεις ενισχύουν τη δυσπιστία. Όμως ας εκτιμάμε ό,τι έχουμε και ας διεκδικούμε το επιπλέον. ΕΠΙΜΥΘΙΟΝ: Περιοχές ανθρώπινης διαμονής υπάρχουν , ευκαιρίες πνευματικής ανάπτυξης επίσης. Το θερμό και συχνά ανυπόφορο καλοκαίρι γίνεται πιο υποφερτό όταν βλέπεις ότι όσοι εκλέγονται για να σκέφτονται τις ανάγκες σου , το κάνουν έστω και έως κάποιο βαθμό.

Κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς …

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Ήταν μια φορά και ένα καιρό μια μεγάλη παγκόσμια εταιρεία η Φ.Κ.Κ. , Φύλαξη Καπιταλιστικής Κατάστασης . Δεν ήταν ακριβώς παγκόσμια, αλλά η δράση της και οι επιπτώσεις της δράσης της αφορούσαν όλο τον κόσμο και η παροχή υπηρεσιών κυρίως τον λεγόμενο δυτικό κόσμο.
Κάτω από την δράσης της έβγαζαν το ψωμί τους σχεδόν όλοι οι πολίτες του δυτικού κόσμου είτε γνώριζαν ότι ανήκαν απ ευθείας στην εταιρεία είτε ανήκαν σε κάποια από τις πολλές θυγατρικές. Στο υπόγειο όμως η Φ.Κ.Κ. κρατούσε καλά φυλαγμένα τα μυστικά της πραγματικής δραστηριότητας που της έδωσε τέτοια μεγάλη πολιτική και οικονομική ισχύ. Φ.Κ.Κ. = Φόνοι , Κλοπές , Καταστροφές .
Κάποιοι καθαριστές της ίδιας της εταιρείας , συνδικαλιστές μάλιστα στην πιο οργισμένη οργάνωση, τυχαία , από περιέργεια ή εσκεμμένα (!!!) από κάποιο ευφυές στέλεχος της εταιρείας ανακάλυψαν ένα εικονογραφημένο αρχείο από την πραγματική δράση της ΦΚΚ, δηλαδή Φόνους Καταστροφές Κλοπές, χωρίς βέβαια πουθενά να φαίνεται ότι ευθύνεται η ΦΚΚ για αυτά . Ξεκίνησαν μεγάλοι αγώνες και διαμαρτυρίες εναντίων τέτοιων φαινομένων. Τα νέα έφτασαν πολύ γρήγορα και στο τελευταίο πάτωμα του μεγάλου ουρανοξύστη, στο γυάλινο πύργο που ζούσε ο πρόεδρος.
Οργισμένος κοιτούσε την λεωφόρο με το πλήθος που διαμαρτύρονταν για τα φοβερά εγκλήματα σε βάρος της ανθρωπότητας.
-Καλέστε αμέσως τώρα έκτατο διοικητικό συμβούλιο, φώναξε στην γραμματέα του
-Δεν είναι δυνατόν να συμβαίνουν, τέτοιου τύπου διαρροές, θα καταστραφούμε, τους είπε θυμωμένος στο διοικητικό συμβούλιο.
-Να αποδοθούν αμέσως ευθύνες, τσίριξε ο αντιπρόεδρος
-Δεν θα αφήσουμε δυο τρεις ανεγκέφαλους να καταστρέψουν την παγκόσμια τάξη, είπε και χτύπησε δυνατά το χέρι του ταμίας.
-Υπάρχει λύση είπε με νόημα ο νέος διευθυντής μάρκετινγκ, ταλαντούχος και γρήγορα ανερχόμενος στην ιεραρχία
-Δηλαδή; Ρώτησε ο πρόεδρος.
-Στάχτη στα μάτια, που έλεγε και η γιαγιά μου η ελληνίδα η πιο σοφή τακτική
-Πως;
-Πρώτα από όλα ποιος είπε σας είπε ότι οι εργαζόμενοι διαμαρτύρονται εναντίον μας, ότι είναι εναντίον των εργοδοτών τους. Απλά διαμαρτύρονται για πράγματα που συμβαίνουν αν δεν στοχοποιήσουν την διαμαρτυρία τους άφησε τους να εκτονώνονται καλό κάνει και σε αυτούς αλλά και στους συνδικαλιστές, να έχουν ένα ρόλο.
-Τι πρέπει να κάνουμε ;
-Εμείς σαν ανώτατη αρχή θα ισχυριστούμε ότι πράγματι τέτοια πράγματα συμβαίνουν.
-Μα είστε τρελός;
-Θα παραδεχτούμε ότι συμβαίνουν αλλά όχι από εμάς βέβαια και θα ορίσουμε και ένα ανώτατο δικαστήριο με μέλη από το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας για να εκδικάζει υποθέσεις για εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας . Και μάλιστα αυτό το δικαστήριο θα είναι αποτέλεσμα των πιέσεων που θα ασκήσουν οι οργανωμένες βάσεις των εργαζομένων .
-Για δώστε μας ένα παράδειγμα , είπε ο πρόεδρος που φαινόταν για πρώτη φορά ανακουφισμένος
-Ξέρετε πολύ καλά ότι για πολλούς και διάφορους λόγους προκαλέσαμε τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία , με τις ληγμένες βόμβες μας που έπρεπε να πουληθούν κάναμε ζημιές όσες πολλές Χιροσίμα,. Κάναμε και γκάφες όπως εκείνη που βομβαρδίσαμε Σέρβους γυναίκες και παιδιά πάνω στην γέφυρα και πανηγύριζαν οι πιλότοι.
-Βεβαίως αυτές είναι οι παράπλευρες απώλειες μιας ειρηνευτικής πολεμικής παρέμβασης , είπε με στόμφο ο πρόεδρος
-Σωστά είπε το νέο στέλεχος αλλά κάποιος πρέπει να πληρώσει την ζημιά , για την στάχτη στα μάτια που λέγαμε , θυμάστε μια μεγάλη σφαγή μουσουλμάνων σε αυτή θα εστιάσουμε την προσοχή όλων , το ανώτατο δικαστήριο επικηρύσσει τον γιατρό στον Σέρβοβιτς σαν ηθικό αυτουργό και τον Βαλκάνιτς σαν εκτελεστή και έτσι κλείνει το κεφάλαιο με εκείνο τον πόλεμο.
-Μπράβο νέε μου φώναξε ο πρόεδρος , σου αξίζει κάτι ιδιαίτερο , άνοιξε το ντουλάπι πίσω πήρε ένα μπουκάλι greek oyzo τον κέρασε, στην μνήμη της γιαγιάς του της ελληνίδας Και όπως ήταν στα κέφια του έβαλε και ένα αγαπημένο του ελληνικό cd . Eνώ ετοίμαζαν την ανακοίνωση για το ανώτατο δικαστήριο στο βάθος ακουγόταν η φωνή του Στράτου « κι ύστερα λένε πως φταίει ο φονιάς» ….ευτυχώς δεν γνώριζαν ελληνικά μόνο παλαμάκια έκαναν για να ευχαριστηθεί ο πρόεδρος που ήταν στα μεράκια του.

Φεμινισμός

Άρθρο της Μαργαρίτας Γουέσσελινγκ

Αναρωτιόμουν για πολύ καιρό τι είναι ο φεμινισμός, και, αφού είμαι γυναίκα, ευχόμουν να είμαι φεμινίστρια. Είναι καλό να υπερασπίζεις ο, τι είσαι. Αλλά δεν είναι δυνατόν.
Πρώτον, θα ήθελα να ξέρω, τι εννοούμε με αυτόν τον όρο, «φεμινίστρια?». Πρέπει να σημαίνει κάποια που αγωνίζεται γενικά για όλους τις γυναίκες. Εάν αγωνίζεσαι μόνο για μερικές γυναίκες, δεν είσαι φεμινίστρια, γιατί αφήνεις μερικές άλλες έξω από την προσπάθειά σου. Αλλά οι γυναίκες δεν σχηματίζουν ομοιογενή ομάδα μέσα στην δική μας κοινωνία. Οι γυναίκες βιώνουν πολύ διαφορετικές συνθήκες, έχουν διαφορετικά προβλήματα και διαφορετικούς στόχους, ανάλογα με το πόσα χρήματα διαθέτουν, δηλαδή ανάλογα με την τάξη στην οποία ανήκουν. Μια πλούσια γυναίκα μπορεί να δουλεύει για την δική της ικανοποίηση, ή για κάποιο στόχο που η ίδια θεωρεί σωστό. Μια γυναίκα της μεσαίας τάξης δουλεύει για χρήματα και για την εξουσία στην κοινωνία που φέρνει μια καριέρα. Μια φτωχή γυναίκα όμως, δουλεύει για λεφτά για να συντηρεί την οικογένειά της, μόνο. Δεν έχει την δυνατότητα να ψάχνει για ικανοποίηση μέσα στην δουλειά της. Και έτσι οι στόχοι τους είναι διαφορετικοί. Η μια βλέπει την δουλειά σαν ευκαιρία και σαν κάτι που θα την ελευθερώσει από το σπίτι, ενώ η άλλη την βλέπει σαν βάρος, κάτι που την αποκρίνει από τα παιδιά της και απειλεί την οικογένειά της.
Δεύτερον, υπάρχει το πρόβλημα της οικογένειας και των παιδιών. Να προσέχει τα παιδιά είναι η δουλειά της γυναίκας. Ακόμη στις ημέρες μας, στις περισσότερες οικογένειες, γυναίκες κάνουν σχεδόν όλες τις δουλειές του σπιτιού και φροντίζουν για τα παιδιά. Και είναι πολύ δουλειά, δηλαδή, παίρνει πολλές ώρες κάθε μέρα. Εάν μια γυναίκα που έχει παιδιά θέλει να εργάζεται έξω από το σπίτι, για να έχει τα έσοδα καθώς και την ελευθερία και την εξουσία που φέρνει αυτή η δουλειά, θα πρέπει να προσλαμβάνει κάποιον άλλον, πολύ πιθανόν μια άλλη γυναίκα, για να φροντίζει τα παιδιά της και να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Αυτή δεν θα πληρωθεί καλά, σίγουρα όχι τόσο καλά όπως την πρώτη γυναίκα. Και πώς θα φροντίζει τα δικιά της παιδιά? Έτσι δημιουργούνται ομάδες γυναικών που είναι ακόμα πιο καταπιεσμένες από πριν, γιατί πληρώνονται πολύ λίγο. Που είναι ο φεμινισμός, εάν πρέπει να καταπιέζεις κάποια άλλη γυναίκα για να αποκτήσεις αυτό, που θέλεις?
Ίσως θα λες, «στην Ελλάδα η οικογένεια είναι ισχυρή. Δεν χάνουμε την επαφή με τους γονείς μας, και, εάν είναι ανάγκη, η μητέρα της γυναίκας ή η πεθερά της μπορεί να βοηθήσει με το σπίτι και με τα παιδιά.» Ναι, είναι αλήθεια. Βλέπω ότι, στην Ελλάδα, οι μεγάλες γυναίκες βοηθούν πολύ στις πιο νέες συγγενές τους. Αλλά, δεν βρίσκονται σε ένα εύθραυστο στάδιο ζωής? Ίσως κουράζονται με όλη αυτή η δουλειά που τους φορτώνεται.
Θα ήταν ωραίο εάν ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου όλοι είχαν τις ίδιες ευκαιρίες και η δουλειά του καθένα ήταν παρόμοιο με την δουλειά των άλλων—ένας κόσμος όπου η ελευθερία ενός ανθρώπου δεν έπρεπε να προέρχεται από την καταπίεση του κάποιου άλλου ανθρώπου. Άλλα, στον αληθινό κόσμο, τα πράγματα είναι πιο πολύπλοκα. Είναι δύσκολο να ξέρεις, που να αρχίσεις.

Με καρότο και μαστίγιο οδηγεί ο Δήμος Άργους εκτός Κέντρου το ΚΤΕΛ

«Αποσκοπούμε στο εφικτό η όχι στο επιθυμητό» υποστήριξε ο δήμαρχος Άργους Βασίλης Μπούρης, αναφερόμενος στην αποδοχή της πρότασης για μεταφορά του ΚΤΕΛ Άργους στο ύψος της Αγίας Αικατερίνης ή κάπου αλλού μακριά από το κέντρο της πόλης. Το επιθυμητό βέβαια για την δημοτική αρχή καθώς και για τις προηγούμενες ήταν η απομάκρυνση του ΚΤΕΛ εντελώς έξω από την πόλη.
Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο δήμαρχος Άργους το ΚΤΕΛ Άργους δεν έχει καμία νόμιμη άδεια λειτουργίας, σύμφωνα πάντα με όσα στοιχεία υπάρχουν στον φάκελο του υπουργείου Συγκοινωνιών. Ο δήμαρχος Άργους υποστήριξε ότι με απόφαση του τότε νομάρχη στις 27-02-1990 μεταφέρεται η αφετηρία των λεωφορείων «Μυκηνών, Κουτσοποδίου, Γυμνού -Νεμέας, Μπόρσα, Λάλουκα και Ναυπλίου από την οδό Β. Γεωργίου β' στην οδό Καλλέργη και στο τμήμα αυτής από τη διασταύρωση με την οδό Καποδιστρίου έως τη διασταύρωση με την οδό Βασ. Όλγας. Επίσης μεταφέρεται η αφετηρία των υπεραστικών λεωφορείων Άργους- Αθήνας από την οδό Β. Γεωργίου β' στην οδό Καποδιστρίου με στάση δίπλα στο δημοτικό σχολείο»! Τέλος αποφασίστηκε η μεταφορά των αφετηριών των υπεραστικών λεωφορείων Αχλαδόκαμπου, Κυβερίου, Καλαμάκι - Βελανιδιά, Σκαφιδάκιου, Κεφαλαρίου, Ελληνικού από την οδό Βασιλίσσης Όλγας επί της οδού Φίλωνος και στο ύψος μετά τις στρατώνες (κτήριο Πανοσκάλτση)».
Από την καταλαβαίνει κανείς οι περισσότερες εκ των αφετηριών αυτών δεν τηρήθηκαν ποτέ.
Την 1η 9ου 2004 εκδόθηκε νέα άδεια από την Νομαρχία Αργολίδας για την λειτουργία του σταθμού υπεραστικών λεωφορείων στο Άργος. Σύμφωνα με αυτήν «Χορηγούμε Άδεια Λειτουργίας Σταθμού υπεραστικών λεωφορείων στην Κ.Τ.Ε.Λ. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ Α.Ε. για την πόλη του Άργους επί της οδού Καποδιστρίου 6. Η παρούσα άδεια ισχύει μέχρι την 01 - 03- 2008. Μετά την παρέλευση της παραπάνω ημερομηνίας, οι εγκαταστάσεις που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Π.Δ. 79/04 σφραγίζονται. Για να χορηγηθεί νέα άδεια λειτουργίας, πρέπει να συντρέχουν όλοι οι όροι και οι προϋποθέσεις του Π.Δ. 79/04 για την ίδρυση και λειτουργία νέων σταθμών εξαιρουμένων των προϋποθέσεων του άρθρου 2 ειδικά για τους σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων».
Τέσσερα χρόνια αργότερα με την λήξη της προηγουμένης αδείας η Νομαρχία Αργολίδας εξέδωσε στο ΚΤΕΛ και νέα άδεια σύμφωνα με την οποία «Χορηγούμε Άδεια Λειτουργίας Σταθμού υπεραστικών λεωφορείων στην Κ.Τ.Ε.Λ. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ Α.Ε. για την πόλη του Αργούς επί της οδού Καποδιστρίου 6.
Η παρούσα άδεια ισχύει μέχρι την 31 -12- 2010. Μετά την παρέλευση της παραπάνω ημερομηνίας, οι εγκαταστάσεις που δεν πληρούν τις προϋποθέσεις του Π.Δ. 79/04 σφραγίζονται. Για να χορηγηθεί νέα άδεια λειτουργίας, πρέπει να συντρέχουν όλοι οι όροι και οι προϋποθέσεις του Π,Δ. 79/04 για την ίδρυση και λειτουργία νέων σταθμών εξαιρουμένων των προϋποθέσεων του άρθρου 2 ειδικά για τους σταθμούς υπεραστικών λεωφορείων». Φαίνεται πως οι υπάληλοι θεώρησαν την ανακοίνωση που είχε εκδώσει το υπουργείο Μεταφορών ως «εγκύκλιο» και εξέδοσαν ανανέωση της αδείας! Λίγες μέρες αργότερα και αφού είχε προσφύγει το ΚΤΕΛ στο ΣτΕ κατά της απόφασης του δήμου Άργους, η νομαρχία Αργολίδας αποφασίσει την ανάκληση της προηγούμενης απόφασης της, πιθανότατα λόγω παραδρομής και παρανοήσης της επιστολής του υπουργείου Μεταφορών.
Σύμφωνα με την νέα απόφαση (21-07-2008) «Ανακαλούμε την αρ. 12857/9-7-2008 απόφαση μας για παράταση της Άδειας Λειτουργίας Σταθμού Υπεραστικών Λεωφορείων της ΚΤΕΛ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ Α. Ε. στην πόλη του Άργους, επειδή η έκδοση της στηρίχτηκε στο αρ. πρωτ. 19396/1390/6-5-2008 έγγραφο του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών, σύμφωνα με το οποίο προβλέπεται ότι η ρύθμιση για την παράταση της Άδειας Λειτουργίας του άρθρου 21 τον Π.Α. 79/2004 για τους Λειτουργούντες Σταθμούς Υπεραστικών Λεωφορείων μέχρι 31-12-2010, θα κυρωθεί με νόμο, ο οποίος δεν έχει ψηφιστεί ακόμα».Ο «α» προσπάθησε να επικοινωνήσει τόσο την Τρίτη όσο και χτες με τον πρόεδρο του ΚΤΕΛ κ. Βοριά, όμως δεν κατέστη δυνατή η επικοινωνία.

Καυτή πατάτα τα σκουπίδια για τον Αχλαδόκαμπο

Ούτε καν ένα τηλεφώνημα δεν έχει δεχθεί από τους αρμοδίους μέχρι σήμερα, ο κοινοτάρχης Αχλαδοκάμπου, μετά την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των κατοίκων, που αντιδρούν στην προοπτική δημιουργίας στο χωριό τους Σταθμού Μεταφόρτωσης και Αποθήκευσης Απορριμάτων. Ούτε καν οι τοπικοί φορείς της Αργολίδας μέχρι στιγμής δεν έχουν πάρει θέση.
Ο κος Σκούμπης εμφανίζεται ιδιαίτερα ανήσυχος μετά τις τελευταίες εξελίξεις που ξαφνικά φέρνουν το χωριό του σε δυσχερή θέση.
Ο κοινοτάρχης ήδη έχει εκφράσει την δυσαρέσκεια του επειδή δρομολογείται η δημιουργία χώρου υγειονομικής ταφής απορριμμάτων στην περιοχή του Αχλαδοκάμπου, χώρος ο οποίος, μάλιστα, θα εξυπηρετεί παράλληλα 3 - 4 νομούς.
Στα εγκαίνια του Πνευματικού Κέντρου πριν δύο εβδομάδες είχε αποφύγει να τοποθετηθεί και ο νομάρχης Β. Σωτηρόπουλος, επιφυλασσόμενος να εκφράσει άμεσα την άποψη του πάνω στο φλέγον αυτό ζήτημα.
Από την πλευρά του ο πολιτευτής της Νέας Δημοκρατίας Δημήτρης Κρανιάς τονίζει για το θέμα ότι “καμία απόφαση αυτής της μορφής δεν μπορεί να λαμβάνεται ερήμην των κατοίκων της περιοχής, χωρίς να έχει προηγηθεί διάλογος και να έχουν αναλυθεί επαρκώς οι παράμετροι και οι επιπτώσεις της”.
Ο πολιτευτής Αργολίδος Γεώργιος Παραβάντης, χαρακτήρισε την προτεινόμενη ενέργεια παντελώς εσφαλμένη κοινωνικά, πολιτιστικά, περιβαλλοντικά και ηθικά και εξήγησε ότι, βάση προσωπικής του έρευνας ως δικηγόρος, δεν συντρέχουν οι απαραίτητες διοικητικές προϋποθέσεις δημιουργίας τέτοιου χώρου στην περιοχή. Τόνισε ότι τελείως αυθαίρετα προτίθενται οι φορείς να επιβάλλουν αυτή την εγκατάσταση στην Κοινότητα Αχλαδοκάμπου, αποφεύγοντας συστηματικά κάθε διάλογο με την τοπική κοινωνία. Εγκατάσταση οποία θα αποβεί καταστροφική τόσο για την Κοινότητα, όσο και για την ευρύτερη περιοχή.
Παράλληλα, μετέφερε και σχετική επερώτηση που τέθηκε την 11η Ιουλίου από τον Βουλευτή Αργολίδος του ΠΑ.ΣΟ.Κ, κ. Γιάννη Μανιάτη.
Συνασπισμένοι εμφανίζονται και οι απανταχού Αχλαδοκαμπίτες ανά τον κόσμο, οι οποίοι δια στόματος του Προέδρου τους Ανδρέα Παράσχου, εξέφρασαν την πεποίθηση ότι κάτι τέτοιες ενέργειες ενδυναμώνουν το αγωνιστικό τους φρόνημα και ότι θα αντισταθούν στη δυσμενέστατη αυτή εξέλιξη για τη ζωή και την υγεία όλων.
Οι φορείς της Κοινότητος πάντως εκφράζουν την απορία τους ως προς το λόγο για τον οποίο δεν παρέστησαν και δεν εξέφρασαν, έστω και γραπτώς, τη συμπαράστασή τους οι έτεροι Βουλευτές και Πολιτευτές της Αργολίδος.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως ότι πρόστιμα - μαμούθ περιμένουν την Ελλάδα από το 2009, ύψους 16.728.000 ευρώ την ημέρα για τις 492 παράνομες χωματερές, οι οποίες παρά τις κοινοτικές επιταγές δεν θα έχουν κλείσει.
Όσο πλησιάζει το τέλος του 2008, επιχειρείται η επιτάχυνση των έργων κατασκευής νέων ΧΥΤΑ που θα απορροφήσουν τους περισσότερους από 6 εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών σε όλη την Ελλάδα, τα οποία παράγονται ετησίως και θα οδηγήσουν στο κλείσιμο ανεξέλεγκτων χωματερών.
Η εικόνα, όμως, παραμένει απογοητευτική και οι καμπάνες θα είναι ανάλογες εκείνης που προ ετών εισέπραξε η Ελλάδα για τον Κουρουπητό. Εάν καταδικαστεί, το πρόστιμο θα ανέρχεται σε 34.000 ευρώ την ημέρα για κάθε δήμο που διαθέτει ανεξέλεγκτη χωματερή.
Εντωμεταξύ, με αίτησή τους προς τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας ΠελοποννήσουΝίκο Αγγελόπουλο δώδεκα ανεξάρτητες αυτοδιοικητικές κινήσεις και ομάδες της Πελοποννήσου, μεταξύ των οποίων η δημοτική Κίνηση Ναυπλίου «Άλλη Πρόταση»

Άργησε να φτάσει η πυροσβεστική στα Ίρια, καταγγέλλουν κάτοικοι και πυροσβέστες

Στάχτη έγιναν 1200 περίπου στρέμματα στα Ίρια, από τη φωτιά που ξέσπασε το μεσημέρι της Κυριακής και τέθηκε υπό μερικό έλεγχο την Δευτέρα το μεσημέρι, καίγοντας πουρνάρια και χαμηλή βλάστηση.
Ο δυνατός αέρας και η έλλειψη πρόσβασης στο βουνό που καιγόταν, βοήθησε να μαίνεται ανεξέλεγκτη η φωτιά για είκοσι τουλάχιστον ώρες. Κάποιοι από τους κατοίκους λένε, ότι καθυστέρησε να επέμβει η Πυροσβεστική υπηρεσία. Το ίδιο καταγγέλουν με ανακοίνωσή τους και οι συμβασιούχοι Πυροσβέστες.
Στην πυρκαγιά υπήρχαν πάντως ισχυρές επίγειες δυνάμεις της πυροσβεστικής με επικεφαλής τον περιφερειάρχη των πυροσβεστικών υπηρεσιών Πελοποννήσου Αρχιπύραρχο Παναγιώτη Μπονάτσο, ενώ το έργο του συνέδραμαν εναέρια μέσα και συγκεκριμένα τρία καναντέρ και ένα ελικόπτερο.
Από την πρώτη στιγμή βρέθηκε στο σημείο ο δήμαρχος Ασίνης Παναγιώτης Μπούκουρης. Επίσης το μεσημέρι της Κυριακής στα Ίρια ήταν και νομάρχης Βασίλης Σωτηρόπουλος.
Το απόγευμα και το βράδυ της Κυριακής η αγωνία κορυφώθηκε, αφού η φωτιά απείλησε να κατευθυνθεί προς το Αδάμι και να κάψει χιλιάδες στρέμματα δύσβατων ορεινών όγκων. Η φωτιά μαινόταν ανεξέλεγκτη κατακαίοντας το βουνό. Πρόσβαση δεν υπήρχε. Μόνο τα πεζοπόρα τμήματα βρίσκονταν κοντά στις φλόγες για να περιορίσουν την επέκτασή τους.
Κατασβήστηκε τελικά μετά από δεκάδες ρίψεις νερού που έκαναν αεροπλάνα και ελικόπτερα με το πρώτο φως της ημέρας.
Η φωτιά ξεκίνησε από τον κεντρικό δρόμο. Προς στιγμήν απείλησε κατοικίες, αφού οι φλόγες έφτασαν σε απόσταση 500 μέτρων από τα τελευταία σπίτια του χωριού.
Όπως καταγγέλει το Σωματείο Συμβασιούχων Εργαζομένων Πυροσβεστικού Σώματος “για άλλη μια φορά φάνηκε η έλλειψη προσωπικού στο πυροσβεστικό σώμα. Από το το πρόβλημα δεν μπορεί να εξαιρεθεί και η Π.Υ. Ναυπλίου”.
Και επισημαίνουν: “Τα δύο από τα τρία περιπολικά που εκπέμπει η υπηρεσία, λόγω έλλειψης προσωπικού, εκπέμπονται μόνο ένα 24ωρο. Αυτό είχε ως συνέπεια χωρίς να ευθύνεται η διοίκηση της υπηρεσίας, στην πυρκαγιά των Ιρίων το πρωί της Κυριακής να μην υπάρχει το συγκεκριμένο περιπολικό στην περιοχή με όλα τα άσχημα αποτελέσματα. Έχουμε φτάσει στα τέλη Ιουλίου και ακόμα δεν έχουν εγκριθεί οι οικονομικές πιστώσεις για υπερωρίες και εκτός έδρας για τους συμβασιούχους πυροσβέστες. Εξαντλητικά ωράρια όπως εργάζονται οι συνάδελφοί μας σε όλες τις πυρκαγιές Πελοποννήσου, αμειβόμενοι με απαράδεκτο ποσό για τις ώρες εργασίας των 700 ευρώ το μήνα!
Τέσσερα πυροφυλάκια είχε η Π.Υ. Μεγαλόπολης τον Ιούνιο μήνα κανένα δεν είχε σκέπαστρο και δρόμο για να πάει ο πυροφύλακας. Από ιδιωτική πρωτοβουλία της Άλφα Μπανκ καταφέραμε φέτος και πήραμε φόρμες εργασίας από χορηγία της”.
Και καταλήγουν οι πυροσβέστες: “Η αγάπη για τη δουλειά που κάνουμε και η αγάπη για τα δάση μας, μας κάνουν να εργαζόμαστε ακόμα στο Πυροσβεστικό Σώμα παρ όλο που πέρσι χάσαμε 9 συναδέλφους από την οικογένειά μας, ελπίζοντας ότι κάποτε θα βρούμε το δίκιο μας, ελπίζοντας ότι κάποτε η κυβέρνηση θα δώσει τέλος στη μακροχρόνια ομηρία μας”.

Το λιμάνι της ταλαιπωρίας

Του Κώστα Καράπαυλου
(αντιγράφοντας και τις σκέψεις και ιδέες κάποιων πιο ειδικών από και από εμένα και από τη διοίκηση του λιμενικού ταμείου Ναυπλίου)


Κινέζοι, Αραβες, Ρώσοι και Έλληνες νεόκοποι καπιταλιστές, έχουν επιδοθεί σ΄ έναν αγώνα για να εξασφαλίσουν τον έλεγχο των χερσαίων ζωνών των μεγάλων λιμανιών της χώρας. Dubai Ports World, Cosco και Hutchison, κονταροκτυπιούνται προσφέροντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Μετά τους Κινέζους, τους Άραβες και τις λοιπές πολυεθνικές που έδειξαν ενδιαφέρον για τα «λιμάνια» μας, φαίνεται ότι και οι Ρώσοι και οι Ινδοί αναζητούν… «λιμάνι για να αράξουν». Ήδη ρωσικά κεφάλαια έχουν κάνει προσπάθειες για να αποκτήσουν τον έλεγχο του λιμανιού στον Αστακό στη Δυτική Ελλάδα.
Τα λιμάνια είναι λοιπόν της μόδας και οι νέες μεγάλες οικονομικές υπερδυνάμεις αναζητούν μικρές και μεγάλες πύλες εισόδου στη Ευρωπαϊκή Ένωση ειδικά μέσω της χώρας μας, που είναι η πρώτη που συναντά κανείς σαν βγει από τα στενά στου Σουέζ, ερχόμενος από την ανατολή εκεί που σε λίγο χρόνο θα είναι το κέντρο της παγκόσμιας οικονομίας.
Και το λιμάνι του Ναυπλίου; Τί ρόλο μπορεί να παίξει ένα μικρό περιφερειακό λιμάνι της χώρας; Έχει αναρωτηθεί κανείς και έχει σχεδιάσει το μέλλον του λιμανιού μας, που επί αιώνες έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην οικονομική ανάπτυξη της πόλης; Έχουν διαπιστωθεί τα εκκρεμή θέματα και δρομολογούνται άραγε λύσεις ή τα προβλήματα παραμένουν και επιδεινώνονται με τον καιρό;

Κάποια Προβλήματα Του Σήμερα

Πριν από ελάχιστο χρόνο έγινε στο λιμάνι του Ναυπλίου ένα δαπανηρό έργο εκβάθυνσής του στα 8 μέτρα. Ενα έργο σημαντικό για την πόλη, αφού πλέον σύμφωνα με τις προδιαγραφές, που θάπρεπε να έχει το λιμάνι, σχεδόν όλα τα κρουαζιερόπλοια, που έρχονται στο Ναύπλιο, θα μπορούσαν να μπαίνουν μέσα και να δένουν στις προβλήτες. Και όμως σήμερα τα περισσότερα κρουαζιερόπλοια, με βύθισμα πολύ μικρότερο των 8 μέτρων παραμένουν αρόδο. Έτσι οι επιβάτες, που φθάνουν μόνο με λάντζες, επιβιβάζονται άρον-άρον στα λεωφορεία για ξενάγηση στους αρχαιολογικούς χώρους, επισκέπτονται μόνο τα καταστήματα που έχουν αποφασίσει «οι αρμόδιοι» και τελικά μένει ελάχιστος χρόνος για περιήγησή τους στην πόλη μας. Εκατοντάδες τουριστικές επιχειρήσεις του Ναυπλίου (καταστήματα τουριστικών ειδών, εστιατόρια, κοσμηματοπωλεία, καφενεία κλπ) χάνουν κατ΄ έτος τεράστια ποσά, μόνο και μόνο διότι κάτι δεν πάει καλά στο λιμάνι μας, τα πλοία παραμένουν αρόδο, παρά το έργο που έγινε και τα εκατομμύρια που δαπανήθηκαν, ενώ το λιμενικό ταμείο δεν έχει θεωρήσει καν σωστό να ενημερώσει τους πολίτες για το τί έχει γίνει και το έργο της εκβάθυνσης δεν απέδωσε αυτά που έπρεπε.
Το λιμενικό Ταμείο όμως δεν ενημέρωσε ούτε και για το απαγορευτικό που εκδόθηκε για τα πλοία με βύθισμα μεγαλύτερο των 5,50 μέτρων όσον αφορά την ανατολική προβλήτα του λιμένος. Ποιός ευθύνεται για την απαγόρευση αυτή; Το ερεύνησαν οι αρμόδιοι του λιμενικού ταμείου; Μήπως ευθύνονται τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά; Όχι, μας λέει, το λιμενικό ταμείο, αφού πρόσφατα τροποποίησε τον προϋπολογισμό του προκειμένου να κάνει το ίδιο το έργο της επανεκβάθυνσης του λιμανιού, ένα έργο που είχε γίνει πάλι πριν από ελάχιστο καιρό. Εγώ τουλάχιστον δεν πείσθηκα ότι το λιμάνι έγινε πιο ρηχό έτσι από μόνο του και ότι δεν φταίει κανείς και γι΄ αυτό μειοψήφησα κατά την έγκριση της τροποποίησης του προϋπολογισμού. Δεν έχουν οι αρμόδιοι παρά να μας φέρουν μια μελέτη που να αποδεικνύει τους ισχυρισμούς τους, ώστε να πεισθούμε ότι καλώς θα δαπανηθούν τα χρήματα από ίδιους πόρους.
Πόσα καταβάλλουν για τα λεγόμενα «λιμανιάτικα» τα πλοία που μεταφέρουν τα αδρανή υλικά και που τόσα προβλήματα έχουν δημιουργήσει; Γνωρίζουν οι πολίτες; Εχει ενημερώσει ποτέ το λιμενικό Ταμείο, ώστε να γνωρίζουμε ποιά είναι η ανταπόδοση στην πόλη για την όχληση που δημιουργείται: Αν σας πει κάποιος ότι πληρώνουν από 7 έως 15 ευρώ θα τον πιστέψετε; Τρομερό, ένα πλοίο με ημερήσιο προϋπολογισμό δαπανών μερικών δεκάδων χιλιάδων ευρώ να καταβάλλει στο λιμάνι 7 ευρώ και ταυτόχρονα η απέναντι παρέα που τρώει στο εστιατόριο και υφίσταται αυτά που όλοι γνωρίζουμε όταν φυσάει βοριαδάκι να πληρώνει πολλαπλάσιο λογαριασμό. Εδώ βέβαια το λιμενικό Ταμείο έχει τη δικαιολογία ότι η τιμολογιακή αυτή πολιτική καθορίζεται από το Υπουργείο. Αλλά αυτό τί τον νοιάζει τον πολίτη; Τελικά ελάχιστα ενδιαφέρει εάν την τιμολογιακή πολιτική την καθορίζουν οι εδώ τοπικοί παράγοντες που ουδόλως διαμαρτύρονται ή οι εν ταις Αθήνεσι εκπρόσωποί μας. Διότι δεν είναι δυνατόν να θεωρείται λογικό να εμφανίζονται οι Κινέζοι και οι Άραβες και να προσφέρουν εκατομμύρια για τα λιμάνια της χώρας και την ίδια στιγμή να χρεώνονται τα πλοία που οχλούν τα μέγιστα μόνο λίγα Ευρώ για τέλη προσόρμισης.
Ο χώρος της χερσαίας ζώνης του λιμένα έχει γίνει μια τεράστια αποθήκη με διαφόρων λογής υλικά (ανεμογεννήτριες, όγκους μαρμάρων, εργοτάξιο κατασκευαστικής εταιρίας), τα οποία υπήρχαν ή υπάρχουν εκεί επί τεράστιο χρονικό διάστημα. Έξαφνα το λιμενικό ταμείο, ξεπέρασε την υποχρέωσή του για προσωρινή τοποθέτηση των εμπορευμάτων στο λιμάνι (κάτι λογικό) και εισήλθε στο χώρο των logistics, με μακροχρόνια χρήση της χερσαίας ζώνης από διαφόρους. Όμως τα έσοδα είναι δυσανάλογα μικρά με την όχληση που δημιουργείται και αμελητέα (μηδενικά) σε σχέση με όσα έχουν προσφερθεί κατά τους τελευταίους διαγωνισμούς.
Είναι δυνατόν το λιμενικό Ταμείο να έρχεται αρωγό στις προσπάθειες νομιμοποίησης αυθαιρέτου στις Μπανιέρες;
Έχουν αντιδράσει οι του Λιμενικού Ταμείου στην ολοσχερή σχεδόν κατάληψη της παραλίας της Αρβανιτιάς από ομπρέλες; Τα ίδια δεν έχουν γίνει και στη Γλώσσα;
Δεν έχω πλέον καμία εμπιστοσύνη στις πολιτικές που εφαρμόζει το Λιμενικό Ταμείο. Ιδίως μετά τον περίφημο «διαγωνισμό» για το πάρκινγκ στο λιμάνι που η προκήρυξή του «δημοσιεύθηκε» το Μεγάλο Σάββατο και που οδήγησε σε πλειοδότη που προσέφερε ένα πολύ, μα πολύ χαμηλό τίμημα.
Από την άλλη βέβαια ακούμε και μερικά μεγαλεπήβολα για μαρίνα και νέο εμπορικό λιμάνι στην Αγια Σωτήρα Ακούμε και για νέα σχέδια παράδοσης του λιμανιού στους ιδιώτες. Με ΣΔΙΤ λέει θα γίνουν τα νέα έργα Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς σοβαρά ότι ένα τέτοιο λιμάνι σε μια δυσπρόσιτη περιοχή και κόντρα στον περιφερειακό σχεδιασμό μπορεί ποτέ να γίνει πραγματικότητα; Είναι δυνατόν να ζητάμε τη δημιουργία μαρίνας μακρυά από την πόλη και μετά το εμπορικό τμήμα του λιμανιού.
Δεν μπορούμε κάποτε να δούμε και να αποφασίσουμε τα πολύ απλά και λογικά. Γιατί να σκεφτόμαστε τα περίεργα και τα δύσκολα;

Η Μαρίνα

Δεν μπορεί παρά να είναι αυτονόητο ότι μια μαρίνα πρέπει να γίνει όσο το δυνατόν πιο κοντά στο ιστορικό κέντρο. Έτσι θα δημιουργηθεί μια πολύ καλύτερη σχέση του επισκέπτη, ερασιτέχνη της θάλασσας, με την πόλη. Δεν είναι δυνατόν να τον οδηγήσουμε μακριά δίπλα στα αδρανή και στο εμπορικό λιμάνι. Είναι αδιανόητο να τοποθετήσουμε τα μικρά τουριστικά σκάφη μέσα στα διασταυρούμενα ηχητικά πυρά των κέντρων της παραλιακής και των μπαρ της Μπουμπουλίνας. Δεν μπορούμε στα σοβαρά να αναζητάμε τον καλό τουρισμό και ταυτόχρονα να τον ραίνουμε με άμμους και χώματα. Τί λέτε; Πιστεύετε σοβαρά ότι μια τέτοια μαρίνα θα γεμίσει από σκάφη; Ποιοί ηλίθιοι θα επισκεφθούν το λιμάνι της ταλαιπωρίας και τη ρύπανσης, που θα τους αφήσει ξύπνιους όλη τη νύκτα; Δεν είναι επίσης λογικό να επιζητάμε τη δημιουργία μιας μαρίνας που στην ουσία θα αποτελεί το χειμερινό «πάρκινγκ» των σκαφών των Αθηναίων, πράγμα που θα προσφέρει ελάχιστο όφελος για την πόλη και τεράστιο βάρος με τη μόλυνση του Αργολικού κόλπου. Ας επιδιώξουμε λοιπόν το πολύ απλό, την άριστη εξυπηρέτηση των διερχομένων σκαφών που θα επισκέπτονται την πόλη μας, πράγμα που θα δημιουργήσει ένα τεράστιο όφελος για όλους. Ο χώρος του λιμανιού μπροστά από τον Αμφιτρύωνα είναι ο κατάλληλος και με μια μικρή επένδυση είναι δυνατόν σε ελάχιστο χρόνο να έχουμε μία μαρίνα, που δεν θα μολύνει και που θα έχει όλες τις υποδομές να δεχθεί μικρά και μεγάλα τουριστικά σκάφη. Το καλοκαίρι του 2009 θα μπορούσε να είναι έτοιμη. Αντί λοιπόν να ακούμε τις μεγαλοστομίες που τόσα χρόνια δεν έχουν γίνει πραγματικότητα και που δεν θα προσφέρουν τα αναμενόμενα, ας κάνουμε τα λογικά και τα εύκολα με άμεσο όφελος για την πόλη Αυτονόητο βέβαια και παρελκόμενο μια τέτοιας μαρίνας είναι ότι θα υπάρξει επιτέλους σεβασμός των ωρών κοινής ησυχίας και όχι μουσική μέχρι τις 3 το πρωί όπως πολύ «όμορφα» αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο.

Το Εμπορικό Λιμάνι

Αντί να προχωράμε σε σχέδια και όνειρα θερινής νυκτός με δημιουργία νέου λιμανιού σε ακατάλληλες και δυσπρόσιτες περιοχές, όπου ούτε καν οδική πρόσβαση υπάρχει, πρέπει άμεσα να προχωρήσουμε στο σχεδιασμό της χωροθέτησης του εμπορικού λιμανιού στον βόρειο βραχίονα. Με αυτόν τό τρόπο θα αποσυμφορηθεί το υπάρχον λιμάνι του Ναυπλίου, για τουριστικά σκάφη και κρουαζιερόπλοια, θα δημιουργηθούν οι υποδομές για τα αναγκαία συστήματα ασφαλείας του λιμανιού, θα απαλλαγεί η πόλη από τις οχλήσεις, θα δημιουργηθεί ένα λιμάνι σύγχρονο με σωστό τουριστικό και ανεξάρτητο εμπορικό τομέα, που θα είναι μοχλός πολύπλευρης ανάπτυξης της πόλης.
Συμφωνείτε άραγε με όλα αυτά;
Ε.... και να συμφωνείτε τίποτα από όλα αυτά δεν θα γίνουν.
Όχι όσο επιμένετε να επιλέγετε με το ωραίο 57% του ίδιους παράγοντες.
Είστε ευχαριστημένοι με τα κρουαζιερόπλοια αρόδο, με τα αδρανή στη μύτη μας, με το χώρο ελεγχόμενης στάθμευσης στο λιμάνι, με την έλλειψη υποδομής για τα τουριστικά σκάφη.
Αν ναι δεν έχετε παρά να τους ξαναεπιλέξετε...

Πανηγύρια και ευθύνες για το νερό

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΕΙ η Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης Ναυπλίου, που κατάφερε να πάρει την άδεια για να ρίξει νερό του Αναβάλου στο δίκτυο της πόλης και να το στείλει στις βρύσες των σπιτιών μας.
ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ αντίστοιχα και οι υδραυλικοί του Ναυπλίου, που γέμισαν τις ταράτσες των πολυκατοικιών με ντεπόζιτα, μπροστά στον φόβο μας μην στερέψουμε από το σπουδαίο αγαθό που μας προσφέρει η πολιτεία. Η σχετική ανακοίνωση της ΔΕΥΑΝ, που μας προέτρεπε γι αυτό, συνέβαλε στην απόφαση των περισσότερων δημοτών.
ΚΑΙ ΤΙ ΚΑΤΑΦΕΡΑΜΕ τελικά; Εκεί που το Ναύπλιο κάποτε πανηγύριζε για το καλό νερό που διαθέτει για τους δημότες του, στο εξής θα στέλνει στις βρύσες μας, νερό του Αναβάλου, που μερικές εποχές είναι ακατάλληλο ακόμα και για πότισμα των δέντρων.
ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΑΜΕ δηλαδή την συνεχή παροχή νερού κι ας είναι κακής ποιότητας. Εφαρμόσαμε την παροιμία «στους τυφλούς επικρατεί ο μονόφθαλμος» και δεν αναζητήσαμε άλλες λύσεις που θα μας εξασφάλιζαν το «φως στους τυφλούς», ή αλλιώς το αρίστης ποιότητας και συνεχούς παροχής νερό.
ΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΡΙΧΝΟΥΜΕ την ποιότητα, δεν πρέπει να ρίξουμε και τις τιμές; Αυτός δεν είναι βασικός κανόνας της αγοράς; Γιατί η ΔΕΥΑΝ να εισπράττει όσα χρήματα εισπράττουν άλλες ΔΕΥΑ που προσφέρουν στους δημότες τους, άριστης ποιότητας νερό;
ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ εν τέλει την πολιτική ευθύνη, για την χωρίς λόγο προτροπή των δημοτών να ξοδευτούν για να προμηθευτούν ντεπόζιτα, τη στιγμή που λίγο μετά την ανακοίνωση για τις διακοπές νερού, ακολούθησε η προχθεσινή ανακοίνωση με τίτλο «λειψυδρία τέλος για το Ναύπλιο»;

Αργείοι αλητοτσαμπουκάδες

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως ορισμένοι έχουν παρανοήσει την έννοια ελευθερία και ατομικά δικαιώματα, ταυτίζοντάς την με την επιβολή του δικού τους αν εξαγωγικά δικαιώματος » εις βάρος όλων των υπολοίπων. Δεν πρόκειται για πράξεις που διέπονται από κάποια πολιτική ιδεολογία, αλλά από τον βλακώδη τσαμπουκά κάπτεν του μη σεβόμενοι τον εαυτό τους δεν σέβεται ούτε τους συμπολίτες τους.
Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ κατά των όποιων αποφάσεων των αρχών δεν εκφράζεται βέβαια μαρσάροντας οι διαταράσσοντες τη δυστυχία του άλλου, ούτε εννοώντας τα δέντρα χωρίς άδεια, ούτε κατ όνομα μόδας δημόσιους χώρους, ούτε θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των υπολοίπων εποχούμενοι από πλατείες και πάρκα. Αυτό που συμβαίνει στο Άργος, με το να κάνει ο καθένας ότι θέλει χωρίς να τον τιμωρήσει κανείς, δημιουργεί ένα τετελεσμένο που δύσκολα θα ανατραπεί στο μέλλον.
Η ΕΥΘΥΝΗ βαραίνει βέβαιο ωστόσο ότι η δημοτική αρχή, όσο και της δημοτικής μειοψηφίας που φαίνεται πως απολαμβάνουν αμέτοχες την αδυναμία της πλειοψηφίας μα προασπιστεί την Ευνομία. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις θα λέγαμε πως ο λαϊκισμός της δημοτικής μειοψηφίας οδήγησε σε αποθράσυνση τους παραβάτες τους κατοίκους της η ατολμία τη δημοτική αρχή.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κλέβουν που έχει επανειλημμένα την απαγορευτική πινακίδα επί της Δαναού θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή των πολιτών και να μην καταθέτει ούτε ένας μήνυση, έστω κατ αγνώστου, για δημιουργία προϋποθέσεων ανθρωποκτονίας από πρόθεση! αλλά ούτε να στηλιτεύεται κι αυτό από κανέναν των αιρετών.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ (αλλά δεν θυμάμαι 34 Ιού(λη)δες μετά τι δεν πρέπει να ξεχάσω )

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Ήταν μεσήλικας ο Γιώργος και ο μήνας Ιούλιος όταν ξύπνησε μέσα στον πανικό μιας αναμενόμενης εισβολής . Ο τόπος του , η γή του , η αυλή του με την λεμονιά και την κληματαριά και το μεγάλο κυπαρίσσι στο βάθος καίγονταν στην κόλαση του πολέμου . Τουρκική εισβολή στην Κύπρο , Ιούλιος 1974 . Μέσα στην θολούρα του πανικού, παίρνει μαζί του ότι είναι απαραίτητο , τα δυο παιδιά του την γυναίκα του , το εικόνισμα που του χάρισε η μάνα του και ποιος ξέρει από ποιο ένστικτο οδηγούμενος ένα κλαδί λεμονιάς και κληματαριάς από την αυλή του . Παίρνει μαζί με την οικογένεια του τον δρόμο που ακολουθούσε το καραβάνι του ξεριζωμού. Από τις πρώτες μέρες τους έταξαν την όαση της επιστροφής και ηρέμησαν λίγο. Βολεύτηκαν σε ένα αντίσκηνο , βρήκε και δυο τενεκεδάκια με λίγο χώμα και νερό κράτησε ζωντανά τα κλαδιά από την αυλή του.
Η μάνα τα κατάφερνε με τα παιδιά τώρα το καλοκαίρι , το χειμώνα που θα άρχιζαν οι ψύχρες θα ήταν στο σπίτι τους και δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα . Το ραδιόφωνο έπαιζε μέρα νύχτα , ότι δουλειά και αν είχαν στην φωνή του εκφωνητή η ψυχή τους, να ακούσουν το χαρούμενο μήνυμα της επιστροφής στο σπίτι τους . Ήρθε και το φθινόπωρο και ο χειμώνας και αυτοί μαζί με άλλους στα αντίσκηνα . Οι πολιτικοί τους είπαν να κάνουν υπομονή. Γιατί οι εικόνες με τα αντίσκηνα και τους ταλαιπωρημένους ξεριζωμένους ήταν ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί για την επίλυση του εθνικού προβλήματος . Ο Γιώργος έσφιξε τα δόντια, κοίταξε να τα βολέψει με την οικογένεια του και σε κανένα δεν μιλούσε για ένα εφιάλτη που τον έζωνε κάθε βράδυ . Ένας Άγγλος στρατιώτης με εκείνα τα παλιά κράνη του 2ΟΥ Παγκοσμίου Πολέμου στο κεφάλι και κόκκινη μπογιά στο χέρι να γράφει στην μάντρα του σπιτιού του με λατινικά γράμματα XENOS STON TOPO SOY - PROSFYGAS STHN PATRIDA SOY .
Ξυπνούσε αλαφιασμένος αλλά πάντα έβρισκε μια δικαιολογία για να ηρεμήσει την Γιορκού (Γεωργία ) την γυναίκα του.
- - πρόσφυγας εγώ στην Κύπρο δεν είναι δυνατόν μονολογούσε
Τελικά με τα αντίσκηνα δεν λύθηκε το Κυπριακό. Άρχισαν οι διαμαρτυρίες από τους ξεριζωμένους και η κυβέρνηση αποφάσισε να φτιάξει οικισμούς για τους πρόσφυγες. Έστω και προσωρινά , μέχρι να πάνε πίσω σε ένα δυο χρόνια το πολύ …
-Ήταν και αυτό μια λύση έστω και προσωρινή και το πρόβλημα της ανεργίας θα έλυνε
(… και φτηνά εργατικά χέρια θα έβρισκαν κάποιοι )
Βρήκε λοιπόν δουλειά , πήρε ένα σπίτι σε πολυκατοικία ο Γιώργος . Αλλά κάτι που το διαμέρισμα ήταν δυο πατώματα πάνω από την γη κάτι η στενότητα του χώρου το βράδυ ερχόταν ξανά ο εφιάλτης με τον Άγγλο .
Πάντως το πρώτο πράγμα που έκανε όταν μπήκαν στο καινούργιο τους σπίτι ήταν να πάει στον κοινό ακάλυπτο χώρο και φυτέψει τα μικρά δεντράκια που είχαν γίνει τώρα πι τα κλαδιά της λεμονιάς και κληματαριάς που είχε φέρει από το σπίτι του από το Κάρμι της Κερύνειας. Θα ήθελε να φτιάξει και ένα φούρνο πέτρινο και ένα μικρό κοτέτσι αλλά δεν μπορούσε ήταν πολύ στενός ο χώρος .
Δεν πειράζει σκέφθηκε , με την λεμονιά και την κληματαριά θυμάται το σπίτι και το χωριό του. Έτσι κι αλλιώς δεν θα μείνουμε για πάντα εδώ , προσωρινά μας είπαν (σκέφθηκε και τον έλουσε κρύος ιδρώτας )
Πέρασαν τα χρόνια η λεμονιά μεγάλωσε κάρπισε και το μικρό κλίμα έγινε ολόκληρη κληματαριά. Και ακόμα να πάει σπίτι του . Ευτυχώς όμως μεγάλωσαν τα παιδιά του παντρεύτηκαν και τα εγγόνια του έδωσαν χαρές πολλές . Μόνο που του ανέβαινε ένας κόμπος στον λαιμό όταν τα κρατούσε αγκαλιά και τους έλεγε την ιστορία του αιτού στον κόκκινο βράχο στο Κάρμι και αυτά τον ρωτούσαν :
- - που είναι ο κόκκινος βράχος παππού ;
Έκλεινε τα μάτια , έφερνε στο νού του την βουρκωμένη Κερύνεια και πάντα του έδινε την ίδια απάντηση .
-Στα παραμύθια , στα παραμύθια παιδιά μου εκεί είναι η παρηγοριά μας .
Με τα χρόνια η κληματαριά του θέριεψε και έκανε ένα βαρύ δροσερό ίσκιο , εκεί την έβγαζε τα καλοκαίρια. Μερικές φορές φανταζόταν ότι ο βαρύς ίσκιος της κληματαριάς του έπεφτε πάνω στον ματωμένο χάρτη της Κύπρου , με το γνωστό ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ , και τον έσβηνε μόνο μια πράσινη γραμμή από τις ανταύγειες των φύλλων έμενε .
-Ριζώσαμε εδώ και δεν θυμόμαστε έλεγε . Κάναμε βαρύ ίσκιο από μόνοι μας . Ακόμα και το κρατικό κανάλι έβγαλε τον ματωμένο χάρτη από το κεντρικό δελτίο ειδήσεων .τους πολιτικούς τους είχε βαρεθεί , οι ίδιοι από το 60 και από τις δυο πλευρές και χωρίς να φέρουν κανένα αποτέλεσμα . Γέροντας πια έβαλε τη ζωή του σε αργούς ρυθμούς και στις σιωπηλές μνήμες από κυπαρίσσια και λεμονιές της Κερύνειας .
Στο δελτίο ειδήσεων είδε πάλι το παλικάρι να δολοφονείται κάνοντας το τελευταίο του τσιγάρο πάνω στον ιστό της σημαίας κατοχής του τόπου του. Την Κυριακή θα ήταν το μνημόσυνο από εκείνα που μαζεύουν πολιτικούς και δημοσιογράφους για να βγάλουν τους άδειους λόγους τους.
Αναστατώθηκε πολύ, θυμήθηκε όλα όσα έζησε στον σκλαβωμένο πια τόπο που είχε γεννηθεί , έκλαψε πολύ. Το μεσημέρι τον πήρε για λίγο ο ύπνος και ήρθε ξανά ο εφιάλτης με τον άγγλο στρατιώτη . Ξύπνησε από τον εφιάλτη θυμωμένος. Με βιαστικές κινήσεις κόβει κλαδιά από την λεμονιά και την κληματαριά της Κερύνειας, φτιάχνει ένα στεφάνι, σε ένα σάκο βάζει και παίρνει μαζί του ένα μπουκάλι κρασί και ένα κουτί κόκκινη μπογιά και ένα πινέλο. Μ ε τον καυτό ήλιο να τον πυρπολεί πήρε το δρόμο για το Παραλίμνι στον τάφο του νεκρού . Ευτυχώς οι πολιτικοί δεν αντέχουν την έντονη ζέστη είχαν φύγει . Άφησε το στεφάνι του πάνω στον τάφο , χαιρέτησε στρατιωτικά και έβγαλε το μπουκάλι με το κρασί. Κάθισε πάνω στο χώμα του τάφου , έπινε αυτός και κέρναγε στο παλικάρι χοές . Τα είπαν και τα ήπιαν για αρκετή ώρα. Λίγο ζαλισμένος και με θυμωμένο βλέμμα σηκώθηκε και πήγε σε ένα κυβερνητικό κτήριο. Με αργές σταθερές κινήσεις έφτιαξε το ματωμένο χάρτη της Κύπρου και έγραψε ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ 34 ΧΡΟΝΙΑ ( ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ)
Πέθανε το ίδιο βράδυ με ένα ιδιόρρυθμο χαμόγελο ζωγραφισμένο στο νεκρό πρόσωπο του. Το βραδινό δελτίο ειδήσεων ανακοίνωσε άλλον ένα υπερήλικα νεκρό από τον καύσωνα. Τα κρατικά κανάλια δεν ξέρουν την πίκρα και το παράπονο να είσαι πρόσφυγας στον τόπο σου 34 τόσα χρόνια , μάλλον δεν ξέρουν .
*η ιστορία είναι φανταστική αλλά τα πρόσωπα ο τόπος και τα γεγονότα έχουν άμεση σχέση με την πραγματικότητα για να μην ξεχαστούμε τελείως .

Πολιτικοί Άνδρες: Σίγουρο Ανακυκλώσιμο Υλικό

Γράφει ο Φιλόπολις

Είναι εντυπωσιακό πως σε μια περίοδο που το περιβάλλον αποτελεί προτεραιότητα στη σκέψη και τη πολιτική βούληση των εξουσιών (ή τουλάχιστον επιθυμούν να πείσουν ότι έτσι συμβαίνει) οι τοπικές αρχές αδρανούν και οι πολίτες σε μια ευδαιμονική αταραξία εξακολουθούν να διατηρούν αντιοικολογικές συμπεριφορές. Κοινός παρονομαστής και των δύο στάσεων (αρχών και πολιτών) είναι το εύκολο, η απουσία δράσης και η διατήρηση της υπάρχουσας κατάστασης.
Η αλήθεια είναι ότι το καλοκαίρι πέρα από την ευκαιρία της ξεκούρασης (λόγος ικανός να το προσμένεις τόσους μήνες) σου δίνει τη δυνατότητα να γνωρίζεις τόπους αλλά και συνήθειες και καταστάσεις που επικρατούν σε πόλεις, περιοχές και κοινωνίες που δεν απέχουν πολύ (χιλιομετρικά) από τη δική μας. Σε κάποιες μικροαποδράσεις, λοιπόν, κατά τη θερινή περίοδο βρέθηκα στη δυσχερή θέση να προσπαθώ να εξηγήσω στον ανήλικο γιο μου (παιδί προσχολικής ηλικίας) ποια είναι η χρησιμότητα κάποιων κάδων συλλογής απορριμμάτων που διαφοροποιούνταν στο χρώμα και στη χρήση από τους υπάρχοντες στην πόλη μας. Για κακή μου τύχη σε κάθε τόπο που επισκεπτόμασταν η ερώτηση επαναλαμβανόταν με διαφορετικό περιεχόμενο (πιο επίμονο και πιο εύστοχο μετά από την αξιοποίηση των απαντήσεων που προηγήθηκαν). Ήταν θέμα χρόνου να κληθώ να απαντήσω στο φλέγον θέμα που θα ετίθετο. «Αφού γίνεται εδώ γιατί όχι και στην πόλη μας;» Ιδιαίτερα δε όταν του περιέγραψα τις διαστάσεις της ανακύκλωσης σε ευρωπαϊκές χώρες (αξιοποιώντας και μια επιστολή που προ μηνών είχαν στείλει μαθητές του ιδιωτικού σχολείου της περιοχής μας προς τους δημάρχους των δύο μεγάλων πόλεων του νομού), η αδυναμία μου να απαντήσω πώς το αυτονόητα καλό δε γίνεται πράξη και στην πόλη μας ήταν εμφανέστατη σε τέτοιο βαθμό που διέκρινα κατανόηση – οίκτο στην απουσία επιμονής του για περαιτέρω εξηγήσεις.
Για να μην του δημιουργήσω αρνητική προκατάληψη απέναντι στους διαχειριστές της τοπικής εξουσίας, παραθέτω γραπτώς την απάντηση που θα του έδινα (εκμεταλλευόμενος τη δική του άγνοια ανάγνωσης). Η άποψή τους περί εξουσίας λύνει πολλές απορίες. Όλοι σχεδόν αγνοούν ότι μια από τις λειτουργίες γενικότερα των αρχών είναι να διαμορφώνουν αξίες και συμπεριφορές μέσα από τη δράση και τις επιλογές τους. Δε διαχειρίζονται μόνο, αλλά επιπλέον διαπαιδαγωγούν. Αγνοώντας αυτή τη λειτουργία, αδιαφορούν για τη δημιουργία οικολογικής συνείδησης και αντίστοιχης συμπεριφοράς στους δημότες. Ίσως κάποια ισχυρά συμφέροντα κυριαρχούν στις αγνές προθέσεις, όταν υπάρχουν. Το βέβαιο είναι ότι καλλιεργούν και συντηρούν αναχρονιστικές αντιλήψεις περί περιβάλλοντος εναρμονισμένες απόλυτα με τη γενικότερη λογική του ήσσονος κόπου και της αδράνειας. Επιβάλλεται να δουν με διαφορετική ματιά το θέμα της ανακύκλωσης πρωτίστως παιδαγωγικά και δευτερευόντως ωφελιμιστικά.
Από την άλλη βέβαια θα πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι η επιμονή όλων των ως τώρα τοπικών αρχών στην αδράνεια και η επανάληψη παρόμοιων πρακτικών συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι αυτοί οι τοπικοί άρχοντες προέρχονται με δημοκρατικές διαδικασίες από τους δημότες, ίσως είναι τρανή απόδειξη ότι εκεί γίνεται πράξη η ανακύκλωση. Ανεπάρκεια, αδράνεια και πειστικοί λόγοι περί καλών προθέσεων έρχονται και παρέρχονται. Εθισμένοι λοιπόν στη διαδικασία περιμένουμε να την εφαρμόσουμε στο γυαλί, στο χαρτί…

Καλούπι

Άρθρο της Μαργαρίτας Γουέσσελινγκ

Σε πολλές στιγμές, ήξερε πολύ καθαρά ότι ήταν λάθος αυτό που έκανε, και ήταν σαν αναγκασμένη να το κάνει. Τόσες πολλές «πρέπει» και «θα έπρεπε», «δεν πρέπει» και «δεν θα έπρεπε» υπάρχουν στην ζωή! Πάρα πολλές. Δεν μπορούσε ούτε να τις μετρήσει. Ήξερε ότι δεν πρέπει να χτυπάς τα παιδιά. Ίσως ήταν μια από τις πιο σημαντικές «δεν πρέπει» που ήξερε. Αλλά αυτό το καθήκον ήρθε μετά από τόσα άλλα καθήκοντα, τόσα άλλα «πρέπει,» στην ζωή της, ήρθε τελευταίο και σαν να μην το ήξερε, το ξέχασε κάθε φορά. Δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Πρώτον, υπήρχαν τα καθήκοντα του σπιτιού, το ξεσκόνισμα, το πλύσιμο ρούχων, το μαγείρεμα, το σκούπισμα. Κάθε μέρα, για αρκετές ώρες, έκανε όλο το χρόνο και κάθε χρόνο τα ίδια πράγματα, και βαρέθηκε. Δεν το σκέφτηκε πολύ όμως. Σαν τόσες άλλες γυναίκες, έκανε αυτό που έπρεπε για το σπίτι. Κάθε γυναίκα που διαθέτει οικογένεια, κάνει το ίδιο. Και νόμιζε ότι ήταν καλό, αυτό που έκανε. Εάν και δεν το σκέφτηκε, το βαρεμάρα ήταν μια πίεση—κάθε μέρα να κάνει το ίδιο. Ίσως γι’ αυτό τα χτύπησε.
Δεύτερον, τα λεφτά. Το σκέφτηκε συνεχώς. Πώς θα μπορούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, αφού οι τιμές ανέβηκαν συνεχώς? Κάθε μήνα έγινε πιο δύσκολο να βρίσκουν τα λεφτά για τα πιο βασικά πράγματα. Αυτό όμως, δεν είναι κάτι που συζητάς με τις φίλες σου. Δεν πρέπει να δημοσιεύεις τα προσωπικά σου προβλήματα σε όλο το χωριό. Είναι καλύτερα να συζητάς κάτι ουδέτερο σαν, τι πράγματα έφαγες για μεσημεριανό, η, τι είδες στην τηλεόραση αυτό το απόγευμα. Και έτσι κράτησε μέσα της τα προβλήματά της, και δεν βρήκε λύση. Ίσως γι’ αυτό, ήταν πολύ εύκολο να θυμώσει και να χτυπάει τα παιδιά.
Τρίτον, η παράδοση. Η παράδοση, όπως την είχε μάθει από την μητέρα και την γιαγιά της, και οι ιδέες που είχε μάθει από το σχολείο και από βιβλία, έλεγαν διαφορετικά πράγματα. Στην παράδοση, χτυπάς παιδιά για να τα τιμωρήσεις ή για να επιβάλεις πειθαρχία. Στην εκπαιδευτική θεωρία, υπάρχουν άλλοι, πιο ήπιοι τρόποι για να συμπεριφέρεσαι με τα παιδιά. Μερικές φορές παρακολούθησε την παράδοση και μερικές φορές την θεωρία. Όταν στεναχωριόταν όμως, ή όταν βιαζόταν, οι τρόποι που έμαθε από την μητέρα της ήταν πολύ πιο εύκολοι να τους θυμάται, από τις θεωρίες. Ήταν πιο απλοί και φαινόταν να έχουν πιο πολύ νόημα, μέσα στην καθημερινή ρουτίνα της ζωής της.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι στον κόσμο που είναι απλοί. Δηλαδή, δεν υπάρχουν άνθρωποι που απλά πιστεύουν σε μόνο ένα πράγμα και που κάνουν μόνο αυτές τις πράξεις που ταιριάζουν με αυτό. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν σε δύο αντίθετα πράγματα ταυτόχρονα, άνθρωποι που νομίζουν ότι κάτι είναι καλό και που κάνουν ακριβώς το αντίθετο από ο, τι νομίζουν, και άνθρωποι που είναι μπερδεμένοι. Για την γυναίκα που περιγράφω εδώ, η παράδοση και η θεωρία, η ανησυχία της και η πλήξη του χωριού, ενώθηκαν και συνεργάστηκαν σαν τις δυο πλευρές ενός καλούπι, για να τις κρατάει ακίνητη, στην ίδια μορφή που άρχισε.

Ξεσηκώθηκαν οι κάτοικοι του Αχλαδοκάμπου για τα σκουπίδια

Τα όπλα παρά πόδας, έχουν πάρει οι κάτοικοι του Αχλαδοκάμπου, που ξεσηκώθηκαν κατά της απόφασης για την δημιουργία σταθμού μεταφόρτωσης και αποθήκευσης απορριμμάτων, που σχεδιάζεται στο χωριό τους.
Μετά την εγκατάσταση στον Αχλαδόκαμπο δύο αιολικών πάρκων και την αδειοδότηση τρίτου, με την σχεδιαζόμενη τοποθέτηση του σταθμού μεταφόρτωσης των τριών Νομών Αρκαδίας - Αργολίδος - Κορινθίας στην περιοχή Αγίας Τριάδας, φοβούνται ότι ο Αχλαδόκαμπος υποβαθμίζεται, καταστρέφεται και θα αφανιστεί.
Χθες το πρωί οι κάτοικοι έκαναν γενική συνέλευση με πρωτοβουλία της Κοινότητας και κατέληξαν ότι η συγκεκριμένη πρόταση της Περιφέρειας αποτελεί την χειρότερη επιλογή που ταυτόχρονα υποβαθμίζει την περιοχή τους, χωρίς να δίνει λύση ουσιαστική στο πρόβλημα της αποκομιδής των απορριμμάτων της ευρύτερης περιοχής.
Οι κάτοικοι ομόφωνα αποφάσισαν να αντιταχθούν σε αυτήν την προοπτική με μια σειρά επιχειρημάτων μεταξύ των οποίων τα παρακάτω:
«Η παραπάνω θέση βρίσκεται στην είσοδο του χωριού σε άμεση οπτική επαφή με το χωριό και προκαλεί οπτική ρύπανση, ενώ η απόσταση αυτής είναι μόλις 200 μέτρα από το μεγάλης αρχαιολογικής αξίας των βυζαντινών αρχαιοτήτων όρος «Μουχλί» και απόσταση 200 μέτρων από την βυζαντινή σπηλιά του ιερού Ναού Αγίας Τριάδας. Τόπος γνωστός λατρείας των κατοίκων του Αχλαδοκάμπου και της ευρύτερης περιοχής, όπου ήδη έχει δρομολογηθεί από την ιερά Μητρόπολη η στέγαση μοναστικής Κοινότητας και έχουν ξεκινήσει εργασίες.
Η θέση αυτή βρίσκεται μεταξύ παλαιάς εθνικής οδού Αθήνας -Καλαμάτας και του επαρχιακού δρόμου που συνδέει την παλαιά εθνική οδό με τον Αχλαδόκαμπο και γειτνιάζει με την Κοινοτική βροχοδεξαμενή από την οποία εξυπηρετούνται οι κτηνοτρόφοι του Αχλαδοκάμπου. Ταυτόχρονα, κοντά υπάρχει οικισμός κτηνοτρόφων, όπου η Κοινότητα με την βοήθεια της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης έχει κάνει έργα ηλεκτροδότησης και υδροδότησης των κατοίκων της περιοχής βελτιώνοντας έτσι, το βιοτικό επίπεδο αυτών. Επίσης, περιβάλλεται από ιδιοκτησίες και ελαιόδεντρα.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την επιστημονική θέση του καθηγητή του γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μιγκήρου, οι υδρογεωλογικές συνθήκες της περιοχής είναι απαγορευτικές στην δημιουργία χώρου προσωρινής αποθήκευσης απορριμμάτων, επειδή ότι υπάρχει έντονη καυστικότητα (αποκάρσοση) πράγμα το οποίο επιταχύνει την επιμόλυνση του υδροφόρου ορίζοντα, με αποτέλεσμα να μολύνεται μέχρι και η παράκτια περιοχή και η θάλασσα.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση του χωριού από τους ανέμους, αποτελεί άλλο ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο για την ακαταλληλότητα του χώρου, θεωρούν οι κάτοικοι.

Επιμένουν για την απομάκρυνση του ΚΤΕΛ στο Δήμο Άργους παρά τις αντιδράσεις του ΚΤΕΛ

Πόλεμος ξέσπασε πλέον μεταξύ του Δήμου Άργους και του ΚΤΕΛ Αργολίδας. Αν και εδώ πολύ καιρό ο Δήμος Άργους ήταν σε επαφή με το ΚΤΕΛ για την απομάκρυνσή του από το κέντρο της πόλης, εν τούτοις ο διάλογος αυτός φαίνεται να πέφτει στο κενό μετά την ενέργεια δύο μελών του ΚΤΕΛ και στη συνέχεια και του Οργανισμού να προσφύγουν στο Συμβούλιο Επικρατείας ζητώντας να ακυρώσει τόσο τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου όσο και της Περιφέρειας.
Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε ο δήμαρχος Άργους Βασίλης Μπούρης και ο αντιδήμαρχος υπεύθυνος για θέματα κυκλοφοριακού Βαγγέλης Χρυσανθακόπουλος, αναφέρθηκαν στην πορεία των διαπραγματεύσεων με το ΚΤΕΛ και στην προσφυγή του ΚΤΕΛ στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Ο δήμαρχος Άργους αναφέρθηκε στην πορεία 10 και πλέον ετών όταν επί εποχής Κολιγλιάτη πάρθηκε απόφαση για απομάκρυνση του ΚΤΕΛ. Ανάλογη απόφαση πάρθηκε ομόφωνα και επί δημαρχίας του κ. Πλατή καθώς και στο ξεκίνημα της πορείας της δημαρχίας του κ. Μπούρη. Όλα αυτά τα χρόνια αποτελούν ενώ συμφωνούσε προφορικά το ΚΤΕΛ, γραπτά δεν κατετέθει καμία πρόταση, σύμφωνα πάντα με τον δήμαρχο Άργους. Στις 6 Ιουνίου τρέχοντος έτους εστάλει επιστολή προς το ΚΤΕΛ Αργολίδας όπου αναφέρετο ότι στις 24 του ιδίου μηνός ο Δήμος Άργους θα εφάρμοζε τα μέτρα για την πεζοδρόμηση της οδού Καλλέργη και την απαγόρευση της στάσης στην οδό Καποδιστρίου τα οποία φέρεται να τα έχει προσυπογράψει και ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ ο οποίος συμμετείχε των συνεδριάσεων της επιτροπής κυκλοφοριακού. Σύμφωνα πάντα με δήμαρχο Άργους, ο πρόεδρος του ΚΤΕΛ κ. Βορίας ζήτησε ολιγοήμερη παράταση για τη μεταφορά. Στη συνέχεια και ενώ ο Δήμος ανέμενε τις προτάσεις για τον καθορισμό του χώρου, που θα οδηγούσε έστω σε μια προσωρινή μεταφορά του ΚΤΕΛ, δεν έλαβε καμία απάντηση παρά πληροφορήθηκε την προσφυγή στο Συμβούλιο Επικρατείας για την ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και της Περιφέρειας.Στον Δήμο Άργους δεν έμεινε τίποτα πλέον παρά να εφαρμοστεί η απόφαση του δημοτικού Συμβουλίου, αφού σε όλους ήταν διάχυτη για η άποψη ότι το ΚΤΕΛ εμπαίζει τον Δήμο. Παράλληλα θα πρέπει να τονιστεί ότι επί της οδού Καποδιστρίου, όπου βρίσκεται και το ειδικό γραφείο του ΚΤΕΛ Άργους, σε σύντομο χρονικό διάστημα θα ξεκινήσουν έργα ανάπλασης της οδού. Ακόμα κι αυτή τη στιγμή όπως υποστηρίζει ο δήμαρχος Άργους είναι ανοικτός σε οποιαδήποτε πρόταση για συγκεκριμένη περιοχή και χρονοδιάγραμμα εκτέλεσης, η οποία δυστυχώς δεν έρχεται γραπτά από πλευράς του ΚΤΕΛ, αλλά μόνο σε "φιλοσοφικό" επίπεδο. Η δημοτική αρχή ζήτησε συγγνώμη από τους πολίτες που βιώνουν ταλαιπωρία στις μετακινήσεις τους, Υπογραμμίζοντας ότι ο Δήμος δεν εκδίδει άδεια ούτε απαγορεύει τη λειτουργία του ΚΤΕΛ, ούτε χωροθετεί αυθαίρετα, αλλά εφαρμόζει με νόμιμο τρόπο τις αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου ως και οφείλει.

Δεν άλλαξε η δημοτική αρχή στον δήμο Επιδαύρου

Με 132 ψήφους διαφορά, επανεξελέγη δήμαρχος Επιδαύρου ο κος Νίκος Γεώργος, στις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, που έγιναν με απόφαση του Πρωτοδικείου Ναυπλίου. Στις κάλπες προσήλθαν 2846 ψηφοφόροι, από τους 4086 εγγεγραμμένους, ενώ βρέθηκαν και 76 άκυρα - λευκά ψηφοδέλτια.
Οι εκλογές έγιναν σε ήρεμο κλίμα, παρά την ένταση που υπήρχε το προηγούμενο διάστημα μεταξύ των δύο υποψηφίων δημάρχων.
Χαρακτηριστική είναι η αποχή που σημειώθηκε στα περισσότερα εκλογικά τμήματα.
Ο Αλέξανδρος Λιμνιάτης πάντως δεν φαίνεται να βοηθήθηκε σημαντικά από την συμμαχία του με τον κο Νίκο Βρεττό ο οποίος δεν κατέβασε τελικά ψηφοδέλτιο, όπως άλλωστε είχε δηλώσει στον «α» από την προηγούμενη εβδομάδα.
Δυνατό χαρτί του Νίκου Γεώργα αποδείχθηκε το δημοτικό διαμέρισμα της Αρχαίας Επιδαύρου, που φαίνεται ότι του έδωσε την άνετη επικράτηση έναντι του αντιπάλου του Αλέξανδρου Λιμνιάτη. Κέρδισε τους υπερδιπλάσιους ψήφους στην Αρχαία Επίδαυρο, ο κος Γεώργας. Αν δεν κατάφερνε να κερδίσει στην έδρα του δήμου, όπως προκύπτει από την ανάλυση των αποτελεσμάτων θα έχανε τις εκλογές.
Αντίθετα ο κος Λιμνιάτης επικράτησε στην Δήμαινα και στην Νέα Επίδαυρο, αλλά η επικράτησή του στα συγκεκριμένα εκλογικά τμήματα δεν ήταν αρκετή για να του δώσει την νίκη.
Η ψηφοφορία ξεκίνησε στις 7 το πρωί και ολοκληρώθηκε στις 7 το απόγευμα στα 12 εκλογικά κέντρα σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου Επιδαύρου.
Οι έδρες των δημοτικών συμβούλων που εκλέγονται είναι 13 και οι έδρες των τοπικών συμβούλων είναι 3.
Μετά την έκδοση των επισήμων αποτελεσμάτων από το Πρωτοδικείο Ναυπλίου ο επανεκλεγείς δήμαρχος Νικόλαος Γεώργας θα καλέσει σε ορκωμοσία και ανάληψη καθηκόντων το νέο του δημοτικό συμβούλιο τις επόμενες ημέρες.Αμέσως μετά την ανακοίνωση του τελικού αποτελέσματος ο επανεκλεγείς δήμαρχος Νίκος Γεώργας, δήλωσε στον «α»: «Άστραψε το δίκιο. Ο κόσμος είναι αυτός ο οποίος τελικά έδωσε το στίγμα της νίκης και όχι τα δικαστήρια. Διότι ο Λιμνιάτης δεν πίστεψε τελικά στον κόσμο. Γιατί αν πίστευε στην δύναμη του κόσμου αυτού, θα είχε καταλάβει από τον Οκτώβρη του 2006, ότι έπρεπε να σεβαστεί πρώτα τον κόσμο και τη λαϊκή βούληση, παρά να περιμένει από δικαστικές αποφάσεις να διοικήσει το Δήμο Επιδαύρου».Τονίζει ακόμα ο εκλεγείς δήμαρχος: «ευχαριστώ όλους τους συμπατριώτες – συνδημότες μου, του Δήμου Επιδαύρου και υπόσχομαι ότι θα προσπαθήσω να ανταποκριθώ με όλες μου τις δυνάμεις στο έργο μου». Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης, απέστειλε στον επανεκλεγέντα δήμαρχο, την ακόλουθη συγχαρητήρια επιστολή: «Αγαπητέ Δήμαρχε, αγαπητέ Νίκο, Θερμά συγχαρητήρια και σε σένα και σε όλη την παράταξή σου για τη χθεσινή σας νίκη. Η νίκη αυτή σηματοδοτεί μια νίκη της ίδιας της τοπικής κοινωνίας του Δήμου Επιδαύρου που απαιτεί σε όλες τις περιπτώσεις να γίνεται σεβαστή η βούλησή της, έτσι όπως κάθε φορά αυτή εκφράζεται.
Η βούληση των πολιτών της Επιδαύρου ήταν να επιλέξουν εσένα και την παράταξή σου από τον Οκτώβρη του 2006 να διοικήσετε το Δήμο για τέσσερα χρόνια.
Η χθεσινή επαναβεβαίωση της εμπιστοσύνης των πολιτών σε εσάς δείχνει ότι οι πολίτες της Επιδαύρου δεν θέλουν πια ούτε κραυγαλέες κομματικές παρεμβάσεις ούτε παραγοντισμούς κάθε είδους για τα θέματα που αφορούν το Δήμο τους. Ο σεβασμός στη λαϊκή ετυμηγορία αποτέλεσε για άλλη μια φορά καθοριστικό κριτήριο.
Είμαι βέβαιος ότι εσύ και οι συνεργάτες σου, με νέα ορμή και δύναμη, με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και κοινωνική ενότητα θα διεκδικήσετε για το Δήμο της Επιδαύρου όλα αυτά που δικαιούται ένας από τους ιστορικότερους δήμους της χώρας και μια από τις πιο όμορφες περιοχές του τόπου μας. Θερμά συγχαρητήρια για άλλη μια φορά και κάθε δύναμη στο έργο σας».
Ο υποψήφιος δήμαρχος του συνδυασμού «Δυνατή Επίδαυρος» Αλέξανδρος Λιμνιάτης με ανακοίνωσή του που έστειλε την Δευτέρα το πρωί , ευχαριστεί τους συνεργάτες του, που - όπως επισημαίνει- «με αυταπάρνηση έδωσαν έναν τίμιο αγώνα, υπερασπιζόμενοι τη νομιμότητα και τους θεσμούς».
Παράλληλα εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς όλους όσους τον τίμησαν με την εμπιστοσύνη τους (το 47,62%), από την οποία –όπως λέει- «αντλεί τη δύναμη να συνεχίσει, να ασκεί εποικοδομητική αντιπολίτευση για το καλό του τόπου, ελέγχοντας τη νομιμότητα, σε όλες τις ενέργειές , τις κινήσεις και τις αποφάσεις της δημοτικής αρχής».
Ο κος Λιμνιάτης παρά την ήττα του επιμένει στις επιθέσεις του κατά του κου Γεώργα λέγοντας: «παρά την ανυπαρξία έργου, ο λαός της Επιδαύρου, αποφάσισε να δώσει στην παρούσα δημοτική αρχή, μια δεύτερη ευκαιρία, που θα κριθεί στο τέλος της θητείας της ».
Μετά από όλα αυτά και τις επαναληπτικές εκλογές που έγιναν την προηγούμενη Κυριακή, η Επίδαυρος μετά από ένα σημαντικά χαμένο χρονικό διάστημα, σιγά σιγά θα επανέλθει στους ρυθμούς της και καλό θα είναι να αρχίσει να παράγεται το έργο της δημοτικής αρχής, αφού μέχρι τώρα, σημαντικός χρόνος αναλώθηκε στα δικαστήρια και σε μια δεύτερη προεκλογική περίοδο μέσα στην ίδια τετραετία.

Θεμέλια το Φθινόπωρο στον “Κύκνο”

Θεμελιώνεται το Φθινόπωρο το οικιστικό συγκρότημα στο τεράστιο οικοδομικό τετράγωνο που στεγαζόταν το εργοστάσιο Κύκνος στο Ναύπλιο.
Παρ΄ ότι οι ιδιοκτήτες σκέφτονταν σοβαρά να πουλήσουν το οικόπεδο των 21300 τμ στο Νέο Βυζάντιο, επικράτησε τελικά η άποψη να δοθεί αντιπαροχή στην Αθωνική Τεχνική.
Όπως δήλωσε ο ίδιος ο κος Γιώργος Μανουσάκης, σε επίσκεψή του στο Άγιο Όρος είχε εντυπωσιαστεί από τους τεράστιους γερανούς της Αθωνικής Τεχνικής και ίσως κάπου στο υποσυνείδητ;o του –όπως τόνισε- να είχε μείνει η συγκεκριμένη εταιρία. Έτσι αναζητώντας συνεργάτες για να κτιστεί ο Κύκνος κατέληξε στους ανθρώπους της εταιρίας και έκανε συμφωνία μαζί τους.
Η επένδυση που θα γίνει θα φτάσει τα 50 εκ. ευρώ, ενώ ο σχεδιασμός του συγκροτήματος, χαρακτηρίζεται από τους μεγάλους διαμήκεις άξονες πρασίνου.
Το συγκρότημα θα περιλαμβάνει ένα νέο κέντρο πολλαπλών δραστηριοτήτων, όπου θα συνυπάρχουν μικτές χρήσεις κατοικίας, εμπορίου, εργασίας και αναψυχής και θα είναι πλήρως ενταγμένο στην κλίμακα της πόλης, θα αναδεικνύει το μνημείο των Βαυαρών μέσω ενός μεγάλου διαμήκη άξονα πρασίνου και περιπάτου που θα το καθιστά ορατό και θα το συνδέει με την οδό Ασκληπιού. Παράλληλα θα δημιουργηθεί ένα υπόγειο πάρκινγκ 430 θέσεων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συνολική επιφάνεια των υπέργειων χώρων του συγκροτήματος ανέρχεται σε 35.600 τ.μ. περίπου, αν και με βάση τους πολεοδομικούς κανόνες υπήρχε δυνατότητα δόμησης 44.700 τ.μ.
Αντιστοίχως και άλλα στοιχεία του οικοδομικού συγκροτήματος (κάλυψη, όγκος κλπ) μειώθηκαν αισθητά σε σχέση με τα επιτρεπόμενα όρια, ώστε να διασφαλιστεί η βέλτιστη, από άποψη πολεοδομική και κτιριολογική, ποιοτική εικόνα του έργου και η εναρμόνισή του με τα μεγέθη και τους όγκους της περιοχής.
Η αρχιτεκτονική ποιότητα, στοιχείο πρωταρχικής σημασίας για το συγκεκριμένο συγκρότημα, αναζητήθηκε μέσα από τον καινοτομικό σχεδιασμό, την δημιουργία ελκυστικών ακαλύπτων χώρων, την επιλογή μορφολογικών στοιχείων οικείων στην ιστορική πόλη του Ναυπλίου, τον προσανατολισμό των κατοικιών προς τον εκπληκτικό ορίζοντα του Παλαμηδίου.
Σημαντική ήταν και η συμβολή της μελετητικής ομάδας από έγκριτους Πανεπιστημιακούς Αρχιτέκτονες, μεταξύ των οποίων οι κ.κ. Θ. Φωτίου, Μ. Μαντουβάλου, Ε. Μαϊστρου, Β. Καρβουντζή, Κ. Δεμίρη, Μ. Καφρίτσα, Δ. Νικολάου, για την επίτευξη του παραπάνω σκοπού.

Να κερδίσει τον χαμένο χρόνο η Επίδαυρος

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ είναι το συμπέρασμα, απ΄ όσα συνέβησαν στον Δήμο Επιδαύρου. Σε έναν Δήμο που έχει πολλά περιθώρια ανάπτυξης, αλλά έχει καθηλωθεί τα τελευταία χρόνια και δεν προχωρά μπροστά.
ΧΑΘΗΚΕ ΜΙΑ ΔΙΕΤΙΑ χωρίς λόγο και αιτία - όπως αποδείχθηκε - λόγω της προεκλογικής περιόδου που δεν σταμάτησε τον Οκτώβρη του 2006, όταν τελείωσαν οι εκλογές, αλλά συνεχίσθηκε μέχρι την προηγούμενη Κυριακή, όταν οι πολίτες κλήθηκαν ξανά στις κάλπες για να επανεκλέξουν δημοτική αρχή.
ΗΤΑΝ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ, που φρενάρισαν την ανάπτυξη της Επιδαύρου και την έφεραν πίσω, σε σχέση με άλλους δήμους. Αυτό όμως δεν αποτελεί καμία δικαιολογία για τον επανεκλεγέντα δήμαρχο Νίκο Γεώργα, ο οποίος καλείται τώρα, να αναπληρώσει το κενό και να τρέξει υπερβαίνοντας τις δυνάμεις του για να υλοποιήσει το όνειρό του για το Δήμο του, κάτι για το οποίο άλλωστε υπερψηφίσθηκε.
Ο ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ Αλέξανδρος Λιμνιάτης, παράλληλα πήρε το μάθημά του και μένει στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Μετά από όσα συνέβησαν όμως - ελέγχοντας πάντα την πλειοψηφία - πρέπει να συνδράμει στην υλοποίηση του προγραμματισμού ανάπτυξης της Επιδαύρου και όχι να αρκεστεί στην στείρα αντιπολίτευση.
ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ, συμπολίτευση και αντιπολίτευση πρέπει να βοηθήσει στον μικρό εναπομείναν χρονικό διάστημα της θητείας του, ώστε ο Καποδιστριακός Δήμος Επιδαύρου, να πάει μπροστά. Αρκετός χρόνος χάθηκε.

Ο λαϊκισμός ως αιτία οπισθοδρόμησης

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΤΙ ΠΙΟ εύκολο να θελήσει κανείς να κρίνει το έργο μιας δημοτικής αρχής απ την πρώτη στιγμή λαϊκίζοντας. Πριν καν δει τα αποτελέσματα μιας πρότασης με αρχίζει το διεκδικεί και η αμφισβήτηση εκ των προτέρων της επιτυχίας του αποτελέσματος.
ΟΤΙ ο εύκολος δρόμος για να μπορέσει κανείς να « ασκήσει κριτική » είναι αυτός μέσω του λαϊκισμού. Θα μπορούσε κανείς να ανατρέψει τα πάντα, με αμφισβήτηση οτιδήποτε, αν χωρίς πολιτική δίκη κατέφευγε στον λαϊκισμό, στην χαμηλότερη διανοητική ανάλυση των πραγμάτων και των καταστάσεων.
ΤΟ ΧΑΜΗΛΟΙΕΡΟ επίπεδο που θα μπορούσε ποτέ να πέσει η ανθρώπινη σκέψη, απλουστεύοντας καταστάσεις, αποδυναμώνοντας τις προτάσεις, είναι να λαϊκίσει. Έλα όμως που για να μπορέσει να εδραιώσει και να καρποφορήσει ο λαϊκισμός χρειάζεται πρόσφορο έδαφος! Χρειάζεται να υπάρχουν πολίτες τόσο χαμηλού επιπέδου του να γίνονται εύκολα Βορά αυτών που χρησιμοποιούν το λαϊκισμό για να τους επηρεάσει.
ΠΟΛΙΤΕΣ που πάνω απ όλα θέτουν το προσωπικό τους συμφέρον αποποιούμενοι την ιδιότητα του πολίτη, η οποία δεν είναι άλλη από την συμμετοχή στα κοινά και εργασία υπέρ των κοινών, είναι ασφαλώς επιρρεπείς στον λαϊκισμό και συγχρόνως εγκλωβισμένοι από αυτόν.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ τέτοιου είδους συναντιόνται συχνά πυκνά πλέον στην πολιτική ζωή του νομού. Όταν κάποιος δεν έχει με τι αντεπιχειρήματα να αντικρούσει μία θέση η ένα έργο καταφεύγει στο λαϊκισμό προκειμένου να κερδίσει ατομικές συμπάθειες.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ουσιαστικά για ταφόπετρα του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων. Οι άνθρωποι αυτοί, που πολλές φορές οι ίδιοι θεωρούν τιμή τους να χαρακτηρίζονται ως λαϊκιστές σαν μπερδεύοντας το οποίο λαϊκός η φιλολαϊκός με το λαϊκιστής, αποτελούν τον υπ αριθμόν ένα κίνδυνο για την πορεία της περιοχής αφού οι πράξεις τους αποτελούν χειροπέδη σε οτιδήποτε καινούριο.

Ο αναπληρωτής του αναπληρωτή και εσύ αξιοπρέπεια στον τοίχο (ο εθισμός στο ρουσφέτι πρώτο βήμα για την πρέζα των σκανδάλων)

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

ΣΤΗΝ ΜΑΚΡΙΝΗ ΙΩΛΚΟ ο Ιάσονας ετοιμαζόταν για το μεγάλο ταξίδι , μεγάλο το καράβι, η Αργώ , μεγάλες οι ελπίδες από αυτό το καράβι αλλά και μεγάλες οι ευθύνες . Ένοιωθε βαρύ το φορτίο των ευθυνών , διατηρούσε για τον εαυτό του τον τίτλο του διοργανωτή του ταξιδιού , ας πούμε του επιστημονικού υπευθύνου με την σημερινή ορολογία . Σκέφτηκε ότι για να αλαφρύνει λίγο το φορτίο των ευθυνών αλλά και για να γίνει όλο και πιο εύρυθμη η λειτουργία της Αργώ θα ήταν χρήσιμο να έχει και ένα διοικητικό υπεύθυνο πληρώματος , ο οποίος σε μια δύσκολη περίπτωση θα αναπλήρωνε και τον ίδιο .
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ έπρεπε να απευθυνθεί στον ΠΑΣΚΕΑ . Τότε εκείνη την εποχή υπήρχαν δυο μεγάλοι ήρωες ο ΠΑΣΚΕΑΣ και ΝΔΕΑΣ , ήταν και οι δύο ήρωες από την μάχη της Δημοκρατίας. Κάτι αντίστοιχο με την σημερινή Νέα Δημοκρατία , και το ΠΑΣΟΚ. Εκλέγονταν ανά τέσσερα χρόνια και ήταν υπεύθυνος για την διοίκηση και οργάνωση πληρωμάτων . Έτσι λοιπόν ο Ιάσονας έκανε αίτηση στον ΠΑΣΚΕΑ και αφού έλεγξε τους νόμους του αυτός όρισε και τον αντίστοιχο διοικητικό υπεύθυνο για την Αργώ .
ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ , ήταν και οι εκλογές . Το μικρόβιο της φυλής , για λίγο εξουσία υπήρχε από τότε . Ένα μέλος του πληρώματος διεκδικούσε και αυτό μια θέση διοικητικού υπευθύνου . Εκλογές έρχονταν σκέφτηκε ότι ήταν ευκαιρία για μια δημιουργική εξυπηρέτηση του πολίτη (ρουσφέτι το είπαν οι βάρβαροι Τούρκοι) . Παίρνει φόρα και πάει στον ΠΑΣΚΕΑ , θέλω μια διοικητική θέση του λέει
- - μα δεν γίνεται του λέει έχουμε και υπεύθυνο ταξιδιού , και διοικητικό υπεύθυνο ο οποίος μπορεί να είναι και αναπληρωτής του -μπορείς να με κάνει αναπληρωτή του αναπληρωτή
- - μα τι θα πουν τα άλλα μέλη του πληρώματος που έχουν τα ίδια χρόνια με σένα στο καράβι
- - δεν μπορούν να πουν τίποτα μας καλύπτει η ευρεία ερμηνεία του νόμου για την εύρυθμη λειτουργία της Αργώ
ΜΠΡΟΣ ΓΚΡΕΜΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ ΡΕΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΣΚΕΑ , λίγο παράλογο το αίτημα , αλλά ήταν και παράλογο να χαθούν και ψήφοι για τέτοια ψιλοπράγματα , βέβαια ήταν πρόκληση ο διορισμός αναπληρωτή του αναπληρωτή λίγες μέρες πριν από τις εκλογές και για την εύρυθμη λειτουργία της Αργώ, χωρίς ο Ιάσονας να του έχει ζητήσει κάτι τέτοιο , αφού έτσι και αλλιώς έτοιμος ήταν για το μεγάλο ταξίδι . Αλλά να χάσει και από τον ΝΔΕΑ για τέτοιες μικροεξυπηρετήσεις , αφού και αυτός το ίδιο θα έκανε στην θέση του. Τελικά το έκανε και η Αργώ έγινε μπάχαλο . Τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος που το έμαθαν από τον καθαριστή του πλοίου ξεσηκώθηκαν , ξέχασαν τα πανιά και τα κουπιά που ήταν το καθήκον του και αναζητούσαν το δίκιο τους και μια στοιχειώδη αξιοπρέπεια . Ωραία μπορεί η ερμηνεία του νόμου να καλύπτει και τέτοια θέματα αλλά όχι και παραμονή εκλογών. Ιδιαίτερα θίχτηκαν και αυτοί που ψήφιζαν ΠΑΣΚΕΑ .
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΠΙΟ ΣΥΝΘΕΤΑ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ο λαός τιμωρός τότε και τώρα , έβγαλε τον ΝΔΕΑ για τα επόμενα τουλάχιστον χρόνια . Ο πανικός κάποιων ο θυμός , η εναλλαγή στην εξουσία οδήγησαν το πλήρωμα σε αλληλοκατηγορίες και την Αργώ καθηλωμένη στο λιμάνι .Και μάλλον θα έπρεπε να καθυστερήσει για πολύ το ταξίδι του γιατί κάποια μέλη είχαν ήδη απευθυνθεί στον συνήγορο του λαού ( όπως σήμερα στον συνήγορο του πολίτη ) ο οποίος του ενθάρρυνε για καταγγελίες και κάποιος άλλος που είχε πρόσβαση ενημέρωσε ένα κήρυκα της αγοράς και ένα ρήτορα (όπως ας πούμε σήμερα ένα μεγάλο τηλεοπτικό κανάλι και μια τοπική εφημερίδα )
Μυστήρια πράγματα εκείνα τα αρχαία χρόνια , φαντάσου όμως καμιά φορά η ιστορία να επιβεβαιώσει την μυθολογία ….
ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΝΕΠΙΒΕΒΑΙΩΤΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ο Ιάσονας απογοητευμένος έφυγε για λίγο και πήγε με ένα μικρό σκαρί προς την Αττική φτάνοντας στο λιμάνι του Πειραιά άκουσε ένα τελάλη της αγοράς να διαλαλεί ένα παρόμοιο θέμα και για μεγάλα ποσά χαμένα κατά την ανάθεση έργων ….. ρε γαμώτο αναφώνησε (μετά το είπε και η Πατουλίδου) και εδώ ο η ανάθεση της ανάθεσης και εσύ αξιοπρέπεια για μια ακόμα φορά στον τοίχο .
Τότε κατάλαβε ότι η μιζόφρένεια και η ρουσφετονεύρωση δεν είναι θέμα τόπου αλλά θέμα τρόπου. Τρόπο με τον οποίο επέλεξε κάθε πολίτης να διάγει και τον καθημερινό του βίο .(Η ιστορία είναι φανταστική αλλά από αρχαιοτάτων χρόνων εθιζόμενοι σιγά σιγά στα μικρά δικά μας σκάνδαλα και ρουσφέτια δεν μας κάνουν εντύπωση τα μεγάλα που ζούμε στις μέρες μας απλά η διαφορά μας είναι ποσοτική …. Εξ άλλου είναι μαγκιά για τον νεοέλληνα να τα χώσει η να τα πάρει χωρίς να τον πιάσουν )

Ονόματα

Άρθρο της Μαργαρίτας Γουέσσελινγκ

Πόσο σημαντικό είναι ένα όνομα? Συμπεριφερόμαστε σαν να ήταν ουσιαστική ένδειξη της ψυχής μας, μέρος μιας ταυτότητας που δεν αλλάζει, αλλά, όταν μας συμφέρει, μπορούμε να το αλλάξουμε πολύ εύκολα. Μερικές φορές, οι άνθρωποι αλλάζουν τα ονόματά τους όταν μεταναστεύουν—τα αλλάζουν σε ονόματα που προφέρονται πιο εύκολα στην καινούργια τους γλώσσα, και που θα γίνουν πιο εύκολα αποδεκτά από τους ανθρώπους της καινούργιας τους κουλτούρας. Έτσι, για παράδειγμα, στις Ηνωμένες Πολιτείες, «Κόρμπουτζ» (Ουγγρικό όνομα) έγινε «Κόρμπετ», και «Παριέσκι» (Πολωνικό όνομα) έγινε «Πέρι.» Τους κοστίζει λίγο από την οικογενειακή ιστορία τους, αλλά κάνει όλες τις διαπραγματεύσεις πιο εύκολες. Υπάρχουν και αυτοί που, από περηφάνια ή αφού θεωρούν την ιστορία της οικογένειάς τους σαν σημαντικό πράγμα, αρνούνται να αλλάξουν τα ονόματά τους. Αυτοί όμως υποφέρουν μια ζωή από λανθασμένη προφορά και λανθασμένο γράψιμο των ονομάτων τους, καθώς και γράμματα που χάνονται από το ταχυδρομείο, ανθρώπους που δεν τους πιστεύουν όταν λένε το όνομά τους, κακόγουστα αστεία, κτλ. Τέλος πάντων, πρέπει να κάνουν πολύ δουλειά για να κρατάνε αυτό το μέρος της ταυτότητάς τους.
Υπάρχει μια άλλη κατηγορία ανθρώπων που αλλάζουν τα ονόματά τους—οι γυναίκες. Στην παραδοσιακή κοινωνία, μια γυναίκα αλλάζει το όνομά της όταν παντρεύεται. Είναι μια ανησυχητική σκέψη ότι, εάν το όνομα αποτελεί ουσιαστικό μέρος της ταυτότητας, οι περισσότερες γυναίκες αλλάζουν ταυτότητα τουλάχιστον μια φορά στην ζωή τους. Ίσως για αυτό το λόγο, πολλές γυναίκες δεν θέλουν πια να αλλάξουν όνομα—κρατάνε το πατρικό τους όνομα για όλη τους την ζωή. Υπάρχει όμως μια διάφορα, σε αυτήν την όψη, ανάμεσα στις δυο χώρες που ξέρω. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, νομικά, μια γυναίκα αλλάζει όνομα όταν παντρεύεται. Εάν δεν θέλει να το κάνει, πρέπει να αναφέρει ότι δεν αλλάζει όνομα. Πολλές γυναίκες κάνουν αυτό. Αντίθετα, στην Ελλάδα, νομικά μια γυναίκα δεν αλλάζει το όνομά της. Κρατάει το ίδιο όνομα με το οποίο γεννήθηκε, για όλη της την ζωή. Όμως, πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν το όνομα του άντρα τους, ακριβώς σαν να είχαν αλλάξει όνομα. Αυτό είναι πολύ μπερδευτικό. Τι θέλουμε τέλος πάντων εμείς οι γυναίκες? Δεν ξέρουμε. Ίσως, αφού είμαστε άνθρωποι, θέλουμε όλοι διαφορετικά πράγματα. Ίσως, η ταυτότητά μας, σαν την ψυχή μας, δεν είναι ούτε ευσταθή ούτε συνεχή. Ίσως είναι προσαρμόσιμη και δημιουργική.
Υπάρχουν και άνθρωποι που μιλάνε δυο γλώσσες στην καθημερινή ζωή τους και συμμετέχουν έτσι σε δυο διαφορετικές κουλτούρες ταυτόχρονα. Ένα παράδειγμα είναι ένας αγρότης στο Βερμόντ στις Ηνωμένες Πολιτείες που γνώριζα. Όπως πολλοί άλλοι σε αυτήν την περιοχή, ήταν απόγονος ανθρώπων που μετανάστεψαν στο Βερμόντ από το Κεμπέκ, του Καναδά, όπου μιλάνε Γαλλικά. Ανάλογα με τον άνθρωπο με τον οποίο μιλούσε, τον έλεγε είτε «Χέρι Τρόμπλει» (Harry Trombley) είτε «Αρί Τρουμπλέ» (Hari Trouble). Και δεν άλλαξε ποτέ τίποτα.
Μας βολεύει μερικές φορές να αλλάξουμε όνομα και ταυτότητα για να προσαρμόσουμε σε καινούργιες συνθήκες. Δεν θα ήταν πιο ωραίο όμως, εάν μπορούσαμε να παραδεχόμαστε ο ένας τον άλλον, χωρίς όλες αυτές τις αλλαγές και αυτήν την μεταμφίεση?

Θα κερδίσουν οι κάλπες ή οι παραλίες στην Επίδαυρο;

Στις κάλπες καλούνται να προσέλθουν την Κυριακή, οι περίπου 3.500 ψηφοφόροι του Δήμου Επιδαύρου, καθώς το πρωτοδικείο του Ναυπλίου με απόφαση που εξέδωσε, ακύρωσε τις προηγούμενες εκλογές και προκήρυξε επαναληπτικές.
Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την δικαστική απόφαση, ο συνδυασμός «Όραμα Ανάπτυξης» του Νίκου Γεώργα, που με 37 ψήφους διαφορά σε σχέση με τον δεύτερο, ανακηρύχθηκε νικητής των εκλογών οι οποίες διεξήχθησαν τον Οκτώβριο του 2006, δεν τηρούσε τις ποσοστώσεις, σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή των γυναικών στο ψηφοδέλτιο του συνδυασμού, όπως προβλέπει ο νόμος.
Ο δεύτερος συνδυασμός «Δυνατή Επίδαυρος» του Αλέξανδρου Λιμνιάτη, ο οποίος, είχε πιάσει το εκλογικό μέτρο του 42%, προσέφυγε στο Συμβούλιο Επικρατείας, το οποίο έκανε αποδεκτές όλες τις ενστάσεις του και έστειλε την απόφασή του στο Πρωτοδικείο του Ναυπλίου, προκειμένου να εκτελεστεί.
Από τη Νομαρχία Αργολίδος ανακοινώθηκε ότι στις επαναληπτικές εκλογές που θα διεξαχθούν στις 13 Ιουλίου θα πάρουν μέρος και οι τρεις συνδυασμοί που συμμετείχαν στις δημοτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2006, δηλαδή εκτός από τους δύο που προαναφέρθηκαν, και οι «Ανοιχτοί Ορίζοντες» του Νικολάου Βρεττού. Ωστόσο ο τελευταίος φαίνεται ότι δεν θα κατεβάσει ψηφοδέλτιο και θα στηρίξει τον Αλέξανδρο Λιμνιάτη.
Ο κος Βρεττός δεν θέλησε να κάνει δηλώσεις για την απόφασή του αυτή, αν και σε τηλεφωνική μας επικοινωνία επιβεβαιώνει την πρόθεσή του να στηρίξει την Κυριακή τον κο Λιμνιάτη.
Λάβρος κατά του κου Βρεττού και του κου Λιμνιάτη, εμφανίζεται λίγα εικοσιτετράωρα πριν ανοίξουν οι κάλπες ο κος Νίκος Γεώργας. Όπως δηλώνει στον «α»: «Ο κος Βρεττός από το δικαστήριο τον Μάη, είχε σαφέστατα σταθεί ως δικηγόρος υπεράσπισης του κου Λιμνιάτη. Άρα ήταν γνωστό σε όλους μας ότι ήδη ο κος Βρεττός έχει συμπαρασταθεί στον κο Λιμνιάτη. Στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε αυτό με δήλωσή του στο δημοτικό Συμβούλιο ότι δεν θα κατεβεί στις εκλογές.
Το γεγονός ότι περιφέρεται στον Δήμο προτείνοντας στους ψηφοφόρους να στηρίζουν τον κο Λιμνιάτη, δείχνει ότι έπεσαν οι μάσκες για τον κο Βρεττό, παρ ότι παίρνει πρωτοβουλίες που δεν τις έχουν εγκρίνει ούτε οι σύμβουλοι του συνδυασμού του, ούτε οι ψηφοφόροι».
Επισημαίνει ακόμα ο υποψήφιος δήμαρχος Νίκος Γεώργας: «Ο ίδιος ο κος Λιμνιάτης επιμένει να κοροϊδεύει και να παραπλανά τον κόσμο της Επιδαύρου, φθάνοντας να ισχυρίζεται και σε επιστολή του μάλιστα, ότι ο Γιώργας φταίει που φτάσαμε στις εκλογές.
Αυτό βέβαια είναι άποψη του Λιμνιάτη γιατί ο κόσμος ξέρει πολύ καλά πόσο τον απαξίωσε ο κος Λιμνιάτης.
Κατέφυγε στα δικαστήρια, πιστεύοντας ότι η ψήφος του λαού είναι το τελευταίο που μπορεί να σκέπτεται.
Έλα όμως που το δικαστήριο με την απόφασή του, δίνει τον τελευταίο λόγο στον λαό της Επιδαύρου, ο οποίος με τη σειρά του θα τον κρίνει και θα τον καταδικάσει για μια ακόμα φορά».
Από την πλευρά του ο υποψήφιος δήμαρχος Αλέξανδρος Λιμνιάτης αναφερόμενος στην στήριξη του κου Βρεττού τονίζει: «Σε αυτή τη νέα πορεία που ξεκινά από τις 13 Ιουλίου, μαζί μας συστρατεύτηκε και ο Νίκος Βρεττός με τους συνεργάτες του, ένας άνθρωπος που τον διακρίνει ανιδιοτέλεια και 14 χρόνια προσφοράς στην τοπική Αυτοδιοίκηση και στον τόπο μας. Αγωνιζόμαστε τώρα όλοι μαζί, για να κάνουμε πράξη τα οράματά μας. Ίσως αυτό, να έχει κάνει να χάσει τον έλεγχο των λόγων και των έργων του ο κος Γιώργας. Από την πλευρά μας υπάρχει πλήρης κατανόηση».
Ο κος Λιμνιάτης επισημαίνει ακόμα: «Βρισκόμαστε στο τέλος της προεκλογικής περιόδου. Ήδη διεξάγονται οι συνήθεις προεκλογικές συγκεντρώσεις στα χωριά.
Εγώ ξεκίνησα την Τρίτη από το δημοτικό διαμέρισμα Δήμαινας, χθες στο Κολιάκι, σήμερα Πέμπτη στην Αρχαία Επίδαυρο και την Παρασκευή ολοκληρώνεται η προεκλογική περίοδος στη Νέα Επίδαυρο.
Απομένει η κοινωνία των ενεργών πολιτών του Δήμου Επιδαύρου, να αναθέσει τη διοίκηση του Δήμου στο συνδυασμό «Δυνατή Επίδαυρος» που είμαι υποψήφιος δήμαρχος, γιατί πιστεύουμε ότι εμείς μπορούμε να αλλάξουμε πορεία στο δήμο μας, να είμαστε καθημερινά κοντά στον πολίτη, για την ανάπτυξη και προκοπή του τόπου μας, και για ένα καλύτερο αύριο, για μας και τα παιδιά μας.
Σήμερα, όλοι φαινόμαστε. Όλοι έχουμε πίσω μας έργο. Δυστυχώς, ως πληροφορήθηκα, στην κεντρική ομιλία του κου Γιώργα στο Κολιάκι, αντί για την παρουσίαση του έργου του, ανάλωσε το χρόνο του σε ύβρεις, σε χυδαιότητες εναντίον εμού προσωπικά και των συνεργατών μου στο συνδυασμό μου.
Η ανυπαρξία έργου του κου Γεώργα, τον οδήγησε σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο. Εμείς δεν θα τον ακολουθήσουμε».
Η ψηφοφορία θα ξεκινήσει στις 7 το πρωί και θα ολοκληρωθεί στις 7 το απόγευμα. Θα λειτουργήσουν 12 εκλογικά κέντρα σε όλα τα δημοτικά διαμερίσματα του δήμου Επιδαύρου. Οι εκλογείς μπορούν να βάλουν μέχρι δύο σταυρούς για τους δημοτικούς συμβούλους και μέχρι έναν σταυρό για τους τοπικούς συμβούλους –όπως ανακοινώθηκε από το τμήμα Πολιτικών Δικαιωμάτων και εκλογών της Νομαρχίας Αργολίδας.
Οι έδρες των δημοτικών Συμβουλίων ανέρχονται σε 13 και οι έδρες των Τοπικών Συμβουλίων σε 3.
Να σημειωθεί ότι η θητεία της δημοτικής αρχής που θα προκύψει, θα είναι για τον υπολειπόμενο χρόνο της δημοτικής περιόδου, μετά τις αποφάσεις των δικαστηρίων.