Ακόμα μελετάει η Περιφέρεια Πελοποννήσου 8 προτάσεις της ΔΕΥΑΑΡ για την λυμματολάσπη, ενώ συνεχίζεται η παράνομη ρήψη της σε χωματερές

Ορατός είναι πλέον ο κίνδυνος να κληθούν οι υπεύθυνοι των δημοτικών επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης της Αργολίδας να καθίσουν στο σκαμνί για μη εφαρμογή της Κοινοτικής οδηγίας που έχει ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο για την λυμματολάσπη των βιολογικών καθαρισμών, αφού η καταληκτική ημερομηνία έχει παρέλθει, ενώ η περιφέρεια δίνει στους δήμους «δικιά της» προθεσμία έως τέλη Δεκεμβρίου 2009.
Αν και το πρόβλημα με τα σκουπίδια «καλυφτεί» έστω και προσωρινά με την εγκατάσταση των δεματοποιητών, το πρόβλημα της λυμματολάσπης των βιολογικών καθαρισμών του νομού, αλλά και της περιφέρειας παραμένει άλυτο, παρ΄ όλο που από πλευράς ΔΕΥΑΑΡ, έχουν προταθεί συγκεκριμένες λύσεις που θα μπορούσαν ίσως να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
Με επιστολή της η ΔΕΥΑΡ προς την ΤΕΔΚ στις 6 Νοεμβρίου του 2008 την παρακαλεί να εγκρίνει την ανάθεση έργου συμβούλου με τίτλο «Διαχείριση ιλύος από μονάδες επεξεργασίας αστικών λυμάτων του Ν. Αργολίδας» και την ενημερώνει ότι: «Με βάση την Ευρωπαϊκή και ελληνική νομοθεσία από 01/01/2009 επιβάλλεται η επεξεργασία της ιλύος πριν από την εδαφική της διάθεση, ενώ δεν αποτελεί πλέον αποδεκτή ενέργεια η απλή μεταφορά και εναπόθεσή της σε χωματερές ή χώρους υγειονομικής ταφής. Στα πλαίσια εξέτασης του συγκεκριμένου θέματος για το Ν. Αργολίδας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση εκπροσώπων του Δήμου Άργους και της Δ.Ε.Υ.Α. Άργους με την τεχνική σύμβουλο της Περιφέρειας Πελοποννήσου για τη διαχείριση αποβλήτων, κα Μουρελάτου Έλενα. Από τη συνάντηση προέκυψε ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου προτίθεται να κοινοποιήσει την τεχνική μέθοδο για τη διαχείριση της ιλύος από μονάδες επεξεργασίας αστικών λυμάτων μέχρι την 10η Δεκεμβρίου 2009. Μέχρι τότε, οι Δήμοι και οι Κοινότητες έχουν δικαίωμα υποβολής Τεχνικών Φακέλων με τις προτάσεις τους για τη διαχείριση της ιλύος στην περιοχή ευθύνης τους.
Με βάση τα παραπάνω προτείνεται η ανάθεση του έργου συμβούλου με τίτλο «Διαχείριση ιλύος από μονάδες επεξεργασίας αστικών λυμάτων του Ν. Αργολίδας» στον Δρ. Παναγιώτη Γραμμέλη (βλ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ).
Ο Δρ. Π. Γραμμέλης είναι Ερευνητής Γ’ στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ / ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ & ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ και εξωτερικός συνεργάτης στο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΗΡΩΝ & ΛΕΒΗΤΩΝ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. Είναι ειδικός σε θέματα χρησιμοποίησης εναλλακτικών καυσίμων με διδακτορικό στην ενεργειακή αξιοποίηση βιομάζας (συμπεριλαμβανομένης και της λυματολάσπης), ενώ έχει υλοποιήσει σαράντα ερευνητικά έργα και τεχνικές μελέτες σε θέματα που σχετίζονται με την αξιοποίηση εναλλακτικών καυσίμων».
Σύμφωνα με τον μελετητή «η διάρκεια για την ολοκλήρωση της προαναφερθείσας μελέτης θα είναι ένας (1) μήνας και το κόστος ανέρχεται σε 8,800 Ευρώ πλέον ΦΠΑ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον αποτελεί το παραδοτέο (Δ) της παραπάνω μελέτης εφόσον από την υλοποίηση και εφαρμογή της εν λόγω λύσης προκύπτει η αξιοποίηση και η διάθεση της παραγόμενης ιλύος από κάθε Δήμο που διαθέτει βιολογικό καθαρισμό».
Το κείμενο μάλιστα το συνυπογράφουν ο Πρόεδρος της Δ.Ε.Υ.Α. Άργους Λουκάς Κούρος, ο Δήμαρχος Ασσίνης Παναγιώτης Μπούκουρης, ο Πρόεδρος της Δ.Ε.Υ.Α. Επιδαύρου Αναστάσιος Κουτσούκος, ο Πρόεδρος της Δ.Ε.Υ.Α. Κρανιδίου Σωτήριος Κακουριώτης και ο Δήμαρχος Ερμιόνης Ανάργυρος Λεμπέσης.
Κατόπιν επιστολής του Δημάρχου Άργους προς την ΔΕΥΑΑΡ, που ζητούσε ενημέρωση για την πορεία των μελετών, ο διευθυντής της ΔΕΥΑΑΡ Γιάννης Καχριμάνης ανέφερε, στις 12 Δεκεμβρίου 2008, προς αυτόν ότι: «Κύριε Δήμαρχε. Με πρωτοβουλία δική σας , του Προέδρου Συνδέσμου Διαχείρισης Στερεών Απορριμμάτων κου Θοδωρή Δεληγιάννη και ιδιαίτερα του Προέδρου της Δ.Ε.Υ.Α. Άργους κου Λουκά Κούρου ενεργοποιήθηκαν όλοι οι φορείς που διαχειρίζονται Εγκαταστάσεις Επεξεργασίας Λυμάτων στον Ν. Αργολίδος , προκειμένου να υπάρξει άμεσα εφαρμόσιμη συνισταμένη πρόταση προς την Περιφέρεια Πελοποννήσου, σχετικά με διαχείριση λυματολάσπης που παράγεται στους βιολογικούς του Ν. Αργολίδας, εφόσον από 1/1/2009 θα απαγορεύεται η με οιονδήποτε τρόπο απόθεση ή διάθεσή της στους χώρους συλλογής απορριμμάτων του κάθε Δήμου.
Στα πλαίσια εξέτασης του συγκεκριμένου θέματος για το Ν. Αργολίδας, πραγματοποιήθηκε
(1η Οκτωβρίου 2008) συνάντηση εκπροσώπων του Δήμου Άργους και της Δ.Ε.Υ.Α. Άργους με την τεχνική σύμβουλο της Περιφέρειας Πελοποννήσου για τη διαχείριση αποβλήτων, κα Μουρελάτου Έλενα. Από τη συνάντηση προέκυψε ότι η Περιφέρεια Πελοποννήσου προτίθεται να κοινοποιήσει την τεχνική μέθοδο για τη διαχείριση της ιλύος από μονάδες επεξεργασίας αστικών λυμάτων μέχρι τέλη Δεκεμβρίου 2008. Μέχρι τότε, οι Δήμοι και οι Κοινότητες έχουν δικαίωμα υποβολής Τεχνικών Φακέλων με τις προτάσεις τους για τη διαχείριση της ιλύος στην περιοχή ευθύνης τους.
Κατόπιν συντονισμένων ενεργειών του Προέδρου της Δ.Ε.Υ.Α. Άργους κου Λουκά Κούρου,
υπεβλήθη στις 6-11-2008, από όλους τους εμπλεκόμενους διαχειριστές βιολογικών κοινό αίτημα (Β. σχετικό) προς την ΤΕΔΚ Ν. Αργολίδος για την χρηματοδότηση απ’ αυτήν τεχνοοικονομικής μελέτης με αντικείμενο: «ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΗΣ ΙΛΥΟΣ ΣΤΙΣ ΜΟΝΑΔΕΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΑΣΤΙΚΩΝ ΛΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ Ν. ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ».
Η συγκεκριμένη μελέτη εκπονήθηκε από ειδικό σε θέματα χρησιμοποίησης εναλλακτικών καυσίμων και ενεργειακής αξιοποίησης βιομάζας (συμπεριλαμβανομένης και της λυματολάσπης), κο Δρ Γραμμέλη Παναγιώτη ο οποίος είναι Ερευνητής στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ / ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ & ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ ΣΤΕΡΕΩΝ ΚΑΥΣΙΜΩΝ (EKETA / ITEΣK) και εξωτερικός συνεργάτης στο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΑΤΜΟΚΙΝΗΤΗΡΩΝ & ΛΕΒΗΤΩΝ του ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ.
Τα κύρια σημεία αυτής της μελέτης παρουσιάστηκαν την Πέμπτη 4/12/2008 από τον κο Γραμμέλη στην Δ.Ε.Υ.Α. Άργους παρουσία του Προέδρου κου Λουκά Κούρου και του Δ/ντή κου Γιάννη Καχριμάνη. Κατά την παρουσίαση έγινε ιδιαίτερη μνεία στην σύγκριση εναλλακτικών σεναρίων διαχείρισης της λυμματολάσπης προκειμένου να αναδειχθεί η βέλτιστη λύση για το Ν. Αργολίδας.
Παρακάτω, (βλ. ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Α’) παρατίθενται τα συμπεράσματα, εκ των οποίων προκύπτει ότι η συνολική διαχείριση της λυμματολάσπης των τριών Νομών Αργολίδας, Κορινθίας και Αρκαδίας σε συνεργασία με ΔΕΗ ΑΕ αποφέρει τα καλύτερα οικονομικά αποτελέσματα.
Επίσης εναλλακτικά, προτείνεται η κατασκευή μονάδας ξήρανσης πλησίον της Εγκατάστασης Επεξεργασίας Λυμάτων (Ε.Ε.Λ.) Άργους – Ναυπλίου – Ν. Κίου, με σκοπό την ξήρανση του συνόλου της λυμματολάσπης του Ν. Αργολίδας και τη διάθεση του ξηρού προϊόντος στην τσιμεντοβιομηχανία, η οποία έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον για τη χρησιμοποίησή του».
Οι ενέργειες του διευθυντού της ΔΕΥΑΑΡ Διπλ. Μηχανολόγου Μηχ. Ε.Μ.Π Γιάννη Καχριμάνη κίνησαν, ως ήταν φυσικό, αρχικά το ενδιαφέρον της Περιφέρειας Πελοποννήσου, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει αγγιχτεί καν ο φάκελος.
Στο πλαίσιο της μελέτης της που εστάλει από την ΔΕΥΑΑΡ στον γενικό γραμματέα της Περιφέρειας Πελοποννήσου, στις 4 Φεβρουαρίου 2009, εξετάσθηκαν διάφορα σενάρια για τη διαχείριση της βιολογικής ιλύος που παράγεται στον Ν. Αργολίδας. Λήφθηκαν υπόψη δύο σενάρια που αφορούν την προσωρινή μέθοδο διαχείρισης της αφυδατωμένης ιλύος για τα επόμενα δύο χρόνια και τη μόνιμη μέθοδο διαχείρισής της, από το 2011 και έπειτα. Στη μόνιμη εφαρμογή δόθηκε ιδιαίτερη βαρύτητα στην κατασκευή και λειτουργία μονάδας θερμικής ξήρανσης της ιλύος.
Τα αποτελέσματα της έρευνας που διεξήχθη για τον υπολογισμό του Συνολικού Κεφαλαιουχικού Κόστους και του Συνολικού Λειτουργικού Κόστους στις διαφορετικές εξεταζόμενες περιπτώσεις συνοψίζονται στους Πίνακες 30 και 31, αντίστοιχα. Με βάση τα παραπάνω δεδομένα υπολογίστηκε το ειδικό κόστος διαχείρισης της αφυδατωμένης ιλύος για το καθένα σενάριο, Πίνακας 32. Από την σύγκριση των αποτελεσμάτων προκύπτει ότι η πλέον συμφέρουσα λύση είναι η ενεργειακή αξιοποίηση της αφυδατωμένης ιλύος στον ΑΗΣ Μεγαλόπολης της ΔΕΗ ΑΕ καθώς δεν απαιτείται κόστος επένδυσης, ενώ το συνολικό λειτουργικό κόστος είναι το δεύτερο σε σειρά χαμηλότερο από όλες τις περιπτώσεις. Ακολουθεί η κατασκευή μονάδας ξήρανσης ιλύος δυναμικότητας ικανής να καλύπτει τις ανάγκες των τριών νομών Αργολίδας, Κορινθίας και Αρκαδίας και να χρησιμοποιεί εξωτερική πηγή ενέργειας, η οποία μπορεί να προέρχεται είτε από τον ΑΗΣ Μεγαλόπολης της ΔΕΗ ΑΕ ή από τον αποτεφρωτήρα αστικών απορριμμάτων. Η συγκεκριμένη λύση παρουσιάζει το χαμηλότερο ειδικό κόστος διαχείρισης της αφυδατωμένης ιλύος, το οποίο ανάλογα με το ποσοστό επιδότησης κυμαίνεται από 20,6 Ευρώ /τόνο ιλύος μέχρι 26,3 Ευρώ /τόνο ιλύος. Επισημαίνεται ότι σε αυτήν την περίπτωση δεν έχει ληφθεί υπόψη το κόστος μεταφοράς της ακατέργαστης ιλύος, το οποίο αναμένεται ότι δεν θα αυξήσει το κόστος διαχείρισης περισσότερο από 25%, διατηρώντας το στα χαμηλότερα επίπεδα σε σχέση με τις υπόλοιπες εναλλακτικές επιλογές. Επίσης, δεν έχει ληφθεί υπόψη το κόστος διάθεσης της παραγόμενης ξηρής ιλύος, το οποίο είναι υπό διαπραγμάτευση ανάλογα με την προέλευση της εξωτερικής πηγής θερμότητας. Η τρίτη καλύτερη επιλογή είναι η κατασκευή μονάδας ξήρανσης που θα εξυπηρετεί μόνο τις ανάγκες του Ν. Αργολίδας και θα χρησιμοποιεί ως κύριο καύσιμο το ελαιοπυρηνόξυλο. Ανάλογα με το ποσοστό επιδότησης, το ειδικό κόστος διαχείρισης της αφυδατωμένης ιλύος κυμαίνεται μεταξύ 47,2 και 57,2 Ευρώ /τόνο ιλύος. Προκειμένου να μειωθεί ακόμη περισσότερο το κόστος επένδυσης σε 0,7 εκ. Ευρώ για τον Η/Μ εξοπλισμό και 25 Ευρώ /τόνο ιλύος για το κόστος διαχείρισης, θα μπορούσε να εφαρμοσθεί η τεχνική λύση που προτείνεται από την ΤΡΙΕΛΞΙΣ ΑΤΕ (Παράρτημα Δ). Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση το τεχνολογικό ρίσκο είναι υψηλό, καθώς η προτεινόμενη λύση δεν έχει προηγούμενη εφαρμογή. Ελκυστική είναι και η κατασκευή μονάδας ξήρανσης μεγάλης δυναμικότητας για τις ανάγκες των τριών νομών Αργολίδας, Αρκαδίας και Κορινθίας, με σχετικά χαμηλό ειδικό κόστος διαχείρισης της αφυδατωμένης ιλύος που κυμαίνεται μεταξύ 33,3 και 46 Ευρώ /τόνο ιλύος. Ωστόσο, το κεφαλαιουχικό κόστος επένδυσης είναι το υψηλότερο από όλες τις περιπτώσεις και ανέρχεται σε 16,25 εκ. Ευρώ. Οι πλέον ασύμφορες επιλογές από οικονομικής άποψης είναι η κατασκευή μεγάλης μονάδας ξήρανσης ιλύος με τη χρήση ελαιοπυρηνόξυλου επειδή αυξάνει σημαντικά το λειτουργικό κόστος από την προμήθεια καυσίμου και τη διάθεση της ιλύος, καθώς και η κατασκευή μονάδας ξήρανση με αποτέφρωση της ιλύος δυναμικότητας 20.000 τόνων ετησίως, η οποία παρουσιάζει εξαιρετικά υψηλό κεφαλαιουχικό και λειτουργικό κόστος.