Κοινωνία - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Σκίτσο - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Τοπική Αυτοδιοίκηση - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Τοπική Αυτοδιοίκηση - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Θα μεταφερθείτε στη νέα σελίδα σε

Δευτερόλεπτα

Σας περιμένουμε στην ηλεκτρονική μας έκδοση

Σας περιμένουμε στην ηλεκτρονική μας έκδοση
Επισκεφθείτε ΤΩΡΑ το site του ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. www.anagnostis.org. Κλικ στην εικόνα

27/5/09

Εκτός από τα παπαγαλάκια και την βαρβαρότητα υπάρχει και η ξενιτιά…

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Την Τετάρτη το μεσημέρι λίγο πριν το καθορισμένο μας ραντεβού με τον Μάριο ακούγεται η κουρασμένη φωνή της γιαγιάς του στον τηλεφωνητή
( άλλη μια μηχανική απάτη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων).
– Ο Μάριος δεν αισθάνεται καλά και δεν θα μπορέσει να έρθει να κάνει το πρόγραμμα του.

Ο Μάριος είναι ένας νεαρός προέφηβος, μάλλον είναι μια καινούργια αναπτυξιακή κατηγορία γιατί τα παιδιά μας λόγω του τρόπου ζωής και πληροφόρησης που έχουν χάνουν κομμάτια της παιδικής ηλικίας και αντικαθιστάται με στοιχεία προεφηβείας την οποία τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να διαχειριστούν. Ο Μάριος λοιπόν πορεύεται την ζωή του συντροφιά με σπαστική τετραπληγία από την γέννηση του.
Αλλά παρά τα πολλά προβλήματα με την αγάπη και την αποδοχή που έχει από την οικογένεια του έχει κατορθώσει να έχει μια δυναμική πορεία στην ζωή. Είναι κορυφαία εικόνα αντίστασης να τον βλέπεις να γαντζώνεται με όση δύναμη και ευελιξία του δίνει η σπαστικότητα στο παπάκι της αδελφής του και να κάνει την ηρωική είσοδο και έξοδο από το θεραπευτήριο φωνάζοντας με όση δύναμη έχει:
- Γεια σου ρε Βασιλάρα!!!
Ο τόνος της φωνής της γιαγιάς του όταν άκουσα ξανά το μήνυμα έβγαζε ένα κουρασμένο παράπονο. Επικοινώνησα με την μητέρα του
Ήταν μια δύσκολή εβδομάδα για όλη την οικογένεια , ο μπαμπάς έχει αναζητήσει εργασία σε γειτονικό νομό και λείπει πολλές ώρες και μέρες, στην αδελφή του προσφέρθηκε μια επαγγελματική ευκαιρία σε ένα νησί και έφυγε την Δευτέρα και ο αδελφός του την Τρίτη έφυγε μετανάστης για την Αμερική!!!
- Έχασε τα στηρίγματα του και ανέβηκε η σπαστικότητα του ( είπε η μητέρα του) , ούτε με τον φυσιοθεραπευτή μπόρεσε να συνεργαστεί καλά σήμερα. (Φαίνεται ότι η σπαστικότητα έχει σαφή ταξικό χαρακτήρα στις εργατικές οικογένειες αυξάνει όσο αυξάνουν και τα οικονομικά προβλήματα)
- Μα καλά γιατί πήγε μετανάστης ο αδελφός του στην Αμερική;
- Γιατί εδώ ήταν άνεργος , εκεί του πρόσφεραν μια δουλειά και λέει να δοκιμάσει.
Κλείνοντας το τηλέφωνο θυμήθηκα ότι πριν από λίγες μέρες επικοινωνώντας με φίλους από την Ξάνθη, μου είπαν ότι είναι συνηθισμένο φαινόμενο εκεί να φεύγει ακόμα κόσμος από την Θράκη για να πηγαίνει για ένα καλύτερο αύριο κυρίως στην Γερμανία.
Στο μυαλό μου η λέξη Γερμανία είναι ένα παζλ δυο κομματιών το δεύτερο το συμπληρώνει η θεία Βάσω. Η θεία Βάσω είναι ένας αυθεντικά λαϊκός άνθρωπος, φορτωμένη με πολλά βάσανα αλλά με βαθιά αγωνιστική διάθεση για την ζωή. Την δεκαετία του 70 για να επιβιώσει και για ένα καλύτερο αύριο έφυγε με τον άντρα της για την Γερμανία. Όταν επέστρεψαν πολύ σύντομα έχασε το μικρό της αγόρι. Και ένα μεσημέρι ουρλιάζοντας βοήθεια, έχασε τον άντρα της μέσα στα χέρια της γειτονιάς που προσπαθούσε να τον συνεφέρει. Πέρασαν τα χρόνια και βρήκε ξανά το βήμα της στην ζωή.
Πριν λίγο καιρό πέθανε και ένας αδελφός της, έχοντας κάνει το κύκλο της ζωή του. Πηγαίνοντας στο χωριό για να κάνουν τις ετοιμασίες για ένα μνημόσυνο ανοίγοντας την πόρτα βλέπει τις δύο αδελφές της να κλαίνε απαρηγόρητες πάνω από την φωτογραφία του νεκρού.
- Τι πάθατε μωρέ βλαμμένες ( της αποπαίρνει και εκείνες ξαφνιασμένες από το επιθετικό της ύφος σταματούν το κλάμα και την κοιτούν με απορία, εξ άλλου τι θα μπορούσαν να πουν σε ένα άνθρωπο που τον έχει γαζώσει ο θάνατος ) που είναι ο Αντρέας μας, μήπως έφυγε για την Γερμανία ή για την Αυστραλία εδώ κοντά μας τον έχουμε!!!!

Κάποτε ο θείος μου ο Τάκης, αφού ολοκλήρωσε την καθημερινή του παρουσία στο καφενείο του πατέρα μου προσπαθούσε να ανέβει στο μηχανάκι του το δεξί του πόδι αντιστεκόταν με πείσμα, το αριστερό την ίδια ηλικία είχε (!!) ήταν πιο ευέλικτο αλλά δεν τον βόλευε να ανέβει. Έτσι λοιπόν έφερε το μηχανάκι κοντά στο πεζοδρόμιο και ανέβηκε με είδε που τον παρατηρούσα
- Ας τα Βασίλη χειρότερα από την φτώχεια είναι τα γεράματα.

Δεν ζει για να του πω ότι χειρότερα από την φυσιολογική φθορά, βιολογικό θάνατο είναι ο ζωντανός θάνατος της ξενιτιάς και ιδιαίτερα της ξενιτιάς στην προσπάθεια να νικήσεις την φτώχεια. Να ξεριζώνεσαι κυριολεκτικά και να προσπαθείς στήσεις το δέντρο της ζωής σου σε χώματα και νερά που δεν ξέρεις και όταν γύρω σου τόσοι άλλοι θέλουν να σε ξεριζώσουν και σε θέλουν ξερόκλαδο για το μεγαλοαστικό τους τζάκι.
Η θεία Βάσω είχε ζήσει και τα δυο και τον ζωντανό θάνατο της ξενιτιάς και τον ξενιτιά αγαπημένων προσώπων λόγω θανάτου. Από ότι φαίνεται η ξενιτιά είναι αβάσταχτο φορτίο, καθημερινός θάνατος . Και μάλιστα μια ξενιτιά εκείνων των χρόνων που δεν υπήρχαν και τα βοηθήματα της σημερινής τεχνολογίας , κινητή τηλεφωνία επικοινωνία μέσω διαδικτύου κ.α. Με την προσγείωση του αεροπλάνου στην ξένη χώρα μάλλον άγγιζες το απόλυτο κενό.
Ο Αντρέας μπορεί να έφυγε από την ζωή αλλά ήταν εκεί στο χωριό του, κοντά στο σπίτι του ότι ώρα ήθελε μπορούσε να πάει στον τάφο να τον περιποιηθεί, να του μιλήσει , να τον κλάψει.
Τελικά εκτός από τα παπαγαλάκια και την βαρβαρότητα υπάρχει και η ξενιτιά, η απόγνωση της ανεργίας, οικογένειες που κυριολεκτικά «ξεκληρίζονται» για να βγάλουν το καθημερινό μεροκάματο…

Υγεία - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ