Η Κατίνα και τα δανεικά του Γιάννη

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Μεσημέρι του Ιουνίου , στο καφενείο του Ορεινού Χωριού, οι λίγοι πελάτες του απομεσήμερου έπιναν βαριεστημένοι τον καφέ τους. Από το πλακόστρωτο ακούστηκε το τακ τακ της μαγκούρας του μπάρμπα Πέτρου. Ο Νίκος σηκώθηκε να του ετοιμάσει τον καφέ του βαρύ γλυκό στο ημίχοντρο και η καρέκλα του εκεί πίσω από την κεντρική πόρτα να τον περιμένει. Ο μπάρμπα Πέτρος ήταν μια προφορική λαογραφική εγκυκλοπαίδεια πολλοί πήγαιναν στο καφενείο για να ακούσουν τις ιστορίες του.

-Μπάρμπα Πέτρο πως τα βλέπεις τα πράγματα με το δάνειο που πήραμε από την Ευρώπη; Τον ρώτησε ο Νίκος ο καφετζής.

Με αφορμή κάποιο γεγονός θέλανε όλοι ο μπάρμπα Πέτρος να θυμηθεί και κάποια από τις φοβερές ιστορίες του, αλλά και αυτός έψαχνε το κοινό του.

-Εγώ το μόνο που ξέρω είναι τι έκανε η Κατίνα του Μήτσου με τα δανεικά του Γιάννη.

Τους κοίταξε με εκείνο το δυνατό πονηρό του βλέμμα και το μισό του χαμόγελο , αφού βρήκε για άλλη μια αφορά το κοινό του για να πει τις ιστορίες του. Η θέση του σε στρατηγικό σημείο ακριβώς πίσω από την πόρτα και γύρω αμφιθεατρικά οι πελάτες θεατές του. Μια γουλιά και ξεκινάει.

-Ο Μήτσος ο πυροσβέστης είχε ένα αδελφό τον Γιάννη. Αγαπημένα και βασανισμένα αδέλφια , μαζί περάσανε εμφύλιο, ορφάνια, φτώχεια. Ο Μήτσος από τύχη βρέθηκε μετά τον στρατό στην πυροσβεστική ο Γιάννης άνοιξε ένα μικρό μπακάλικο και το πάλευε. Μετά από λίγα χρόνια που μπόρεσε να στρώσει το μαγαζί αποφάσισε να παντρευτεί. Το είχε για σίγουρο το προξενιό που του έφεραν γιατί όταν πέρασε από το χωριό της νύφης σαν κυνηγός είχε χτυπήσει μια αλεπού και την νύφη την λέγανε Μαρία. Λίγες μέρες πριν από το γάμο ήρθε και ο Μήτσος με την Κατίνα για τον γάμο. Μαζί με το δώρο ο Μήτσος βγάζει και του δίνει 15.000 δραχμές.

-Τι είναι αυτά Μήτσο;

-Για τα έξοδα του γάμου και όποτε μπορείς μου τα δίνεις.

Η Κατίνα φιλότιμη, εργατική χρυσοχέρα μια φορά να φας βύσσινο από τα χέρια της και να το θυμάσαι μέχρι τα 83 σου, αλλά και παράξενη αγύριστο κεφάλι , άμα της έμπαινε κάτι στο κεφάλι δεν της έφευγε με τίποτα. Πιο εύκολα βγάζεις καρκίνο από το κεφάλι παρά της Κατίνας την ιδέα. Δεν της άρεσε που ο Μήτσος έδωσε τα δανεικά στον Γιάννη , πιο πολύ δεν της άρεσε που δεν του τα έδωσε αυτή και μάλλον δεν την είχε ενημερώσει ο Μήτσος γιατί το θεωρούσε δεδομένο και αυτονόητο να βοηθήσει τον αδελφό του.

Το απόγευμα τον ρωτά έτσι στο αδιάφορο .

-Τι ήταν εκείνα τα 15 χιλιάρικα που έδωσες στον Γιάννη , είχες πάρεις δανεικά Μήτσο μου από το Γιάννη;

-Όχι ρε Κατίνα , για τα έξοδα του γάμου του τα έδωσα.

-Και πότε θα μας τα γυρίσει πίσω Μήτσο μου, ( Ο Μήτσος πρόσεξε ότι το δεξί της μάτι ανοιγόκλεισε δυο φορές και το δεξί χέρι σφίχτηκε σε γροθιά, πρώτα σημάδια ότι κάτι ενοχλεί την Κατίνα.)

-Σύντομα .

-Πόσο σύντομα Μήτσο μου ( και το μάτι πετάριζε σαν πεταλούδα και τα νύχια είχαν μπει στην παλάμη)

-Σε ένα μήνα θα μου τα δώσει.

Η Κατίνα είπαμε αγύριστο κεφάλι ήταν να μην της μπει κάτι , ούτε η Μέρκελ να ήτανε . Έκανε υπομονή ακριβώς τριάντα ημέρες και το βράδυ της τριακοστής μέρας ενώ ήταν στο κρεβάτι πιάνει την κουβέντα στο Μήτσο. Τον ξεκίνησε στα τρυφερά χαϊδεύοντας τον στην πλάτη.

-Μήτσο μου τι έγινε με εκείνα τα δανεικά που έδωσες στον Γιάννη;

-Καλά ρε Κατινάκι στις 12 το βράδυ θυμήθηκες να μου το πεις.

-Ε Μήτσο μου πέρασε ο μήνας .

-Καλά ρε Κατίνα και εσύ στέκεσαι με το ρολόι για να μην χάσουμε ούτε ένα λεπτό από τον τόκο. Ανάγκη από λεφτά δεν έχουμε.

-Ανάγκη δεν έχουμε αλλά δικά μας είναι.

-Εντάξει σε 10 μέρες θα του κάνω καμιά κουβέντα.

Ευτυχώς τότε, ήταν οι τουαλέτες έξω από το σπίτι. Ο Μήτσος στενοχωρήθηκε πολύ με τις κουβέντες της Κατίνας , με δικαιολογία να πάει να κατουρήσει βγήκε έξω. Εκείνη αφού πήρες την διαβεβαίωση ότι θα πάρουν τα λεφτά σε δέκα μέρες κοιμήθηκε σαν πουλάκι. Ο Μήτσος πάνω σε δυο τσιμεντόλιθους καθισμένος κάπνισε ένα πακέτο άφιλτρα σαντέ και εκεί τον πήρε για λίγο ο ύπνος.

Ο χρόνος είναι σχετικός και οι δέκα μέρες πέρασαν γρήγορα , ο Μήτσος βέβαια καμία κουβέντα δεν έκανε στον αδελφό του αλλά και η Κατίνα δεν το ξέχασε. Πέρασαν έντεκα μέρες και τα λεφτά δεν ήρθαν. Αυτή την φορά έκανε την επίθεση μεσημέρι, χωρίς τρυφεράδες. Αν και άριστη μαγείρισσα είχε φτιάξει μια φασολάδα που ούτε στρατιώτης στο αλβανικό μέτωπο δεν την έτρωγε. Στον Μήτσο είχε υποσχεθεί κουνέλι στιφάδο αλλά από τον θυμό της ξέσπασε στα φασόλια και την γλίτωσε το κουνελάκι και τα κρεμμύδια. Ο Μήτσος δεν είπε τίποτα ούτε για την αλλαγή γεύματος ούτε για την ποιότητα της φασολάδας. Τόσα χρόνια την ήξερε καλά το δεξί της πόδι ενώ του έδινε το πιάτο έκανε διπλά χτυπήματα στα ακροδάχτυλα. Ήταν κάτι σαν δελτίο καιρού της Κατίνας ερχόταν καταιγίδα νεύρων. Ο ήρωας έφαγε την φασολάδα χωρίς να διαμαρτυρηθεί σηκώθηκε να της φτιάξει και ένα καφεδάκι μήπως φύγουν τα σύννεφα θυμού που πύκνωναν στα μάτια της Κατίνας και χωρίς ο ίδιος να ξέρει τι είχε γίνει.

- Έλα Κατινάκι το καφεεδάααακι σου!!!!

-Τι καφέ εγώ φαρμάκια πίνω.

-Τι φαρμάκια;

-Που είναι τα δανεικά ;

-Ποια δανεικά; ( ο Μήτσος το είχε ξεχάσει το θέμα )

-Αυτά που έδωσες στον αδελφό σου.

-Αμάν ρε Κατίνα αδελφός μου είναι ( Πέταξε με τέτοια δύναμη στον τοίχο το φλιτζάνι του Μήτσος που ακόμα υπάρχει το σημάδι άμα προσέξεις και έφυγε για το καφενείο για να ηρεμήσει.)

-Εγώ Μήτσο θα τα πάρω τα λεφτά μας….

-Για τόλμα.

Είπαμε η Κατίνα αγύριστο κεφάλι και ακούστε τι έκανε η αθεόφοβη.

Μετά από μια εβδομάδα μπαίνει στο μπακάλικο του Γιάννη ο ξάδελφος του ο ζαχαροπλάστης.

-Ρε Κώστα χρόνια και ζαμάνια να σε δούμε πως από δω .

-Μήτσο ήρθα για να δανεικά.

-Ποια δανεικά δεν σου χρωστάω τίποτα.

-Η κουμπάρα μου η Κατίνα ήρθε πριν μια εβδομάδα και μου ζήτησε 15,000 δραχμές δανεικά και μου είπε σε μια βδομάδα να τα πάρω από σένα γιατί της τα χρωστάς και έτσι συμφωνήσατε!!!!

- Ναι έλα το απόγευμα να σου τα δώσω.

Του ήρθε ο ουρανός στο κεφάλι του Γιάννη , δεν είχε επιλογή βρήκε από φίλους και γνωστούς τα λεφτά και του τα έδωσε.

-Καλά ρε μπάρμπα Πέτρο και που κολλάει με τα σημερινά αυτή η ιστορία.

-Άμα το αλλάξεις λίγο κολλάει. Τι έγινε με την σημερινή κατάσταση . Κάποιοι πήραν δάνειο στο όνομα μας για το καλό μας και το χρησιμοποίησαν για τον εαυτό τους . Η Κατίνα η Ευρώπη δεν την νοιάζει ποιος το χρησιμοποίησε αλλά το ποιος το χρεώθηκε και το χρεώθηκε ο λαός δηλαδή εμείς Έτσι λοιπόν η Κατίνα η Ευρώπη έστειλε τους κουμπάρους, τους ζαχαροπλάστες που ξέρουν και από πλάστες για να κάνουν τις εισπράξεις….με γλυκό τρόπο

-Γεια σου ρε μπάρμπα Πέτρο από δω το πήγες από κει το έφερες το ταίριαξες πάλι .

Υ.Γ. Η βασική ιστορία είναι πραγματική και μου την είπε η μητέρα μου.