Κοινωνία - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Σκίτσο - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Τοπική Αυτοδιοίκηση - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Τοπική Αυτοδιοίκηση - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ

Θα μεταφερθείτε στη νέα σελίδα σε

Δευτερόλεπτα

Σας περιμένουμε στην ηλεκτρονική μας έκδοση

Σας περιμένουμε στην ηλεκτρονική μας έκδοση
Επισκεφθείτε ΤΩΡΑ το site του ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ. www.anagnostis.org. Κλικ στην εικόνα

30/6/13

Η Αργολίδα στην κυβέρνηση

Οι δύο από τους τρεις βουλευτές της Αργολίδας κατέχουν κυβερνητική θέση Το καλύτερο κράμα προς όφελος του νομού, αν προσθέσει κανείς και τον βασικότερο «παίχτη» της ομάδας, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος συνδέεται άμεσα με το νομό.
Αλλά και η ισχυρή παρουσία του τρίτου βουλευτή που αποτελεί μια δυνατή φωνή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, βοηθά τον ίδιο το νομό, με την πίεση που μπορεί να ασκήσει.
Η υπουργοποίηση του Γιάννη Μανιάτη και του Γιάννη Ανδριανού, σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω, αποτελεί μοναδική στα χρονικά ευκαιρία της Αργολίδας να προχωρήσουν κάποια ζητήματα που βαλτώνουν εδώ και δεκαετίες. Αρκεί να μην καβαλήσουν το καλάμι και ρίξουν μαύρη πέτρα πίσω τους με την αιτιολογία της οικονομικής κρίσης. Και φυσικά αρκεί να …προλάβουν.
Στη νέα κυβέρνηση που ορκίστηκε την Τρίτη, ο Γιάννης Μανιάτης όπως αναμενόταν έραψε κουστούμι για την θέση του υπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κάτι το οποίο για πολλούς αναμενόταν. Στην δικομματική κυβέρνηση όμως μπήκε και ο Γιάννης Ανδριανός από την θέση του Υφυπουργού για θέματα Αθλητισμού.
Η νέα κυβέρνηση Σαμαρά όμως έχει έντονη την παρουσία της Πελοποννήσου γενικότερα, τόσο από τη ΝΔ, όσο και από το ΠΑΣΟΚ. Πελοποννήσιοι είναι ακόμα ο Αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών Λεωνίδας Γρηγοράκος, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Αβραμόπουλος και ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας Αθανάσιος Δαβάκης.

Οι πρώτες δηλώσεις Μανιάτη

Στην τελετή παραλαβής ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης, μεταξύ άλλων τόνισε:
«Μπροστά μας έχουμε ένα μεγάλο στοίχημα. Είναι το στοίχημα της ανόρθωσης της χώρας. Να ξανασηκωθούμε όρθιοι και περήφανοι ξανά στα πόδια μας. Ουσιαστικά, να δημιουργήσουμε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Να συγκροτήσουμε ένα εθνικό σχέδιο υπέρβασης των μνημονίων και των δημοσιονομικών περιορισμών και να δημιουργήσουμε την Ελλάδα που δεν θα χρειάζεται δανεικά για να ζήσει. Αυτό το Υπουργείο μπορεί πραγματικά να αποτελέσει όχι απλώς αιχμή του δόρατος, αλλά και υπόδειγμα για άλλα Υπουργεία.
Ξέρετε πολύ καλά, ότι αυτό που βασανίζει τα τελευταία χρόνια την ελληνική κοινωνία είναι το πρόβλημα της ανεργίας. Η καταπολέμηση της ανεργίας, που μπορεί να προκύψει μόνο μέσα από ανάπτυξη που δημιουργεί θέσεις εργασίας, αποτελεί τη μεγάλη στόχευση και για εμάς, σ΄ αυτό το Υπουργείο.
Άρα, Ανάπτυξη που στηρίζεται στην αειφορία, στην βιωσιμότητα και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου, είναι ένας βασικός πυλώνας.
Δεύτερος πυλώνας είναι η στήριξη της κοινωνικής συνοχής, με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και με την ενίσχυση ενός δικτύου κοινωνικής ασφάλειας, έτσι ώστε ο πολίτης να μην αισθάνεται ανυπεράσπιστος.
Και τέλος, τρίτος πυλώνας όλης της πολιτικής, όλης της Κυβέρνησης και ολόκληρης της χώρας, πρέπει να είναι η ενδυνάμωση και θωράκιση των δημοκρατικών θεσμών μας. Ο πολίτης να ξανααισθανθεί ότι, η Δημοκρατία είναι το καλύτερο Πολίτευμα για να ζει ένας πολιτισμένος άνθρωπος.
Αυτοί οι τρεις στόχοι θα υπηρετηθούν και σε αυτό το Υπουργείο.
Μερικές φορές αισθάνομαι λίγο αμήχανα. Οι περισσότεροι με θεωρούν τον άνθρωπο των Υδρογονανθράκων. Ο Υπουργός όμως, δεν είναι Υπουργός των Υδρογονανθράκων, είναι και Υπουργός του κτηματολογίου, των αγωγών, των δασών, των νερών, των θεμάτων για τα αυθαίρετα, των σχεδίων πόλεων, της χωροταξίας. Ουσιαστικά, ο Υπουργός οφείλει να είναι Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και, το ξεχασμένο, Κλιματικής Αλλαγής. Και το τονίζω αυτό, γιατί οφείλουμε ως χώρα του ευρωπαϊκού νότου να συνειδητοποιήσουμε ποιές είναι οι μεγάλες υπερεθνικές προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Και αυτή τη στιγμή, ο ευρωπαϊκός νότος έχει τη μεγάλη πρόκληση να συμβάλει, σε όσο βαθμό μπορεί, στην επίλυση και του μεγάλου επισιτιστικού προβλήματος που έρχεται οσονούπω, τα επόμενα χρόνια, στη γηραιά ήπειρο, η οποία έχει διαμορφώσει μια κοινή αγροτική πολιτική στηριγμένη σε επιδοτήσεις στο πώς να θάβουμε τα προϊόντα. Αλλά τώρα πια, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως χρειαζόμαστε οριζόντιες πολιτικές για την παραγωγή ποιοτικών αγροτικών προϊόντων, που θα μπορέσουν να στηρίξουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Κι εμείς, εδώ σε αυτό το Υπουργείο, έχουμε μεγάλο ρόλο να παίξουμε.
Πρέπει, λοιπόν, να σας πω ότι ανήκω σε αυτούς που με πολύ αισιοδοξία κοιτούν το μέλλον. Ξέρω ότι το ποτήρι κάποιοι το βλέπουν μισοάδειο. Εγώ το βλέπω μισογεμάτο. Και είμαι βέβαιος ότι, οι πολίτες δεν θέλουν από εμάς να ακούσουν πόσο μεγάλα είναι τα κύματα έξω και πόσο φουρτουνιασμένη είναι η θάλασσα. Οι πολίτες θέλουν να ακούσουν από εμάς ότι, ναι οδηγήσαμε το καράβι σε λιμάνι και μπορούμε τώρα να αποβιβαστούμε στην προκυμαία. Δεν φτάνει πια να περιγράφουμε πόσο κακή είναι η κατάσταση. Οφείλουμε να λύνουμε τα προβλήματα των πολιτών.
Δεν χάνω την ευκαιρία, πολλές φορές να λέω δημόσια μια αραβική παροιμία, που εμένα μου άρεσε πάρα πολύ όταν την πρωτοάκουσα πριν μερικά χρόνια: Υπάρχουν τέσσερα πράγματα στη ζωή που δεν γυρνάνε πίσω. Το βέλος που εκτοξεύτηκε, τα λόγια που ειπώθηκαν, η ζωή που πέρασε και η ευκαιρία που χάθηκε. Είμαστε σε ένα Υπουργείο που δεν πρέπει να επιτρέψουμε να χαθεί η ευκαιρία της χώρας. Και το λέω αυτό, γιατί δεν ξέρω μόνο πράγματα. Ξέρω και ανθρώπους. Και γνωρίζω πολύ καλά ότι αυτό το Υπουργείο έχει δεκάδες διαμάντια της Δημόσιας Διοίκησης, πανάξιους δημοσίους λειτουργούς, που έχουν στηρίξει με αυταπάρνηση την προσπάθεια που γίνεται τα τελευταία χρόνια, ώστε να σταθούμε όλοι μαζί όρθιοι».



Οι πρώτες δηλώσεις Ανδριανού

Στην τελετή παραλαβής ο υφυπουργός για θέματα Αθλητισμού Γιάννης Ανδριανός μεταξύ άλλων τόνισε:
«Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο αθλητισμός είναι πολλά και γνωστά. Και πρώτα από όλα το τεράστιο πρόβλημα της υποχρηματοδότησης. Η κρίση έχει δημιουργήσει τα δικά της, εξαιρετικά στενά, δεδομένα, η κοινωνία το ζει, εμείς το ζούμε, αλλά είναι γνωστό και επομένως δυστυχώς, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός η παιδεία, ήταν και αυτά «θύματα» αυτής της κρίσης και των περικοπών. Οι αθλητές μας, οι προπονητές, οι ομοσπονδίες, αντιμετωπίζουν καθημερινά πολλά προβλήματα, δίνουν μάχες. Άλλωστε έτσι έχουν μάθει από μικρά παιδιά να αγωνίζονται μέσα στην αρένα, κάτω από δύσκολες συνθήκες, με αυτοθυσία, με αυταπάρνηση. Πρέπει να σταθούμε δίπλα τους με τα δεδομένα που έχουμε, με τις δυνάμεις που έχουμε, με τα λίγα χρήματα που έχουμε, με την ορθολογική χρησιμοποίηση τους. Αυτοί οι αθλητές μας γεμίζουν υπερηφάνεια και συγκίνηση με τις επιτυχίες ακόμη και σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία.
Τα προβλήματα της χρηματοδότησης είναι γνωστά, ακούσαμε κάποια προγράμματα, κάποιες πολιτικές που έχει προχωρήσει ο φίλος Γιάννης Ιωαννίδης. Είναι ευθύνη μας, όπως προανέφερα, με τους περιορισμένους πόρους που πλέον διαθέτουμε, να τους αξιοποιούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, με υπευθυνότητα, με αποτελεσματικότητα, προσήλωση στη νομιμότητα και σωστή ιεράρχηση των αναγκών. Είναι ευθύνη και χρέος μας οι αθλητές μας να μπορούν να αφοσιωθούν απερίσπαστοι στις προπονήσεις τους, πράγμα που δε γίνεται σήμερα. Δείχνουν  κατανόηση, αλλά πρέπει και εμείς να σταθούμε δίπλα τους, γιατί μόνο έτσι θα μπορούμε να έχουμε τις επιτυχίες και τις χαρές που συνεχίζουν να μας δίνουν κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες.
Η κρίση διόγκωσε όλα τα κοινωνικά προβλήματα και βεβαίως μαζί και τα προβλήματα που εκδηλώνονται μέσα και γύρω από τους αγωνιστικούς χώρους. Η έξαρση της βίας στα γήπεδα, είναι ένα πολυδιάστατο πρόβλημα, το έχουμε συζητήσει και στην Υποεπιτροπή αθλητισμού, που ήμασταν μαζί με τον Γιάννη Ιωαννίδη και είχαμε δουλέψει σε αυτό. Είναι ένα πρόβλημα πολυσύνθετο και θέλει πολλή δουλειά κα συνεργασία με όλα τα συναρμόδια υπουργεία».
 

29/6/13

Τι γίνεται με την πισίνα και το Ξενία;


Η αξιοποίηση του Ξενία στην Ακροναυπλία και του χώρου της παλιάς πισίνας στον Αμφιτρύωνα έρχεται για μία ακόμα φορά στην επικαιρότητα και πρόκειται να τεθεί σε συζήτηση στη Βουλή.

Πρόκειται για ένα θέμα για το οποίο έχει χυθεί πολύ μελάνι και η μη επίλυση του  αποτελεί ντροπή για το Ναύπλιο. Ο Βουλευτής Αργολίδας της Ν. Δ. Γιάννης Ανδριανός, λίγα 24ωρα πριν υπουργοποιηθεί κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή προς  την Υπουργό Τουρισμού Ο. Κεφαλογιάννη, ρωτώντας την σε ποιο στάδιο βρίσκεται η όλη διαδικασία αξιοποίησης και ποιο το σχετικό χρονοδιάγραμμα.

Είχε προηγηθεί απάντηση της υπουργού από το περσινό καλοκαίρι, αλλά δεν έχει σημειωθεί πρόοδος.

Έχει ενδιαφέρον το ιστορικό:

 «Με την υπ’ αριθμ. 10.808/21-01-2000 σύμβαση όπως αυτή τροποποιήθηκε με την 1118/30-3-2009 σύμβαση, εκμισθώθηκε από τον ΕΟΤ κατόπιν διαγωνισμού, το ξενοδοχειακό συγκρότημα Ναυπλίου που περιλαμβάνει το ΞΕΝΙΑ PALACE ΑΚΡΟΝΑΥΠΛΙΑΣ (NAFPLIA PALACE), το ΞΕΝΙΑ ΝΑΥΠΛΙΟΥ (ΞΕΝΙΑ Α’) και το ΞΕΝΙΑ ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ ΝΑΥΠΛΙΟΥ, με σκοπό τη μέγιστη δυνατή αξιοποίηση και ποιοτική αναβάθμιση των εγκαταστάσεών τους. Η μισθώτρια ανέλαβε την υποχρέωση, μεταξύ άλλων, να πραγματοποιήσει εργασίες ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του μισθίου. Η διάρκεια της σύμβασης λήγει την 31/03/2030.

Μετά την κατάρτιση της μίσθωσης και την παραλαβή του μισθίου, διαπιστώθηκαν τα παρακάτω αναφερόμενα προβλήματα που καθυστέρησαν την υλοποίηση της σύμβασης μέσα στα συμφωνηθέντα χρονικά όρια:

Α) ο περιβάλλων χώρος του ξενοδοχείου ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ, εντός του οποίου βρίσκεται και η πισίνα, είχε χαρακτηριστεί κοινόχρηστος.

Β) στατικά και δομικά προβλήματα κτηριακών εγκαταστάσεων (ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ και bungalows του NAFPLIA PALACE).

Γ) καθυστερήσεις στη διαδικασία εγκρίσεων – αδειοδοτήσεων (Ξενία Α’).

Το 2005 εγκρίθηκε η μελέτη ανακαίνισης και εκσυγχρονισμού του Ξενία Α’ από τον Υφυπουργό Πολιτισμού, κατόπιν θετικής γνωμοδότησης του ΚΑΣ. Ωστόσο, ο φάκελος παρεπέμφθη από την Υπηρεσία Νεώτερων Μνημείων Δυτικής Ελλάδας στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεώτερων Μνημείων προκειμένου αυτό να γνωμοδοτήσει για το χαρακτηρισμό του κτηρίου του ξενοδοχείου ως μνημείου ή μη, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3028/2002. Έχουν υποβληθεί εγγράφως αντιρρήσεις τόσο από την ΕΤΑ ΑΕ όσο και από τη μισθώτρια, ωστόσο μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί απόφαση επί του θέματος.

Σύμφωνα με την από 1116/30-03-2009 τροποποιητική σύμβαση (άρθρο 1.2), οι υπολειπόμενες επενδύσεις (Ξενία Α’ και ορισμένα bungalows του NAFPLIA PALACE) θα πρέπει να υλοποιηθούν από το 2013 μέχρι το 2016, εφόσον οι άδειες εκτέλεσης εργασιών εκδοθούν μέχρι τις 31/12/2012. Σε περίπτωση που υπάρξουν καθυστερήσεις που δεν οφείλονται σε υπαιτιότητα της μισθώτριας, είτε στην έκδοση αδειών, είτε λόγω αναστολής εργασιών με απόφαση δημόσιας αρχής, θα παρατείνεται το ανωτέρω χρονοδιάγραμμα για όσο χρόνο κωλύεται η έναρξη ή η πρόοδος του επενδυτικού έργου.

Η ΕΤΑ ΑΕ, έχουσα τη διοίκηση και διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων του ΕΟΤ, στο πλαίσιο του ενδιαφέροντός της για την υλοποίηση της πιο πάνω επένδυσης, προς όφελος της τοπικής κοινωνίας, αλλά και του γενικότερου δημόσιου συμφέροντος, κίνησε τη διοικητική διαδικασία για την άρση του χαρακτηρισμού ως κοινόχρηστου του περιβάλλοντος το ξενοδοχείο ΑΜΦΙΤΡΥΩΝ χώρου, κατά τα τμήματα αυτού, ιδιοκτησίας ΕΟΤ (τμήματα με αριθμ. 2 και 3. Στο υπ’ αριθμ. 186/144/37377/22-04-1978 σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα του ΕΟΤ). Η αίτηση αυτή ενώπιον του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ναυπλίου έγινε δεκτή με την 166/2010 Απόφασή του, η οποία ήδη κατέστη τελεσίδικη, με την οποία ακυρώθηκε η αρνητική απάντηση της Διεύθυνσης Πολεοδομικού Σχεδιασμού του ΥΠΕΧΩΔΕ στο αίτημα περί άρσης απαλλοτρίωσης και αναπέμπεται η υπόθεση στη Διοίκηση για την ολοκλήρωση της διαδικασίας άρσης της σχετικής απαλλοτρίωσης.

Η διαδικασία άρσης της απαλλοτρίωσης σε εφαρμογή της πιο πάνω απόφασης βρίσκεται σε εξέλιξη.

Περαιτέρω, μετά την απορρόφηση της ΚΕΔ ΑΕ από την ΕΤΑ ΑΕ (απόφαση ΔΕΑ 1152059 ΕΣ 2011 ΚΥΑ με την οποία, μεταξύ των άλλων, η ΕΤΑ ΑΕ ανέλαβε την διοίκηση και διαχείριση των ακινήτων του Δημοσίου και μετονομάστηκε σε ΕΤΑΔ ΑΕ) η ΕΤΑΔ ΑΕ θα προβεί στην εκκίνηση της διαδικασίας άρσης ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης και για τα τμήματα του περιβάλλοντος χώρου (τμήματα με αριθμ. 4 και 5 στο υπ’ αριθμ. 186/144/37377/22-04-1978 σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα του ΕΟΤ), ιδιοκτησίας Ελληνικού Δημοσίου, τα οποία είναι όμορα με τα παραπάνω τμήματα 2,3 και αποτελούν με αυτά ενιαίο χώρο».

Να σταματήσει ο διασυρμός των εμπόρων στα δικαστήρια


Τα γραφεία του ΟΑΕΕ στο Ναύπλιο κατέλαβε χθες το πρωί η Ομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Έμπορων Αργολίδας και άλλοι επαγγελματικοί φορείς.

Οι έμποροι αναρτώντας πανό διαμαρτυρήθηκαν ζητώντας να  υπάρξει ολοκληρωμένο σχέδιο για την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού οργανισμού καθώς και να υπάρξουν μέτρα προστασίας για τους ασφαλισμένους στον ΟΑΕΕ που δεν μπορούν να ανταποκριθούν στην πληρωμή των ασφαλιστικών τους υποχρεώσεων  και  ιδιαίτερη πρόνοια  σε ότι αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη  των ασφαλισμένων.

Σε ψήφισμα που εκδόθηκε οι ασφαλισμένοι κατέθεσαν συγκεκριμένες προτάσεις:

1)Να σταματήσει ο διασυρμός των ασφαλισμένων του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ)  σε δικαστήρια και φυλακές για τις οφειλές τους στον ασφαλιστικό τους φορέα . Το μέτρο αυτό  εξοντώνει  τους ασφαλισμένους κοινωνικά επαγγελματικά διασύροντας τους  δικαστικά.

2)   Πάγωμα ( κεφαλαιοποίηση ) όλων των παλαιών οφειλών αφενός  και αφετέρου να τους δοθεί η δυνατότητα καταβάλλοντας μια τουλάχιστον εισφορά ανά εξάμηνο να θεωρούνται ασφαλιστικά ενήμεροι. Ειδικά για την κρίσιμη περίοδο 2012-2014.

3)   Ήπιες ρυθμίσεις οφειλών χωρίς προκαταβολή και εξόφληση σε 120 μηνιαίες δόσεις, ή ήπια ρύθμιση με ελάχιστη καταβολή δόσης 100 € το δίμηνο, μετά τα δυο χρόνια. 

4)  Θεώρηση  εδώ και τώρα όλων  των  βιβλιαρίων του Ο.Α.Ε.Ε. για διάστημα τουλάχιστον 12 μηνών.

5)  Απαιτούμε ασφαλιστική ενημερότητα σε όλους τους ασφαλισμένους για να μπορέσουν να λειτουργήσουν τις επιχειρήσεις τους.

6)  Να σταματήσει η κοροϊδία του τρόπου υπολογισμού των συντάξεων της διαδοχικής ασφάλισης. Να ενταχθούν οι μετανάστες στην επίσημη αγορά εργασίας.

7)   Από την ώρα που ο Ο.Α.Ε.Ε. δεν παρέχει λόγω οφειλών ιατροφαρμακευτική περίθαλψη πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό του 25% έως 27% της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης που κράτησε το Ταμείο μας παράνομα.

8)  Διαγραφή  όλων των προσαυξήσεων που έχουν επιβληθεί στην ασφαλιστική εισφορά, και φυσικά χρειάζεται να υπάρξει μείωση εισφοράς των ασφαλισμένων συναδέλφων μας κατά 30%  διότι τα έσοδα των επιχειρήσεων μειώθηκαν δραματικά.

9)  Όχι στις συντάξεις πείνας που δεν αντιστοιχούν στα εισπραχθέντα έσοδα των εισφορών μας όχι στην  μείωση 35% που θα ψηφίζονταν με το πολυνομοσχέδιο  συμψηφισμός οφειλών ταμείου και συνταξιούχων .

10) Να ανέβει το όριο οφειλής που υπάρχει σήμερα από 20.000 € σε 30.000 για όσους συνταξιοδοτούνται. 

 Μετά τα ειδοποιητήρια των οφειλών που απέστειλε ο Ο.Α.Ε.Ε. στους συναδέλφους μας το μόνο που μπορούμε  να κάνουμε είναι να αγωνιστούμε  προκειμένου  να αποτρέψουμε να  βεβαιωθούν οι οφειλές που υπάρχουν.

Κάτω από την πίεση της βαθιάς ύφεσης που πλήττει την ελληνική κοινωνία που οδηγεί χιλιάδες επιχειρήσεις καθημερινά στο κλείσιμο και τους αυτοαπασχολούμενους να αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις οικονομικές υποχρεώσεις τους , ζητούμε από το Υπουργείο Εργασίας Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και την Διοίκηση του ΟΑΕΕ να εφαρμόσει μέτρα προστασίας ώστε να υπάρξουν συνθήκες που θα κάνουν βιώσιμες τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις ενάντια στην οικονομική ασφυξία  που αντιμετωπίζουν  καθημερινά .

Ο αγώνας είναι κοινός για όλους μας και επιβάλλεται αλληλεγγύη σε όλες τις διεκδικήσεις μας προκειμένου να απαιτήσουμε συνθήκες επιβίωσης και ανάπτυξης.

 

Η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) - Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση ανέλαβε την ευθύνη για το χτύπημα στο Άργος


Με μια περίεργη ανακοίνωση στην οποία δεν περιγράφεται καν η μέρα του συμβάντος, αλλά ούτε και ο τρόπος δράσης της, η Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία (FAI) - Διεθνής Συνωμοσία για την Εκδίκηση ανέλαβε την ευθύνη “για την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού και την ανατίναξη του αυτοκινήτου του γνωστού ανθρωποφύλακα Αργύρη Γκέλμπουρα που υπηρετεί στις φυλακές Ναυπλίου. Η επίθεση αυτή αποτελεί μέρος του "Σχεδίου Φοίνικας" που ξεκίνησε με την ανατίναξη του αυτοκινήτου της διευθύντριας των φυλακών Κορυδαλλού από την Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς” αναφέρει μεταξύ άλλων η ανακοίνωση. Δεν υπάρχει όμως αναφορά γιατί δεν υπήρξε ή αν υπήρξε προειδοποιητικό τηλεφώνημα. Αντί αυτών υπάρχει μια γενικόλογη αναφορά στην κατάσταση που επικρατεί στις φυλακές καθώς και για το ότι η “επιλογή να χτυπήσουμε το συγκεκριμένο ανθρωποφύλακα δεν έγινε τυχαία. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας (γνωστός και με το ψευδώνυμο Rex) είναι εδώ και χρόνια ένα πιστό μαντρόσκυλο της εξουσίας. Είναι ένας απ' τους υπεύθυνους για τους δεκάδες ξυλοδαρμούς κρατουμένων στις φυλακές και παράλληλα διατηρεί άριστες φιλικές σχέσεις με τους μπάτσους της ασφάλειας Ναυπλίου. Συχνά χρησιμοποιεί κρατούμενους - τσιράκια του με σκοπό να φοβίσουν ή να χτυπήσουν άλλους φυλακισμένους που διεκδικούν τα αυτονόητα "δικαιώματά" τους ή απλά δεν ανήκουν στο δικό του κύκλωμα επιρροής μέσα στις φυλακές. Ο Αργύρης Γκέλμπουρας είναι ένας ψευτοτραμπούκος με στολή”.

Φαίνεται πως με τις γενικεύσεις αυτοί που έγραψαν την “προκήρυξη”, αγνοούν πως δεν ασχολήθηκε καν η αντιτρομοκρατική με την υπόθεση και πως κανένας δεν έχει δώσει ακόμα εξήγηση τι είδους μηχανισμός εκρηκτικός ήταν, ή αν έγινε με δυναμίτη ή με άλλον τρόπο (χειροβομβίδα ανατολικού τύπου χωρίς να υπάρχουν ίχνη παρά μόνο κρατήρας, όπως άφηναν να διαρεύσει).

Απ την άλλη πλευρά ο τρόπος με τον οποίο καλεί σε ένοπλη σύγκρουση καθώς και η άνευ λόγου περιγραφή του τρόπου δράσης, μικρές αυτόνομες ομάδες κλπ,  που ούτως ή άλλως αποτελούν αλφαβητάρι του αντάρτικου πόλεων μάλλον στοχοποιούν ομάδες του αντιεξουσιαστικού χώρου και ανοίγουν τον δρόμο για την κατασκευή ενόχων. Το περίεργο είναι πως η ανακοίνωσή τους “κουμπώνει” μια χαρά με την ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών υπαλλήλων Ελλάδας που έκανε λόγο για συνεργασία των Πυρήνων της Φωτιάς, με τους ποινικούς κρατούμενους : “Δεν έχουμε ψευδαισθήσεις για ειρηνικές αλλαγές και δίκαιες ύσεις απ' την εξουσία. Ακόμα κι αν η δημοκρατία κατασκεύαζε μια "χρυσή" φυλακή με ίσα δικαιώματα για τους κρατούμενους, με ζεστό νερό, με καθαρά στρώματα και μεγαλύτερα προαύλια, θα παρέμενε για πάντα φυλακή, ένας τόπος αιχμαλωσίας. Δεν ψάχνουμε λοιπόν για καλύτερες λύσεις, αλλά για όλου εκείνους τους τρόπους που μπορούμε να γκρεμίσουμε τις φυλακές, με δυναμίτη, με ΤΝΤ, με όπλα, με μπουλντόζες...

 Παράλληλα οι περισσότεροι κρατούμενοι πρέπει να γκρεμίσουν τη φυλακή που έχουν μέσα στο κεφάλι τους. Την ηθική της φυλακής, τη νοοτροπία της έγκλειστης ύαινας που κατασπαράσσει τον αδύνατο, τους ψευτοεθνικισμούς κάθε είδους, την ταπεινωτική εξάρτηση απ' τα ναρκωτικά, την εξουσία των αρχηγών και τη δουλικότητα των υποτελών... Μόνο έτσι θα καταρρεύσουν τα τείχη και θα λυγίσουν τα σίδερα”.

Τέλος η προκήρυξη κλείνει με αναφορά στον μηδενισμό: “Η FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) σε συνεργασία με τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς επιδιώκει να δημιουργήσει ένα διάχυτο δίκτυο πυρήνων άμεσης δράσης στον ελλαδικό χώρο που θα χτυπάει εκεί που δεν περιμένει ο εχθρός. Μικροί αυτόνομοι ευέλικτοι ένοπλοι πυρήνες παρακολουθούν, συλλέγουν πληροφορίες, άλλοτε συνεργάζονται άλλοτε όχι και διαλέγουν τη στιγμή της αιφνιδιαστικής επίθεσης. Μόνο μέσα στην επίθεση υπάρχει ζωή. Είμαστε αναρχικοί της πράξης, χαοτικοί, μηδενιστές, εγωιστές, άθεοι, είμαστε οι φορείς των μαύρων σημαιών του αναρχομηδενισμού. Για τη διάχυση της FAI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία) και του IRF (Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο).

Τώρα και πάντα. Εξέγερση, Επίθεση, Εκδίκηση”

27/6/13

Η κυβέρνηση της Πελοποννήσου και το χρέος στους ψηφοφόρους

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΥΚΑΙΡΙΑ φαντάζει για την Αργολίδα η υπουργοποίηση των δύο εκ των τριών βουλευτών. Την ίδια ευκαιρία έχει και η Λακωνία, αλλά και όλη η Πελοπόννησος με την παρουσία του Αντώνη Σαμαρά στο τιμόνι της παρούσας κυβέρνησης.
ΔΕΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ τον κόσμο αν δημιουργήθηκαν καραμπόλες ή όχι, από τις οποίες υπουργοποιήθηκαν βουλευτές που ούτε στο όνειρό τους δεν είχαν δει υπουργική καρέκλα. Εκείνο που ενδιαφέρει όλους, είναι να αδράξουν την ευκαιρία αυτοί που βρίσκονται στην δικομματική κυβέρνηση, και να μπορέσουν να προχωρήσουν κάποια ζητήματα για τον τόπο τους, που βαλτώνουν εδώ και δεκαετίες.
Η ΑΡΓΟΛΙΔΑ, η Λακωνία και όλοι οι νομοί της Πελοποννήσου είναι ριγμένοι τις τελευταίες δεκαετίες και έχουν μείνει δραματικά πίσω σε ανάπτυξη και υποδομές. Και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή, λόγος καταγραφής των ανεκπλήρωτων υποχρεώσεων του κράτους προς την συγκεκριμένη γεωγραφική ενότητα  – τις υποχρεώσεις αυτές τις γνωρίζουν εξάλλου οι πάντες, αφού είναι χιλιοειπωμένες.
ΑΛΛΩΣΤΕ, γι΄ αυτούς που υπουργοποιήθηκαν και έχουν μια πιο ισχυρή φωνή μέσα στην κυβέρνηση, είναι ο μοναδικός τρόπος να ανταποδώσουν όσα χρωστούν τόσα χρόνια στους ψηφοφόρους τους, αλλά και μια ευκαιρία  να αφήσουν κάτι καλό για τον τόπο τους… Αφού τα ρουσφέτια κόπηκαν ας αφήσουν τουλάχιστον μια παρακαταθήκη. Αν είναι ικανοί, ας το πράξουν...
 

Αναζητείται προφανές

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΜΕΡΙΚΕΣ φορές δεν είναι θέμα έμπνευσης. Δεν είναι θέμα βαριεστιμάρας να γράψεις ένα κείμενο, αλλά θέμα αναγνώρισης πως κάποιος άλλος συνέλαβε κάτι πολύ πιο όμορφα και πολύ πιο περιεκτικά απ ότι θα μπορούσες εσύ. Αυτό ακριβώς συνέβη και με το http://toportatif.blogspot.gr/2013/06/blog-post_26.html, στο οποίο παραχωρώ με μεγάλη ικανοποίηση την θέση του άρθρου μου:

ΕΔΩ και κάτι μήνες ταΐζω ένα σκύλο που δεν έχω δει ποτέ μου. Το μόνο που ξέρω είναι πως πριν κοιμηθώ βάζω το φαγητό που περίσσεψε στο ταψάκι, το οποίο βρίσκεται μόνιμα δίπλα στην εξώπορτα, κι όταν ξυπνάω το βρίσκω άδειο. Έχω δει κατά καιρούς διάφορα σκυλιά στη γειτονιά, που τα κοιτάω στα μάτια επίμονα μήπως και διακρίνω στο βλέμμα τους κάτι που να μοιάζει με ευχαριστώ, και καταλάβω έτσι ποιο απ' όλα είναι το δικό μου σκυλί. Όμως μετά σκέφτομαι πως είναι καλύτερα να μην ξέρω, η αγάπη χωρίς αντίκρισμα είναι πιο ειλικρινής. Αν μπορείς βέβαια να αποκαλέσεις αγάπη το τάισμα ενός αδέσποτου, που παραμένει πάντα αδέσποτο και δε γίνεται ποτέ κατοικίδιο, γιατί η πόρτα σου παραμένει μονίμως κλειστή. Όμως στην παρούσα φάση δεν έχω τις δυνάμεις για κάτι περισσότερο.

ΤΟ ΠΡΩΙ ξύπνησα από το θόρυβο ενός ανοιχτού παραθυρόφυλλου. Φύσαγε. Έφτιαξα καφέ και βγήκα να καπνίσω στην αυλή που είχε πλημμυρίσει από τα φύλλα της μανταρινιάς. Μια πλαστική καρέκλα είχε τουμπάρει. Στα κάγκελα είχαν κολλήσει σελίδες εφημερίδας που ασφυκτιούσαν γιατί κάθε τόσο τις ρούφαγαν οι σχισμές στα κάγκελα. Περπάτησα μέχρι την εξώπορτα. Το ταψάκι του σκύλου, αν και έλειπε το φαγητό, δεν ήταν άδειο. Βγήκα να δω. Υπήρχε μέσα ένα σκισμένο φύλλο εφημερίδας που το βαστούσε από πάνω μια πέτρα. Το άρθρο ανέφερε τα ονόματα των νέων υπουργών μετά τον ανασχηματισμό. Υπήρχε και η φωτογραφία του Άδωνη Γεωργιάδη. Πάνω από το κείμενο κάποιος είχε γράψει με στυλό: 'ΜΕ ΛΕΝΕ ΓΙΑΝΗ – ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ'

ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ μέρα, το αρχικό σοκ μου το είχε καταπιεί γουλιά-γουλιά το πρόσωπο του τέρατος. Καθώς οι νέοι υπουργοί ορκιζόντουσαν, μάζεψα τα φύλλα της μανταρινιάς απ' την αυλή. Έκλεισα το παραθυρόφυλλο. Γύρισα την καρέκλα απ' την καλή. Όσο για το ταψάκι στην εξώπορτα, το έβγαλα κι έβαλα στο ίδιο σημείο ένα πιάτο κανονικό. Σαν μια ελάχιστη πράξη ανθρωπιάς. Τι άλλο να έκανα κι εγώ; Έπρεπε να συνεχίσω τη ζωή μου.

Ο Μητσάρας ο Έκκεντρος

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Από την πάνω γωνία της πλατείας ακούστηκε το δυνατόν κλάξον να προαναγγέλλει την θριαμβευτική ιπποτική είσοδο οχήματος. Ο Μητσάρας ο Έκκεντρος πάνω σε ένα τεράστιο παλαιομοδίτικο καναρινί ποδήλατο με βαμμένες πράσινες τις ρόδες του εμφανίστηκε στον χώρο της πλατείας.  Έκκεντρος ήταν το παρατσούκλι του από το σχολείο. Από το νηπιαγωγείο η συμπεριφορά του ήταν έντονα προκλητική δεν ενοχλούσε κανέναν όμως. Στα γυμνασιακά του χρόνια ήταν η πιο ξεχωριστή φιγούρα του σχολείου. Έχουν μείνει ιστορικές οι εμφανίσεις του με τα τεράστια παντελόνια τύπου καμπάνα και ο ίδιος να ακροβατεί πάνω σε χοντρά ψηλά τακούνια. Ήταν και ο πρώτος μαθητής που άλλαζε και χρώματα στα μαλλιά του. Για την πορτοκαλί κόμμωση είχε πάρει επιεικώς διήμερη αποβολή . Η μεγάλη οικονομική επιφάνεια του πατέρα του και το κύρος του στην τοπική κοινωνία τον βοήθησαν να τελειώσει αξιοπρεπώς την έκτη τάξη του γυμνασίου. Ο πατέρας του έξυπνος άνθρωπος κατάλαβε ότι αυτός ο γιός του δεν έκανε για σπουδές. Αλλά αξιολόγησε σωστά το ιδιαίτερο επικοινωνιακό ταλέντο. Μπορεί να ήταν εκκεντρικός αλλά πάντα ήταν αγαπητός στον κόσμο. Όσο μεγάλωνε στα χρόνια γίνονταν ένας μικρός γραφικός ήρωας για την τοπική νεολαία. Του άφησε το μικρό ξενοδοχείο στην ακροθαλασσιά. Ο Μητσάρας αποδείχτηκε διαχρονικά  εκκεντρικός αλλά και διαχρονικά πετυχημένος ξενοδόχος. Έτσι μπόρεσε να φτάσει στην πρώτη ήντα δεκαετία της ζωή του χωρίς οικονομικές ανησυχίες και συνέχισε το εκκεντρικό του ταξίδι στην ζωή και στην καθημερινότητα.

Στην καφετέρια της πάνω γωνίας, εκεί που έκανε την είσοδο του ο Μητσάρας , κάθονταν και έπιναν τον καφέ τους ο Γιάννης και ο Κώστας. Ήταν συμμαθητές και οι τρείς μέχρι τα γυμνασιακά τους χρόνια. Μετά χάθηκαν οι δρόμοι τους . Οι άλλοι δυο έκαναν καριέρα στο δημόσιο και πήραν νωρίς τις συντάξεις τους. Από τους λίγους συνταξιούχους που πρόλαβαν να πάρουν και γενναία εφάπαξ. Ήταν και οι δυο κλασική περίπτωση Ελληνάρα βολεμένου αργόσχολου. Έκαναν δεύτερη καριέρα ως καφενόβιοι και είχαν άποψη για όλους και για όλα. Πρώτος τον αντιλήφθηκε ο Γιάννης.

-Ρε Μητσάρα, τι έγινε, άρχισες πάλι τα οικολογικά σου;

Ο Μητσάρας δεν απάντησε γιατί έπρεπε να ολοκληρώσει την ιεροτελεστία των δυο φραπέδων που έπινε στη σειρά. Έπινε έναν σκέτο, χωρίς να μιλά σε κανέναν. Μετά παράγγελνε ένα γλυκό και τότε έδινε σημασία στους άλλους. Η επικοινωνία θέλει την γλυκάδα της σύμφωνα με την κοσμοθεωρία του. Όταν ανέβαζε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα τότε μιλούσε με τους άλλους, να έχει γλύκα ο λόγος του.

-Τι του μιλάς, αφού ξέρεις ότι με τον δεύτερο φραπέ με ζάχαρη θα γυρίσει να μας κοιτάξει. Δεν τον θυμάσαι από το σχολείο, έκκεντρος όνομα και πράγμα.

Ο Μητσάρας πήρε μια γουλιά από τον γλυκό καφέ και γύρισε προς τους παλιούς συμμαθητές του.

-Γιάννη, ξέρεις ότι ο Μητσάρας δεν επαναλαμβάνει τίποτα στην ζωή του. Δεν ξαναμπαίνουμε ποτέ στο ίδιο ποτάμι που έλεγε ο δάσκαλος. Τα οικολογικά έγιναν πριν πολλά χρόνια και για συγκεκριμένους λόγους.

-Έτσι όπως σε είδα με το ποδήλατο, το μυαλό μου πήγε στα οικολογικά.

-Όχι, πολιτική διαμαρτυρία είναι .

-Το ποδήλατο;

-Ναι, περίμενε και θα δεις.

Ο Μητσάρας σήκωσε το χέρι του και έκανε νόημα να τον πλησιάσει ένας νεαρός ,ο οποίος κρατούσε ένα μεγάλο ορθογώνιο πλαίσιο. Ο νεαρός κατευθύνθηκε στο ποδήλατο. Με επιδέξιες κινήσεις στερέωσε  το παραλληλόγραμμο κομμάτι πλεξιγκλάς πάνω στην μεγάλη σχάρα του ποδηλάτου. Πάνω στο διαφανές υλικό ήταν ζωγραφισμένη μια σημαία της Βραζιλίας με το γνωστό λογότυπο , ordem e progresso, ( τάξη και πρόοδος) . Ο Μητσάρας ανέβηκε στο ποδήλατο και πέρασε μπροστά από τους δυο παλιούς συμμαθητές. Με έκπληξη διάβασαν το σύνθημα διαμαρτυρία του Μητσάρα.

-Δεν θέλω να είμαι η επόμενη λεία.

 Βγαίνω στους δρόμους όχι άλλη Βράζει-λεία.

Οι δυο παλιοί συμμαθητές κοίταξαν έκπληκτοι το πετυχημένο σλόγκαν του Μητσάρα.

-Η μοίρα του λαγού, στιφάδο είναι ( του φώναξε ο Γιάννης).

-Άμα χάσεις την τάξη σου δεν έχεις καμία πρόοδο (ανταπάντησε ο Μητσάρας, με το γνωστό εκκεντρικό του τρόπο και ένα δυνατό ήχο από το κλάξον).

Μέχρι να φτάσει στο ξενοδοχείο του θα είχε διανύσει με την ποδηλατική του διαμαρτυρία την μισή πόλη. Στο βάθος του δρόμου ακούγονταν τα πρώτα σφυρίγματα και επευφημίες για τον Μητσάρα.

-Πάντως εγώ νομίζω ότι έχει στοιχεία ιδιοφυίας ( είπε συγκινημένος ο Κώστας).

-Πολλά λεφτά έχει και μπορεί να κάνει ότι του καπνίσει. Με τις παλαβομάρες του διαφημίζει και το ξενοδοχείο του!!!.

-Ναι, αλλά αυτός δουλεύει ακόμα, διαμαρτύρεται. Ενώ εμείς γίναμε οι τεμπέληδες της εύφορης πλατείας.

-Μα συγκρινόμαστε εμείς με τον Μητσάρα; Εντάξει βγήκαμε λίγο νωρίς στην σύνταξη αλλά το σύστημα μας έδωσε την δυνατότητα αυτή. Εμείς του φταίμε;

-Αυτό που του είπες για τον λαγό και τα οικολογικά, τι ιστορία είναι;

-Πριν από κάποιες δεκαετίες όταν η λέξη οικολογία ήταν άγνωστη στην Ελλάδα ο Μητσάρας έγινε οικολόγος.

-Μάλλον έχω χάσει επεισόδια.

-Εξ αιτίας του έχουμε θηροφυλακή στον τόπο μας. Με μια παρέα από πιτσιρικάδες έφτιαξε την οικολογική πολιτοφυλακή, στήνανε μπλόκα σε λαθροθήρες. Αλλά το πιο εκκεντρικό εκείνης της περιόδου ήταν όταν έστειλε για νοσηλεία ένα λαγό στο κέντρο υγείας.

-Τι πράγμα ;

-Όπως σου τα λέω και τα ακούς.

-Ο Μητσάρας έκανε την περιπολία του στα βουνά μήπως δει κανένα λαθροθήρα. Κάπου άκουσε κάτι τουφεκιές αλλά δεν βρήκε τίποτα. Στο δρόμο της επιστροφής κόντεψε να σκοτωθεί όταν φρέναρε απότομα για να μην σκοτώσει ένα τραυματισμένο λαγό. Να φανταστείς το σύννεφο σκόνης που σήκωσε φάνηκε από την πλατεία αλλά μετά καταλάβαμε τι έγινε. Κατεβαίνει και τυλίγει το λαγό με το μπουφάν. Αμέσως τον πάει στο κέντρο υγείας.

-Καλά, δεν υπήρχε κτηνίατρος εδώ κοντά να τον πάει;

-Αν τον πήγαινε σε κτηνίατρο δεν θα ήταν ο Μητσάρας ο Έκκεντρος.

-Κατεβαίνει που λες και πάει στους τραυματιοφορείς. Στην άσπρη μπλούζα του υπήρχαν σημάδια αίματος από τον πληγωμένο λαγό. Όλοι νόμισαν ότι ήταν πληγωμένος ο ίδιος από κανένα θυμωμένο κυνηγό.

-Τι έγινε ρε Μητσάρα , που χτύπησες; (Του είπε ο Νώντας ο τραυματιοφορέας).

-Εγώ πουθενά, έχω χτυπημένο μέσα στο αμάξι.

-Παίρνουν το φορείο και τρέχουν στο αμάξι, πίσω τους ο Μητσάρας.

-Που είναι ρε Μητσάρα ο τραυματίας;

-Ο λαγός καθώς χαροπάλευε είχε πέσει από το κάθισμα.

-Να, εδώ.

-Και βάζει ο Μητσάρας τον λαβωμένο λαγό πάνω φορείο. Τα έχασε ο δεύτερος τραυματιοφορέας δεν ήξερε τι να κάνει ήταν και νέος στην δουλειά.

-Εντάξει ρε Μητσάρα, θα στον τακτοποιήσω. Αύριο θα είναι έτοιμος. Θα έρθεις εσύ η κανένας άλλος συγγενής να τον παραλάβει; ( Είπε ο Νώντας.)

-Εγώ αύριο στις 12 θα είμαι εδώ.

-Την άλλη μέρα ο Μητσάρας την δωδεκάτη ώρα πήγε να παραλάβει τον αναρρώσαντα λαγό. Βγαίνει έξω ο Νώντας.

-Μητσάρα ο ασθενής δεν άντεξε τα πολλαπλά τραύματα του και κατέληξε ένα νοστιμότατο στιφάδο.   ( Και του παρέδωσε τα κόκκαλα του λαγού σε μια τσάντα και το μπουφάν σε μια  άλλη.)

-Ο Νώντας όμως δύσκολα ξεμπέρδεψε με τον Μητσάρα γιατί του έκανε μήνυση για πλημμελή άσκηση καθηκόντων.

-Έλα ρε, έγινε αυτό;

-Όπως σου το λέω και το ακούς, πλήρωσε δικηγόρο για τον λαγό…..

Από την τηλεόραση ακούγονταν η αναγγελία της νέας κυβέρνησης.

-Με αίσθημα ευθύνης και για την αποφυγή να εκτροχιαστούμε στην δίνη της χρεοκοπίας, η πολιτική μας συμπεριφορά πρέπει να περιστρέφεται στο κέντρο των ευρωπαϊκών ……

Δεν μπόρεσαν να ακούσουν τίποτα άλλο, μια παρέα νεαρών ποδηλατών με τον Μητσάρα μπροστάρη έπαιρνε την αντίθετη κατεύθυνση της πόλης φωνάζοντας το σύνθημα του Μητσάρα

-Δεν θέλω να είμαι η επόμενη λεία

 Βγαίνω στους δρόμους όχι άλλη Βράζει-λεία.

 Ο Κώστας σηκώθηκε όρθιος και χειροκροτούσε τους αυθόρμητους διαδηλωτές. Ο Γιάννης τον κοιτούσε μισοθυμωμένος γιατί δεν μπορούσε να ακούσει το έκτατο δελτίο ειδήσεων.

-Τι με κοιτάς  Κώστα, αν είχαμε δέκα Έκκεντρους* μπορεί να βγαίναμε και από την κρίση….. πρέπει να αλλάξουμε άξονα περιστροφής.

 

*έκκεντρος : αυτός που δεν συμπίπτει με το κέντρο του κύκλου, ο άξονας περιστροφής δεν περνά από το κέντρο του

 

**η ιστορία είναι σχεδόν φανταστική, γιατί πριν πολλά χρόνια σε κέντρο υγείας της Αργολίδας διακομίστηκε  τραυματίας λαγός για νοσηλεία αλλά κατέληξε στιφάδο…..

26/6/13

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ 27.06.2013


Η έκδοση 20.06.2013



20/6/13

Η Επιτυχία Σαμαρά

Άρθρο του Άκη Ντάνου


ΜΠΟΡΕΙ σύσσωμη η Ελλάδα να αντιτάχτηκε στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Μπορεί όλη η Ευρώπη να καταδίκασε ως χουντική την παρέμβαση της Κυβέρνησης στην ελευθερία του τύπου. Μπορεί 1002 πράγματα, ίσως και περισσότερα να καταλογίσει κανείς στον πρωθυπουργό της κολοτούμπας, όμως μέσα απ αυτά θα πρέπει να του αναγνωρίσουμε κάτι σημαντικό.

ΚΑΤΑΦΕΡΕ με μια και μόνο απόφασή του να παραδεχτούν και οι δημοσιογράφοι πως ο ρόλος τους στην ενημέρωση ήταν ελεγχόμενος. Πως τα κόμματα δεν διόριζαν απλώς για να κάνουν ένα ρουσφέτι και να κερδίσουν μια- δυο ψήφους, αλλά χρησιμοποιούσαν τον δημοσιογράφο ως μηχανισμό προπαγάνδας και αναπαραγωγής της κρατούσας αντίληψης.

ΤΑ ΦΑΓΟΠΟΤΙΑ της ΕΡΤ έγιναν υπό την επίβλεψη των υπουργών και των υπ αυτών διορισθέντων διευθυντών. Έγιναν δηλαδή με κρατική, με κυβερνητική βούλα, αλλιώς θα είχαν καταγγελθεί και αποκαλυφθεί. Ο Δημοσιογράφος που έτρεχε στους δρόμους, που μέρα νύχτα εργαζόταν για να μαζέψει την ύλη συνέχιζε να ζει ίσως με το όνειρο να γίνει κι αυτός όπως οι “μεγάλοι” όμως το μεροκάματό του μόνο λύπηση μπορούσε και μπορεί να προκαλέσει.

ΑΛΗΤΕΣ, Ρουφιάνοι, Δημοσιογράφοι που φώναζαν οι αναρχικοί, φαίνεται πλέον πως απ τα όσα λέγονται και από τους ίδιους τους δημοσιογράφους της ΕΡΤ, πως δικαιώνονται. Βέβαια κάθε γενίκευση είναι φασιστική και επικίνδυνη, αφού ένα μεγάλο μέρος των δημοσιογράφων προσπαθεί να κάνει έντιμα την δουλεία της. Όμως δεν είναι μόνο οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ που κάτω από κομματικό έλεγχο κοιτάνε να γίνουν αρεστοί στα αφεντικά τους παρά να ενημερώσουν την κοινή γνώμη.

Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ του Σαμαρά, σε όλα αυτά δεν ήταν το κλείσιμο, αλλά το ότι έσπασε από μόνο του το απόστημα που λέγεται εμπαιχτηκή ενημέρωση. Ενημέρωση υπό κρατικό ή ιδιωτικό έλεγχο, δεν μπορεί να υπάρξει. Ο Μόνος δρόμος για την αποκατάσταση της έννοιας του δημοσιογράφου ώστε να πάψει να είναι ρουφιάνος αλλά και της ενημέρωσης ταυτόχρονα είναι η αυτοδιαχείριση των μέσων ενημέρωσης από κοινωνικές ομάδες. Το παράδειγμα της ΒΙΟ.ΜΕΤ πρέπει να γενικευτεί και να αποτελέσει διοικητική λύση και σε άλλους τομείς, όπως η αυτοδιαχείριση της Καραθώνας απ του Ναυπλιείς κι όχι από Κράτος, Ιδιώτες και Δήμο.

Κάνε μια τούρτα….

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

 
Ο Μάστορας με βαριά βήματα έφτασε στο μικρό καφενείο της γειτονιάς του. Άδειασε την κούραση του σε μια ψάθινη καρέκλα και παράγγειλε ένα τσίπουρο. Απομεσήμερο και ήταν  ο μοναδικός πελάτης του καφενείου εκείνη την ώρα.

-Μάστορα κουρασμένος μου φαίνεσαι… ( Του είπε ο καφετζής ενώ σέρβιρε το τσίπουρο.)

-Δεν είναι η σωματική κούραση αλλά η απογοήτευση που με γονατίζει. Ένα μικρό μερεμετάκι πήγα να κάνω. Του κυρ Γιώργη του κρεοπώλη του άνοιξαν το εξοχικό στην Κίο.

-Ναι, το άκουσα.

-Ρημαδιό το είχαν κάνει, ξήλωσαν ολόκληρη την πόρτα. Αλλά κοίτα, που καταντήσαμε από τους κλέφτες να βγάζουμε μεροκάματο! Ο κόσμος δεν φτιάχνει τίποτα πια μόνο τα απαραίτητα και ότι είναι για την ασφάλεια του.

-Ναι, αλλά τελικά μήπως οδηγηθήκαμε σε αυτό το αδιέξοδο γιατί φτιάξαμε πλαστές ανάγκες; Καταναλώναμε για να υπάρχουμε , υπήρχαμε για να καταναλώνουμε. Μήπως οι ανάγκες μας ήταν φτιαχτές ; (Ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στο πρόσωπο του Μάστορα.)  Γιατί χαμογελάς, τόσο παράξενο σου φαίνεται αυτό;

-Όχι σοφή και βαριά κουβέντα είπες. Αλλά να ξέρεις το μυαλό δουλεύει μόνο του. Όταν είπες για τις φτιαχτές ανάγκες θυμήθηκα μια ιστορία από το αφεντικό μου, αυτόν που έμαθα την δουλειά. Κάποτε βγάλαμε μια δουλειά με ανάγκη που έφτιαξε ο ίδιος, εδώ στην στοά λίγο πιο πάνω από το καφενείο…

-Ναι ξέρω, την διαμπερή στοά με τα μαγαζιά.

-Τις βαριές μεταλλικές πόρτες, εγώ με το αφεντικό μου και τον Βούλγαρο τις φτιάξαμε, ήμουνα παιδί τότε.

-Ποιον Βούλγαρο λες;.

-Δεν τον ξέρεις, έχουν χαθεί τα ίχνη του μπορεί να είναι και μακαρίτης. Κανείς δεν ξέρει πως ακριβώς βρέθηκε στο Άργος. Η πιο πιθανή ιστορία είναι ότι ήταν ναυτικός και το λιμάνι του Ναυπλίου ήταν η ευκαιρία για να αλλάξει πατρίδα. Το αφεντικό μου είχε πάρει μια μεγάλη δουλειά, τα κάγκελα μιας πολυκατοικίας κοντά στο λιμάνι. Αθόρυβα και χωρίς να το καταλάβουμε ήρθε  ο Βούλγαρος και άρχισε να μας βοηθά στο ξεφόρτωμα των σιδερικών. Με το αφεντικό μιλήσανε με τα μάτια, η πρόσληψη έγινε με την γλώσσα του σώματος. Καλός φιλότιμος εργάτης και καλός μάστορας αποδείχτηκε. Το αφεντικό τον αγάπησε του έδωσε και δουλειά και ένα μικρό δωματιάκι για να μένει εκεί που είχε το σιδεράδικο. Το πρώτο  απόγευμα που κάτσαμε να φάμε μάθαμε ότι ήταν και μουσουλμάνος. Του βάζει το αφεντικό μια χοιρινή μπριζόλα και ένα ποτήρι τσίπουρο να πιεί.

-Ντεν κάνει, εγώ μουσλίμ.

-Καλά κάνε ότι θες, αλλά θα σε φτιάξω εγώ με τον καιρό (ήταν η απάντηση του αφεντικού).

-Μετά από τρεις μήνες συνεργασίας το αφεντικό μας είχε καλέσει στην αυλή του, μάστορας και στα μεζέδια του ήταν το αφεντικό μου.

-Τι είναι αυτό αφεντικό; (Ρώτησε ο Βούλγαρος )

-Αρνί με πολύ λίπος,  φάε, ( ο Βούλγαρος τον κοίταξε δύσπιστα). Σου είπα αρνί με λίπος φάε και αν είναι κάτι κακό να με κάψει ο Αλλάχ. Και πιες από τούτο

-Όχι αλκοόλ αφεντικό.

-Δεν είναι αλκοόλ, χυμός με μέντα είναι, πολύ δυνατός, για δοκίμασε.

-Αφού πήρε την αμαρτία πάνω του με τα ψέματα το αφεντικό  τότε ανακάλυψε ο Βούλγαρος το «χοιρινό αρνί»  και το τσίπουρο  χυμό με μέντα. Στην αυλή του αφεντικού έκανε το πρώτο του μεθύσι. Εκεί σε μια καρέκλα μισομεθυσμένος μας συγκίνησε όταν τραγούδησε ένα παραδοσιακό βουλγάρικο τραγούδι. Δεν μπορώ να στο περιγράψω στα μάτια του τρέχανε ρυάκια από τα βουνά τις πατρίδας του και μέσα από τις κόρες των ματιών του είχε φύγει για τον τόπο του. Εκείνο το βράδυ η αυλή του μάστορα έγινε η πύλη για να περνά μέσα από την ζάλη του ποτού στην πατρίδα του. Αγάπησε το αφεντικό μας σαν πατέρα του.

-Καλά όλα τούτα που μου λες, αλλά που κολλάνε με τις πόρτες της στοάς και τις φτιαχτές ανάγκες.

-Άκου και θα καταλάβεις.

-Ο Βούλγαρος αγάπησε τόσο πολύ το αφεντικό που ότι και αν του έλεγε θα το έκανε και στον γκρεμό να του έλεγε να πέσει, θα έπεφτε.

-Ακόμα δεν καταλαβαίνω τίποτα.

-Άκου και θα καταλάβεις. Ο κυρ Θανάσης ο ιδιοκτήτης της στοάς ένα απομεσήμερο γυρίζαμε με το αφεντικό στην γειτονιά μας φωνάζει να πάμε κοντά του. Ο κυρ Θανάσης είχε πολλά λεφτά αλλά ήταν μεγάλος τσιγκούνης.  

-Γιώργη θέλω να κλείσω την στοά. Mπορείς να μου φτιάξεις δυο πόρτες να κλείνω την στοά, μπαίνει ο ένας και ο άλλος κάθε βράδυ εδώ μέσα. Για να γλιτώσουν δυο μέτρα δρόμο κάνουν παρέλαση στην στοά μου.

-Και βέβαια μπορώ.

-Και πόσο πάνε περίπου οι δυο πόρτες;  

-Το αφεντικό πάντα είχε στην τσέπη του ένα μέτρο, μολύβι και χαρτί δεν χρησιμοποιούσε, λογαριασμούς έκανε με το μυαλό του.

-Να σου πω επί τόπου ( μετράει ύψος,μήκος ), λοιπόν δυο καλές αθάνατες πόρτες  με εκατό χιλιάδες δραχμές σου τις φτιάχνω.

-Ο κυρ Θανάσης ταράχτηκε λες και του άδειασαν ένα τηγάνι λάδι πάνω στο κεφάλι.

-Πολλά πολλά μάστορα θα δούμε.

-Όπως θέλεις κυρ Θανάση εμείς εδώ είμαστε.

-Ο Κυρ Θανάσης ήταν μάστορας της υπομονής, μια φορά το δίμηνο παζάρευε την τιμή στο αφεντικό μου αλλά και του σιδερά δεν ίδρωνε το αυτί, δεν άλλαζε τιμή στην προσφορά του.

-Ήταν Κυριακή απόγευμα μας είχε καλέσει το αφεντικό στην αυλή του για ένα γενναίο τσιμπούσι. Κατά τύχη περνά απ έξω ο κυρ Θανάσης της στοάς.

-Έλα μέσα για ένα ποτό, ( του φώναξε το αφεντικό).

-Σιγά μην έχανε την ευκαιρία ο τσιγκούναρος. Ήρθε, έφαγε ήπιε, έδωσε παραγγελιά  δυο τραγούδια να ακούσει, ένα του Διονυσίου και ένα του Μπιθικώτση. Όταν ετοιμάστηκε να φύγει ρωτά το αφεντικό.

-Με εκείνες τις πόρτες  τι θα γίνει ρε φίλε,  θα τις φτιάξουμε καμιά φορά;

-Από σένα εξαρτάται κυρ Θανάση .

-Είναι πολλά, κάνε καλύτερη τιμή και τα λέμε αύριο.

-Το αφεντικό μου είχε ένα όριο υπομονής από ένα σημείο και μετά χτυπούσε κόκκινο το μυαλό του και αντιδρούσε παράξενα. Εκείνη την στιγμή είχε πιεί και τα ποτηράκια του. Τον είδα που κοκκίνισε από τον λαιμό μέχρι τα μάτια, ήξερα ότι είχε θυμώσει με την τσιγκουνιά του κυρ Θανάση, και την αδιαντροπιά του να κάνει παζάρια και την ώρα του γλεντιού. Ο Βούλγαρος με το αρνί με πολύ λίπος και το χυμό με πολύ μέντα είχε έρθει στα κέφια του. Μόλις απομακρύνθηκε ο κυρ Θανάσης της στοάς, πήγε και κάθισε δίπλα στο αφεντικό μας.

-Άντε έφυγε το κακό γέρο να πάρουμε ανάσα πουφ …. ( τον είχε πάρει είδηση και ο Βούλγαρος, με το πουφ που είπε είδα μια λάμψη στα μάτια του αφεντικού ).

-Ρε, θέλω να μου κάνεις μια χάρη, θα μπορέσεις;

-Ότι τέλει ατεντικό, στην φωτιά να καώ.

-Και το εννοούσε ο Βούλγαρος.

-Ξέρεις που είναι η στοά του κυρ Θανάση;

-Εκεί που τα του τιάξουμε τις  πόρτες… ξέρω ( και κούνησε ειρωνικά το χέρι του).

-Θέλω όταν φύγεις από δω, θέλω να πας να του αφήσεις μια τούρτα στην στοά.

-Ο Βούλγαρος γούρλωσε τα μάτια γιατί δεν μπορούσε να καταλάβει τι εννοούσε το αφεντικό.

-Ατεντικό τούρτα γλυκό (και με τον δείκτη και τον αντίχειρα σχημάτισε ένα κύκλο δίνοντας νοητά το σχήμα της τούρτας).

-Όχι, τούρτα από το έντερο εννοώ ( και κούνησε την δεξιά γροθιά του εννοώντας την αφόδευση).

-Τα το κάνω ατεντικό ( είπε ο Βούλγαρος και λύθηκε σε ένα παιδικό γέλιο) άτε γκιά μας ( και κατέβασε ένα μισοπότηρο χυμό με μέντα).

-Την άλλη μέρα, ενώ πηγαίναμε με το φορτηγάκι στην δουλειά,  μας σταμάτησε στην μέση του δρόμου ο κυρ Θανάσης της στοάς. Σχεδόν έπεσε μπροστά στο αμάξι.

-Να έρθεις να μου φτιάξεις την πόρτα όσο πιο γρήγορα μπορείς και όσα θέλεις.

-Τι έγινε κυρ Θανάση έτσι ξαφνικά;

-Δεν φταίει που μπαίνει ο καθένας μέσα στην στοά, χθες άρχισαν και να μου χέζουν, έλα  όσο πιο γρήγορα μπορείς.

-Είναι αλήθεια αυτό ρε Μάστορα; ( Ρώτησε ο καφετζής μόλις συνήλθε από τα γέλια.)

-Όπως σου τα λέω και τα είπες πριν ( ο καφετζής τον κοίταξε παράξενα ) η φυσική ανάγκη του Βούλγαρου μας έδωσε μεροκάματο, οι τεχνητές ανάγκες που αγοράσαμε από το σύστημα μας στέρησαν το μεροκάματο ( σκοτείνιασε το βλέμμα του Μάστορα).

-Άντε ρε, πάω να φέρω δυο χυμούς με μέντα να πιώ και εγώ ένα, όλα να χαθούν, το κέφι μας δεν θα το χάσουμε.-

 

 
*Η ιστορία έχει φανταστικά στοιχεία αλλά στηρίχθηκε σε πραγματικό γεγονός. Η σιδερένια πόρτα μια στοάς του Άργους φτιάχτηκε όταν μετά από πολλά αδιέξοδα  παζάρια ο ιδιοκτήτης βρήκε μια …. «τούρτα». Την είχε αφήσει ο Βούλγαρος παραγιός του Μάστορα….

19/6/13

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΟ 20.06.2013


17/6/13

Η έκδοση 13.06.2013


14/6/13

Φώτης Κολεβέντης: Επιστροφή στο δήμο, παρά τα μεγαλεία της ΓΣΕΕ


Τον γνώρισα στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Αεικίνητος, παθιασμένος. Αυτά ήταν τα πρώτα επίθετα που μου ήρθαν στο μυαλό. Είκοσι χρόνια μετά, ο Φώτης Κολεβέντης, αναπληρωτής πρόεδρος πια της ΓΣΕΕ, θέλει τον εργαζόμενο να μπορεί να χαμογελά. Ονειρεύεται την πόλη του να τραβά το δρόμο της ανάπτυξης και παραμένει «ένας απλός πολίτης» με περίσσεμα ανησυχιών και ευαισθησίας.

 

«α»: Σχεδόν 25 χρόνια στο τιμόνι του Εργατικού Κέντρου Άργους, κάτι δηλαδή σαν ισόβιος, θα μπορούσαμε να πούμε, πρόεδρος. Τι ακριβώς σημαίνει για σένα αυτό; Αναγνώριση των προσπαθειών σου ή έλλειψη νέων στελεχών που θα μπορούσαν να βγουν μπροστά και να αναλάβουν ενεργούς ρόλους;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Και τα δυο. Αλλά κυρίως, υπάρχει μια αμφίδρομη επικοινωνία με  τον κόσμο της εργασίας και ιδιαίτερα  με τις αδύνατες τάξεις στον τόπο μας, πολύ περισσότερο σήμερα που η αλληλεγγύη είναι ίσως το ζητούμενο για όλους μας, σε  μια χώρα που μαστίζεται από φτώχεια, ανέχεια και βαρβαρότητα. Όσον αφορά τους νέους, υπάρχει πράγματι μια αποστροφή αλλά είναι σίγουρο ότι οι νέοι εργαζόμενοι  που είναι σήμερα στη διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού  Κέντρου Αργολίδας  θα  υποχρεωθούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον κόσμο της εργασίας.

 

«α»:  Ξεκίνησες από συνδικαλιστής σε ένα μικρό επαρχιακό εργατικό κέντρο για να ανελιχθείς σε έναν από τους κορυφαίους συνδικαλιστές της χώρας και να συνδιαλέγεσαι με τους πλέον υψηλόβαθμους παράγοντες της πολιτικής μας σκηνής. Πόσο εύκολο ήταν αυτό και τι σου έχει αφήσει αυτή η πορεία;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Είναι πράγματι πολύ δύσκολο ένας επαρχιώτης συνδικαλιστής να φθάσει  στην Εκτελεστική Επιτροπή της κορυφαίας συνδικαλιστικής οργάνωσης.  Η ΕΕ της ΓΣΕΕ στελεχωνόταν πάντα, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, από Αθηναίους  συναδέλφους λόγω του ότι αυτοί και ήταν πιο κοντά στην εξουσία και εκπροσωπούν τη μισή σχεδόν εργατική δύναμη της ΓΣΕΕ. Τώρα τι μου άφησε αυτό το ταξίδι;  Πιστεύω ότι έφθασα στο πιο ψηλό σκαλοπάτι και είδα τον παράδεισο από πλευράς  εμπειριών, γνώσεων, τρόπου σκέψης και πάρα πολλά αλλά, καλά και άσχημα.  Όσον αφορά τη λειτουργία της πολιτικής και κοινωνικής ζωής του τόπου  μας πάντως είναι μια εμπειρία πάρα πολύ μεγάλη που δεν πίστευα ότι θα τη γευθώ.  Και αν ξεκινούσα ξανά την πορεία από την αρχή σίγουρα θα ήθελα να την ξαναγνωρίσω.

 

«α»: «Εργατοπατέρες», «άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει ποτέ» είναι χαρακτηρισμοί που συχνά συνοδεύουν τους συνδικαλιστές τα τελευταία χρόνια. Πού οφείλεται πιστεύεις αυτή η απαξίωση σε μεγάλη μερίδα του κόσμου; Τι θα απαντούσες με το χέρι στην καρδιά;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Η χώρα ως γνωστόν περνάει κρίση και αυτό έχει ως αποτέλεσμα  όλη η πολιτική και κοινωνική σκηνή να είναι στο κάδρο των επιπλήξεων και της κριτικής από ανθρώπους που έχασαν τη δουλειά τους, από νέους και νέες που δε μπορούν όχι μόνο να  βρουν δουλειά αλλά δεν έχουν καν δικαίωμα στην ελπίδα και στο όνειρο. Έτσι λοιπόν και αυτή η απαξίωση είναι φυσιολογική και αναμενόμενη. Γι’ αυτό και το συνδικαλιστικό κίνημα σήμερα, μετά το 35ο συνέδριο, άλλαξε πορεία,  στόχους, στρατηγική και φυσιογνωμία και προσπαθεί να εναρμονισθεί με τα  σύγχρονα προβλήματα και με τις νέες αναζητήσεις. Είναι πράγματι άλλη η εποχή  που ζούμε σήμερα. Έχουμε  ξεχωριστές υποχρεώσεις και ξεχωριστά δικαιώματα  και  οφείλουμε να τα παλέψουμε εάν θέλουμε να είμαστε δίπλα, κοντά και συναδερφικά με την κοινωνία.

 

«α»:  Μετά τις τελευταίες εκλογές στη ΓΣΕΕ βρίσκεσαι πια στην πολύ σημαντική θέση του αναπληρωτή προέδρου της. Τι οραματίζεσαι στο βάθος της τριετούς θητείας σου και τι μπορεί να σημαίνει για το νομό αυτός σου ο ρόλος;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Ελπίδα μου είναι μετά την τριετία να μπορώ να βλέπω τον κόσμο της εργασίας στο νομό μου, και όχι μόνο, να ελπίζει να ονειρεύεται και να μπορεί να  χαμογελά. Να προσπαθήσω να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και προγράμματα εκπαίδευσης  με τη βοήθεια του Επιμελητηρίου, των εμπορικών συλλόγων, των αγροτικών συλλόγων και των θεσμικών πολιτικών παραγόντων του  νομού μας. Σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη εποχή έχουμε ανάγκη τη συνεργασία όλων και την αλληλεγγύη και ο κόσμος το απαιτεί αυτό και θα μας  κρίνει αυστηρά και με κριτήρια όχι κομματικά αλλά πολιτικά. Σήμερα αυτό που   λείπει από την κοινωνία δεν είναι τα πολιτικά κόμματα αλλά οι πολιτικές. Και  οι πολιτικές πρέπει να αλλάξουν εάν θέλουμε να ατενίζουμε το μέλλον και κυρίως των   νέων ανθρώπων με κοινωνική και πολιτική αισιοδοξία.

 

«α»: Θεωρείς ότι υπάρχει φως στο τούνελ των εργασιακών ή οι όποιες κατακτήσεις του κινήματος έχουν χαθεί ανεπιστρεπτί;  

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Πιστεύω κατ’ αρχήν ότι η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αλίμονο αν ως συνδικαλιστής πίστευα ότι δεν υπάρχει φως στο τούνελ. Υπάρχουν διαβεβαιώσεις από τους τρεις αρχηγούς των κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση, μετά  και από τη συνάντηση που είχαμε μαζί τους, ότι ο ήλιος θα αρχίσει και πάλι να ανατέλλει στο τέλος του 2014, εφόσον βέβαια κι εμείς αλλάξουμε νοοτροπία και τρόπο σκέψης και δεν εξακολουθούμε να ζούμε  με όνειρα και ελπίδες που δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθούν στη σύγχρονη εποχή. Το εργατικό κίνημα βέβαια όπως γνωρίζουμε, βάλλεται σε ολόκληρο τον κόσμο και όχι μόνο στην πατρίδα μας. Το κεφάλαιο και οι εργοδότες κάνουν τη δουλειά τους και εμείς σαν εργαζόμενοι θα πρέπει να κάνουμε τη δική μας. Δεν απεμπολούμε τις διεκδικήσεις μας ούτε τα οράματά μας και γι αυτό κάθε 15 μέρες θα συνεδριάζει το διασυντονιστικό όργανο και θα αποφασίζει κοινές αντιδράσεις στη μνημονιακή λαίλαπα. Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ, το ΓΕΩΤΕΕ, ο ΔΣΑ, η Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία, το Οικονομικό Επιμελητήριο Ελλάδας, ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος, η ΠΑΣΕΓΕΣ, ο Συμβολαιογραφικός Σύλλογος Αθηνών και το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας αποφάσισαν στην παρούσα φάση την ανάδειξη θεμάτων που άπτονται ενός κοινωνικού κράτους, ενός κράτους δικαίου ενόψει μάλιστα της ελληνικής προεδρίας στην ΕΕ το πρώτο εξάμηνο του 2014. Ως πλαίσιο ορίστηκε η θεσμική και κινηματική δράση των φορέων που θα συνεργαστούν, ο κύκλος μάλιστα των οποίων θα διευρυνθεί τις αμέσως επόμενες μέρες.

 

«α»: Παράλληλα με τη συνδικαλιστική σου δράση δήλωσες παρών και στα δημοτικά πράγματα για να παραιτηθείς όμως από τη θέση του Δημοτικού Συμβούλου δύο περίπου χρόνια μετά. Μια παραίτηση που συνοδεύτηκε από πλήθος υποθέσεων και ερωτηματικών. Ποια η σχέση σου σήμερα με τη Δημοτική Αρχή;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Παραιτήθηκα γιατί απογοητεύτηκα. Η μέχρι σήμερα πορεία μου  στα δημοτικά δρώμενα δεν είχε ποτέ ως κριτήριο την οποία θέση αντιδημάρχου ή  δημοτικού συμβούλου, αλλά την προσφορά στην κοινωνία. Διαπίστωσα ότι και η σημερινή δημοτική αρχή πατάει στα ιδία μονοπάτια της ανυπαρξίας, της αποτυχίας και της αναποτελεσματικότητας. Έχω πολύ καλές σχέσεις με τους δημοτικούς συμβούλους όλων των παρατάξεων και συζητάμε πολλές φορές για το μέλλον αυτής της κοινωνίας και τι λύσεις υπάρχουν.

 

«α»: Υπάρχει σκέψη στο πίσω μέρος του μυαλού σου για πιθανή επάνοδο στα δημοτικά πράγματα με κάποιον άλλο ίσως συνδυασμό ή η απογοήτευση που λες πως ένιωσες είναι απαγορευτική για μια τέτοια κίνηση;

Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Εγώ, όπως σου είπα, είμαι βαθιά ευαισθητοποιημένος για τα θέματα της πόλης. Έτσι βρίσκομαι σε διαδικασία συζητήσεων με συμβούλους όλων των παρατάξεων αλλά και άλλους πολίτες του Άργους έτσι ώστε να δούμε τι μπορεί να γίνει και ποιες λύσεις μπορούν να δοθούν, μέσα από πρωτοβουλίες που μπορούν να υπάρξουν. Η πόλη μας αντιμετωπίζει τεράστια προβλήματα με την ανεργία, το κλείσιμο των επιχειρήσεων, τη μη ανάπτυξη, αλλά και άλλα προβλήματα που δυσκολεύουν την καθημερινότητα του πολίτη.  Όλα αυτά χρήζουν άμεσης επίλυσης και μιας άλλης πολιτικής αντιμετώπισης. Αν λοιπόν βρεθεί, που πιστεύω ότι θα βρεθεί, μια ομάδα στελεχών νέων και παλιών που μπορούν να εμπνεύσουν όραμα και ελπίδα και να προτείνουν ουσιαστικές λύσεις τότε είμαι διαθέσιμος να προσφέρω από οποιαδήποτε θέση.

 

«α»: Η ΓΣΕΕ συχνά έχει αποτελέσει «σκαλοπάτι» και για την πολιτική ανέλιξη των στελεχών της. Οι δικές σου φιλοδοξίες μέχρι πού φτάνουν;

 Φ. ΚΟΛΕΒΕΝΤΗΣ: Δεν επεδίωξα ποτέ να ασχοληθώ  με την πολιτική ως υποψήφιος βουλευτής ούτε το έχω σκοπό. Εάν το επιθυμούσα θα ήμουν. Παραμένω απλός  πολίτης δίπλα στην κοινωνία  και κοντά στα μεγάλα προβλήματα και ελπίζω να δω ξανά χαμογελαστά πρόσωπα στον τόπο μου.

Ετοιμάζουν οπτικοποίηση του παλιού Ναυπλίου


Πρόγραμμα ψηφιοποίησης ξεκινά στο ιστορικό κέντρο του Ναυπλίου με σκοπό την οπτικοποίηση αξιόλογων και ιστορικών κτιρίων. Αρχή θα γίνει από  το ενετικό κτήριο στην πλατεία του Αγ. Γεωργίου, τμήμα του οποίου κατέρρευσε πρόσφατα.

Σε επόμενη φάση θα ψηφιοποιηθούν το Τελωνείο, πιθανώς το κτήριο Κλεάνθη, και το Τριανόν, το ιστορικό τζαμί του Ναυπλίου που βρίσκεται στην πλατεία Συντάγματος.

Η ψηφιοποίηση είναι ένα βασικό εργαλείο διαχείρισης για κάθε επέμβαση στον χώρο, για κάθε οπτικοποίησή του, αλλά και για την αποτελεσματικότερη μελλοντική χρήση και λειτουργία. Για την εξασφάλιση υψηλών προδιαγραφών στην ψηφιοποίηση η Πρωτοβουλία μαζί με το ΕΤΗ, τη σχολή μηχανικών της Ζυρίχης, εκπονεί έρευνα στο θέμα αυτό, ενώ για τέταρτη χρονιά φέτος οργανώνει το θερινό τμήμα ψηφιοποίησης (σάρωσης λέιζερ και φωτογραμμετρίας) με φοιτητές και διαχειριστές από όλο τον κόσμο σε συνεργασία με την εταιρεία Leica και τα Πανεπιστήμια Harvard και Arkansas.

Ανοικτή εκδήλωση για την πληροφόρηση του κοινού οργανώνεται σήμερα Πέμπτη, στο Κέντρο Ελληνικών Σπουδών  Harvard, στις 6.00 μμ (Παλαιό Δημαρχείο, Πλατεία Φιλελλήνων και Οδός Όθωνος, τηλ 2752047030)

Το πρόγραμμα ψηφιοποίησης της Πρωτοβουλίας έχει τύχει γενναίας υποστήριξης από το Ίδρυμα Κανελλοπούλου, και σταθερής υποστήριξης από το Ίδρυμα Μποδοσάκη, το Ίδρυμα Χάρη Λεβέντη, το ίδρυμα Fulbright, το National Science Foundation της Αμερικής, το Ίδρυμα Λάτση, τον Θεόδωρο Παπαλεξόπουλο και άλλους ιδιώτες δωρητές.

Μετρημένος και χωρίς υπερβολές ο Τσίπρας στο Ναύπλιο


Με προσοχή να μην δημιουργήσει άσκοπες αντιπαλότητες και παράλληλα να απενοχοποιήσει τον ψηφοφόρο της ΝΔ απ το ενδεχόμενο στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης Τσίπρας κράτησε θερμό το ενδιαφέρον των πολιτών για τις θέσεις του για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η Κρίση της Διοίκησης

Σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ : “Το κράτος, η Δημόσια Διοίκηση και η Αυτοδιοίκηση, βρίσκονται εδώ και πολύ καιρό σε βαθιά κρίση.

Κρίση δομική, κρίση προσανατολισμού, κρίση στρατηγικής.

Πρόκειται για ένα κράτος με απαρχαιωμένη δομή, στημένο για να εξυπηρετεί τα εκάστοτε κόμματα εξουσίας και όχι τον πολίτη

Αποτέλεσμα : Σημαντικοί πόροι να σπαταλούνται και ο μέσος πολίτης να μην έχει τη προστασία που άλλοι πολίτες απολαμβάνουν σε άλλες χώρες της Ευρώπης και ιδιαίτερα στη περίοδο της κρίσης να είναι απόλυτα εκτεθειμένος.

Από το 2010 επιχειρείται με συστηματικό - μνημονιακό τρόπο η επιβολή ενός νεοφιλελεύθερου μοντέλου οργάνωσης της Δημόσιας Διοίκησης και της Αυτοδιοίκησης με κύρια χαρακτηριστικά:

Την εντονότερη παρέμβαση του κράτους στην οικονομία με τη διαμόρφωση των όρων για μια γιγαντιαία αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου εις βάρος των εργαζόμενων και της μεσαίας τάξης και υπέρ των μεγάλων ιδιωτικών συμφερόντων.

Την αποδυνάμωση - κατάργηση του κοινωνικού κράτους, τις απολύσεις, την ιδιωτικοποίηση κοινωφελών δομών, την αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών, την αυταρχικοποίηση των δημόσιων δράσεων με την αύξηση της καταστολής, την καταπάτηση ατομικών-κοινωνικών-πολιτικών δικαιωμάτων.

Την αναπαραγωγή των τοπικών και κεντρικών «καρτέλ» νομής της εξουσίας και του δημοσίου χρήματος.

Ειδικά τα τελευταία χρόνια, είχαμε μία πρωτοφανή προπαγάνδα κατασυκοφάντησης του ρόλου, της αποτελεσματικότητας και της ίδιας της χρησιμότητας του δημόσιου τομέα, με προφανή στόχο τις οριζόντιες περικοπές.

Οι τελευταίοι που θα υπερασπιστούμε το πελατειακό κράτος που έφτιαξαν τα κόμματα που κυβέρνησαν τον τόπο και τον έριξαν στα βράχια, θα είμαστε εμείς.

Δε θα αποδεχτούμε όμως και τη λογική που λέει : «Αφού πονάει το πόδι ας κόψουμε το πόδι».

Γιατί αυτή η λογική δεν είναι καθόλου αθώα.

Έχει στόχο τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής και της μεταφοράς κομβικών λειτουργιών του κράτους, μαζί με τους πόρους που τις συνοδεύουν, σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Ενώ, σε αντίθεση με τα λόγια, καμία διάθεση δεν υπάρχει για κατάργηση ή έστω συρρίκνωση του πελατειακού κράτους”.

 

Πελατειακές σχέσεις

Στην συνέχεια ο κ. Τσίπρας στηλίτευσε την στάση των τριών εταίρων της τρικομματικής κυβέρνησης κατηγορώντας τους πως προωθούν την ρουσφετολογία, όπως έγινε και με τον διορισμό των εφόρων και αναφέρθηκε στην αναλογία 4-2-1 κάνοντας λόγο πως δεν πρόκειται για ποδοσφαιρικό σύστημα αλλά για το πως κατανεμήθηκαν οι προσκείμενοι ανάλογα με την δύναμη των τριών κυβερνητικών εταίρων: “την ίδια ώρα που κατηγορούν το πελατειακό κράτος που οι ίδιοι δημιούργησαν, οι τρεις συγκυβερνήτες διοικούν με το σύστημα 4-2-1.

Αυτήν την πρωτοφανή πατέντα, που από το πελατειακό κράτος μας πάει ένα ακόμα βήμα πίσω.

Στο κράτος - λάφυρο.

Χωρίζοντας το κράτος και την διοίκηση σε τρεις σφαίρες επιρροής, όσα δηλαδή είναι και τα κόμματα της συγκυβέρνησης.

Για να συνεχιστεί το πλιάτσικο στον δημόσιο τομέα η τρικομματική κυβέρνηση γνωρίζει πόσο απαραίτητοι είναι οι απολύτως ελεγχόμενοι δημόσιοι υπάλληλοι και κρατικοί αξιωματούχοι. Για αυτό προώθησε ένα νέο αυταρχικό πειθαρχικό δίκαιο, όχι για να αντιμετωπίσει τη διαφθορά, αλλά για να καθυποτάξει, να εκβιάσει και να διώξει υπαλλήλους”.

 

Κατάργηση Καλλικράτη

Ο Πρόεδρος της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ Αλέξης Τσίπρας αναφέρθικε στο μόρφωμα “Καλλικράτης” ισχυριζόμενος πως αποτέλεσε προπομπό, εργαλείο για την αποδυνάμωση της κοινωνίας ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει στην κρίση και να είναι έρμαιο των αποφάσεων του ΔΝΤ- ΕΕ και του πρόσφατα αναγγελθέντος παρατηρητηρίου που ουσιαστικά καταργεί την τοπική αυτοδιοίκηση. Συγκεκριμένα ο κ. Τσίπρας ανέφερε μεταξύ άλλων: “Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει ένα μοντέλο διοίκησης, με αναβαθμισμένες δομές και πόρους και με διευρυμένο κοινωνικό ρόλο, ώστε να καλύπτει τις διαρκώς αυξανόμενες – και λόγω της κρίσης – ανάγκες των πολιτών.

Απέναντι στη συγκεντροποίηση της πολιτικής εξουσίας, εμείς προβάλλουμε μια διοίκηση αποκεντρωμένη στο κατώτατο δυνατό επίπεδο, ώστε να βρίσκεται κοντά στις ανάγκες των πολιτών, με ουσιαστική μεταβίβαση αρμοδιοτήτων και των ανάλογων πόρων.

Οραματιζόμαστε ένα διοικητικό σύστημα διαρθρωμένο δημοκρατικά, που θα υπηρετεί το λαό, θα σέβεται τους νόμους και το Σύνταγμα.

Οι προτάσεις μας βασίζονται σε τέσσερις άξονες

1.Ο Πρώτος Άξονας αφορά τη Δομή και τη λειτουργία του Κράτους:

Το σχέδιο μας : Αποκέντρωση του Κράτους με ισχυρή Αυτοδιοίκηση

α) Το πιο συγκεντρωτικό και αναποτελεσματικό κράτος της Ευρώπης πρέπει να αποτελέσει παρελθόν.

Στο ενιαίο διοικητικό σύστημα της χώρας πρέπει να υπάρξει μια μεγάλη μεταφορά εξουσιών, αρμοδιοτήτων και πόρων από το κέντρο προς τους περιφερειακούς και τοπικούς δημόσιους θεσμούς.

Το μέγεθος αυτής της αλλαγής να είναι τέτοιας έκτασης που θα ανατρέψει την παραδοσιακή συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους, το οποίο από το 1830 διαμορφώθηκε ως ένα γραφειοκρατικό αντιδημοκρατικό μόρφωμα που καλλιέργησε σχέσεις δυσπιστίας και αντιπαλότητας με τους πολίτες.

Τα τρία επίπεδα διοίκησης της χώρας θα είναι ο Κεντρικός Τομέας, η Περιφέρεια και οι Δήμοι, με σαφώς προσδιορισμένες αρμοδιότητες και οικονομικά μέσα.

Η Κεντρική Διοίκηση και η Αυτοδιοίκηση ως δύο διακριτοί πόλοι του ενιαίου πολιτικού και διοικητικού συστήματος θα αποτελούν το Δημόσιο Τομέα που κοινό στόχο θα έχουν την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Η αντίληψη ότι όλα προγραμματίζονται και αποφασίζονται στο κέντρο και η Αυτοδιοίκηση απλά υλοποιεί ως απλό εξάρτημα, πρέπει να ανατραπεί.

Η αποκέντρωση με αποτελεσματική διοίκηση - ισχυρή Αυτοδιοίκηση, η επικουρικότητα και ο δημοκρατικός προγραμματισμός είναι τα βασικά στοιχεία της προγραμματικής μας πρότασης.

β) Η Κεντρική Διοίκηση θα επικεντρωθεί στον καθορισμό των βασικών αναπτυξιακών στόχων, στην κατάρτιση και στο συντονισμό του γενικού οικονομικού προγραμματισμού, στον εθνικό χωροταξικό σχεδιασμό, στον σχεδιασμό κατανομής επενδύσεων, στη χάραξη κατευθυντηρίων γραμμών στα θέματα οικονομικής, περιβαλλοντικής, κοινωνικής κλπ πολιτικής.

Η βασική αρχή που θα πρέπει να χαρακτηρίζει τη Δημόσια Διοίκηση (Κεντρική και Αποκεντρωμένες Υπηρεσίες) είναι μικρότερες και επιτελικά προσανατολισμένες κεντρικές διοικήσεις και πολυπληθείς τοπικές υπηρεσίες, κοντά στον πολίτη.

γ) Η Αυτοδιοίκηση θα αναδιοργανωθεί ριζικά. Οι ανάπηροι θεσμικά και οικονομικά Δήμοι και Περιφέρειες διαχειρίζονται σήμερα μόλις το 2,8% του Α.Ε.Π. και 5,6% του συνόλου των δημόσιων δαπανών έναντι 17% και 33,1% αντίστοιχα του μ.ο. της Ευρώπης των 27 (στοιχεία της Ε.Ε. 2010).

2.Ο Δεύτερος Άξονας αφορά τη Δημιουργία Κοινωνικού Κράτους – τη Παραγωγική Ανασυγκρότηση

-Η δημιουργία ενός νέου Δημόσιου Τομέα θα πρέπει να συνδυαστεί με συγκεκριμένες παρεμβάσεις ενταγμένες στο πλαίσιο ανασυγκρότησης της χώρας.

-Η αποτροπή της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και των δημόσιων κοινωφελών οργανισμών είναι πρώτη προτεραιότητα. Στη συνέχεια η αξιοποίησή τους προς όφελος της παραγωγικής ανάταξης της χώρας.

-Η ανάσχεση των ιδιωτικοποιήσεων κοινωφελών δημόσιων οργανισμών και η αναβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών τους θα αποτελέσει κρίσιμη καμπή στην αναστροφή της υποβάθμισης των δημοσίων υπηρεσιών.

-Η ανάπτυξη του κοινωνικού κράτους σε περίοδο οξύτατης οικονομικής κρίσης είναι κομβικής σημασίας τόσο για την πολιτική αντίληψη της Αριστεράς όσο βέβαια και για την αναγκαία, για την ανάταξη της οικονομίας, κοινωνική συνοχή.

 

3.Ο Τρίτος Άξονας αφορά στη Δημοκρατική Αναδιάρθρωση – στην Αποτελεσματικότητα της Δημόσιας Διοίκησης

Για να λειτουργήσει αποτελεσματικά το νέο μοντέλο διοίκησης θα πρέπει να εφαρμοστούν με αποφασιστικότητα και συνέπεια μια σειρά μέτρων.

Βασικός κοινός παρονομαστής αυτών των μέτρων θα είναι, για την Κυβέρνηση της Αριστεράς, να αποδώσει και πάλι στον Δημόσιο Τομέα και στους χιλιάδες έντιμους και ικανούς ανθρώπους που τον στελεχώνουν ό,τι τους στέρησε η νεοφιλελεύθερη πολιτική της τελευταίας εικοσαετίας: την πρωτοβουλία στο σχεδιασμό, την οργάνωση, την υλοποίηση και τον έλεγχο-αξιολόγηση των κρατικών πολιτικών.

Στρατηγικός στόχος των ν/φ πολιτικών, σε ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε η αποδυνάμωση του δημόσιου τομέα.

Και αυτό έγινε με δύο τρόπους. Ο πρώτος ήταν η συκοφάντηση των δημοσίων υπαλλήλων και του κοινωνικού κράτους ως αντιπαραγωγικών υπολειμμάτων ενός παλιού κόσμου.

Ο δεύτερος ήταν ο σταδιακός διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων: μεγάλα κομμάτια του σχεδιασμού κρατικών πολιτικών, ή της υλοποίησης ή και του ελέγχου αποδίδονταν στον ιδιωτικό τομέα ή στις στρατιές των ιδιωτικών συμβούλων, που κατά κυριολεξία συνιστούσαν μια δεύτερη παράλληλη δομή δίπλα στην κεντρική διοικητική δομή.

Μέσα από τον δυϊσμό αυτό επεκτεινόταν η ιδιωτικοποίηση του κράτους, ο έλεγχος των πολιτικών του από τα οικονομικά συμφέροντα, η υποβάθμιση της δημόσιας διοίκησης”.

 

Καραθώνα

Αναφερόμενος στο ξεπούλημα της δημόσια γης προκειμένου να εξυπηρετηθεί το χρέος, ο κ. Τσίπρας συντάχτηκε με την άποψη του Δήμου Ναυπλιέων να διατηρήσει η Καραθώνα τον δημόσιο χαρακτήρα της, θέση που είχε υποστηρίξει λίγο πιο πριν και ο βουλευτής Αργολίδας του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Κοδέλας.

 

Υγεία - ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ | on line Εφημερίδα | www.anagnostis.org | ΑΡΓΟΛΙΔΑ