13/9/13
9/8/13
Άρρωστα Αφρικάνικα Πορτοκάλια
Έξω φρενών είναι οι παραγωγοί εσπεριδοειδών με την
πληροφορία ότι κυκλοφορούν σε αγορές εσπεριδοειδή τα οποία έχουν εισαχθεί από
την Αφρική. Πέραν του αθέμιτου ανταγωνισμού υπάρχει και κίνδυνος μετάδοσης
ασθενειών στις καλλιέργειες, αφού τα εσπεριδοειδή που έχουν εισαχθεί είναι
προσβεβλημένα από την ασθένεια της Μαύρης Κηλίδας.
Ήδη, οι πρώτες αντιδράσεις έχουν σημειωθεί από την Λακωνία,
με καταγγελία του αντιδημάρχου του δήμου Ευρώτα Ηλία Παναγιωτακάκου, ο οποίος
με επιστολή του προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης επισημαίνει επιπλέον ότι η
εισαγωγή είναι παράνομη.
Χθές συνεργεία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης έκαναν
ελέγχους για να εντοπίσουν άρρωστα εσπεριδοειδή σε αγορές της
Πελοποννήσου. Ωστόσο σε επικοινωνία που
είχε ο «α» με τον αντιδήμαρχο Ευρώτα έγινε γνωστό ότι ο ίδιος εντόπισε τα Αφρικάνικα
πορτοκάλια σε λαϊκές αγορές της Αθήνας.
Αξιοσημείωτη είναι η επιστολή που εστάλει από τον δήμο αυτό
της Λακωνίας στον αρμόδιο υπουργό:
«Σύμφωνα με διαπιστώσεις μας, γίνεται παράνομη εισαγωγή
εσπεριδοειδών από τη Νότια Αφρική, τα οποία είναι προσβεβλημένα από την
ασθένεια της Μαύρης Κηλίδας. Δεδομένης της ευρείας καλλιέργειας των
εσπεριδοειδών στο Δήμο Ευρώτα και στην ευρύτερη περιοχή της Λακωνίας, αλλά και
της επικινδυνότητας της ασθένειας η οποία μπορεί να λάβει επιδημικές
διαστάσεις, κρίνεται σκόπιμο το άμεσο σταμάτημα αυτής της διαδικασίας. Οι
κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής μας επιτρέπουν την άμεση διάδοση αυτής της
ασθένειας, πράγμα που σημαίνει την υποβάθμιση του τοπικού μας προϊόντος.
Επιπλέον η παράνομη εισαγωγή εσπεριδοειδών μπορεί να προκαλέσει άμεσο πλήγμα
τόσο στους παραγωγούς, όσο και στην Εθνική οικονομία, λόγω των τυχόν
ελληνοποιήσεων προϊόντων που θα προκύψουν.
Δεδομένης της ευρείας καλλιέργειας των εσπεριδοειδών στην
περιοχή μας, των ευνοϊκών κλιματολογικών συνθηκών, αλλά και της επικινδυνότητας
της ασθένειας η οποία μπορεί να λάβει επιδημικές διαστάσεις, κρίνεται σκόπιμη η
άμεση επέμβαση των εμπλεκόμενων υπηρεσιών για την προστασία του προϊόντος μας και των παραγωγών μας.
Είναι αναγκαίο να λάβετε άμεσα πρωτοβουλίες, οι οποίες θα
προασπίζουν τα προϊόντα μας μη θέτοντας σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα και
την προστιθέμενη αξία που διαθέτουν.
Δεν είναι δυνατόν σε εποχές πρωτοφανούς κοινωνικοοικονομικής
κρίσης οι αγρότες μας να είναι αντιμέτωποι και με επικίνδυνες απειλές για το
εισόδημά τους.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα προχωρήσετε άμεσα και δυναμικά
μπλοκάροντας τις πάσης φύσεως παράνομες και επικίνδυνες εισαγωγές για την υγεία
και το εισόδημα των αγροτών».
Να σημειωθεί ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις 28 Φεβρουαρίου
έχει ανακοινώσει νέα μέτρα απαγόρευσης για τις εισαγωγές πορτοκαλιών της Νότιας
Αφρικής με σκοπό να μη μεταδοθεί η ασθένεια της «μαύρης κηλίδας» που έχει
πλήξει τα εσπεριδοειδή της χώρας.
Πέρσι είχαν βρεθεί στη Νότια Αφρική 27 περιπτώσεις «μαύρης
κηλίδας».
Σύμφωνα ωστόσο με δημοσίευμα του agronews.gr, για τον Τζάστιν Τσαντγουικ,
Διευθύντα Σύμβουλο στην ένωση εσπεριδοειδών Νοτίου Αφρικής, δεν τίθεται θέμα
μετάδοσης της ασθένειας της «μαύρης κηλίδας» και πιστεύει ότι η απόφαση αυτή
της ΕΕ μάλλον αποτελεί «μια προσπάθεια προστατευτισμού των Ευρωπαίων
καλλιεργητών εσπεριδοειδών».
Το δημοσίευμα της ηλεκτρονικής εφημερίδας που είχε γίνει
01/03/2013, η
απαγόρευση της ΕΕ προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις των εμπορικών ενώσεων σε
πολλές χώρες της ΕΕ.
Ειδικότερα, η Ολλανδική Ένωση Εμπόρων, Frugi Venta, εξέδωσε
ανακοίνωση στην οποία χαρακτηρίζει «καταστροφικό» ένα μέτρο απαγόρευσης των
εισαγωγών. Όπως υποστηρίζει μεταξύ άλλων «με αυτό το μέτρο σύντομα θα
εξαφανιστούν τα πορτοκάλια από τα ράφια των καταστημάτων λιανικής πώλησης της
Ολλανδίας».
Επίσης, η εμπορική ένωση Fresh Produce Consortium (FPC) της
Μεγάλης Βρετανίας ζητά συνάντηση με το υπουργείο Περιβάλλοντος, Τροφίμων και
Αγροτικών Υποθέσεων (DEFRA) για να συζητήσουν το πρόβλημα, ενώ παράλληλα
πιέζουν για την αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας της ΕΕ. Αναφέρει ότι «το 60-70%
των εσπεριδοειδών στην αγορά της Βρετανίας, από τον Απρίλιο έως τον Νοέμβριο,
προέρχονται από τη Νότια Αφρική. Η χώρα δεν έχει καλλιέργειες πορτοκαλιών για
να κινδυνεύουν από την ασθένεια. Η κυβέρνηση τις χώρας συμφωνεί με την πρότασή
μας για να ξαναρχίσουν οι εισαγωγές αλλά ως χώρα μέλος της ΕΕ θα πρέπει να
συμμορφωθεί με τους κοινοτικούς κανονισμούς».
Η Κομισιόν ανέθεσε στην Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των
Τροφίμων (EFSA) να πραγματοποιήσει μια νέα έρευνα για το συγκεκριμένο θέμα,
αλλά τα αποτελέσματα δεν πρόκειται να είναι έτοιμα μέχρι το καλοκαίρι του 2013.
Επίσης σε λίγες εβδομάδες ανακοίνωσε ότι θα διοργανώσει ένα γύρο διαβουλεύσεων,
στον οποίο θα κληθούν και οι εμπορικές επιχειρήσεις της ΕΕ να καταθέσουν τις
απόψεις τους.
Οι ευρωπαϊκές αγροτοσυνδικαλιστικές οργανώσεις Copa-Cogeca
ζήτησαν από την Κομισιόν να λάβει μέτρα ασφαλείας για να προστατεύσει την
ευρωπαϊκή παραγωγή από την ασθένεια της «μαύρης κηλίδας» που έχει πλήξει τα
εσπεριδοειδή της Νοτίου Αφρικής.
Μιλώντας στις Βρυξέλλες, ο Γενικός Γραμματέας της
Copa-Cogeca, Πέκα Πέσονεν, τόνισε ότι: «Ο κλάδος των εσπεριδοειδών της ΕΕ είναι
ζωτικής σημασίας τόσο από οικονομική όσο και από κοινωνική άποψη. Παρέχει
υψηλής ποιότητας, θρεπτικά προϊόντα για τα 500 εκατομμύρια των καταναλωτών της
ΕΕ, καθώς και διασφαλίζει απασχόληση για εκατομμύρια ανθρώπους σε αγροτικές
περιοχές της ΕΕ, ιδιαίτερα στις χώρες του Νότου που έχουν πληγεί από την
οικονομική κρίση. Δεν μπορεί να αναλάβει τον κίνδυνο της εισαγωγής της νόσου.
Οι επιπτώσεις από μια μετάδοση της ασθένειας της μαύρης κηλίδας θα είναι
καταστροφικές για τους παραγωγούς εσπεριδοειδών της ΕΕ. Δεν μπορούμε να
περιμένουμε τον απολογισμό από τη νέα έρευνα της EFSA, πρέπει να δράσουμε
άμεσα».
Ποιο μυστικό κρύβουν τα σκουπίδια;
Ελάχιστες απαντήσεις έχουν δοθεί μέχρι στιγμής επίσημα για
το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων
της Πελοποννήσου. Μάλιστα, παρά τον
καταιγισμό δημοσιευμάτων οι αρμόδιοι κωφεύουν.
Την ίδια ώρα έντονες είναι οι αντιρρήσεις – αντιδράσεις του
ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ για τον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί η Περιφέρεια
Πελοποννήσου να επιλύσει το θέμα. Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ Θ. Πετράκος, Κ.
Ζαχαριάς και Δ. Κοδέλας στέλνουν το θέμα στη Βουλή, με ερώτηση που κατέθεσαν προς
τους υπουργούς Ανάπτυξης & Ανταγωνιστικότητας, Περιβάλλοντος, Ενέργειας και
Κλιματικής Αλλαγής και Εσωτερικών, ενώ η ΔΗΜΑΡ με ανακοίνωσή της θέτει μια
σειρά ερωτημάτων, που χρίζουν απάντησης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ
Στην ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ,
τονίζεται μεταξύ άλλων ότι «Ο Περιφερειάρχης με την εποπτεία της κυβέρνησης και
σε καθεστώς απόλυτης αδιαφάνειας, υπό τις οδηγίες του Φούχτελ και της task
force, ολοκλήρωσαν τον διαγωνισμό για τη ΣΔΙΤ και αποφασίζουν για τους πολίτες
ερήμην των πολιτών. Δεν δόθηκε ουδεμία απάντηση στα αμείλικτα ερωτήματα που
έχουν τεθεί. Ούτε στα αυτοδιοικητικά όργανα ούτε και μέσα στη Βουλή.
Ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου και η αρμόδια
Αντιπεριφερειάρχης χαρακτήρισαν τα στοιχεία του διαγωνισμού απόρρητα. Προφανώς
για την ηγεσία της Περιφέρειας Πελοποννήσου η διαφάνεια είναι έννοια άγνωστη, η
δημοσιότητα, η ενημέρωση των πολιτών της Περιφέρειας και το δημόσιο συμφέρον
θεωρούνται ζητήματα ήσσονος σημασίας».
Επισημαίνουν ακόμα οι βουλευτές: «Το μόνο που μάθαμε είναι
ότι ο "επενδυτής" θα επιδοτηθεί με 65 εκ. ευρώ και ότι η σύμβαση θα
είναι για 25 (!) χρόνια. Προφανώς δεν σκέφτονται την πιθανότητα να θεωρηθεί
π.χ. αποτυχημένο το επιλεχθέν μοντέλο ή ακόμα ότι μέχρι τότε πολλά με
βεβαιότητα θα έχουν αλλάξει στις μεθόδους διαχείρισης και σίγουρα στον τρόπο
ζωής όλων μας.
Και βέβαια καμία κουβέντα δεν γίνεται για την σημερινή
κατάσταση, την περιβαλλοντική καταστροφή από τους ανεξέλεγκτους ΧΑΔΑ, για τις
επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία από τους δεματοποιητές, ούτε για τα απορρίμματα
που μεταφέρονται ακόμη και σε προστατευόμενες δασικές περιοχές. Όμως, λίγες
μέρες πριν ο Δήμος Ερμιονίδας κτύπησε πάλι σήμα κινδύνου από τις καταστροφικές
συνέπειες "της προσωρινής λύσης με δεματοποιητή".
Από τους αρμόδιους υπουργούς ζητούνται να δοθούν όλα τα
έγγραφα στοιχεία που συγκροτούν την δεσμευτική τεχνική και οικονομική προσφορά
προσωρινού αναδόχου για τη ΣΔΙΤ, καθώς και απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:
«-Παραμένει σε ισχύ και δεσμεύει τον ανάδοχο η «Στρατηγική
Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) τροποποίησης του Περιφερειακού Σχεδίου
Διαχείρισης Στερεών Αποβλήτων (ΠΕΣΔΑ) της Περιφέρειας Πελοποννήσου» ως
εγκρίθηκε με την ΚΥΑ με ΑΔΑ ΑΔΑ4Ι010-5;
-Η Προσφορά του Προσωρινού Αναδόχου για την
"Ολοκληρωμένη διαχείριση απορριμμάτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου" ή
και η Πρόσκληση υποβολής προσφορών προβλέπει διαδικασία περιβαλλοντικής εξαίρεσης
για τα έργα και δράσεις που θα υλοποιεί ο Ανάδοχος;
-Στην Προσφορά του Προσωρινού Αναδόχου ποιο προβλέπεται να
είναι το κόστος / τέλος χρήσης που θα επιβαρύνει τους ΟΤΑ;
-Προβλέπονται
εμπροσθοβαρείς πληρωμές στη σύμβαση ΣΔΙΤ;
-Αναλαμβάνει το
δημόσιο την υποχρέωση να ρυθμίσει ή να εξασφαλίσει με όποιο τρόπο τη διοικητική
παύση λειτουργίας υποδομών ή εν γένει δραστηριοτήτων μη συμβατών ή και
ανταγωνιστικών με το έργο του Αναδόχου;
-Τι ειδικότερα
προβλέπεται για την επίλυση διαφορών ανάμεσα στο Ανάδοχο και το δημόσιο που
συμμετέχει στη ΣΔΙΤ;
-Προβλέπεται ελάχιστη
εγγυημένη ποσότητα απορριμμάτων;
-Προβλέπεται ή
υπάρχει ήδη μελέτη σκοπιμότητας για την επιλογή τεχνολογιών, αριθμού μονάδων
κλπ , όπως ορίζει η ισχύουσα ΣΜΠΕ;
-Ποιος προβλέπεται να
είναι ο δημόσιος φορέας που συμμετέχει στη ΣΔΙΤ.
-Προβλέπεται να έχουν
λόγο οι ΟΤΑ στην κοστολόγηση των υπηρεσιών;
Η ΔΗΜΑΡ
Ανάλογα είναι και τα ερωτήματα που θέτει από την πλευρά της
η Δημοκρατική Αριστερά:
1. Άλλαξε ή όχι ο περιφερειακός σχεδιασμός που είχε εγκριθεί
το 2010 και προέβλεπε ανακύκλωση στην πηγή και λειτουργία ΧΥΤΥ;
2. Τι θα γίνει με όλους του ανεξέλεγκτους σκουπιδότοπους
στην Πελοπόννησο που μολύνουν το περιβάλλον, μέχρι το έτος 2016 που υποτίθεται
θα ολοκληρωθεί ο εγκριθείς νέος σχεδιασμός;
3. Ποια είναι η τεχνική λύση που έχει προκριθεί; Γιατί μας
την κρύβουν;
4. Που προβλέπεται να χωροθετηθούν οι δράσεις του σχεδιασμού
(σταθμοί μεταμόρφωσης απορριμμάτων και, εργοστάσια επεξεργασίας);
5. Είναι εξασφαλισμένες οι περιβαλλοντικές αδειοδοτήσεις και
πότε αυτές προβλέπεται να εγκριθούν;
6. Γιατί δεν έχουν ανακοινωθεί οι οικονομικές και τεχνικές
προσφορές των υπολοίπων συμμετασχόντων στο διαγωνισμό;
7. Γιατί δεν μας λένε από ποια στοιχεία προκύπτει ότι η
προσφορά της μειοδότριας εταιρίας των 61 ευρώ ανά τόνο, αλλά και η προσφορά για
την συνολική επένδυση ήταν η πλέον συμφέρουσα;
8. Τι ακριβώς αφορά η προσφορά των 61 ευρώ ανά τόνο;
Αποτελεί πρόσθετο κόστος που θα επιβαρύνει τον πολίτη πέραν των ισχυόντων
δημοτικών τελών που καλύπτουν τα έξοδα αποκομιδής και μεταφορά των οικιακών
αποβλήτων; 9.
Έχει τεθεί κατώτατο πλαφόν στις ποσότητες απορριμμάτων που
πρέπει να παραδοθούν στη μειοδότρια εταιρεία; Το στοιχείο αυτό είναι σημαντικό
διότι η τυχόν θέσπιση πλαφόν στις ποσότητες αποτελεί ένα σοβαρό αντικίνητρο στο
να προχωρήσουν οι Δήμοι σε προγράμματα ανακύκλωσης στην πηγή.
10. Πως προβλέπεται να γίνει η διαχείριση νοσοκομειακών,
αγροτικών και βιομηχανικών και βιοτεχνικών αποβλήτων;
11. Πόσο προβλέπεται να είναι το κόστος που θα επιβαρύνει
τους ΟΤΑ και κατ΄ επέκταση τους φορολογούμενους δημότες από τη λύση που έχει
επιλεγεί και την οποία δεν έχουν
ανακοινώσει;
Η Δημοκρατική Αριστερά Πελοποννήσου υποστηρίζει την
περιβαλλοντική λύση της ανακύκλωσης στην πηγή, κομποστοποίηση, λειτουργία των
Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών για περαιτέρω ανάκτηση χρήσιμων υλικών,
μείωση του όγκου των απορριμμάτων και τελική διάθεση των υπολειμμάτων σε
εγκεκριμένους και με αυστηρούς περιβαλλοντικά όρους λειτουργούντες Χώρους
Διάθεσης ή περαιτέρω επεξεργασίας.
Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Το τέλος της πρώτης εφηβείας του νεαρού Χαμπή ήταν ένα οργισμένο ταξίδι ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες. Από την μια μεριά σε ατομικό επίπεδο ο υπέρμετρα αυστηρός πατέρας και από την άλλη σε συλλογικό επίπεδο ο δυνάστης Άγγλος. Για τον δυνάστη της πατρίδας προτίμησε την σύγκρουση και η λύτρωση δόθηκε μέσα από την δράση του στην ΕΟΚΑ, εκεί ο αγώνας σχεδόν δικαιώθηκε και η Κύπρος όδευε προς την ανεξαρτητοποίηση. Για το ψυχολογικό αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε με τον πατέρα αφέντη προτίμησε την φυγή. Αναζήτησε το χρυσόμαλλο δέρας στην Αγγλική πρωτεύουσα, αλλά στα σενάρια της ζωής σπάνια υπάρχει μια Μήδεια να βάλει ένα χέρι βοήθειας. Μετά από πολλές περιπέτειες έστρωσε την ζωή του στο Λονδίνο. Με την «βοήθεια» μεγαλύτερων συγχωριανών του έμαθε την ζωή του «άλλου κόσμου» όπως έλεγε και ίδιος. Πιθανόν γιατί οι ηδονές της νύχτας και του τζόγου μπορεί να σε οδηγήσουν στις οδύνες του άλλου κόσμου, μια ζωή στο ρίσκο έχει και τις πτώσεις της. Αν και είχε αρκετές εμπειρίες στην ζωή ελάχιστες είχε με το χρήμα, όσα δούλευε τόσα δεν βαστούσε. Ποτά, άλογα, σκύλοι του έτρωγαν την καθημερινή του βιοπάλη, άμα αρρωστήσεις με αυτά ούτε γρόσι δεν σου μένει. Αλλά μέσα στο νεανικό του μυαλό οι πρωτόγνωρες εμπειρίες του έδιναν μια πρώτη γεύσης χαράς, μια πρώτη επιβεβαίωση ότι πέρασε στον κόσμο των ενηλίκων. Από την παρέα των μεγάλων έμαθε ότι ο συνονόματος και συγχωριανός του ο Χαμπής ήταν εγκατεστημένος στο Μπέρμιγχαμ, δούλευε στο κουρείο του θειου του. Επικοινώνησε μαζί του.
-Δύσκολα τα πράγματα στο Μπέρμιγχαμ, κουρείο σπίτι , σπίτι κουρείο είναι και αυστηρός ο θείος. Γίνεται να βρεις καμιά κάμαρη να έρθω και εγώ στο Λονδίνο;
-Θα κανονίσω τέσσερις μέρες ντέι όφ*και θα τα πούμε.
Πράγματι έτσι έγινε, κανόνισε να πάρει τα δυο ρεπό δυο εβδομάδων στα μαγειρεία του νοσοκομείου που δούλευε και βρέθηκε στο Μπέρμινχαμ. Τον φιλοξένησε ο θειος του φίλου του. Το βράδυ ενώ κοιμόταν τον περίμενε η έκπληξη του ταξιδιού.
-Ξέρεις Χαμπή τι μου είπε ο θείος μου;
-Πώς να ξέρω, αφού εσένα σου είπε.
-Μου είπε να αρραβωνιαστείς την μια από τις κόρες του.
-Ποια ρε; Αν είναι η μικρή, εντάξει.
-Οϊ,* την μεγάλη.
-Μα τι να την κάνω. Εγώ 18 αυτή 25, να της φωνάζω μάμα;
-Μα πρέπει να φύγει η μεγάλη πρώτα.
-Και τι είμαι εγώ, ο σωτήρας;
Ο νεαρός Χαμπής βρέθηκε για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο αλλά τώρα ήξερε η φυγή ήταν η καλύτερη λύση. Πρωί- πρωί τα μαζεύει και νέφος επιστρέφει στο Λονδίνο. Τον φίλο δεν τον ξέχασε, βρήκε κάμαρη και για τους δυο. Ο φίλος πάλι κουρέας στο Λονδίνο, σε μαγαζί πρώτου ξάδελφου αυτή την φορά. Φαίνεται όσο μειωνόταν ο βαθμός συγγένειας με το αφεντικό μεγάλωνε η ελευθερία του . Και όταν λέμε κάμαρη εννοούμε κυριολεκτικά μια κάμαρη , η τουαλέτα κοινή με τους άλλους, για μπάνιο στα δημόσια λουτρά και για κουζίνα μαγειρέματος ένα μικρό γκαζάκι στην εσοχή της σκάλας καθώς έπαιρνε στροφή για τον πάνω όροφο. Σε εκείνη την γωνιά είδε ο φίλος του Χαμπή και μελλοντικός κουνιάδος του να τηγανίζει τα παπούτσια του.
-Ρε φίλε πεινάω ( του είπε ένα βράδυ ο Χαμπής) δεν καθαρίζεις και εσύ καμία πατάτα.
-Δεν πεινάω, δεν καθαρίζω τίποτα!
Ο Χαμπής καθαρίζει τις πατάτες, ρίχνει λάδι στο τηγάνι και ρίχνει και δυο αυγά μέσα. Επιδέξιος μάγειρας αλλά καθώς κουνούσε το τηγάνι για να πάει το λάδι παντού του γυρίζει και πέφτει το λάδι μέσα στα παπούτσια του . Τα παπούτσια τα άφηνε έξω από την κάμαρη κάτω από το τραπεζάκι με το γκάζι. Ο συνονόματος φίλος πήγε να βάλει τα γέλια με το πάθημα του αλλά γούρλωσε έκπληκτος τα μάτια όταν τον είδε να γυρίζει τα παπούτσια και να τα βουτά ανάποδα μέσα στο τηγάνι για να σώσει όσο λάδι μπορούσε.
-Τι κοιτάς ρε, το λάδι είναι πιο ακριβό από τα αυγά και τις πατάτες!!!
Τελικά τα κατάφερε και με όσο λάδι έσωσε από τα «τηγανητά παπούτσια» ετοίμασε το δείπνο του. Ανεξάρτητα από το θέαμα των «τηγανητών παπουτσιών» το ένστικτο της πείνας άρχισε να λειτουργεί και στον κουρέα.
-Λέω να φάω και εγώ! ( Του λέει με ένα ανιχνευτικό χαμόγελο.) Ότι είναι να πάθεις εσύ, θα το πάθω και εγώ.
-Ναι, αλλά τα παπούτσια που τηγάνισα είναι τα δικά μου!
Η νοσταλγία για την Κύπρο ξύπνησε πάλι μέσα του όταν έμαθε από τους φίλους του ότι πρέπει να βγάλει καινούργιο διαβατήριο. Έφυγε με διαβατήριο επί αποικιοκρατίας και θα γύριζε σε ανεξάρτητο κράτος. Πήγε στο ταξιδιωτικό γραφείο ενός Κύπριου και του εξηγεί τι θέλει.
-Πήγαινε στην κοπέλα να σου γεμώσει* τις φόρμες* και θα πάρεις το διαβατήριο.
-Πάρε τις φόρμες να σου τις υπογράψει ο πατέρας σου γιατί είσαι ανήλικος.
-Μα δεν έχω πατέρα κυρία.
-Πως δεν έχεις πατέρα;
-Είναι στην Κύπρο, που να τον βρω τώρα, ( ήθελε να της πει ότι δεν τον βρήκε ποτέ αλλά κρατήθηκε, πήρε εκείνο το μισό χαμόγελο , κούνησε πάνω κάτω το κεφάλι του κρατώντας τα χείλη του σε μειδίαμα και ετοιμάστηκε να βγει έξω), υπογραφή είπες ότι θέλεις έτσι. (Βγαίνει έξω και βλέπει ένα μελαχρινό νεαρό να περπατά στο δικό του πεζοδρόμιο) Φίλε Κύπριος είσαι ; (Ο άλλος του κούνησε καταφατικά με ενθουσιασμό το κεφάλι του ) Έλα μέσα και σε θέλω.( Πάνε μαζί στην κοπέλα) Να ο πατέρας μου για να υπογράψει.
-Μα είναι πιο μικρός από εσένα;
-Έλα δω ( λέει στον αποσβολωμένο νεαρό) εσύ δεν είσαι ο παπάς μου, ο τζύρης* μου;
-Μα σε ξέρω;
-Με ξέρεις και με παραξέρεις , βάλε μια υπογραφή να πάρω διαβατήριο και τα άλλα τα συμπληρώνω εγώ.
Ο υπεύθυνος του γραφείου με δυσκολία κρατούσε τα γέλια για τον ευρηματικό και θρασύ πατριώτη του, ο ξένος υπόγραψε αμήχανα και έφυγε από τότε δεν έχουν ξαναβρεθεί. Μετά από δυο εβδομάδες ξανά στο πρακτορείο με τον υπεύθυνο.
-Φίλε ακόμα μια υπογραφή, ξέρεις εσύ ( του είπε με νόημα) και το πήρες. Ή φυλακή ή διαβατήριο θα σου προκύψει.
-Σικιμέ *( μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του) .
-Τι είπες ;
-Τίποτα, θα σου την φέρω και σήμερα. ( Πάει αμέσως στον πρώτο ξάδελφο το αφεντικό του άλλου Χαμπή) Μάστρε* θέλω μια υπογραφή ότι μπαμπάς μου είναι εδώ και δουλεύει κοντά σου.
-Χαμπή, έχω τρία παιδιά.
-Εγώ δεν έχω κάνει ακόμα. Βάλε μια υπογραφή και τα βρήκαμε.
Μετά από δυο εβδομάδες του τηλεφωνεί ο διευθυντής του πρακτορείου.
-Ήρθε το διαβατήριο, μα ποιος είσαι φίλε μου;
-Το λένε τα χαρτιά σου, ο Χαμπής από το Ξυλοφάγου.
Με τις τελευταίες του 85 λίρες βγάζει αεροπορικό εισιτήριο και πρώτη Μαΐου 1961 φτάνει στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Δεν το είχε πει σε κανένα, δεν τον περίμενε κανένας, μόνος και έρημος από τότε . Είχε μείνει πανί με πανί αλλά πήρε ταξί για να πάει σπίτι του. Την είσοδο του σπιτιού έφραζε μια μεγάλη πόρτα.
-Φίλε γύρνα το αμάξι να κοιτάει αυτή την πόρτα και παίξε την πουρού*. (Πατάει μια δυο φορές την κόρνα ο οδηγός την τρίτη φορά βγαίνει έξω η Ανδριανού. Της πήρε λίγα δευτερόλεπτα να τον αναγνωρίσει έτσι όπως είχε αδυνατίσει.
-Εγώ είμαι μάμα.
-Ε, το γιό μου. (Αγκαλιές, φιλιά, κλάματα η Ανδριανού.)
-Μάμα, πήγαινε να φέρεις κανένα πεντόλιρο να πληρώσουμε το ταξί.
-Όπως πήγες, ήρθες γιέ μου!!!!
Η Ανδριανού πράγματι ξετρύπωσε από το κομπόδεμα της ένα πεντόλιρο και του το έφερε. Η κούρσα έκανε 3,5 λίρες, ο ταξιτζής μπαίνει μέσα στο αμάξι να ψάξει για ρέστα.
-Κράτα ρε φίλε τα ρέστα, δικό μου ήταν το πεντόλιρο;
Μετά από λίγα λεπτά ο Χαμπής έπινε το πρώτο του καφεδάκι στο πατρικό του, ακουμπούσε τις γυμνές πατούσες στο χώμα της αυλής. Ένοιωθε κάτω από το πέλματα τις ρίζες του τόπου του. Έριξε και μια κλεφτή ματιά στην ταράτσα που είχε στήσει την τελευταία του παράγκα πριν φύγει.
-Που είναι ο μπάρμπας μάμα ; (Εννοούσε τον πατέρα του).
-Μόλις έφυγε γιέ μου, αλλά είπε μου, κάτι μέσα του έλεγε ότι θα έχουμε ξένο !!!
-Θα είδε καμία μπουμπουρία* για να πει για ξένο!!!
Μετά από λίγο έρχεται ο πατέρας του ο Λαμπρής, μόλις κατέβαζε στο πιατάκι το φλιτζάνι ο Χαμπής. Υγρή ζεστή ατμόσφαιρα και απόλυτη σιωπή, ανοιγοκλείνει τα μάτια και κοιτά συνεχώς τον γιό του σα να βλέπει φάντασμα. Αποφασίζει πρώτος ο Χαμπής να σπάσει την εκρηκτική σιωπή.
-Εγώ είμαι. ( Χωρίς να πει τίποτα ο πατέρας του, γυρίζει την πλάτη και φεύγει)
Τί συνέβη Ανδριανού, αυτή την σκηνή δεν την καλοπιάνω.
-Ε, συγκινήθηκε γιέ μου, συγκινήθηκε!!! (συνεχίζεται)
*ντει όφ = ρεπό, οϊ= όχι, γεμώσεις = συμπληρώσεις , φόρμες = έγγραφα-αιτήσεις,
σικιμέ = να, κι αν πάω(ενν .φυλακή) να, κι αν δεν πάω ( σε ελεύθερη απόδοση), τζύρης=πατέρας,μάστρε = αφεντικό ,πουρού= κόρνα, μπουμπουρία= πεταλούδα.
** Η υπαρξιακή ενηλικίωση του Έλληνα, όπου γης, απαντά σε δυο επιβεβαιώσεις. Την ατομική- προσωπική επιβεβαίωση στο βλέμμα αποδοχής του πατέρα για την καινούργια σκυτάλη που παρουσιάζεις. Αλλά και μια ομαδική-συλλογική, να τρέξεις δρομέας της συνέχειας στα μονοπάτια της κοινότητας που έκανες τα πρώτα σου βήματα. Η έλλειψη της μιας η της άλλης σε σπρώχνει ξανά στο ταξίδι….. για το «καινό χρυσόμαλλο δέρας».
Το τέλος της πρώτης εφηβείας του νεαρού Χαμπή ήταν ένα οργισμένο ταξίδι ανάμεσα στις συμπληγάδες πέτρες. Από την μια μεριά σε ατομικό επίπεδο ο υπέρμετρα αυστηρός πατέρας και από την άλλη σε συλλογικό επίπεδο ο δυνάστης Άγγλος. Για τον δυνάστη της πατρίδας προτίμησε την σύγκρουση και η λύτρωση δόθηκε μέσα από την δράση του στην ΕΟΚΑ, εκεί ο αγώνας σχεδόν δικαιώθηκε και η Κύπρος όδευε προς την ανεξαρτητοποίηση. Για το ψυχολογικό αδιέξοδο στο οποίο βρέθηκε με τον πατέρα αφέντη προτίμησε την φυγή. Αναζήτησε το χρυσόμαλλο δέρας στην Αγγλική πρωτεύουσα, αλλά στα σενάρια της ζωής σπάνια υπάρχει μια Μήδεια να βάλει ένα χέρι βοήθειας. Μετά από πολλές περιπέτειες έστρωσε την ζωή του στο Λονδίνο. Με την «βοήθεια» μεγαλύτερων συγχωριανών του έμαθε την ζωή του «άλλου κόσμου» όπως έλεγε και ίδιος. Πιθανόν γιατί οι ηδονές της νύχτας και του τζόγου μπορεί να σε οδηγήσουν στις οδύνες του άλλου κόσμου, μια ζωή στο ρίσκο έχει και τις πτώσεις της. Αν και είχε αρκετές εμπειρίες στην ζωή ελάχιστες είχε με το χρήμα, όσα δούλευε τόσα δεν βαστούσε. Ποτά, άλογα, σκύλοι του έτρωγαν την καθημερινή του βιοπάλη, άμα αρρωστήσεις με αυτά ούτε γρόσι δεν σου μένει. Αλλά μέσα στο νεανικό του μυαλό οι πρωτόγνωρες εμπειρίες του έδιναν μια πρώτη γεύσης χαράς, μια πρώτη επιβεβαίωση ότι πέρασε στον κόσμο των ενηλίκων. Από την παρέα των μεγάλων έμαθε ότι ο συνονόματος και συγχωριανός του ο Χαμπής ήταν εγκατεστημένος στο Μπέρμιγχαμ, δούλευε στο κουρείο του θειου του. Επικοινώνησε μαζί του.
-Δύσκολα τα πράγματα στο Μπέρμιγχαμ, κουρείο σπίτι , σπίτι κουρείο είναι και αυστηρός ο θείος. Γίνεται να βρεις καμιά κάμαρη να έρθω και εγώ στο Λονδίνο;
-Θα κανονίσω τέσσερις μέρες ντέι όφ*και θα τα πούμε.
Πράγματι έτσι έγινε, κανόνισε να πάρει τα δυο ρεπό δυο εβδομάδων στα μαγειρεία του νοσοκομείου που δούλευε και βρέθηκε στο Μπέρμινχαμ. Τον φιλοξένησε ο θειος του φίλου του. Το βράδυ ενώ κοιμόταν τον περίμενε η έκπληξη του ταξιδιού.
-Ξέρεις Χαμπή τι μου είπε ο θείος μου;
-Πώς να ξέρω, αφού εσένα σου είπε.
-Μου είπε να αρραβωνιαστείς την μια από τις κόρες του.
-Ποια ρε; Αν είναι η μικρή, εντάξει.
-Οϊ,* την μεγάλη.
-Μα τι να την κάνω. Εγώ 18 αυτή 25, να της φωνάζω μάμα;
-Μα πρέπει να φύγει η μεγάλη πρώτα.
-Και τι είμαι εγώ, ο σωτήρας;
Ο νεαρός Χαμπής βρέθηκε για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο αλλά τώρα ήξερε η φυγή ήταν η καλύτερη λύση. Πρωί- πρωί τα μαζεύει και νέφος επιστρέφει στο Λονδίνο. Τον φίλο δεν τον ξέχασε, βρήκε κάμαρη και για τους δυο. Ο φίλος πάλι κουρέας στο Λονδίνο, σε μαγαζί πρώτου ξάδελφου αυτή την φορά. Φαίνεται όσο μειωνόταν ο βαθμός συγγένειας με το αφεντικό μεγάλωνε η ελευθερία του . Και όταν λέμε κάμαρη εννοούμε κυριολεκτικά μια κάμαρη , η τουαλέτα κοινή με τους άλλους, για μπάνιο στα δημόσια λουτρά και για κουζίνα μαγειρέματος ένα μικρό γκαζάκι στην εσοχή της σκάλας καθώς έπαιρνε στροφή για τον πάνω όροφο. Σε εκείνη την γωνιά είδε ο φίλος του Χαμπή και μελλοντικός κουνιάδος του να τηγανίζει τα παπούτσια του.
-Ρε φίλε πεινάω ( του είπε ένα βράδυ ο Χαμπής) δεν καθαρίζεις και εσύ καμία πατάτα.
-Δεν πεινάω, δεν καθαρίζω τίποτα!
Ο Χαμπής καθαρίζει τις πατάτες, ρίχνει λάδι στο τηγάνι και ρίχνει και δυο αυγά μέσα. Επιδέξιος μάγειρας αλλά καθώς κουνούσε το τηγάνι για να πάει το λάδι παντού του γυρίζει και πέφτει το λάδι μέσα στα παπούτσια του . Τα παπούτσια τα άφηνε έξω από την κάμαρη κάτω από το τραπεζάκι με το γκάζι. Ο συνονόματος φίλος πήγε να βάλει τα γέλια με το πάθημα του αλλά γούρλωσε έκπληκτος τα μάτια όταν τον είδε να γυρίζει τα παπούτσια και να τα βουτά ανάποδα μέσα στο τηγάνι για να σώσει όσο λάδι μπορούσε.
-Τι κοιτάς ρε, το λάδι είναι πιο ακριβό από τα αυγά και τις πατάτες!!!
Τελικά τα κατάφερε και με όσο λάδι έσωσε από τα «τηγανητά παπούτσια» ετοίμασε το δείπνο του. Ανεξάρτητα από το θέαμα των «τηγανητών παπουτσιών» το ένστικτο της πείνας άρχισε να λειτουργεί και στον κουρέα.
-Λέω να φάω και εγώ! ( Του λέει με ένα ανιχνευτικό χαμόγελο.) Ότι είναι να πάθεις εσύ, θα το πάθω και εγώ.
-Ναι, αλλά τα παπούτσια που τηγάνισα είναι τα δικά μου!
Η νοσταλγία για την Κύπρο ξύπνησε πάλι μέσα του όταν έμαθε από τους φίλους του ότι πρέπει να βγάλει καινούργιο διαβατήριο. Έφυγε με διαβατήριο επί αποικιοκρατίας και θα γύριζε σε ανεξάρτητο κράτος. Πήγε στο ταξιδιωτικό γραφείο ενός Κύπριου και του εξηγεί τι θέλει.
-Πήγαινε στην κοπέλα να σου γεμώσει* τις φόρμες* και θα πάρεις το διαβατήριο.
-Πάρε τις φόρμες να σου τις υπογράψει ο πατέρας σου γιατί είσαι ανήλικος.
-Μα δεν έχω πατέρα κυρία.
-Πως δεν έχεις πατέρα;
-Είναι στην Κύπρο, που να τον βρω τώρα, ( ήθελε να της πει ότι δεν τον βρήκε ποτέ αλλά κρατήθηκε, πήρε εκείνο το μισό χαμόγελο , κούνησε πάνω κάτω το κεφάλι του κρατώντας τα χείλη του σε μειδίαμα και ετοιμάστηκε να βγει έξω), υπογραφή είπες ότι θέλεις έτσι. (Βγαίνει έξω και βλέπει ένα μελαχρινό νεαρό να περπατά στο δικό του πεζοδρόμιο) Φίλε Κύπριος είσαι ; (Ο άλλος του κούνησε καταφατικά με ενθουσιασμό το κεφάλι του ) Έλα μέσα και σε θέλω.( Πάνε μαζί στην κοπέλα) Να ο πατέρας μου για να υπογράψει.
-Μα είναι πιο μικρός από εσένα;
-Έλα δω ( λέει στον αποσβολωμένο νεαρό) εσύ δεν είσαι ο παπάς μου, ο τζύρης* μου;
-Μα σε ξέρω;
-Με ξέρεις και με παραξέρεις , βάλε μια υπογραφή να πάρω διαβατήριο και τα άλλα τα συμπληρώνω εγώ.
Ο υπεύθυνος του γραφείου με δυσκολία κρατούσε τα γέλια για τον ευρηματικό και θρασύ πατριώτη του, ο ξένος υπόγραψε αμήχανα και έφυγε από τότε δεν έχουν ξαναβρεθεί. Μετά από δυο εβδομάδες ξανά στο πρακτορείο με τον υπεύθυνο.
-Φίλε ακόμα μια υπογραφή, ξέρεις εσύ ( του είπε με νόημα) και το πήρες. Ή φυλακή ή διαβατήριο θα σου προκύψει.
-Σικιμέ *( μουρμουρίζει μέσα από τα δόντια του) .
-Τι είπες ;
-Τίποτα, θα σου την φέρω και σήμερα. ( Πάει αμέσως στον πρώτο ξάδελφο το αφεντικό του άλλου Χαμπή) Μάστρε* θέλω μια υπογραφή ότι μπαμπάς μου είναι εδώ και δουλεύει κοντά σου.
-Χαμπή, έχω τρία παιδιά.
-Εγώ δεν έχω κάνει ακόμα. Βάλε μια υπογραφή και τα βρήκαμε.
Μετά από δυο εβδομάδες του τηλεφωνεί ο διευθυντής του πρακτορείου.
-Ήρθε το διαβατήριο, μα ποιος είσαι φίλε μου;
-Το λένε τα χαρτιά σου, ο Χαμπής από το Ξυλοφάγου.
Με τις τελευταίες του 85 λίρες βγάζει αεροπορικό εισιτήριο και πρώτη Μαΐου 1961 φτάνει στο αεροδρόμιο Λευκωσίας. Δεν το είχε πει σε κανένα, δεν τον περίμενε κανένας, μόνος και έρημος από τότε . Είχε μείνει πανί με πανί αλλά πήρε ταξί για να πάει σπίτι του. Την είσοδο του σπιτιού έφραζε μια μεγάλη πόρτα.
-Φίλε γύρνα το αμάξι να κοιτάει αυτή την πόρτα και παίξε την πουρού*. (Πατάει μια δυο φορές την κόρνα ο οδηγός την τρίτη φορά βγαίνει έξω η Ανδριανού. Της πήρε λίγα δευτερόλεπτα να τον αναγνωρίσει έτσι όπως είχε αδυνατίσει.
-Εγώ είμαι μάμα.
-Ε, το γιό μου. (Αγκαλιές, φιλιά, κλάματα η Ανδριανού.)
-Μάμα, πήγαινε να φέρεις κανένα πεντόλιρο να πληρώσουμε το ταξί.
-Όπως πήγες, ήρθες γιέ μου!!!!
Η Ανδριανού πράγματι ξετρύπωσε από το κομπόδεμα της ένα πεντόλιρο και του το έφερε. Η κούρσα έκανε 3,5 λίρες, ο ταξιτζής μπαίνει μέσα στο αμάξι να ψάξει για ρέστα.
-Κράτα ρε φίλε τα ρέστα, δικό μου ήταν το πεντόλιρο;
Μετά από λίγα λεπτά ο Χαμπής έπινε το πρώτο του καφεδάκι στο πατρικό του, ακουμπούσε τις γυμνές πατούσες στο χώμα της αυλής. Ένοιωθε κάτω από το πέλματα τις ρίζες του τόπου του. Έριξε και μια κλεφτή ματιά στην ταράτσα που είχε στήσει την τελευταία του παράγκα πριν φύγει.
-Που είναι ο μπάρμπας μάμα ; (Εννοούσε τον πατέρα του).
-Μόλις έφυγε γιέ μου, αλλά είπε μου, κάτι μέσα του έλεγε ότι θα έχουμε ξένο !!!
-Θα είδε καμία μπουμπουρία* για να πει για ξένο!!!
Μετά από λίγο έρχεται ο πατέρας του ο Λαμπρής, μόλις κατέβαζε στο πιατάκι το φλιτζάνι ο Χαμπής. Υγρή ζεστή ατμόσφαιρα και απόλυτη σιωπή, ανοιγοκλείνει τα μάτια και κοιτά συνεχώς τον γιό του σα να βλέπει φάντασμα. Αποφασίζει πρώτος ο Χαμπής να σπάσει την εκρηκτική σιωπή.
-Εγώ είμαι. ( Χωρίς να πει τίποτα ο πατέρας του, γυρίζει την πλάτη και φεύγει)
Τί συνέβη Ανδριανού, αυτή την σκηνή δεν την καλοπιάνω.
-Ε, συγκινήθηκε γιέ μου, συγκινήθηκε!!! (συνεχίζεται)
*ντει όφ = ρεπό, οϊ= όχι, γεμώσεις = συμπληρώσεις , φόρμες = έγγραφα-αιτήσεις,
σικιμέ = να, κι αν πάω(ενν .φυλακή) να, κι αν δεν πάω ( σε ελεύθερη απόδοση), τζύρης=πατέρας,μάστρε = αφεντικό ,πουρού= κόρνα, μπουμπουρία= πεταλούδα.
** Η υπαρξιακή ενηλικίωση του Έλληνα, όπου γης, απαντά σε δυο επιβεβαιώσεις. Την ατομική- προσωπική επιβεβαίωση στο βλέμμα αποδοχής του πατέρα για την καινούργια σκυτάλη που παρουσιάζεις. Αλλά και μια ομαδική-συλλογική, να τρέξεις δρομέας της συνέχειας στα μονοπάτια της κοινότητας που έκανες τα πρώτα σου βήματα. Η έλλειψη της μιας η της άλλης σε σπρώχνει ξανά στο ταξίδι….. για το «καινό χρυσόμαλλο δέρας».
7/8/13
6/8/13
2/8/13
Μας έπνιξαν στις διοξίνες και πανηγυρίζουν πως βρήκαν λύση
Ήταν πέρα για πέρα λάθος η τοποθέτηση του δημάρχου Άργους
περί πληροφορίας πως πακιστανός έβαλε την φωτιά στην παράνομη χωματερή του
Άργους. Ποιο το συμφέρον του ενός Πακιστανού να καεί ο σκουπιδότοπος; Κανένα εκτός
κι αν πίσω από έναν εμπρησμό κρύβονται άλλα οικονομικά συμφέροντα ή πολιτική
αδυναμία εξεύρεσης λύσης στο θέμα των σκουπιδιών. Όμως το πρόβλημα είναι πολύ
σοβαρότερο για να το αντιμετωπίσει κανείς με τους ισχυρισμούς του Άργους περί
εμπρησμού ή του Ναυπλίου πως ο Δήμος δεν καίει σκουπίδια. Το πώς πήραν σε τόσο
μικρό διάστημα φωτιά και οι δυο χωματερές ας το λύση η πυροσβεστική, αν έχει
ποτέ καταφέρει να δώσει μια αξιόπιστη απάντηση. Το πρόβλημα είναι πολύ
μεγαλύτερο ακόμα και απ το ενδεχόμενο πρόστιμο για την ύπαρξη παράνομων
χωματερών που ούτε στο ελάχιστο δεν προστατεύουν το φυσικό περιβάλλον.
Παρ όλα αυτά και οι δύο αυτοί δήμαρχοι έχουν την μικρότερη
ευθύνη για αυτήν την κατάντια. Αν υπήρχε καταμετρητής ευθυνών οι ευθύνες θα
βάραιναν κυρίως τον Δ. Παπανικολάου, ιδρυτή της χαβούζας στην περιοχή, τον Γ.
Τσούρνο, που έθαψε τα σκουπίδια στον υγρότοπο του Ναυπλίου στην παραλιακή, τον
Π. Αναγνωσταρά ιδρυτή της χαβούζας της Καραθώνας, τον Β. Σωτηρόπουλο που μαζί
με τους υπόλοιπους νομάρχες αποποιήθηκαν των ευθυνών για την διαχείριση των
σκουπιδιών, αλλά φυσικά και τους υπουργούς περιβάλλοντος, Λαλιώτη, Β.
Παπανδρέου και Σουφλιά, τον «δικό μας» Γιάννη Μανιάτη, τους δοτούς
περιφερειάρχες αλλά και τον Π. Τατούλη που σπατάλησε τόσο χρόνο με το θέμα των
«διαγωνισμών».
Τοξικό νέφος
Η έλλειψη σχεδίου αντιμετώπισης της ρύπανσης απ τις διοξίνες
φέρνει και την Περιφερειακή αυτοδιοίκηση Αργολίδας προ των ευθυνών της. Η
διεύθυνση πολιτικής προστασίας απούσα σε ένα τόσο κρίσιμο θέμα άμεσης
προστασίας της υγείας των πολιτών από τις διοξίνες δεν εξέδωσε ούτε μισή οδηγία
για το πώς μπορούμε να αποφύγουμε την εισπνοή διοξινών και φυσικά μέχρι σήμερα
δεν έχει δοθεί καμιά εντολή για ελέγχους τόσο των ζώων και των φυτών, όσο και του
νερού της θάλασσας στο κατά πόσο έχουν μολυνθεί.
«Πνίγηκε» στην κυριολεξία το Άργος από φωτιά που εκδηλώθηκε
σε τεράστιους σωρούς σκουπιδιών ύψους 3-4 μέτρων πάνω απ την επιφάνεια της γης,
δημιουργώντας μία ανυπόφορη κατάσταση.
Κάποια στιγμή μάλιστα όταν το «γύρισε» σε βοριά η κάπνα
έφτασε μέχρι το Άστρος ενώ το τεράστιο
σύννεφο που κάλυψε τον ουρανό της ευρύτερης περιοχής, προκάλεσε
ιδιαίτερη ανησυχία στους κατοίκους.
Μεταξύ των σκουπιδιών που καίγονταν, περιλαμβάνονταν
πλαστικά, σακούλες αλλά και άλλα είδη, που η καύση τους είναι ιδιαίτερα
επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία και μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτη βλάβη
στον ανθρώπινο οργανισμό, όπως οι διοξίνες, που είναι καρκινογόνες. Πρέπει,
ακόμη, να σημειωθεί ότι η καύση πλαστικών σε υπαίθριο ή στεγασμένο χώρο
απαγορεύεται αυστηρά, σύμφωνα με το άρθρο 3, παρ. 1, της ΚΥΑ 11535/93 (ΦΕΚ 328
Β). Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι στην αντίστοιχη πυρκαγιά στους Ταγαράδες το
2006 είχαν γίνει έλεγχοι όσον αφορά την ποιότητα των καλλιεργειών και του
κρέατος των ζώων της περιοχής, που επιβαρύνθηκαν από το τοξικό νέφος. Ελπίζουμε
η περιφερειακή διοίκηση Αργολίδας να
κάνει τους απαραίτητους ελέγχους για να εξασφαλιστεί η υγεία των κατοίκων αλλά
και η ποιότητα των αγροτικών προϊόντων που παράγονται στην περιοχή.
Και ξαφνικά «ΤΕΡΝΑ»
Την ώρα που το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της Αργολίδας
εισέπνεε τις διοξίνες, η Οικονομική Επιτροπή της Περιφέρειας ενέκρινε με
συντριπτική πλειοψηφία το πρακτικό της επιτροπής διαγωνισμού, για το έργο
«Ολοκληρωμένη Διαχείριση Απορριμμάτων Περιφέρειας Πελοποννήσου με ΣΔΙΤ» και
ανακήρυξε ανάδοχο του έργου την εταιρεία "ΤΕΡΝΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ
ΑΒΕΤΕ".
Πρόκειται για το πρώτο έργο διαχείρισης απορριμμάτων που
συνδυάζει, μέσω ΣΔΙΤ, ιδιωτικούς πόρους με πόρους του ΕΣΠΑ και αποτελεί πρότυπο
για τα επόμενα 10 έργα ΣΔΙΤ που εξελίσσονται στον ίδιο τομέα, σύμφωνα με δήλωση
του περιφερειάρχη Πέτρου Τατούλη.
Συμφώνα με την Περιφέρεια Πελοποννήσου «η πιλοτική αυτή
διαδικασία, ολοκληρώθηκε μέσα σε δεκαεννέα μήνες κι επιτεύχθηκε μέσω του
ανταγωνιστικού διαλόγου με την εξαιρετικά χαμηλή τιμή - 61,00 ευρώ τον τόνο- , υψηλότατες
περιβαλλοντικές επιδόσεις -35% ανακύκλωση επιπλέον αυτής που προβλέπει ο
περιφερειακός σχεδιασμός-, και μεγάλη
ταχύτητα στην ανάληψη της ευθύνης της προσωρινής διαχείρισης από τον ανάδοχο.
Πέτρος Τατούλης :
«Σήμερα είναι μια εξαιρετικά σημαντική ημέρα για την
Πελοπόννησο. Καταφέραμε να ρίξουμε την τιμή κόστους για τον πολίτη στα 60 ευρώ,
να υιοθετήσουμε περιβαλλοντικές προτάσεις που υπερβαίνουν τις ευρωπαϊκές
οδηγίες, ολοκληρώθηκε μέσα σε χρόνο ρεκόρ , 19 μήνες εκ των οποίων τους 12
διαβουλευτήκαμε με τους φορείς, την κοινωνία και την αγορά. Το μήνυμα είναι
ξεκάθαρο: Μόνοι μας μπορούμε να επιτύχουμε και στα πιο δύσκολα. Ευχαριστώ θερμά
τον κ. Κωστή Χατζηδάκη που πίστεψε εξαρχής το έργο, τις υπηρεσίες του
υπουργείου περιβάλλοντος που μαζί πήγαμε σε όλη αυτήν την διαδικασία, το
υπουργείο εσωτερικών που είναι το καθ ύλην αρμόδιο υπουργείο και βεβαίως τον
δικό μας συνεργάτη, τον ειδικό γραμματέα ΣΔΙΤ, κ. Μαντζιούφα, μαζί με τον οποίο
δημιουργήσαμε αυτό το καινοτόμο μοντέλο και
έχουμε ξεκινήσει να τρέχουμε και όλα τα υπόλοιπα έργα που έχουμε
σχεδιάσει».
Κωστής Χατζηδάκης:
«Το σχέδιο της Περιφέρειας Πελοποννήσου αποτελεί πρότυπο και
για τα υπόλοιπα σχέδια που ετοιμάζονται και στις άλλες Περιφέρειες, γιατί με
τον τρόπο αυτό θα εξασφαλίσει όχι μόνο την κατασκευή των έργων, αλλά θα
διαθέτει και εγγυημένη παροχή υπηρεσιών προς την Περιφέρεια».
Γιάννης Μανιάτης:
«Η Πελοπόννησος υπερβαίνει την κρίση. Διαμορφώνεται ένα νέο
μοντέλο ανάπτυξης της χώρας στηριζόμενη στα συγκριτικά της πλεονεκτήματα που
είναι οι ανιδιοτελείς της άνθρωποι και το περιβάλλον της. Το μήνυμα σήμερα
είναι ότι μαθαίνουμε από τα λάθη του παρελθόντος. Η προσπάθεια του
Περιφερειάρχη Πελοποννήσου κ. Τατούλη για ουσιαστική ολοκληρωμένη διαχείριση σε
συνδυασμό με το συμφέρον των ιδιωτών δείχνει ότι θα πάνε καλά τα πράγματα.
Είναι από τις λίγες φορές που εφαρμόζεται στη χώρα πολιτική που είναι απόλυτα
συμβατή με τις Ευρωπαϊκές οδηγίες».
Δ. Κοδέλας:
«Βρέθηκε ανάδοχος για τα σκουπίδια. Το πάρτυ συνεχίζεται.
Όσοι ευθύνονται για την περιβαλλοντική καταστροφή από τους
ανεξέλεγκτους ΧΑΔΑ και τις επιπτώσεις στη Δημόσια Υγεία, όσοι ευθύνονται για
την ανυπαρξία συστημάτων εκτεταμένης ανακύκλωσης και κομποστοποίησης,
συναντήθηκαν στην Τρίπολη για να πανηγυρίσουν για την παραχώρηση της
διαχείρισης απορριμμάτων σε ιδιώτη μεγαλοεργολάβο.
Είναι πρωτοφανές, να βρίσκονται ο περιφερειάρχης και
τέσσερις υπουργοί (Κ.Χατζηδάκης, Ν. Μηταράκης, Γ. Μιχελάκης, Γ. Μανιάτης), να
συγχαίρουν εαυτούς για το ότι βρέθηκε προσωρινός ανάδοχος και την ίδια στιγμή
να μη μας λένε τίποτα για τη μέθοδο και την τεχνολογία διαχείρισης.
Το μόνο που μάθαμε είναι ότι ο “επενδυτής” θα επιδοτηθεί με
65 εκ ευρώ και ότι η σύμβαση θα είναι για 25 (!) χρόνια».
Γενικά για τις διοξίνες
Οι διοξίνες είναι
πολυχλωριωμένες οργανικές ενώσεις, που βρίσκονται στο έδαφος, στο νερό, στα
τρόφιμα, στα ιζήματα, αλλά και στον αέρα αστικών και αγροτικών περιοχών σε
συγκεντρώσεις που κυμαίνονται από 0,1 μέχρι και άνω των 100 pg/Kg ή pg ανά
κυβικό μέτρο (1 pg = 10-12 g ή το 1 εκατομμυριοστό του εκατομμυριοστού του g).
Σχηματίζονται κυρίως κατά την ατελή καύση οργανοχλωριούχων ενώσεων, χλωριούχων
πολυμερών, όπως το PVC (πολυβινυλοχλωρίδιο), αλλά παραδόξως και κατά την καύση
οργανικών υλικών παρουσία χλωριούχων αλάτων σε θερμοκρασίες 600ºC - 1000ºC. Επιπλέον, οι
διοξίνες αποτελούν ανεπιθύμητα παραπροϊόντα διαφόρων βιομηχανικών διεργασιών,
όπως η λεύκανση χαρτοπολτού, η παραγωγή χλωρίνης, η καύση βενζίνης, πετρελαίου
και ξύλου. Mια από τις κυριότερες πηγές διοξινών είναι η ατελής καύση οικιακών
απορριμμάτων. Καύση απορριμμάτων. Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες ως προς
τις ποσότητες διοξινών που εκλύονται κατά τη καύση διάφορων υλικών. Τυπικό
παράδειγμα αποτελούν μελέτες καύσης προσομοιωμένων οικιακών απορριμμάτων σε
χαλύβδινα βαρέλια από τον Gullett (1999, 2000) και τους συνεργάτες του. Οι
μετρήσεις τους έδειξαν ότι παράγονται:
- 14 ng TEQ ανά kg
απορριμμάτων που δεν περιείχαν PVC
- 79 ng TEQ ανά kg
απορριμμάτων που περιείχαν 0,2% PVC
- 201 ng TEQ ανά kg
απορριμμάτων που περιείχαν 1% PVC
- 4916 ng TEQ ανά kg
απορριμμάτων που περιείχαν 7,5% PVC
- 734 ng TEQ ανά kg
απορριμμάτων που περιείχαν CaCl2 σε ποσότητα ισοδύναμη (ως προς το χλώριο) με
7,5% PVC
Αρχικά, οι διοξίνες
θεωρήθηκαν ως αποκλειστικώς ανθρωπογενείς ρύποι, επειδή η παρουσία τους σε
δείγματα (π.χ. πάγου, λειψάνων) της προβιομηχανικής εποχής είναι μηδενική έως
αμελητέα, πρόσφατα όμως ερευνητικά αποτελέσματα έδειξαν ότι διοξίνες παράγονται
-και μάλιστα σε μεγάλες ποσότητες- και κατά τις δασικές πυρκαγιές. Διοξίνες
έχουν βρεθεί επίσης σε βαλτότοπους και στην τύρφη
Οι διοξίνες παράγονται από
βιοµηχανικές διαδικασίες, από πυρκαγιές και από την καύση σκουπιδιών. Στη
συνέχεια περνούν στον αέρα, στο χώµα, στα υδατικά συστήµατα «δηλητηριάζοντας»
τα ζώα – όπως και στον άνθρωπο, έτσι και στα ζώα οι διοξίνες αποθηκεύονται στο
λίπος τους. Ετσι άλλωστε εξηγείται και το γεγονός πως το 90% της ανθρώπινης
έκθεσης στις χηµικές αυτές ενώσεις γίνεται µέσω της τροφής (ζωικό λίπος).
Χρόνος υποδιπλασιασμού των
διοξινών στο περιβάλλον.
Πιστεύεται πως αν οι
διοξίνες εκτεθούν στο άμεσο ηλιακό φώς ο χρόνος υποδιπλασιασμού τους
(half-life) μπορεί να είναι μόνο 20 ώρες, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις
"κρύβονται" σε υδατικά συστήματα ή βαθιά στο χώμα γεγονός που αυξάνει
σημαντικά τη ζωή τους. Προσροφημένες διοξίνες σε ιζήματα ή σε αιωρούμενα
σωματίδια έχουν χρόνο υποδιπλασιασμού που ξεπερνά το 1,5 έτος. Ο χρόνος
υποδιπλασιασμού τους στο χώμα εκτιμάται στο 1 έως 3 έτη, ενώ αν βρίσκονται
"θαμμένες" ακόμη βαθύτερα, μπορεί να ξεπεράσει τα 12 έτη. Ο χρόνος
υποδιπλασιασμού των διοξινών λογικό είναι να εξαρτάται και από το κλίμα. Σε
θερμές περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια οι διοξίνες δεν "ζουν" για πολύ,
ωστόσο στα ψυχρά κλίματα μπορούν να μείνουν κρυμμένες και για αιώνες
Εκτίμηση του κινδύνου από
διοξίνες για τον άνθρωπο
Η ποικιλία των βλαβών που
δημιουργούν είναι ένας επιπλέον παράγοντας που δυσκολεύει αυτές τις μελέτες.
Μέχρι σήμερα έχει εκτιμηθεί ο ιδιαίτερα αυξημένος κίνδυνος για κακοήθεις
νεοπλασίες σε περιπτώσεις επαγγελματικών εκθέσεων στις διοξίνες. Έρευνες έχουν
δείξει πως η υπερβολική και µακροχρόνια έκθεση του οργανισµού στις διοξίνες
έχει ως αποτέλεσµα σοβαρές βλάβες – για παράδειγµα, έχει φανεί πως ευθύνονται
για προβλήµατα στο αναπαραγωγικό σύστηµα, όπως είναι η ολιγοσπερµία και η
ελάττωση της ορµόνης τεστοστερόνης.
Οι διοξίνες ως εξαιρετικά
λιπόφιλες και σταθερές ενώσεις, παραμένουν και συσσωρεύονται στους λιπώδεις
ιστούς. Στις σπάνιες περιπτώσεις που ελήφθησαν σε σχετικά μεγάλες ποσότητες ένα
από τα πρώτα εμφανή αποτελέσματα είναι η πρόκληση χλωρακμής (chloracne), μιας
χρόνιας δερματικής φλεγμονής, η οποία παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το 1897 στη
Γερμανία σε εργάτες βιομηχανιών, όπου γινόταν χρήση χλωρίου. Τότε πίστεψαν ότι
η νόσος οφειλόταν στο χλώριο και για τον λόγο αυτό πήρε αυτό το όνομα. Μόνο
μετά το 1950 η χλωρακμή σχετίστηκε με αρωματικούς υδρογονάνθρακες. Η νόσος
εμφανίζεται λίγους μήνες μετά την κατάποση ή την επαφή με διοξίνες και ανάλογες
ενώσεις. Η νόσος αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά και τα σημάδια της συνήθως
εξαφανίζονται μέσα σε δύο χρόνια και εφόσον διακοπεί η έκθεση του οργανισμού
στις ενώσεις αυτές.
Ακολουθούν βλάβες στο
ήπαρ, γενικά στο ενδοκρινικό σύστημα (αύξηση των περιπτώσεων διαβήτη) και
λεμφώματα. Σε ορισμένα πειραματόζωα σχετικά υψηλές συγκεντρώσεις διοξινών
προκάλεσαν αποβολές στο έμβρυο και βλάβες στον σκελετό και τα νεφρά [Αναφ.
10ζ]. Σε κάθε περίπτωση η 2,3,7,8-TCDD και οι άλλες διοξίνες μπορούν να
θεωρηθούν ως "ωρολογιακές βόμβες" και τα αποτελέσματά τους (καρκίνος,
καρδιοπάθειες) μπορεί να εκδηλωθούν πολλά χρόνια μετά την πρόσληψη.
Επίδραση στην αναλογία
φύλων. Μία από τις μάλλον περίεργες επιπτώσεις των διοξινών, που επιβεβαιώθηκε
με πολλές μελέτες και προφανώς οφείλεται σε κάποια δράση της 2,3,7,8-TCDD στο
αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου και στη δράση της ως ενδοκρινικού διαταράκτη
(endocrin disruptor), είναι η αλλαγή της αναλογίας των φύλων στα νεογέννητα.
Έτσι, ενώ το φυσιολογικό ποσοστό γεννήσεων αγοριών είναι περίπου 52%, στην
περίπτωση γονέων που είχαν προσβληθεί από τις διοξίνες, το ποσοστό αυτό βρέθηκε
κατά μέσον όρο στο 38% (περιοχή 30% έως 47%).
Διοξίνες στα τρόφιμα
Οι διοξίνες εισέρχονται
στη διατροφική αλυσίδα κυρίως ως αερόφερτοι ρύποι (κυρίως από την καύση
απορριμμάτων και τη χημική βιομηχανία). Το ρυπασμένο χώμα, σαν λεπτή σκόνη
κατακάθεται στα χόρτα, προσλαμβάνεται από τα ζώα (βοοειδή, αίγες, αρνιά,
χοίροι, κοτόπουλα) κατά τη βοσκή τους και στη συνέχεια βρίσκεται στο κρέας και
άλλα προϊόντα (αυγά, γάλα) που διατίθεται στην κατανάλωση. Ανάλογα ρυπαίνονται
φυλλώδη χορταρικά που συλλέγονται, συνέχεια ξηραίνονται, συσκευάζονται και
διατίθενται ως ζωοτροφές (άχυρο, βρώμη).
Στα υδάτινα περιβάλλοντα
οι διοξίνες (ως δυσδιάλυτες στο νερό) βρίσκονται κυρίως προσροφημένες σε
οργανική και ανόργανη αιωρούμενη ύλη και από εκεί συσσωρεύονται στους λιπώδεις
ιστούς των διάφορων οργανισμών. Όσο περισσότερο ζει ένας οργανισμός, τόσο
μεγαλύτερες συγκεντρώσεις διοξινών αναμένονται στους λιπώδεις ιστούς του.
Εκτιμάται ότι ο άνθρωπος
προσλαμβάνει διοξίνες κατά τουλάχιστον 90% από τα τρόφιμα, η ρύπανση των οποίων
εξαρτάται από την προέλευσή τους. Το κρέας, τα αυγά, το γάλα, τα ψάρια από
ιχθυοκαλλιέργειες και άλλες τροφές μπορεί να περιέχουν διοξίνες σε πολύ
μεγαλύτερες συγκεντρώσεις από εκείνες του υποβάθρου.
Φράκαρε η φυλακή στο Ναύπλιο
Πέρα από κάθε όριο έχει φτάσει ο αριθμός των κρατουμένων στη
Δικαστική Φυλακή Ναυπλίου, με αποτέλεσμα να εγκυμονεί σοβαρός κίνδυνος να χαθεί
ο έλεγχος. Οι ίδιοι οι φύλακες, εκφράζουν δημοσίως τον φόβο τους, σχετικά με
το πως θα μπορέσουν να ελέγξουν ένα τόσο
μεγάλο όγκο κρατουμένων 620, σε εγκαταστάσεις για 330 Κρατουμένους, και με
άλλους 70 να είναι στα κατά τόπους Αστυνομικά Τμήματα και να προορίζονται για
την φυλακή, χωρίς να υπάρχει καθόλου χώρος πια για να τοποθετηθούν.
Μπροστά στον κίνδυνο να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες
καταστάσεις ο Σύλλογος Υπαλλήλων Κράτησης Κρατουμένων Ναυπλίου ξεκίνησε από τη
Δευτέρα 24 ώρες επαναλαμβανόμενες Απεργιακές Κινητοποιήσεις στη διάρκεια των
οποίων δεν θα παραλαμβάνεται κανένας νεοεισερχόμενος κρατούμενος μέχρι η δύναμη
του Καταστήματος να επανέλθει σε ασφαλή και λειτουργικά επίπεδα.
Χαρακτηριστικα σε έγγραφό τους που έδωσαν στη δημοσιότητα
φαίνεται η κατάσταση που επικτρατεί αυτή τη στιγμή: «Μετά
τις τελευταίες παραλαβές νεοεισερχόμενων
Κρατουμένων εξαντλήσαμε εντελώς τα όρια μας και από άποψη δύναμης Κρατούμενων
που μπορούμε να φιλοξενούμε στα πατώματα του Κατάστημα Κράτησης μας και
από άποψη υπομονής. Το πρόβλημα του
Υπερπληθυσμού στο Κατάστημα μας το οποίο διαιωνίζετε τα τελευταία 4 έτη ακόμα
δεν έχει βρει λύση. Τα Αστυνομικά Τμήματα μας απαντούν ‘’είστε υποχρεωμένοι βάση
Νόμου να παραλαμβάνετε και βρείτε τα με το Υπουργείο σας’’, και το Υπουργείο
μας δεν έχει δώσει καμιά ουσιαστική λύση ή απάντηση, επαναλαμβάνουμε εδώ και 4
χρονιά».
Οι φύλακες σε έγγραφό τους προς τον Υπουργό Δικαιοσύνης
Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και όλους τους αρμόδιους φορείς
επισημαίνουν ακόμα: «Σεβόμαστε και εφαρμόζουμε τους Νόμους, απλά πλέον αυτό
ξεπερνά κάθε λογική και γίνεται εγκληματικό . Διπλά εγκληματικό αν αναλογιστεί
κανείς ότι εργαζόμαστε μετά την εξέγερση και για 6 μήνες χωρίς ούτε τον βασικό
για την φύλαξη υλικοτεχνικό εξοπλισμό ο οποίος και είχε καταστραφεί. Όλα αυτά
φυσικά στις πλάτες μας , και ταυτόχρονα τα καθημερινά παράπονα των Κρατουμένων,
που και αυτοί πλέον δείχνουν να έχουν φτάσει στα όρια τους από κάθε άποψη και ο
πρώτος άνθρωπος για να ξεσπάσουν φυσικά
είμαστε εμείς. Το να αναφερθούμε ξανά στο μεγάλο βαθμό επικινδυνότητας που
έχουμε ασκώντας τα καθήκοντα μας το
θεωρούμε περιττό. Πλέον αυτό που μας φοβίζει είναι πως θα μπορέσουμε να
ελέγξουμε ένα τόσο μεγάλο όγκο Κρατουμένων 620 , σε εγκαταστάσεις για 330
Κρατουμένους, και με άλλους 70 να είναι στα κατά τόπους Α.Τ. και να
προορίζονται για εμάς ,χωρίς να υπάρχει καθόλου χώρος πια για να τοποθετηθούν. Σκεπτόμενοι
όλα αυτά στο έκτακτο Δ.Σ. του Συλλόγου μας
που πραγματοποιήθηκε την 26 – 07 – 2013 και αντιλαμβανόμενοι τους μεγάλους
κινδύνους που μπορεί να προκύψουν είτε σε κάποιον από εμάς , είτε στο Κατάστημα
Κράτησης μας, είτε στην τοπική κοινωνία αποφασίσαμε να προλάβουμε καταστάσεις
και όχι να γίνουμε ξανά μάρτυρες ανεξέλεγκτων , επικίνδυνων και καταστροφικών
γεγονότων που ποιος ξέρει τι έκταση μπορεί να έχουν».
Με τις επαναλαμβανίομενες απεργίες ο Σύλλογος ζητά την άμεση
αποσυμφόρηση του Καταστήματος:
Με μεταγωγές όσων Κατάδικων Κρατουμένων εκτίουν ποινές Κάθειρξης
άνω των 15 ετών καθώς και όσων εκτίουν ποινές Ισόβιας Κάθειρξης. Κρατούμενοι
που δεν θα έπρεπε να βρίσκονται στο Κατάστημα μας αλλά σε μεγαλύτερης ασφάλειας Καταστήματα Κράτησης.
Με μεταγωγές των πειθαρχικά τιμωρημένων Κρατουμένων οι
οποίοι αν και δημιούργησαν ένα τεράστιο θέμα ασφαλείας με την εξέγερση στης 05
Μαρτίου 2013 ,ακόμα βρίσκονται στο Κατάστημα μας.
Με την άμεση εξεύρεση λύσης Φυλάκισης όσων Κρατουμένων προέρχονται
με μικρές ποινές φυλάκισης ή κάθειρξης από Αθήνα και οι οποίοι είναι αδύνατον
να απορροφηθούν αποκλειστικά και μόνο από το Κατάστημα Κράτησης μας. Αυτό λειτουργεί
σε βάρος των υπολοίπων Αστυνομικών Διευθύνσεων που προφυλακίζουν στο Κατάστημα μας, Αργολίδα
–Αρκαδία –Κορινθία - Αχαΐα – Μεσσηνία – Ηλεία – Επτάνησα, και που λόγο της
υπερβολικής απορρόφησης Κρατούμενων από Αθήνα, αδυνατούμε να παραλάβουμε από
αυτές.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)