Την Καύση προετοιμάζει η περιφέρεια Πελοποννήσου εις βάρος της ανακύκλωσης

Βολές κατά της πρώην περιφερειάρχου Πελοποννήσου Αγγέλας Αβούρη και του περιφερειακού σχεδιασμού για την διαχείριση των απορριμμάτων εξαπέλυσε ο γενικός γραμματέας της Περιφέρειας Νίκος Αγγελόπουλος σε συνέντευξη που παραχώρησε την Δευτέρα στην εφημερίδα της Καλαμάτας «Ελευθερία». Μιλώντας στο συνάδελφο Βασίλη Μπακόπουλο, ο κ. Αγγελόπουλος μεταξύ άλλων τάχτηκε υπέρ της Καύσης – Πυρόλυσης, υποστηρίζοντας πως «η Ε.Ε. ενισχύει την θερμική επεξεργασία όπου αυτή εφαρμόζεται στην Ευρώπη».
Η αλήθεια είναι πως η ΕΕ, βλέποντας πως η χώρα μας βρίσκεται πολύ πίσω στον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων ενεθάρρυνε ακόμα και την καύση –πυρόλυση προκειμένου να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα, αλλά ουδέποτε πήρε σε πανευρωπαϊκό επίπεδο θέση για τον τρόπο αντιμετώπισης των σκουπιδιών.
Σύμφωνα με τον γγ. της Περιφέρειας Πελοποννήσου «ο προηγούμενος προέβλεπε έναν ΧΥΤΑ ανά νομό, σήμερα αυτό δεν ισχύει. Αφού δεν έγινε όταν έπρεπε να γίνει, τελείωσε. Και να θέλαμε να τον φτιάξουμε σήμερα, δεν μπορούμε».
Ο περιφερειάρχης, μιλώντας στην «Ε», υποστήριξε ότι «ο περιφερειακός σχεδιασμός που δημοσιεύθηκε το 2005 δεν μπορεί να εφαρμοστεί γιατί από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει δύο προϋποθέσεις, μία οδηγία της Ε.Ε. το 2006 -η οποία επανατροποποιήθηκε το 2008- καθώς και η εθνική νομοθεσία. Το 2005 μιλούσαμε για ΧΥΤΑ, ενώ τώρα για να μιλήσουμε για ΧΥΤΑ πρέπει να έχουμε ανακύκλωση, διαλογή και ανάκτηση πάνω από 50% -μιλούμε δηλαδή για ΧΥΤΥ και όχι για ΧΥΤΑ. Ο λόγος πλέον γίνεται για υπολείμματα και για ολοκληρωμένη διαχείριση» είπε ο Ν. Αγγελόπουλος και συνέχισε: «Γι’ αυτό το λόγο λοιπόν καταθέτουμε προς το τέλος Αυγούστου -ίσως και νωρίτερα- τον τροποποιημένο περιφερειακό σχεδιασμό, στον οποίον θα εντάσσονται όλα αυτά που έχουμε πει, δεματοποίηση, δεματοποιητές, μονάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης, μονάδες επεξεργασίας λυμματολάσπης, μονάδα υγειονομικής ταφής φρούτων, μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων πλοίων, κέντρα για αδρανή, 24 χώροι υποδοχής, μια μονάδα επεξεργασίας αδρανών και διαχείριση ογκωδών. Εμείς προχωρούμε, δεν σταματάμε -είμαστε έτοιμοι από καιρό άλλωστε- το νέο περιφερειακό σχεδιασμό που θα περιέχει τις πιο ενημερωμένες αναφορές, από πλευράς νομοθεσίας κι από πλευράς οδηγιών.
Προσαρμόζουμε τον προηγούμενο περιφερειακό σχεδιασμό στα σημερινά δεδομένα, γι’ αυτό και λέμε “τροποποιούμε”» τόνισε ο περιφερειάρχης, στην «Ελευθερία».
Ο κ Αγγελόπουλος αναφερόμενος στον περιφερειακό σχεδιασμό επέρριψε ευθύνες στην προκάτοχό του κα. Αβούρη και υπογράμμισε πως «ο παλαιός σχεδιασμός προέβλεπε έναν ΧΥΤΑ ανά νομό, σήμερα αυτό δεν ισχύει. Και να θέλαμε να το φτιάξουμε, αφού δεν έγινε όταν έπρεπε να γίνει, τελείωσε, σήμερα δεν μπορούμε.
Κάποια πράγματα έγιναν, καλώς ή κακώς, πριν έρθω. Δεν διεκδικώ τη σοφία του Αγίου Πνεύματος, όμως η διαφορά είναι ότι εγώ ξέρω τι θέλω να κάνω. Με καλούς συμβούλους και εξ ίσου καλούς υπηρεσιακούς παράγοντες φτιάχνουμε έναν πολύ καλό περιφερειακό σχεδιασμό, ό,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει. Προσπαθούμε να μην πάει τίποτα χαμένο από αυτά που βρήκαμε, αλλά ακόμα και στο σπίτι μας -όταν κάνουμε μιαν ανακαίνιση- κάτι περισσεύει».
Διαευκρίνησε μάλιστα ότι «12 σταθμοί μεταφόρτωσης και η μια μονάδα ολοκληρωμένης διαχείρισης που προβλέπει ο περιφερειακός σχεδιασμός, αντί για το χάλι που έχουμε σήμερα, είναι πολύ μεγάλο εγχείρημα για το οποίο επιδιώκω να έχω τη μέγιστη δυνατή συναίνεση και γι’αυτό δεν πιέζω ιδιαίτερα».
Σύμφωνα πάντα με πληροφορίες η ιδέα εγκατάστασης εργοστασίου πυρόλυσης στην περιοχή του Αχλαδοκάμπου, δεν έχει καθόλου εγκαταλειφθεί, όπως έχουμε αναφέρει καις παλαιοτέρα ρεπορτάζ.
Από τους υποστηρικτές της τεχνολογίας της καύσης ακούγεται το επιχείρημα ότι η καύση είναι η μοναδική τεχνολογία που μπορεί να αντιμετωπίσει μεγάλο όγκο απορριμμάτων. Ωστόσο οι μονάδες καύσης διαθέτουν βαριές ενεργειακές εγκαταστάσεις (λέβητας, ατμοστρόβιλος, υποσταθμός υψηλής τάσης, κόστος ηλεκτρικής διασύνδεσης κλπ). Ακόμα είναι απαραίτητη η λειτουργία της μονάδας σε 24ωρη βάρδια πράγμα που σημαίνει 4 βάρδιες.
Επιπρόσθετα το 30% της εισερχόμενης μάζας αποτελεί την τέφρα, υλικό που χρήζει πρόσθετης επεξεργασίας και τελικής διάθεσης, πρόβλημα δυσεπίλυτο, ιδιαίτερα στην Ελλάδα. Επομένως προκειμένου να είναι δυνατή η απόσβεση των εγκαταστάσεων και η αντιμετώπιση των σταθερών λειτουργικών εξόδων είναι αναγκαία μια μεγάλη ποσότητα απορριμμάτων την οποία να διαχειρίζονται. Οι μονάδες καύσης έχουν λοιπόν το μειονέκτημα να καθίστανται βιώσιμες μόνο σε μεγάλα μεγέθη.
Αντιθέτως, οι Μονάδες Βιολογικής Ενέργειας διαθέτουν την ευχέρεια να είναι βιώσιμες σε μικρότερα μεγέθη, πράγμα που είναι προτιμότερο από περιβαλλοντικής άποψης και για τον λόγο αυτό συνήθως χωροθετούνται ανεξάρτητες μονάδες σε διαφορετικές περιοχές ελαχιστοποιώντας τις μεταφορές και την επιβάρυνση από την διαχείριση.