Τα καλύτερά μας χρόνια και οι υποσχέσεις

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΔΙΑΒΑΖΩ τις δηλώσεις και τις τοποθετήσεις που γίνονται τις τελευταίες ημέρες για το 2ο και 5ο δημοτικό σχολείο Ναυπλίου και συμπεραίνω ότι τελικά τα παιδιά μας δεν αξίζουν ένα καλύτερο σχολείο.
ΌΛΟΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑΙ –ή σχεδόν όλοι (για να μην μπαίνω σε διαδικασία απαντήσεων και ανταπαντήσεων από και προς τους θιγόμενους) - για την προσωπική τους προβολή, μέσα από την δήθεν προσπάθεια επίλυσης ενός προβλήματος και όχι τελικά για την πραγματική επίλυσή του.
ΤΙ ΚΙ ΑΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ δέχονται υποσχέσεις από όλες τις πλευρές, δηλαδή από υπουργεία, νομαρχιακές και δημοτικές παρατάξεις; Αποτέλεσμα υπάρχει; Φυσικά όχι, αφού άλλη μια σχολική χρονιά έφτασε στην μέση και πέραν των πανάκριβων μελετών και των υποσχέσεων δεν υπάρχει ούτε καν η δρομολόγηση επίλυσης του θέματος. Πολύ φοβάμαι δε, ότι λόγω προεκλογικής περιόδου στην τοπική αυτοδιοίκηση, το θέμα της δημιουργίας – κατασκευής ενός νέου σχολείου, θα ξαναβγεί στα προεκλογικά μπαλκόνια με αντικρουόμενες απόψεις και με ιδέες που δεν εφαρμόζονται, γιατί ακριβώς δεν είναι μελετημένες, αλλά πρόχειρες για τους μαθητές της πρώτης πρωτεύουσας που βιώνουν τα «καλύτερά τους χρόνια» σε τριτοκοσμικές συνθήκες.
ΣΚΙΑΧΤΗΚΑΝ, επειδή ανέβηκε το πανό στην Αγίου Ανδριανού και θυμήθηκαν ξαφνικά το πρόβλημα που υπάρχει; Προφανώς όχι. Αφού κατάφεραν ορισμένοι να κάμψουν τις όποιες δειλές διαμαρτυρίες εδώ και μισό χρόνο, μόλις αντέδρασαν με την ενέργεια αυτή οι γονείς, όλοι (ή σχεδόν όλοι επαναλαμβάνω, για να μην μπαίνω σε διαδικασία απαντήσεων και ανταπαντήσεων από και προς τους θιγόμενους) ανακάλυψαν ξαφνικά ότι δεν υπάρχει ικανοποιητική σχολική στέγη στο Ναύπλιο για να καλύψει τις ανάγκες του σχολικού πληθυσμού. Όπως ανακάλυψαν ενδεχομένως λάθος χειρισμούς που έγιναν εδώ και δεκαετίες!!!
ΕΙΧΑΝ ΞΕΧΑΣΕΙ το θέμα τόσον καιρό, αντί να αναλώνονται σε καθημερινή βάση για την επίλυσή του. Και τελικά άλλη μια σχολική χρονιά, θα περάσει χωρίς να έχει λυθεί το συγκεκριμένο πρόβλημα, ώστε τον επόμενο Νοέμβριο να ξαναγίνουν κάποιες διαμαρτυρίες, χωρίς να ιδρώνει τελικά το αυτί κανενός.