Άρθρο του Άκη Ντάνου
ΕΔΩ ο κόσμος χάνεται, το γατί ψειρίζεται. Τα οικονομικά μέτρα έρχονται το ένα μετά το άλλο, χιονοστιβάδα πάνω στους εργαζόμενους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα και τα ΜΜΕ ασχολούνται αν υπήρξε υποκλοπή της προσωπικής ζωής μιας στάρλετ της πλάκας. Τέτοιο χέρι βοηθείας σε μια κυβέρνηση που βρίσκεται στην δίνη των εξελίξεων, ούτε ο ποιό τολμηρός σεναριογράφος δεν θα μπορούσε να το φανταστεί, ακόμα και αυτού της Ιουλίας συμπεριλαμβανομένου.
ΣΕ αυθόρμητο και χιουμοριστικό γκάλοπ που έγινε κατά την διάρκεια σατιρικής παράστασης σε «μουσική σκηνή» στο Άργος, το 70% και πλέον των θαμώνων δια της ανατάσεως της χειρός παραδέχτηκαν πως είχαν προλάβει και είχαν δει το βίντεο που μόλις δυο-τρεις μέρες πριν είχε διαδοθεί πως είχε κυκλοφορήσει. Σε αυτούς αν προσθέσει κανείς και ένα ακόμα ποσοστό θαμώνων που το είδαν αλλά ντράπηκαν να το δηλώσουν δημόσια, ε τότε απέμειναν πολύ λίγοι, που δεν το είδαν, αυτοί που δεν πρόλαβαν δηλαδή.
ΤΙ ΕΓΙΝΕ τελικά, ένας ολόκληρος λαός ξύπνησε μια μέρα και συνειδητοποίησε πως είναι ηδονιστής; Φυσικά και όχι. Ηδονιστές ίσως ήμασταν και φυσικά δεν γίναμε μέσα σε μια μέρα, αλλά ήμασταν «φιλοσοφημένοι». Και οι «πρόγονοί» μας λάτρεψαν μια Λαΐδα ή μια Φρίνη, και δεκάδες φιλόσοφοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους σ αυτές, ενώ οι δικαστές δεν δίστασαν να δουν στο πρόσωπό της την Αφροδίτη, πράγμα που θα αποτελούσε ύβρη σήμερα αν κάποιος ανέραστος προσπαθούσε να ταυτίσει την Ιουλία μαζί της.
ΣΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ του σκυλάδικου και της επικράτησης του καλοσχηματισμένου σώματος, κενού πνευματικού περιεχομένου και της επιβράβευσης από την κοινωνία μας με αναγνώριση και οικονομικά οφέλη, πού ένας επιστήμονας θα χρειαζόταν πολλές ζωές για να τα αποκτήσει, τέτοιου είδους φαινόμενα δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά τον κανόνα πάνω στον οποίο δομούνται σήμερα οι κοινωνικές αξίες και ξενίζουν μόνο εκείνους που ηθελημένα αποφεύγουν να δουν την διάβρωση της Ελληνικής κοινωνίας.
ΑΛΛΟ πορνογραφία και άλλο ηδονισμός, άλλο πράγμα να μοιράζεσαι τον εαυτόν σου με κάποιον και άλλο να περιφέρεις την σεξουαλική σου πράξη εικονικά από παρέα σε παρέα ικανοποιώντας τους ηδονοβλεψίες και ανά τον κόσμο. Άλλο η φαντασίωση, που σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να είναι και «θεραπευτική», και άλλο η ωμότητα και η προκλητική υπεροψία ενός καινοφανούς οργασμοδοχείου, μέσου για να ξεπεράσουμε τα προβλήματα που ξέρασε πάνω μας η οικονομική κρίση.
10/3/10
Για την Ιουλία βρε γ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου