H ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΟΧΘΗ

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ

Εκτός από την πολιτική των μεγάλων έργων υπάρχει και η πολιτική του έργου της καθημερινής ζωής.
Πρωινό Τρίτης σε ένα σύντομο κενό ανάμεσα στα ραντεβού έπρεπε να κάνω μερικές δουλειές στο κέντρο της πόλης . Επειδή βιαζόμουν πήγα με τα πόδια (!!!) Δυστυχώς η πόλη του Άργους μετά τις 8,30 το πρωί είναι αδιάβατη για τα αυτοκίνητα. Ο χρόνος που θα χρειαζόμουν για να σταθμεύσω θα ήταν διπλάσιος από τον χρόνο που θα χρειαζόμουν με πεζοπορία για να πάω και να γυρίσω. Σημαντική η έλλειψη χώρων στάθμευσης σημαντική και η τάση του Νεοέλληνα Αργείου , μόνο καβάλα παν στην εκκλησιά…και αν είναι 4χ4 ακόμα καλύτερα. Ποιος ξέρει η έλλειψη χώρων στάθμευσης μπορεί να κρύβει μια σκόπιμη ενέργεια να βελτιώσει την φυσική μας κατάσταση αναγκάζοντας μας σε πεζοπορία. Αλλά και αυτή καθ αυτή η πεζοπορία θα έχει και άλλα πολλαπλά οφέλη όπως διαπίστωσα σε αυτή την μικρή διαδρομή. Μπορεί η Πόλη του Άργους να είναι επίπεδη αλλά δύσκολα βρίσκεις επίπεδη επιφάνεια για μεγάλη διαδρομή . Τα πεζοδρόμια διαθέτουν πλήθος φυσικών , τεχνητών και ρυπαρών εμποδίων δεν βαδίζεις απλώς αλλά κάνεις βάδην μετ εμποδίων. Το ότι δεν είναι η μισή πόλη με ορθοπεδικά προβλήματα σημαίνει ότι μάλλον έχουμε γίνει καλοί βαδιστές και έχουμε αναπτύξει ιδιαίτερες ικανότητες στην ισορροπία και στον συντονισμό ποδιού – ματιού.
Βαδίζοντας προς το κέντρο της αρχαιότερης πόλης και συντονιζόμενος στο βάδην μου για να αποφύγω το στραμπούλιγμα διαπίστωσα το πλέγμα καλωδίων κυριολεκτικά κατά ριπάς να διαπλέκονται πάνω από το κεφάλι μου. Έχει εξοικειωθεί ο μάτι μας με την εικόνα της αράχνης των καλωδίων και δεν δίνουμε και ιδιαίτερη σημασία στο αγχωμένο καθημερινό μας ταξίδι, αλλά ξαφνικά ένοιωσα σαν φυλακισμένος. Παντού πάνω από το κεφάλι μου σύρματα , ΟΤΕ, ΔΕΗ, διάφορα άσχετα . Μέσα από το βαρύ πλέγμα το τελευταίο πράγμα που θα μπορούσες να φανταστείς ότι περπατάς στην αρχαιότερη συνεχώς κατοικούμενη πόλη της Ευρώπης, της Ελλάδας, του φωτός και της ελευθερίας. Οι λέξεις , η γλώσσα πέρα από ένα πρώτο κοινό επίπεδο ανάγνωσης για όλους τους ανθρώπους και απαραίτητο μέσο για την επικοινωνία μας έχουν και ένα βαθύ βιωματικό επίπεδο ανάγνωσης. Είναι τα σχήματα της πράξης με τα οποία του φανερώθηκαν και ντύθηκαν το εννοιολογικό τους περιεχόμενο οι λέξεις .Όταν ένα παιδί ντύνει την λέξη ελευθερία στην πρώτη της βιωματική κατά- νόηση(!) με την εικόνα ενός γλάρου να φεύγει στο απέραντο γαλάζιο είναι διαφορετική ποιότητας και δυναμικής από την ελευθέρια ενός πουλιού που προσπαθεί διαπεράσει μέσα από λαβύρινθους καλωδίων, χωρίς καν την αίσθηση του ορίζοντα. Ο τρόπος με το οποίο οι πολίτες δομούν τον χώρο τους εικονίζει την ποιότητα του Λόγου και της Πράξης τους αλλά και επηρεάζει δυναμικά και ποιοτικά τον βιωματικό λόγο της γενιάς που έρχεται.
Τέλος πάντων κάνοντας την ακροβατική γυμναστική μου έκανα όλες τις πληρωμές μου και είχα και άνετο χρόνο για την επιστροφή μου. Απέναντι στο πεζοδρόμιο βλέπω τον Κώστα, γνώριμος από τα σχολικά χρόνια και νέος δημοφιλής δημοτικός σύμβουλος της πόλης. Είχα πολύ καιρό να τον δω τον συγχάρηκα για την εκλογή του και το ρώτησα πως νοιώθει και με τα νέα του καθήκοντα. Με εντυπωσίασε το πάθος του για την πόλη και η ανάγκη του να προσφέρει στα κοινά μέσα στα δέκα λεπτά της συνομιλίας μας μου μίλησε για τέσσερα – πέντε μεγάλα έργα που θα γίνουν μελέτες και θα δώσουν νέα δυναμική στην πόλη. Μακάρι να γίνουν και μπράβο στους ανθρώπους που θα τα υλοποιήσουν . Αλλά καθώς μιλούσαμε παρατήρησα ότι το πεζοδρόμιο δεν μας χωρούσε κατά πλάτος ( φαίνεται ότι ο κατασκευαστής ήταν στα μεράκια και άκουγε το γνωστό άσμα «εγώ βαδίζω μοναχός εγώ πηγαίνω μόνος»
-Κώστα του λέω καλά όλα τούτα αλλά κοίτα πως καθόμαστε στο πεζοδρόμιο, ούτε ένα άνθρωπο δεν χωρά , αν θέλω να περπατήσω με το παιδί μου τι θα κάνω . Υπάρχει κάποια διαδρομή που θα μπορούσαμε με ασφάλεια να πάμε τα παιδιά μας να περπατήσουν, να χαρούν , να τρέξουν . Για κοίτα όλα τούτα τα καλώδια πάνω από το κεφάλι μου σαν να είμαι σε φυλακή και βλέπω τον ουρανό. Όπου του ρθει του καθένα τραβάει και ένα καλώδιο. Καλό το κολυμβητήριο το γυμναστήριο και ότι άλλο μεγάλο έργο θέλετε να κάνετε για το καλό της πόλη αλλά εγώ θέλω και να πάρω λίγες ανάσες στην καθημερινή μου ζωή . Εκτός από την πολιτική των μεγάλων έργων υπάρχει και η πολιτική του έργου της βελτίωσης της ποιότητας της καθημερινής ζωής ακόμα και η βελτίωση της αισθητικής μιας πόλης είναι πολιτική πράξη…..Το βλέμμα του σκοτείνιασε για λίγο , έχεις δίκιο μου είπε και συντονιστήκαμε ακροβατώντας για να περάσουμε σε αντίθετες κατευθύνσεις στο πεζοδρόμιο.