Περί Τουρκοφάγων και άλλων πτηνών

Άρθρο του Άκη Ντάνου

Έτοιμοι οι Δήμοι υποδέχθηκαν για μια ακόμα φορά τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, το ίδιο πρόχειρα όπως και οι παλιές σχολικές εορτές που έφταναν μερικά «Ζήτω η 25η Μαρτίου» και ορισμένες κραυγές των εκπαιδευτικών «να φάμε τους Τουρκαλάδες» για να κλείσουν οι εορτασμοί.
Η ΕΘΝΙΚΗ παλιγγενεσία περνούσε και περνά μέσα από το αίμα, δύο λαών οι κάτοικοι των οποίων έχουν κοινές ρίζες και κοινό παρελθόν αλλά έτυχε να διαχωριστούν σε Μουσουλμάνους και Χριστιανούς, σε Τούρκους και Ρωμιούς ανάλογα με την χάραξη των συνόρων. Τι είναι αυτό το απύθμενο μίσος που χωρίζει τους δύο λαούς, που εμείς πλέον λιγότερο και οι Τούρκοι περισσότερο συνεχίζουν να το καλλιεργούν;
ΓΙΑ ΝΑ αντιληφθεί κανείς το πως ο ελλαδικός χώρος πέρασε στα χέρια των Οθωμανών θα πρέπει να αναζητήσει μάχες μικρές ή μεγάλες μεταξύ των Ελλαδιτών και των ξενόφερτων Οθωμανών που προδικάζουν αντιστάσεις. Όσο και να ψάξει όμως κανείς ελάχιστες αναφορές θα βρει στα σχολικά βιβλία που να αφήνουν κάτι τέτοιο να διαφανεί έντονα. Και μην προτρέξει κανείς να πιαστεί απ’ τα Ορλωφικά, τον Μοροζίνη ή τους Ιερολοχίτες που ως γεγονότα είναι ξενοκίνητα και ιστορικά επόμενα της εξάπλωσης των Οθωμανών.
ΑΝ στην Αργολίδα επικεντρώνει κανείς το ιστορικό ενδιαφέρον σε μάχες, αυτές ήταν κυρίως μεταξύ των Ενετών και των Οθωμανών. Αλλά και κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821, κλέφτες και Αρματολοί σπάνια πολέμησαν χωρίς οικονομικό όφελος. Ποιά πατρίδα και ποιά εθνική συνείδηση μετριέται με χρήμα; Ένας Μακρυγιάννης ή ένας Αθανάσιος Διάκος δεν αρκούν για να ανατρέψουν την Ιστορία.
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ άραγε γραμμένες οι ιστορικές αναφορές για τις κακουχίες των Αργείων ή των Ναυπλιωτών τα πρώτα χρόνια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας; Στην ύπαρξη ιδιωτικών ελληνικών σχολείων στο Άργος ή στην προστασία της Πόλης ως ιερής; Υπάρχουν βέβαια και γραπτά σημάδια επιβολής προστίμων στους Έλληνες, όπως στο Μετόχι στο Αραχναίο, αλλά και εκεί προήλθαν από τις καταγγελίες του Μοναστηριού προς τη Μεγάλη πύλη, ότι οι Έλληνες ακτήμονες καλλιεργούσαν – καταπατούσαν τα χωράφια του Μοναστηριού!
ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ των Δήμων και της Νομαρχίας να φρονήσουν να καταγραφεί η τοπική ιστορία και να αποδειχθούν τα όσα κατονομάζουμε στους Οθωμανούς, αλλιώς κινδυνεύουμε να αμφισβητηθεί η ιστορία, όπως αυτή μας μεταφέρθηκε από πάππου προς πάππου με τους Ήρωες του 21 που έπλασαν και γαλούχησαν γενεές και γενεές.