34 χρονών πρόωρα γερασμένη η επανάσταση …… ή μήπως είναι αλλού;

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

1979 πέντε χρονών, ο μικρός Οδυσσέας στην πρώτη την μεγάλη. Η δεύτερη μεγάλη γιορτή του σχολείου μετά τις 28 Οκτωβρίου. Ο μπαμπάς με τα μεγάλα μαύρα γένια του να γελάνε μαζί με τα μουστάκια του, του μάθαινε το ποίημα και το τραγούδι της εξέγερσης

“ όχι άλλα δάκρυα κλείσαν οι τάφοι λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί.”

Ο μπαμπάς έβλεπε το βλαστάρι του να μεγαλώνει και την επανάσταση χρόνο με το χρόνο να έρχεται.

Το βράδυ όλη μαζί η οικογένεια στο μπλοκ του κόμματος, να διαδηλώνουν την αμφισβήτηση , κάψανε και μια αμερικάνικη σημαία φάγαμε και  «μαλλί της γριάς» από τον κυρ Γιώργη .

1985 δώδεκα χρονών ο Οδυσσέας πρώτοι μήνες στο γυμνάσιο. Η μαμά γραμματέας του υπουργείου (στο υπουργείο που ήταν ο φίλος τους ο υπουργός, αυτός που ήταν μαζί με την μαμά και τον μπαμπά τότε στο μέσα στο κτήριο ) ο μπαμπάς είχε ένα ιδιαίτερα περιποιημένο μούσι και άρχιζε να κάνει φαλάκρα, μεγάλο στέλεχος του κόμματος, φορτωμένος με τα βάσανα τις αγωνίες και τις ελπίδες του λαού (!!!). Πολλές οι ευθύνες των γονιών δεν του έκαναν άλλη μια φορά επαναστατικό μάθημα για την επέτειο. Δεν πήγαν όλοι μαζί στην πορεία ο καθένας χωριστά , του είχαν εμπιστοσύνη του Οδυσσέα , θα βρίσκονταν όλοι μαζί στην πλατεία Μαβίλη για φαγητό.

Κάτι δεν του άρεσε του Οδυσσέα σε αυτή την πορεία αλλά δεν μπορούσε να καταλάβει τι . Μόνο η καμένη αμερικάνικη σημαία και το μαλλί της γριάς ίδιο και απαράλλαχτο. Κάτι πήγε να πει ο Οδυσσέας αλλά, η μαμά και ο μπαμπάς ήταν απασχολημένοι με τα πλάνα της τηλεόρασης. Ήθελαν να δουν αν τους τράβηξαν σε καλά πλάνα , τι θα έλεγαν οι σύντροφοι στο υπουργείο και στο κόμμα.

1991 η μαμά προς το παρόν άνεργη μέχρι να αλλάξουν τα πράγματα και να ξαναγυρίσει στην εξουσία, ο μπαμπάς παραμένει μεγάλο στέλεχος του κόμματος μόνο που το τριχωτό του έχει περιοριστεί σε ένα καλοπεριποιημένο μουστάκι και κοντοκουρεμένα τα υπόλοιπα των μαλλιών του. Αυτή την χρονιά ο Οδυσσέας δεν πήγε στην πορεία. Τα έπινε με φίλους στο κέντρο της πόλης , ο Van Morrison είχε πάρει την θέση του στην μουσική της επανάστασης. Η μαμά και ο μπαμπάς πήγαν στην πορεία δεν ήξερε αν πήγαν μαζί ή αν βρέθηκαν μετά την πορεία αλλά σίγουρα θα πήραν μαλλί της γριάς από τον “αειθαλή” κυρ Γιώργη και θα περίμεναν μέχρι το κάψιμο της  σημαίας (όπως και στην Ανάσταση μέχρι το Χριστός Ανέστη και μετά να φεύγουν )

Γύρισε μεθυσμένος στο σπίτι αλλά δεν βρήκε κανένα.

1997 εικοσετεσσάρων χρονών, χρωστά αρκετά μαθήματα στην φιλοσοφική και έχει χρεωθεί μερικές αποτυχημένες προσπάθειες να κάνει κινηματογράφο, σχεδόν αλκοολικός σχεδόν εξαρτημένος από τις ουσίες που παίρνει για να κοιμηθεί.

Θα βρεi τον δρόμο του , καθυστερημένη εφηβεία ο βιαστικός καθησυχασμός των γονιών του. Ζαλισμένος πριν κοιμηθεί θυμάται την επέτειο, αλλά είναι αδύνατο να πάει, πήγαν όμως οι γονείς του ίσως να βρέθηκαν μετά για φαγητό στην πλατεία Kολονακίου κοντά στο καινούργιο τους διαμέρισμα.

2008 , 34 χρονών  φέτος σίγουρα ο Οδυσσέας δεν θα πάει στην πορεία , ίσως και οι γονείς του να μην πάνε. Μια μέρα πριν την επέτειο τον βρήκαν νεκρό στον υπόγειο της Ομόνοιας μέσα σε κάτι λασπόνερα. ή οι  έμποροι έριξαν καινούργια παρτίδα από την σκόνη και δεν την άντεξε  ή αποφάσισε να φύγει μόνος του γιατί κοντά στην σύριγγα βρέθηκε και ένα σημείωμα

«Φέτος δεν θα πάω πορεία, καλό ταξίδι στην γριά σας επανάσταση μην ξεχάσετε να γλυκαθείτε στο τέλος με το μαλλί της γριάς εξουσίας , καλό μπάρκο να έχω για αλλού…»