Ο ύπνος του …δικαίου για την δικαστική φυλακή

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

 ΣΤΑ ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ της τοπικής κοινωνίας περνά το γεγονός της υπερπλήρωσης της Δικαστικής Φυλακής Ναυπλίου και των γιγάντιων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν κρατούμενοι και προσωπικό. Η διαμαρτυρία των κρατουμένων αυτές της ημέρες που έφτασαν στο σημείο να κάνουν απεργία πείνας είναι απλά ένα μήνυμα SOS προς τους «απ΄ έξω» που εκπέμπεται μέσα από τα κάγκελα, αλλά τελικά δεν φαίνεται να ευαισθητοποιεί κανέναν.

ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ δικαιώματα έστω και των χειρότερων εγκληματιών πάνε …περίπατο και κανείς δεν συγκινείται. Η κατάσταση που περιγράφεται είναι δραματική και όμως δεν υπάρχει αντίδραση από το υγιές σκέλος της κοινωνίας που έχει κλειστεί στην καθημερινότητα και δεν νοιάζεται για τίποτε άλλο πέραν της επιβίωσής του.

ΣΤΟΙΒΑΖΟΝΤΑΙ ΣΕ ΚΛΟΥΒΙΑ οι κρατούμενοι, σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν πριν από έναν μήνα στον τύπο με επίσημα στοιχεία. Όπως αναφέρει σε επιστολή του προς το Υπουργείο Δικαιοσύνης ο Προϊστάμενος της Δικαστικής Φυλακής Ναυπλίου Σωτήρης Μυτάκης (Εποχή 5/10/08), «με δεδομένες τις κτιριακές υποδομές με σημαντικότατες ελλείψεις σε χώρους υποδοχής και διαμονής των κρατουμένων, ως και το στάδιο υγεία αυτών, δημιουργούνται εκρηκτικές ασφυκτικές καταστάσεις υγιεινής διαβίωσης αυτών, (σε χώρο 9 τ.μ περίπου ανά κελί διαβιώνουν 6 και 7 κρατούμενοι), με αποτέλεσμα 3 ή 4 κρατούμενοι να κοιμούνται χωρίς κρεβάτι επί του δαπέδου, o δε ένας εξ’ αυτών να καταλαμβάνει υποχρεωτικό μέρος του χώρου του WC».
ΜΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ η διεύθυνση της Φυλακής «εκφράζει τις ανησυχίες και τους φόβους της για την υγιεινή διαβίωση των κρατουμένων, όσο και για την ομαλή λειτουργία και ασφάλεια του καταστήματος», παρακαλώντας για την άμεση αντιμετώπιση και επίλυση του προβλήματος.

ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ. Ούτε για τους κρατούμενους, ούτε όμως και για τον κίνδυνο εξέγερσης με απρόβλεπτες διαστάσεις τόσο για το προσωπικό της φυλακής, όσο και για την πόλη του Ναυπλίου που βρίσκεται δίπλα στο σωφρονιστικό κατάστημα.
ΤΟΣΟ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΙ όσο και οι ελάχιστοι –εκτός Αργολίδας - φορείς που εκφράζουν την αλληλεγγύη τους, αποτυπώνουν την κατάσταση με τα μελανότερα χρώματα. Καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Υπερπληθυσμός, τέσσερις και πλέον κρατούμενοι στοιβαγμένοι σε ατομικά κελιά. Αυστηροποίηση ποινών και αύξηση των προφυλακίσεων. Ανθυγιεινές συνθήκες. Βία και καταστολή από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους. Αλόγιστα πειθαρχικά σε όσους αντιτάσσονται. Κράτηση σε απομακρυσμένες από τον ιστό της πόλης φυλακές. Στέρηση αδειών και ευεργετημάτων. Έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Μεταγωγές σε βρώμικες και ανθυγιεινές κλούβες.

ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ κοινωνία κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και έχει την συνείδησή της ήσυχη…