To μεγάλο παζάρι μιας δολοφονίας

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Τρίτη μεσημέρι σε μια από τις εκπομπές ασχολείται με το θέμα της δολοφονίας του νεαρού στα Εξάρχεια στα παράθυρα της εκπομπής εμφανίζεται γνωστός καθηγητής πανεπιστημίου με αντικείμενο την ψυχολογία. Περιμένει κανείς να δώσει κάποια στοιχεία με βάση την επιστήμη του για να ερμηνεύσει και την βία του ειδικού φρουρού αλλά και την βία οργανωμένων ομάδων. Ε όσο και να φαίνεται εξωφρενικό ο καθηγητής το μόνο που έκανε ήταν να βρει ευκαιρία να διαφημίσει το τελευταίο του βιβλίου. Ευτυχώς τον κόβει απότομα ο σκηνοθέτης και πέφτει το διαφημιστικό μιας σειράς «Λόλα άντρας με τα όλα της». Αυτή η σουρεαλιστική εικόνα μάλλον δείχνει και την σχιζοφρένεια που επικρατεί στην καθημερινή μας αντίληψη για τα πράγματα.
Ζούμε αυτές τις ημέρες την θλίψη την οργή και το θυμό για τον άδικο χαμό ενός νέου κυριολεκτικά παιδιού μόλις 15 χρονών. Πιθανότατα ένα παιδί που βρέθηκε σε λάθος σημείο την λάθος στιγμή. Ένα παιδί που θα θυμόνται μόνο οι γονείς και οι συγγενείς του γιατί εμείς θα ξεχάσουμε πολύ εύκολα όπως ξεχάσαμε και τους άλλους νεκρούς εδώ και χρόνια. Η προσοχή μας θα στραφεί εκεί θα μας οδηγήσουν οι τηλεοπτικές οθόνες .
Ήταν άραγε αυτή η δολοφονία το αίτιο της μεγάλης οργής , από ότι φαίνεται μάλλον όχι απλά έδρασε σαν πυροκροτητής για να βγάλει τον θυμό, την λύπη την οργή την απελπισία των νέων ανθρώπων. Η λεγόμενη γενιά των 500 ευρώ η γενιά χωρίς παρόν , αλλά από ότι φαίνεται και χωρίς παρελθόν για να κληρονομήσουν και χωρίς μέλλον για να διεκδικήσουν. Ακόμα και αν δεν υπήρχε ο νεκρός Αλέξης με κάποια άλλη αφορμή θα γινόταν η έκρηξη .
Ποια είναι τα άμεσα αποτελέσματα αυτής της οργής, εναντίον ποιόν στρέφονται , η οργισμένη γενιά των 500 ευρώ; Τελικά στρέφεται εναντίον των εργαζομένων της ίδιας γενιάς αφού τις μαζικές καταστροφές θα τις πληρώσουν άμεσα οι εργαζόμενοι της ίδιας γενιάς ενώ μάλλον οι περισσότεροι από τους μεγαλοϊδιοκτήτες θα αποζημιωθούν και από ασφαλιστικές εταιρείες και από το κράτος για εμπορεύματα καταστήματα χωρίς να χρειαστεί να καταβάλουν φόρους , μεροκάματα κα.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι διαμαρτυρία, η πορεία και η διαδήλωση ενάντια στην κρατική βία θα ήταν και τιμή στον νεκρό αλλά και μια ουσιαστική πολιτική πράξη για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Να γίνει μια πράξη επούλωσης στο τραύμα στο σώμα του κράτους δικαίου όπως αποκάλεσε το γεγονός ο πρόεδρος της δημοκρατίας.
Πάνω στην μνήμη του νεκρού άρχισε ένα τρελό πανηγύρι βίας, πολιτικού και τηλεοπτικού εμπορίου.
- δεν είναι τιμή στον νεκρό Αλέξη η ανεξέλεγκτη βία
- δεν είναι τιμή στον νεκρό το πλιάτσικο
- δεν είναι τιμή στον νεκρό οι τηλεοπτικές διαφημίσεις που πουλιούνται πάνω από το θάνατο του
- δεν είναι τιμή η καταστροφή της ελάχιστης περιουσίας του ανθρώπου του καθημερινού μόχθου.
- δεν είναι τιμή στον νεκρό να παίζονται μικροκομματικά παιγνίδια ή και εσωκομματικά παιγνίδια διαδοχής στην εξουσία του κόμματος
- δεν είναι τιμή στον νεκρό να αποδοθούν οι ευθύνες αποκλειστικά και μόνο στον δολοφόνο αστυνομικό ( αυτός είναι ο τελευταίος κρίκος σε μια αλυσίδα λαθών απλά επειδή σέρνεται στον δρόμο κάνει θόρυβο και οι τριβές προκαλούν λάμψη και φαίνεται)
- δεν είναι τιμή στον νεκρό να γενικεύουμε και να αποδίδουμε στο σύνολο των αστυνομικών την ευθύνη ( και αυτοί γενιά των 700 ευρώ είναι και με πολύ κόπο και διάβασμα εισάγονται στην αστυνομικές ακαδημίες για να αποφύγουν την ανεργία και αν δεν φορούσαν την στολή πιθανόν ο θυμός, η ανεργία και η απελπισία να τους είχε οδηγήσει στην απέναντι πλευρά του δρόμου)
Η μόνη τιμή στον νεκρό Αλέξη που πήρε πια διαστάσεις μάρτυρα είναι μέσα από τον άδικο θάνατο του να ζωντανέψει ένα λαϊκό κίνημα με δομή, προσανατολισμό δυναμισμό και μαχητικότητα αλλά και την κατάλληλη περιφρούρηση που να φέρει σε βάθος χρόνου αλλά και άμεσα αλλαγές στις συνθήκες που διαμόρφωσαν αυτές τις συνθήκες έκρηξης
H τυφλή βία τελικά μάλλον στρέφεται εναντίον μας και μας τυφλώνει και κρύβει τα πραγματικά αίτια που μας οδήγησαν στον θυμό και τελικά υπερ του συστήματος που μας οδήγησε στην απελπισία την οργή και τον θυμό θα λειτουργήσει.