Ο Γιώργης ο σβηστός και το εθνόσημο

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Πριν από χρόνια μέσω κοινών φίλων γνώρισα στην Λεμεσό της Κύπρου τον Γιώργη τον Σβηστό. Το «σβηστός» ήταν ένα παρατσούκλι που του είχαν βγάλει οι φίλοι του το είχε αποδεχτεί ο ίδιος και από ότι φάνηκε στην συνέχεια το διασκέδαζε.
Ο Γιώργης έτσι όπως τον γνώρισα πρέπει να παρουσίαζε από τις πρώτα χρόνια της ζωή του κάποιες ήπιες αναπτυξιακές δυσκολίες που εκδηλώθηκαν με σημαντικές μαθησιακές δυσκολίες στο σχολείο. Αργούσε να πάρει μπροστά στα μαθήματα όπως έλεγαν και οι φίλοι του. Μόνο στην ελληνική ιστορία και στα θρησκευτικά ήταν καλός. Σε όλα τα άλλα μαθήματα δεν την άναβε την μηχανή την άφηνε σβηστή και από εκεί βγήκε και το σβηστός. Όλη την ώρα στο θρανίο του ζωγράφιζε ελληνικές σημαίες.
Στην αρχή μου φάνηκε λίγο βαρύς ο χαρακτηρισμός , κάπως σαν προσβολή. Σαν ένα είδος κοινωνικής απόρριψης. Αλλά έτσι όπως τους είδα σαν παρέα όλους μαζί ήταν κάτι που ίδιος είχε αποδεχτεί και του έδινε ένα στοιχείο ταυτότητας. Κατόρθωσε και τέλειωσε το σχολείο, πήγε και στρατό και έβρισκε δουλειά εδώ και εκεί σαν βοηθός στα τουριστικά.
Παρά τις όποιες δυσκολίες του είχε βρει το βήμα του μέσα στην κοινωνία που ζούσε. Γελούσε και ο ίδιος με τις γκάφες του. Μια φορά βράδυ αναζήτησε στην πλατεία Ηρώων στην Λεμεσό θηλυκή παρέα και πληρωμένο έρωτα. Την άλλη μέρα με καμάρι ήθελε να διηγηθεί την νυκτερινή περιπέτεια στους φίλους του. Καθώς περιέγραφε κάποιες συμπεριφορές και ανατομικές ιδιαιτερότητες της «κοπέλας» όλοι μαζί ξέσπασαν σε γέλια γιατί κατά λάθος είχε συνευρεθεί με άτομο του τρίτου φίλου. Ασυγκράτητος στα γέλια ήταν ο ίδιος όταν μπροστά του έλεγαν αυτή την ιστορία οι φίλοι του.
- Τον μπαγάσα και ήταν ένας κορίτσαρος !!!! είπε ανάμεσα στα γέλια του ο Γιώργης.
- Γιώργη για λέγε στον Βασίλή την ιστορία με την αστυνομία.
Όταν του έδινες τον λόγο ένοιωθε άρχοντας και εκείνη η παρατεταμένη ένρινη φωνή κάτι παραπάνω από βασιλικό διάγγελμα. Παίρνει ένα τσιγάρο από το φίλο του το χτυπά στην παλάμη του, χωρίς να το ανάψει το κρατά στο στόμα και αρχίζει να διηγείται, την ένδοξη του περιπέτεια μασουλώντας το ακάπνιστο τσιγάρο.
- Λοιπόν Βασιλάκο άκου, ήμουνα στο σπίτι μου στο χωριό και έτρωγα ένα χρυσόμηλο όλο γλύκα, ξαφνικά στην αυλή ακούω φωνές και σειρήνες ήταν η δίωξη ναρκωτικών και είχαν έρθει στο σπίτι. Τι θέλετε τους ρωτάω
- Έχουμε ένταλμα έρευνας.
- Για ποιο λόγο;
- Καταγγελία για ναρκωτικά.
- Τι πράγμα ; Ψάξτε ότι θέλετε αλλά μην τα κάνετε άνω κάτω. Σαν να τους είπα κάντε το σπίτι βομβαρδισμένο Σεράγεβο. (Πάνω στο τραπέζι είχα το δαγκωμένο χρυσόμηλο και το μαύρο μου πορτοφόλι. Δεν βρήκαν βέβαια τίποτα ή από λάθος ήρθαν ή κάποιοι μου έκαναν πλάκα ).
- Πρέπει να έρθεις και για κατάθεση στο τμήμα μου λέει ο επικεφαλής
(εκείνη την ώρα πέφτει το μάτι του πάνω στο πορτοφόλι και στο
χρυσόμηλο).
- Και τι είναι αυτά ;
- Δεν ξέρεις; Πρέζες του λέω ειρωνικά.
- Μαζί και αυτά στο τμήμα (θύμωσε το όργανο)
- Στο θεό σου πήραν για ανάκριση εμένα το πορτοφόλι και το χρυσόμηλο. Στο τμήμα το χρυσόμηλο το άφησαν απείραχτο, σαν τεκμήριο ανάκρισης θα το κράτησαν τώρα μετά από τόσο καιρό σκέφτομαι να πάω να το ζητήσω θα έχει αποξηρανθεί κιόλας. Ο επικεφαλή άρχισε να περιεργάζεται το πορτοφόλί μου.
- Κάνε ότι θες του λέω αλλά μην μου πειράξεις το εθνόσημο. Στην εσωτερική τσέπη του πορτοφολιού μου είχα μια αυτοκόλλητη ελληνική σημαία η οποία κάλυπτε και κάποιες θήκες , είπα στον αστυνόμο επικεφαλής που θα έκανε την ανάκριση.
- Θα πρέπει να ψάξω και στις εσωτερικές θήκες.
- Σου είπα να μην μου πειράξεις του εθνόσημο, ( και ο οργισμένος θυμός αρχίζει να ζωγραφίζεται στα μάτια του).
- Μα τι βλακείες λες πρέπει να γίνει ο έλεγχος.
Και ο αστυνομικός προσπαθεί να βγάλει το εθνόσημο. Τα μάτια του Γιώργη πετάνε φλόγες ενώ διηγείται το γεγονός. Το σώμα του προσπαθεί να διηγηθεί και αυτό τα γεγονότα.
- Πετάγομαι απάνω ( τα χέρια του γίνονται δυο αρπακτικοί γύπες έτοιμοι να φάνε το συκώτι του αστυνόμου, η φωνή του χάνει το ένρινο και γίνεται βαθιά μπάσα φωνή, ο σβηστός έλαμπε από οργή και περηφάνια, φτύνει και το μασουλημένο άκαπνο τσιγάρο ) πέφτω πίσω από το γραφείο και τον παίρνω μαζί και αυτόν και την περιστρεφόμενη καρέκλα του , γινόμαστε ένα κουβάρι, τρεις ήρθαν για να μας χωρίσουν, την δαγκωματιά στο χέρι θα την θυμάται ακόμα.
- Τελικά τι έγινε;
- Το έσκισε το εθνόσημο το γαλανόλευκο και είδε ότι δεν υπήρχε τίποτα, αυτό είναι το πορτοφόλι ( μου το δείχνει έχοντας βάλει όλο καμάρι πάλι μια γυαλιστερή γαλανόλευκη στην μέσα πλευρά του αντιστασιακού του πορτοφολιού).
Αρχικά έγιναν μηνύσεις και από τον Γιώργη και από τον αστυνόμο αλλά τελικά όλα ήρθαν σε ένα αμοιβαίο συμβιβασμό . Του χάρισε και πολλά αυτοκόλλητα εθνόσημα και ο αστυνόμος.
Ο Γιώργος ανήκει σε εκείνη την κατηγορία Κυπρίων που θα τους χαρακτηρίζαμε «ελληνάρες» , έχουν δώσει στην Ελλάδα ιδεολογικό και πολιτικό χαρακτήρα , για αυτούς οι ελληνική σημαία ξεπερνά τα συμβολικά γεωγραφικά όρια μιας πατρίδας είναι το ένα και μοναδικό παράθυρο να βλέπουν τον κόσμο τους.
Σκίζοντας ο αστυνόμος το εθνόσημο του έσκιζε και το μοναδικό του παράθυρο να βλέπει τον κόσμο, σκοτείνιασε το μυαλό του θόλωσε και όρμησε. Ο αστυνόμος από την άλλη σίγουρα γνώριζε το εθνόσημο αλλά για αυτόν ήταν ένα αυτοκόλλητο που τύγχανε διερεύνησης αν έκρυβε κάτι.
Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και της απαξίωσης των πάντων, τα σύμβολα έχουν χάσει την ιερή και ιδεολογική τους αξία μόνο κάποιοι άνθρωποι ξεριζωμένοι , διωγμένοι, ευάλωτοι και ιδεολόγοι έχουν φαίνεται ακόμα την ανάγκη να στηρίζονται σε αυτά. Είναι οι κρίκοι μιας αλυσίδας για να κρατιόνται δεμένοι με την συλλογική μνήμη της μακρινής πατρίδας. Γίνονται φυλαχτά , ιερά σημεία που δεν μπορεί να αγγίζει κανείς και για κανένα λόγω, γίνονται φετίχ.
Όπως και με το Γιώργη έτσι έγινε και με τον μουσουλμάνο που του έσκισε το κοράνι ο αστυνόμος . Έτσι όπως ήταν τυλιγμένο ήταν σαν την ελληνική σημαία του Γιώργη που έκρυβε τις θήκες του πορτοφολιού. Ευτυχώς που έχομε τις εκλογές και οι τηλεοπτικοί δαυλοί δεν φούντωσαν το θέμα. Δεν ξέρω αν η ελληνική αστυνομία έπρεπε να ζητήσει συγνώμη και αλίμονο αν ζητούσε συγνώμη από τον οπαδό της μιας ή της άλλης ομάδας , του ενός ή του άλλου κόμματος της μιας ή της άλλης θρησκείας όταν στην διενέργεια κανονικών και νόμιμων ελέγχων του κακοποιούσε κάποιο για αυτόν ιερό και όσιο σύμβολο χωρίς να υπάρχει πρόθεση.
Αλλά θα μπορούσε να μοιράσει μερικά κοράνια καθαρά και όχι τυλιγμένα με ταινίες για να αδιαβροχοποιηθούν στις γειτονιές των μουσουλμάνων σαν δείγμα καλής θέλησης και αλληλοκατανόησης. Και βέβαια η πολιτεία να βοηθήσει ώστε οι άνθρωποι της κάθε θρησκείας να έχουν τις διευκολύνσεις και τον τόπο για να εκφράζουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις.