Γιατί;

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Σηκώθηκε πιο νωρίς από το συνηθισμένο το πρωί. Είχε μεγάλη αγωνία, έπρεπε, ήθελε να μιλήσει στον πατέρα του για αυτό που ήθελε να κάνει.
Ο πατέρας του στο μπάνιο , μονομάχος με μια οδοντόβουρτσα στο χέρι , πολεμούσε με τα δόντια του .
- Μπαμπά θέλω να σου μιλήσω
- Γκ γκ γρήγορα ( του είπε ενώ το βλέμμα του ήταν συγκεντρωμένο στον καθρέφτη και στα δόντια του και η προσοχή του ήταν στο πρωινό οικονομικό δελτίο που άκουγε από το μικρό ραδιόφωνο)
- Μπαμπά θέλω ….
- Μια στιγμή να ακούσω για τις μετοχές της αμερικάνικης εταιρείας και πες μου
- Καλά συνέχισε στην ραδιο- φονική σου ενασχόληση .
Ο νεαρός πήγε να βρει την μητέρα του. Εκείνη ήταν στο άλλο μπάνιο. Αντιμετωπίζοντας το πρόσωπο της σαν πρωινό καμβά και με την αγωνία του Γκόγια στο βλέμμα είχε αφοσιωθεί στην αναζήτηση της κατάλληλης μάσκαρας σκιάς για το πρόσωπο της .
- Μαμά να σου πω για λίγο …
- Βρε Γιώργο μου τώρα , δεν βλέπεις ότι δεν προλαβαίνω. Πάρε με ένα τηλέφωνο στην δουλειά στο διάλειμμα από το σχολείο ή στείλε μήνυμα και εγώ θα σου απαντήσω.
- Καλά (Είπε μελαγχολικά ο Γιώργος και την άφησε στις καλλιτεχνικές της αγωνίες για να προλάβει να βάψει το πρόσωπο της. Προσπάθησε να της δώσει και ένα φιλάκι αλλά εκείνη αποτραβήχτηκε για να μην χαλάσει το μακιγιάζ)
Στο καθιστικό η αδελφή του στο βυθισμένη στον μεγάλο καναπέ, έβλεπε το μουσικό κανάλι και στα αυτιά της τα ακουστικά της σύγχρονου φορητού μηχανήματος αποθήκευσης μουσικής. Σε αυτή ούτε τόλμησε να μιλήσει. Κάθισε δίπλα της αλλά αυτή ούτε το κατάλαβε τα εγκλωβισμένα μάτια και τα κλειστά αυτιά είχαν εκμηδενίσει και την λειτουργικότητα των άλλων αισθήσεων .
Όλοι «μαζί» φύγανε για το σχολείο και τις δουλειές τους αλλά ο καθένας στον δικό του κόσμο. Ο πατέρας συνέχισε να ακούει το ίδιο οικονομικό δελτίο στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου , η αδελφή συνέχισε την αυτιστική μουσική της ενασχόληση και η μαμά με το μικρό της καθρεφτάκι έλεγχε τις τελευταίες πινελιές πάνω στον
προσω-πικό της καμβά. Βουβός κατέβηκε από το αυτοκίνητο και ο ήχος της πόρτας που έκλεινε ήταν και ουσιαστικά ο χαιρετισμός του .
Το πρώτο χαμόγελο της ημέρας για τον Γιώργο ήρθε όταν μπήκε και είδε τους φίλους του , στην άκρη στο προαύλιο ετοίμαζαν τα πανό για την σημερινή πορεία. Θα έκαναν τις δυο πρώτες ώρες μάθημα και μετά θα πήγαιναν να τιμήσουν τον νεκρό μαθητή.
Στην σχολική αίθουσα μπαίνει ο καθηγητής αλλά ήταν σαν να μην μπήκε. Οι περισσότεροι μαθητές ήταν αλλού. Άλλος έπαιζε με το κινητό άλλος έφτιαχνε ακροστιχίδα. Ο θόρυβος που έκανε η καρέκλα του τους θύμισε την παρουσία του.
- Λοιπόν που έχετε φτάσει στο φροντιστήριο σας. (!!!!)
Η σχολική εκπαίδευση ουσιαστική είχε καταργηθεί , αντί τα φροντιστήρια να ακολουθούν και να βοηθούν τους αδύνατους για να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του σχολείου συνέβαινε το ανάποδο.

Τα μαθήματα είχαν αξία μόνο αν ήταν στην λίστα των μαθημάτων για τις τελικές εξετάσεις και την εισαγωγή στις ανώτερες και ανώτατες σχολές. Τα μαθήματα αυτά ολοκληρώνονταν πιο νωρίς στα φροντιστήρια και από τον Φεβρουάριο ξεκίναγαν τις επαναλήψεις για τις τελικές εξετάσεις. Αφού συνεννοηθήκανε για την φροντιστηριακή ύλη έβγαλε ο καθηγητής και τις κατάλληλες φωτοτυπίες.
Αφού τελείωσαν οι δυο βαρετές ώρες , ακούγοντας ξανά αυτά που ήξερε από το φροντιστήριο άρχισαν να ετοιμάζονται για την πορεία. Το βλέμμα των συμμαθητών του που τον κοίταζαν στα μάτια, ο ήχος της φωνής του που έφτανε στα αυτιά τους και του απαντούσαν έδιναν μια ιδιαίτερη χαρά στον νεαρό Γιώργο. Έτσι όπως ξεκίνησαν να προχωράνε με τα χέρια τους πλεγμένα του Γιώργου του έδινε μια παράξενη ζέστη, μια εσωτερική ζέστη που του έλλειπε από το σπίτι του.
Φτάνοντας στην μεγάλη πλατεία, μπροστά γίνονταν επεισόδια με την αστυνομία φοβήθηκε για λίγο ο Γιώργος. Ο Μανόλης, ο κολλητός του φίλος του έδωσε από ένα μικρό μπουκάλι είχε μαζί του λίγο ρακί. Φαίνεται έτσι όπως ήταν δεμένοι πλεγμένοι με τα χέρια ένοιωσε τον φόβο του από τις μυϊκές συσπάσεις.
- Πιες δυο γουλιές κρητικό φάρμακο για να διώχνει τον φόβο, ρακί σπιτίσια από τον παππού μου στην Κρήτη.
Ήταν η πρώτη φορά που ο Γιώργος κατέβαινε σε πορεία διαμαρτυρίας και αυτό ήθελε να κουβεντιάσει με τους γονείς του αλλά… Ήταν και η πρώτη φορά που έπινε αλκοόλ. Η ρακί του έδιωξε τον φόβο αλλά με τις επόμενες δυο γουλιές έτσι όπως ήταν αμάθητος με το ποτό ζαλίστηκε. Περπάταγε μαζί με τους φίλους τους αλλά αν βάδιζε μόνος του θα παραπάταγε.
Φώναζε συνθήματα μαζί με τους άλλους αλλά το μυαλό του έπαιζε την δική του βιντεοταινία.
- Μπαμπά θέλω να πάω στην πορεία το πρωί ( αλλά ο πατέρας του το βλέμμα εκεί στην μονομαχία με την οδοντόβουρτσα και το μυαλό του στις ειδήσεις.)
- Μαμά να σου πω κάτι ( αλλά η καλλιτέχνης έψαχνε την κατάλληλη σκιά κι αρνιόταν το φιλί του)
- Η αδελφή του ούτε τον κατάλαβε όταν ξάπλωσε στον καναπέ.
Τα πλάνα από την διαλυμένη του οικογένεια έπεφταν το ένα μετά το άλλο. Ζαλιζόταν σιγά σιγά τα πρόσωπα των δικών του ανθρώπων εξαφανίζονταν , σε ένα καταιγισμό πλάνων εμφανίζονταν μια οδοντόβουρτσα, ένα πινέλο καλλυντικών και ένα ζευγάρι ακουστικών.
Όσο πιο έντονα τα πλάνα στο μυαλό του , τόσο πιο δυνατός ο θυμός του, δυνάμωνε η φωνή του και η οργή του. Θυμωμένος με άλλη αιτία ξεκόπηκε από τους συμμαθητές τους και μπήκε μπροστά στην πρώτη γραμμή των επεισοδίων. Ο φίλος του ο Μανόλης είχε μείνει στείλει άλατος. Ποτέ δεν περίμενε τέτοια παλικαριά από τον Γιώργο. Ο θυμός , η οργή, οι εικόνες στο μυαλό του, το αλκοόλ τον έφεραν σε μια έξαλλη κατάσταση.
- Μπαμπά μπαμπά τρέξε ο Γιώργος…
- Ε πες του σε λίγο δεν μπορώ τώρα ( ο μπαμπάς έτρωγε και διάβαζε την εφημερίδα του ταυτόχρονα ) .
- Μπαμπά ο Γιώργος στην τηλεόραση καίει την ελληνική σημαία.
- Τι έκανε ο αλήτης , θα μας καταστρέψει τώρα που είναι να πάρω και την μεγάλη προαγωγή στο υπουργείο !!!!
Στην τηλεόραση ο Γιώργος χωρίς κουκούλα , με δάκρυα στα μάτια, είπαν ότι ήταν από τα δακρυγόνα, αλλά κανείς δεν είδε την απελπισία, έκαιγε και ποδοπατούσε την Ελληνική σημαία. Κανείς δεν είδε ότι φώναζε απελπισμένα για μια αγκαλιά, μια επικοινωνία που ζητούσε μέσα στο σπίτι του, έκλαιγε και ποδοπατούσε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που τον κατά- θλίβει. Δυστυχώς και αυτό το τελευταίο κάψιμο δεν μπόρεσε να είναι ένα φωτεινό σινιάλο για κανέναν .
Γιατί;