Άδικα σε σφάξανε Κοκκίνη…

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Παππούς και εγγονός διαβάζανε μαζί τις κυριακάτικες εφημερίδες, Τώρα που τέλειωσαν τα σχολεία το διάβασμα κάποιου σοβαρού άρθρου ήταν μια καλή ευκαιρία για τον μικρό εγγονό να εμπλουτίζει το λεξιλόγιο του και μια καλή ευκαιρία για τον παππού να έχει καλή παρέα. Σε μια κυριακάτικη εφημερίδα η επιφυλλίδα είχε θέμα «το ηθικό και το νόμιμο».

-Παππού είναι πολύ δύσκολο να καταλάβω τι είναι ηθικό και τι νόμιμο ετούτη την εποχή πολλές φορές πίσω από νόμιμες πράξεις κρύβονται ανήθικες δραστηριότητες και πίσω πράξεις με τεράστιο ηθικό υπόβαθρο ουσιαστικά είναι παράνομες.

-Είναι πολύ δύσκολο να στο εξηγήσω ότι υπάρχει αντίφαση μεταξύ ήθους και νόμιμου και νομίζω ότι πάντα πρέπει να κρίνουμε κατά περίπτωση. Άκουσε λοιπόν μια ιστορία από το Ορεινό Χωριό. Ο μάστρο Γιώργος πριν ριζώσει στο χωριό ήταν ναυτικός, λοστρόμος καλή θέση και καλά λεφτά, αλλά η ζωή στην λαμαρίνα δεν είναι ζωή. Αφού έκανε ένα γερό κομπόδεμα ήρθε πίσω και ρίζωσε στο χωριό. Παντρεύτηκε και έκανε και δυο παιδιά. Τα παιδιά μεγάλωναν το ίδιο και οι υποχρεώσεις του. Μεγάλα παιδιά μεγάλα καρφιά έλεγε συχνά στο καφενείο. Όσο μεγάλωναν τα παιδιά μεγάλωναν και οι υποχρεώσεις και το κομπόδεμα στέρευε. Βέβαια κανένας δεν του έλεγε ότι το κομπόδεμα στέρευε και από τον τζόγο ένα κουσούρι που απέκτησε στα καράβια και το κουβάλησε και στο χωριό. Παιγνίδι το παιγνίδι αδειάζει το σακούλι.

Τελευταία φορά που τον θυμάμαι ήταν στο καπηλειό του μπάρμπα Πέτρου, κέρναγε ρακί όλους γιατί θα έφευγε ξανά μπάρκο για την Κίνα.

-Μεγάλα παιδιά μεγάλα καρφιά. Μου ξαναείπε την γνωστή παροιμία του, ενώ έπαιζε στο τάβλι του 100 δραχμές στοίχημα.

-Γερά να είναι τα παιδιά και μεγάλο λόγο μην λες.

-Ρε καλά μας το είπε ο γεροκινέζος.

-Τι σας είπε;

-Είχαμε φτάσει σε λιμάνι της Κίνας, κατεβήκαμε στο λιμάνι με ένα Πορτογάλο που τα μίλαγε τα κινέζικα . Εκεί βρήκαμε ένα παππού που πούλαγε παπύρους. Αγοράσαμε για αναμνηστικό και πιάσαμε κουβέντα. Έχεις παιδιά ρωτά ο παππούς τον Πορτογάλο.

-Ναι τρία δυο αγόρια και ένα κορίτσι.

-Μπράβο να τα χαίρεσαι.

-Εσύ; Με ρωτά

-Κανένα του μεταφράζει ο Πορτογάλλος

-Εσύ να χαίρεσαι είπε ο κινέζος. Φτου να πάρει ασόδυο και βγάζει το κατοστάρικο για το στοίχημα του που έχασε.

-Κατάλαβες πρέπει να φύγω πάλι στα καράβια για να τα βγάλουμε πέρα και να αφήσω και την κυρά για τέσσερα χρόνια μόνη της.

Είχε παντρευτεί την πιο όμορφη κοπέλα του χωριού. Τόσο παλικάρια την ζήτησαν αλλά εκείνη τυφλωμένη από τα παραμύθια του κύλησε την ζωή της μαζί του.

Εκείνα τα χρόνια η τιμή του σπιτιού ήταν μεγάλο πράγμα. Καλύτερα να πνιγόταν στο ταξίδι ο μάστρο Γιώργος παρά να του πουν ότι είδαν άλλον άντρα στο σπίτι.

-Μάστρο Γιώργο εδώ είμαστε εμείς του είπε ο αγροφύλακας του χωριού

-Μα σε μια τέτοια μικρή κοινωνία που όλα μαθαίνονται και ο ένας προσέχει τον άλλο είναι δυνατόν να έχεις τέτοιες σκοτούρες στο μυαλό σου, του είπε ο δάσκαλος χαϊδεύοντας το βιβλίο που κουβαλούσε πάντα μαζί του.

-Εμείς γιατί είμαστε εδώ η εξουσία για να φυλάμε την τιμή και την αξιοπρέπεια του χωριού. Είπε ο νωματάρχης η εξουσία του χωριού με το τσιγκελωτό μουστάκι.

-Γυναίκα θα λείπω τέσσερα χρόνια σου αφήνω τα παιδιά και τον Κοκκίνη,

( Ένα μικρό γουρουνάκι. Το μόνο που δεν έπαιξε στον τζόγο το γουρούνι και το χωράφι με τις ελιές της κυράς του) θέλω να κρατήσεις το σπίτι καθαρό και τίμιο. Την ημέρα που θα γυρίσω θα σφάξω τον Κοκκίνη και θα κάνουμε ένα μεγάλο γλέντι.

-Ήταν και ένα υπονοούμενο η σφαγή του Κοκκίνη, γιατί αλλιώς θα μπορούσε να σφάξει εκείνη. Σαν ινδιάνος της Αμερικής στο μεγάλο γλέντι με τις μπριζόλες του Κοκκίνη οι καρβουνιές θα στέλνανε σήματα καπνού ότι ήταν καθαρό και τίμιο το σπίτι του Γιώργη.

Τα λίγα λεφτά που άφησε τέλειωσαν γρήγορα και η γυναίκα του τα είχε φορτωθεί όλα και πατέρας και μάνα του σπιτιού ήταν . Σε λίγο ο μεγάλος θα κατέβαινε στην πόλη για το γυμνάσιο χρειαζόταν αρκετά λεφτά. Έπρεπε να δουλέψει, ξεκίνησε λοιπόν να φτιάχνει κάρβουνα. Εκείνα τα χρόνια τα κάρβουνα ήταν παράνομα, άπειρη η ίδια δεν ήξερε πώς να κρύψει τον καπνό και τα σύνεργα την έπιασε στα πράσα ο αγροφύλακας.

-Ο Γιώργης δεν έχει στείλει ακόμα λεφτά πρέπει να ζήσω και εγώ κυρ αγροφύλακα το ξέρω ότι είναι παράνομο αλλά αν με πας δικαστήριο θα μείνουν τα παιδιά μου στο δρόμο.

-Μην ανησυχείς περιστέρα μου, θα τα βρούμε μεταξύ μας και κανείς δεν θα μάθει τίποτα. Της είπε και την ξεπου…πούλιασε πίσω από τους θάμνους.

Ο Πετρής ο μεγάλος γιος της σκληρός σαν την πέτρα, αγύριστο κεφάλι. Την χρονιά την πρώτη που έλλειπε ο πατέρας του με δυσκολία πήγαινε σχολείο. Την δεύτερη χρονιά στην έκτη τάξη έκανες πάρα πολλές απουσίες . Μεγάλη προσβολή να μείνει στην ίδια τάξη .

-Βόηθα με κυρ Δάσκαλε, πρέπει να πάει στο γυμνάσιο να πάρει ένα χαρτί να βρει μια καλή δουλειά όχι να τον φάνε και αυτόν οι θάλασσες.

-Πρέπει και εσύ όμως να με βοηθήσεις , χωρίς να το μάθει κανείς κυρα Γιώργαινα.

-Τι έγινε παππού ;

-Τον βοήθησε να κάνει ασκήσεις ανατομίας επί κλίνης στο μικρό δωμάτιο που χρησιμοποιούσε για ύπνο ο δάσκαλος.

-Τέλειωσαν τα βάσανα της κυρα Γιώργαινα ;

-Όχι ήταν και ο τρίτος σωματοφύλακας που ήθελε το μεζεδάκι του. Ο αστυνόμος της είπε ότι πρέπει να της κάνει μήνυση γιατί δεν είχε κάνει δήλωση για τα λιόδεντρα. Δεν της είπε ότι μπορούσε να κάνει συμπληρωματική δήλωση γιατί ήθελε και αυτός να γευτεί την ομορφιά της.

-Και τι να κάνω κυρ αστυνόμε να πάω φυλακή;

-Όχι ζαργάνα μου να πάμε μαζί στο πίσω δωμάτιο και εγώ θα αναλάβω όλες τις ευθύνες είμαστε ή δεν είμαστε εξουσία.

Γύρισε ο μάστρο Γιώργης από τα καράβια και πριν καν πάει στο σπίτι του τρέχει στις εξουσίες του τόπου για να μάθει για την καθαρότητα και τιμιότητα της γυναίκας του.

-Χρυσή γυναίκα ρε Γιώργη έχεις του είπε ο αγροφύλακας, ενώ χτυπούσε με το μπαστούνι την γη σαν κάτι να έχασε.

-Παράδειγμα ηθικής και νομιμότητας είπε ο αστυφύλακας στρίβοντας το τσιγκελωτό μουστάκι ενώ η χαμένη ματιά του έδειχνε ότι κάτι ευχάριστο θυμόταν

-Μια πραγματική ελληνίδα μητέρα που γίνεται θυσία για το σπίτι της του είπε με νόημα ο δάσκαλος ενώ ξεφύλλιζε με πάθος ένα βιβλίο ανατομίας.

Μπαίνει μες το σπίτι ο μάστρο Γιώργης αντί να τους αγκαλιάσει φωνάζει

-Γυναίκα το μαχαίρι …. Θα σφάξω

Η κουτσομπόλα γειτόνισσα έστησε αυτί, μέχρι τώρα δεν είχε ακούσει κάτι κακό για γειτόνισσα και έμαθε ο άντρας της που ήρθε από τα καράβια. Μπορεί οι τρεις σωματοφύλακες να κάνανε ότι κάνανε μαζί της αλλά είχαν «ήθος» δεν την εξέθεσαν, ούτε καν μεταξύ τους !!! Πραγματικοί άντρες !!!

-Γυναίκα φέρε το μαχαίρι θα σφάξω τον Κοκκίνη, όπως υποσχέθηκα . ( Χάθηκε και η χαρά της γειτόνισσας). Μωρέ έπρεπε να βάλω στοίχημα εγώ μαζί τους για την κυρά μου πως δεν το σκέφτηκα; ( Μονολογούσε ο Γιώργης, είπαμε ο τζόγος δεν κόβεται)

Η κυρα Γιώργαινα το λυπήθηκε το ζωντανό, έτσι όπως μούγκρισε, μα πιο πολύ στενοχωρήθηκε όταν είδε τους στυλοβάτες της ηθικής του χωριού να έρχονται για το γλέντι που είχε υποσχεθεί άντρας της με την επιστροφή του στο χωριό.

-Άδικα σε σφάξανε Κοκκίνη… τρεις κεφαλές έπρεπε να είναι μέσα στο κοφίνι.

-Τι είπες γυναίκα ;

-Τίποτα καλώς όρισες άντρα μου!!!!

-Τελικά παππού ποιο το ηθικό και ποιο το νόμιμο;

-Ξέρω εγώ, ρώτα τον Κοκκίνη!!! ( Και ξέσπασαν σε γέλια και οι δυο μαζί.) Πάμε να φάμε η γιαγιά σου έχει ετοιμάσει ένα καταπληκτικό χοιρινό με σέλινο.