Η αυτοκτονία του Γιάννη

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Απομεσήμερο καθισμένοι στην στοά του κυρ Σταμάτη του «Κόμπρα», έξω από τα μαγαζιά τους η παρέα των φίλων επαγγελματιών περίμενε τον Νίκο να τους φέρει τους καφέδες λίγο πριν ξεκινήσουν την απογευματινή δουλειά. Σχεδόν συγγενείς είχαν γίνει όλοι αυτοί οι άνθρωποι τόσα χρόνια μαζί νοικάρηδες στα μαγαζιά του κυρ Σταμάτη. Ο Νίκος ο καφετζής πριν λίγο είχε καταβρέξει τον δρόμο για να δροσίσει. Το νερό που εξατμιζόταν πάνω στην μαύρη πίσσα, οι μυρωδιές από τους καφέδες με τα χαρμάνια του «Νέκταρ» και τα πολύ παγωμένα νερά ήταν το παζλ της καλοκαιρινής μυρωδιάς για τα μαγαζιά της στοάς.
Ο Γιάννης είχε φτάσει πριν από όλους, καθισμένος ανάποδα στην καρέκλα, με τα χέρια του περασμένα πάνω στην πλάτη της το βλέμμα απλανές ήταν σαν καθισμένος εσταυρωμένος. Στο πεζούλι της στοάς κάπνιζε το διαφημιστικό τασάκι με την επιγραφή «Γενικό εμπόριο ο Γιάννης», τέσσερα τσιγάρα άναψε και ξέχασε να τα καπνίσει.
Πολλές σκοτούρες είχε τελευταία ο Γιάννης, είχε πάρει κάτι δάνεια, αγόρασε και το μικρό βανάκι για να πηγαίνει μόνος του να παίρνει τα πράγματα από τις χοντρικές αγορές. Αλλά οι δουλειές έκατσαν όπως σε όλους στην στοά. Αυτός αγχώθηκε και το πήρε πιο βαριά από όλους. Από μικρό παιδί στην βιοπάλη, ξεκίνησε με ένα καρότσι πουλούσε τα είδη προικός και νεωτερισμούς τα πρώτα χρόνια, μετά πήρε ένα τρίκυκλο και στο τέλος κατόρθωσε και έφτιαξε το μαγαζί του «Γενικό εμπόριο ο Γιάννης». Για πρώτη φορά στην ζωή ένοιωθε να λυγίζουν τα γόνατα του.
Σαν χορικό αρχαίας τραγωδίας άρχισαν να μαζεύονται οι άλλοι μαγαζάτορες στην στοά και να απλώνουν βουβοί τις καρέκλες τους και τα τασάκια για τα τσιγάρα τους και τον απογευματινό καφέ που περίμεναν . Βουβός ήρθε και ο Νίκος και άφησε του καφέδες και τα παγωμένα νερά, δεν χρειαζόταν παραγγελία πέντε παρά δέκα είχαν όλοι τον καφέ τους. Άφησε και του Στέλιου του κρεοπώλη αφού τον σκέπασε με το πιατάκι για να μην πέσει τίποτα μέσα γιατί δεν είχε έρθει ακόμα και έφυγε να πάει να συνεχίσει το βρέξιμο του δρόμου.
Σαν από μηχανής «κατάρα» εμφανίστηκε ο κυρ Σταμάτης «ο Κόμπρας» . Ήταν ο ιδιοκτήτης όλων των καταστημάτων της στοάς, το παρατσούκλι «ο Κόμπρας» του βγήκε γιατί όταν πήγαινε για να ζητήσει αύξηση του ενοικίου ή έξωση ο λαιμός και το κεφάλι του είχαν μια παράξενη κίνηση σαν την κόμπρα πριν χτυπήσει το θήραμα. Με την ίδια κίνηση μπήκε και σήμερα στην στοά, όλοι τρόμαξαν γιατί δεν ήξεραν ποιον θα δαγκώσει αυτή την φορά.
-Γιάννη σε θέλω.
-Κυρ Σταμάτη βλέπεις πως είναι τα πράγματα δεν βγαίνουμε, τι αύξηση μου ζητάς να σου δώσω.
Του είπε με δυνατή φωνή που ακούστηκε έξω στην στοά ο Γιάννης.
-Αυτή που συμφωνήσαμε 5% το χρόνο
-Κυρ Σταμάτη με πνίγεις.
-Στο ενοίκιο του άλλου μήνα θέλω και την αύξηση δεν με νοιάζει τι θα κάνεις να κόψεις το λαιμό σου να τα βρεις.
Με εκείνη την δηλητηριώδη κίνηση λαιμού και κεφαλιού βγήκε έξω από το μαγαζί του Γιάννη ο κυρ Σταμάτης, οι υπόλοιποι αν και προς το παρόν είχαν γλιτώσει το φαρμακερό του δάγκωμα αντανακλαστικά τραβήχτηκαν προς τον τοίχο σαν να του έκαναν χώρο για να περάσει. Βγήκε και ο Γιάννης και σωριάστηκε ζωντανός πεθαμένος στην καρέκλα.
-Δεν βγαίνει ρε παιδιά το ΦΠΑ στο 23, χρέη από δω χρέη από κει, ο κόσμος λεφτά δεν έχει και τζάμπα να πουλήσω δεν αγοράζουν. Τι θα κάνω, τι θα κάνουμε ;
Το τελειωτικό όμως χτύπημα το έφερε ο Στέλιος ο κρεοπώλης. Έφτασε καθυστερημένος σήμερα και πήρε και αυτός την σειρά του για τον απογευματινό του καφέ.
-Γιάννη το μεσημέρι που έφυγες πέρασαν και άφησαν αυτό το φάκελο
Απ έξω από τον φάκελο είχε το λογότυπο μεγάλης αυτοκινητοβιομηχανίας και όλους τους έζωσαν τα φίδια γιατί ήξεραν τα ζόρια του Γιάννη. Εκείνος άνοιξε το φάκελο και τους ανακοίνωσε την καταδικαστική απόφαση.
-Αγαπητέ κύριε, πλα πλα έχετε καθυστερήσει την εξόφληση τριών δόσεων του δανείου για το αυτοκίνητο σας εάν δεν μεριμνήσετε εντός πέντε ημερών για την εξόφληση τους θα ξεκινήσουν οι διαδικασίες κατάσχεσης του. Με εκτίμηση η πληρεξούσιος δικηγόρος.
Με έναν απρόβλεπτο αιλουροειδή θυμό πετάγεται απάνω ο Γιάννης θυμωμένος τίγρης και αρχίζει να κάνει κομμάτια την επιστολή, έσκιζε σε κομμάτια , τον Κόμπρα, τον αντιπρόσωπο αυτοκινήτων και την δικηγόρο.
-Ρε Γιάννη με το μαλακό, φουρτούνα είναι θα περάσει. Του είπε ο Στέλιος.
-Να πάνε να χαθούν μέσα στην φουρτούνα αυτοί που τα έκαναν θάλασσα όχι εγώ που δουλεύω από έξι χρονών.
-Γιάννη ηρέμησε, η φτώχεια θέλει καλοπέραση, την Κυριακή θα πάμε να δούμε την ανάβαση του Δρομοσούρτη με παλιά αμάξια και μετά για φαγητό στον «Αρτέμη».
Ο «Αρτέμης» ήταν μια ωραία παραθαλάσσια ταβέρνα με μεγάλη παιδική χαρά και ένα τεράστιο σιντριβάνι.
Πήγαν όλοι μαζί στην ανάβαση του Δρομοσούρτη. Χαλάρωσε για λίγο ο Γιάννης εκείνα τα παλιά αμάξια του θύμισαν τα παιδικά του χρόνια. Δύσκολα σκληρά χρόνια αλλά είχαν μια γλύκα μια ευτυχία μέσα τους, ένας αγώνας που δικαιωνόταν μέρα με την ημέρα. Σαν μια δροσερή φέτα από πραγματικό καρπούζι που έτρωγαν εκείνα τα χρόνια, μετά από μια κοπιαστική μέρα στο καθημερινό μεροκάματο και τους έδινε δροσιά και αισιοδοξία για την επόμενη μέρα.
Όμως όλα στράβωσαν μέσα στο μυαλό του όταν είδε την τελετή απονομής των βραβείων. Είχαν πιάσει ένα τραπέζι σχετικά ψηλά με τους φίλους του για να δουν και την απονομή των βραβείων μπροστά από το μεγάλο σιντριβάνι. Ο Στέλιος πρόσεξε ότι ο Γιάννης ήπιε ένα καραφάκι τσίπουρο με το μπουκάλι και τα μάτια του γυάλισαν όταν είδε την απονομή να κάνει ο αντιπρόσωπος αυτοκινήτων που θα του έκανε κατάσχεση στο βανάκι, ο κυρ Σταμάτης «ο Κόμπρας» που ήθελε το 5% και το κερασάκι στην τούρτα μια πορνοστάρ που έγινε διάσημη για την τελευταία της ταινία που πουλήθηκε με μεγάλη επιτυχία στα περίπτερα και στα δελτία ειδήσεων.
-Τι με φέρατε δω ρε, σε μια κοινωνία μπουρδέλο αποκτάς αξία και τιμή μόνο άμα γίνεις πουτάνα (Ούρλιαξε και όλοι στράφηκαν προς το μέρος του)
-Ρε Γιαννάρα ηρέμησε τι είναι αυτά που λες. Του είπε ο Στέλιος.
-Για μας τα λέω ρε!!! Δεν τα λέω για κανένα άλλο.
-Νικητής στα 1600 κυβικά ο Πέτρος από το Ρίο. Έλα Πέτρο να πάρεις το βραβείο και να με πας μια βόλτα στην Γέφυρα στο Ρίο.
Είπε με νάζι και τσαχπινιά η πορνοστάρ και έδωσε το βραβείο. Οι φίλοι του Πέτρου σηκώθηκαν και χειροκροτούσαν και σφύριζαν όχι βέβαια για τον νικητή αλλά για την πορνοστάρ και για να καλύψουν τον θυμό του Γιάννη. Ο κυρ Σταμάτης του είδε από το βάθρο και χάρηκε γιατί νόμισε ότι αυτόν χειροκροτούσαν οι νοικάρηδες του και σήκωσε το χέρι. Έτσι όπως χαιρετάνε οι πολιτικοί ένα χαιρετισμό στον αέρα, στο πουθενά για τον κανένα που απευθύνεται προσωπικά στον καθένα μας. ΄Ψιθυριζόταν ότι ο κυρ Σταμάτης θα κατέβαινε και στις προσεχείς εκλογές για δημοτικός σύμβουλος. Οι φίλοι του Γιάννη στην τελευταία εφηβεία των πενήντα, ενθουσιάστηκαν με την πορνοστάρ και άρχισαν να φωνάζουν αυτοσχέδια συνθήματα
-Λη λη η Τούλα στην βουλή.
-Κάνε την Τούλα υπουργό να γεμίσουμε ευρώ. Τούλα ήταν το όνομα της πορνοστάρ.
Τότε τους αντιλήφθηκε και η πορνοστάρ και ανταπέδωσε με ένα χαμόγελο.
-Άντε γεια σας ρε , σας σιχάθηκα όλους . Είπε ο Γιάννης και έφυγε από το τραπέζι και δεν τον αντιλήφθηκε κανείς μέσα στο πανδαιμόνιο που είχε ξεκινήσει με συνθήματα και νάζια από την Τούλα την πορνοστάρ.
Την άλλη μέρα οι εφημερίδες έγραψαν για την αυτοκτονία ενός νέου επιχειρηματία που τον έπνιξαν τα χρέη και βούτηξε από την γέφυρα Ρίου Αντίρριου.
Στην κηδεία του έβγαλε λόγο συγκινημένος ο Κυρ Σταμάτης «ο Κόμπρας». Μίλησε για ένα έντιμο και προοδευτικό βιοπαλαιστή με τον οποίο συνεργάστηκε δίκαια και αρμονικά τόσα χρόνια. Ο αντιπρόσωπος αυτοκινήτων έστειλε στεφάνι, ευτυχώς για αυτόν όπως είδε στο δελτίο ειδήσεων το αυτοκίνητο ήταν άθικτο παρκαρισμένο στην γέφυρα. Η πορνοστάρ δεν παρευρέθηκε μάλλον θα έκανε την βόλτα της με τον νικητή πάνω στην γέφυρα…