Ποιότητα και Ποσότητα

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου



Στην πραγματική φύση δεν υπάρχουν ποιότητες, ούτε η πραγματική φύση αναγνωρίζει ποιότητες. Εκεί υπάρχουν μόνο σωματίδια που ανάλογα με την συνθήκες, τις συγκεντρώσεις σωματιδίων, τις καταστάσεις που επικρατούν και τους περιορισμούς των αισθητηρίων οργάνων αντιλαμβανόμαστε τις διαφορετικές ποιότητες.

Αυτό το θυμήθηκα με μια απρόσμενη επίσκεψη του Γιάννη στο θεραπευτήριο. Τελειώνοντας ένα παιδί το πρόγραμμα του ξαφνικά μπαίνει μέσα ένας νεαρός με μακριά μαλλιά, γένια, μπάσα φωνή, αλλά το βλέμμα του κάτι μου θύμιζε.

- Γεια σας είμαι ο Γιάννης ο Αεκάρας.

Τότε τον θυμήθηκα. Ο Γιάννης πριν οκτώ χρόνια είχε παρακολουθήσει ειδικό θεραπευτικό πρόγραμμα στο θεραπευτήριο γιατί αντιμετώπιζε κάποιες μαθησιακές δυσκολίες. Αγαπούσε πολύ το ποδόσφαιρο, ήταν και Αεκάρα τα είχαμε βρει μια χαρά . Από κάποιο συγγενή του έμαθα ότι πέρασε στις πανελλαδικές εξετάσεις, αλλά για οχτώ χρόνια είχα χάσει τα ίχνη του.

-Γιάννη χρόνια και καιρούς έχω να σε δω, αγνώριστος έγινες.

-Πέρασα να σας δω, το είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου , είμαι φοιτητής πια.

-Ναι το έμαθα στο δεύτερο έτος τώρα πια.

-Όχι στο πρώτο είμαι , πέρασα στην σχολή φυσικοθεραπείας και θα τα ταιριάξω με το ποδόσφαιρο γενικά τον αθλητισμό.

Εκείνη την στιγμή μπαίνει στο άνοιγμα της πόρτας και ο πατέρας του το ίδιο μουδιασμένος όπως και την πρώτη φορά πριν οκτώ χρόνια που έφερε τον Γιαννάρα τον Αεκάρα, το ίδιο μούδιασμα στα μάτια του γονιού που δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι ένα έξυπνο παιδί μπορεί να έχει μαθησιακές δυσκολίες.

-Καλά ρε Γιαννάρα πέρασε πριν δυο χρόνια και είσαι ακόμα στο πρώτο έτος.

-Κοιτάξτε για να τα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Όταν είχαμε έρθει εδώ πριν οχτώ χρόνια μου είπατε στην πρώτη συνάντηση, αν και ήμουν μικρός τότε , ότι μόνο αν θέλω εγώ και συνεργαστούμε θα μπορέσω να αλλάξω την κατάσταση μου. Μάλιστα μου δώσατε την κάρτα σας και σας πήρα εγώ τηλέφωνο να κλείσω το επόμενο ραντεβού .

-Πολύ σωστά τα λες η τακτική μας σε αυτό το θέμα δεν έχει αλλάξει μέχρι τώρα. Μόνο αν θέλεις πραγματικά την αλλαγή τότε μόνο μπορεί να πραγματοποιηθεί.

Πίσω βλέπω τον πατέρα του να δαγκώνει τα χείλη, σαν να μου στέλνει μήνυμα ότι είπα κάτι που δεν έπρεπε.

-Ε λοιπόν κοιτάξτε τι έγινε. Όταν έδωσα πανελλαδικές εξετάσεις έγραψα πολύ καλά Έκανα το λάθος και εργάστηκα πολύ σκληρά εκείνη την χρονιά . Εμένα το όνειρο μου ήταν η σχολή φυσικοθεραπείας για να τα ταιριάξω με το ποδόσφαιρο που αγαπάω πολύ.

-Μπράβο ωραία τα λες.

-Μα ελάτε κύριε Βασίλη που έγραψα πολύ καλύτερα από ότι νόμιζα και πήρα πολλά περισσότερα μόρια.

-Και που είναι το πρόβλημα με τα μόρια που πήρες ίσα ίσα που θα πήρες και καλύτερη θέση στην σχολή σου.

-Όχι δεν πήρα καμία θέση στην σχολή γιατί έχασα μια χρονιά τζάμπα στην σχολή ψυχολογίας!!!!

-Ε τώρα είναι που με μπέρδεψες τελείως.

-Όταν μάζεψα τα πολλά μόρια που να μην τα μάζευα άρχισε ο πόλεμος στο σπίτι μας. Είναι πολλά τα μόρια να πας σε ΑΕΙ η φυσικοθεραπεία είναι ΤΕΙ . Στρατιά ολόκληρη συγγενών να με καθοδηγεί για να γράψω το μηχανογραφικό. Δεν ξέρω πως αλλά με κατάφεραν. Επάγγελμα υγείας το ένα και επάγγελμα υγείας το άλλο. Γράψου και αν δεν σου αρέσει το συζητάμε . Αυτό το τελευταίο ήταν και το καλύτερο του επιχείρημα.

-Και τι έκανες τελικά

-Γράφτηκα αλλά από τις πρώτες μέρες φάνηκε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ένοιωθα ξένος εκεί μέσα . Καλή σχολή αλλά τα μαθήματα δεν με τραβούσαν. Το χειρότερο άρχισα να έχω πονοκεφάλους, κάποιες φορές κοιμόμουν ώρες ατελείωτες, κάποιες φορές δεν μπορούσα να κλείσω μάτι, έγινα ευέξαπτος καυγάδιζα με το παραμικρό. Ευτυχώς που ήμουν στην σχολή ψυχολογίας και ζήτησα βοήθεια από ένα νεαρό καθηγητή κλινικό ψυχολόγο. Εκεί με κάποιες συνεδρίες κατάλαβα ότι δεν ήταν το πρόβλημα μου η φοίτηση στην σχολή που δεν ήθελα. Την ψυχική ένταση αυτή την δημιουργούσε το γεγονός ότι δεν ήμουν ειλικρινής με τον εαυτό μου, τα θέλω μου . Προσπαθούσα μέσα από αυτή την επιλογή να γίνω αρεστός στους άλλους και στους γονείς μου. Πρόδωσα τον εαυτό μου και τις αξίες μου!!!

Ο πατέρας του πίσω αμίλητος άρχισε να παίρνει ένα μελιτζανί χρώμα σαν τσακώνικη μελιτζάνα.

-Τελειώνοντας τις συνεδρίες με τον καθηγητή μου αποφάσισα να εγκαταλείψω την σχολή και να ξαναδώσω πανελλαδικές. Σε εκείνες τις κουβέντες με τον ψυχολόγο θυμήθηκα και εσάς του είπα για το πρόγραμμα που είχαμε κάνει όταν ήμουν στο δημοτικό σχολείο. Εκεί έδωσα και την υπόσχεση στον εαυτό μου ότι αν τα κατάφερνα θα ερχόμουν να σας δω. Έτσι για ένα γεια. Δεν θέλω να σας απασχολήσω άλλο για τι περιμένει και ο επόμενος. Άμα δεν την θέλεις την αλλαγή δεν μπορεί να γίνει γεια σας.

Ένα γεια μουρμούρισε και ο πατέρας του και εξαφανίστηκαν.

Μια μεσημεριανή σουρεαλιστική εικόνα αλλά ανταποκρίνεται στην σύγχρονή ελληνική πραγματικότητα. Ο σύγχρονος έλληνας δεν αναζητά τις κλίσεις, τις επιθυμίες, τις πραγματικές δυνατότητες του παιδιού του ούτε καν τις πραγματικές ανάγκες της αγοράς εργασίας. Σαν αρχαίος «φιλόσοφος» αντιλαμβάνεται ότι και η φύση αντιλαμβάνεται αποκλειστικά και μόνο ποσότητες. Το ποσοτικό κριτήριο είναι αυτό που μετράει και δίνει νόημα στην καθημερινή μας ζωή. Έπιασε 100000 μόρια το παιδί μου, να γίνει γιατρός και ας λιποθυμάει στην θεά του αίματος, να γίνει αρχιτέκτονας και ας μην μπορεί να τραβήξει ούτε μια γραμμή. Ας είναι ένας δυστυχισμένος επαγγελματίας που βρίσκει παρηγοριά στα χόμπι του, τα οποία κρύβουν τις πραγματικές του κλίσεις και τις πραγματικές του επιθυμίες.

Αυτή η λογική της ποσότητας κυριαρχεί και στην πολιτική ζωή. Όλα τα μεγάλα κόμματα εστιάζουν στην ποσότητα , στο μοίρασμα της πίττας και σε υποσχέσεις για το μοίρασμα της πίττας. Έχουν λείψει από την πολιτική συνθηματολογία η αξιοπρέπεια, η εθνική περηφάνια , ο ελληνικός λόγος , ο ελληνικός ο πολιτισμός. Οι πολιτικοί μας σαν καλοί επιχειρηματίες που είναι θέλουν να αγοράσουν εξουσία και να πουλήσουν ψήφους παίζουν πολύ καλά το παιγνίδι της ποσότητας. Η αγορά ψήφων είμαστε εμείς , ο λαός, οι ψηφοφόροι που αντιλαμβανόμαστε μόνο ποσότητες. Ποσότητες μας υπόσχονται και αυτοί για να πουλήσουν τους ψήφους τους. Ακόμα και τα ΜΜΕ έχουν μπει σε αυτή την λογική, οι περισσότερες εκπομπές αναλώνονται για το αν θα πάρουμε το ένα ή το άλλο επίδομα. Οι μεγάλοι οικονομολόγοι μας αγνοούν ότι μεταξύ εποικοδομήματος και οικονομικής βάσης υπάρχει μια δυναμική σχέση. Όταν δεν έχεις ένα όραμα ένα σύνολο αξιών , όταν έχεις ένα κουτσουρεμένο εποικοδόμημα μόνο κουτσουρεμένη οικονομική βάση μπορείς να διαμορφώσεις, για να εξυπηρετήσεις ουσιαστικά αυτούς που κατέχουν το σύνολο της πίτας!!! . Η ευθύνη είναι συλλογική, ας μην ξεχνάμε ότι είναι επίκαιρο όσο ποτέ ότι οι λαοί έχουν τους ηγέτες που τους αξίζουν!!! Αν εμείς δεν αναζητήσουμε τις ανθρώπινες ποιότητες στην καθημερινή μας ζωή, αν δεν ξαναπιάσουμε το νήμα του Ελληνικού μας λόγου θα χαθούμε στο λαβύρινθο των «ποσοτικών» εξουσιών.