Αυτό που βλέπουμε αυτό που ακούμε δεν είναι πάντα αληθινό

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Ο παππούς σχεδόν ογδόντα, γλεντούσε την τελευταία του εφηβεία. Κυριακή απόγευμα έβλεπε μπάσκετ μαζί με τον 18χρονο εγγονό του στο διάλλειμα το κανάλι διαφήμισε και τις βασικές ειδήσεις του βραδινού δελτίου. Βασικό θέμα είναι οι επερχόμενες εκλογές .

Παππού θα πας να ψηφίσεις στις εκλογές;

Και βέβαια αλλά δεν θα ψηφίσω με τα μάτια και την ακοή που θέλουν αυτοί ( και του έδειξε την τηλεόραση ) .

Τι εννοείς παππού;

Ξέρεις τι έλεγε ο παππούς ο Ηράκλειτος «Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα» άκου δυο ιστορίες μέχρι να αρχίσει ο αγώνας

Τα μάτια μπορεί να να ξεγελάσουν

Η θεία Βάσω βρέθηκε σε ένα μεγάλο αθηναικό νοσοκομείο. Ένας στενός συγγενής της έκανε μια σοβαρή επέμβαση και πήγε να τον δει. Εκείνο που την διακρίνει εδώ και εβδομήντα χρόνια το αυθόρμητο του χαρακτήρα της. Αν κάτι δει όπως η ίδια το δει θα το πει αν ακούσει κάτι όπως η ίδια το ακούσει πάλι θα το πει. Κοντά στα εβδομήντα το ταξίδι κουραστικό για την Αθήνα αλλά χαμογελαστή μπαίνει στο θάλαμο των ασθενών. Το χαμόγελο της και η μάχιμη αισιοδοξία που την διακρίνει έδωσε ένα θεραπευτικό αέρα στον αέρα μόλις μπήκε μέσα στο δωμάτιο.

Χαμόγελα, φιλιά και αστεία ο ασθενής ξεχνά για λίγο τους πόνους του από το χειρουργείο.

-Η ζωή πάντα πάει μπροστά, ξέρεις γιατί λέμε περαστικά γιατί όταν περάσει ο χρόνος όλοι αυτοί οι πόνοι θα είναι περαστικοί. Μεγάλο πράγμα ο χρόνος, όχι δεν φεύγει ο πόνος αλλά παύει να σε πονάει!!!

Εκείνη την στιγμή μπαίνει η νοσοκόμα για να κάνει μια παυσίπονη ένεση στον ασθενή.

-Θεία πρέπει για λίγο να βγεις έξω ήρθε η νοσοκόμα.

-Εντάξει παιδάκι μου.

Καθώς σηκώνεται πάνω βλέπει στο πρεβάζι του παραθύρου ένα μελαμψό νέο σχεδόν να αιωρείται στο κενό.

-Δεν είμαστε καλά μέσα στο νοσοκομείο να γίνει τέτοιο κακό!!!

-Τι κακό θεία ( Ρωτά η ανιψιά)

-Τι κακό κυρία (Ρωτά η νοσοκόμα)

-Καλά δεν τον βλέπετε θα αυτοκτονήσει το παλικάρι.

Φαίνεται ότι οι μύες και τα οστά κρατάνε κάποιο είδος μνήμης, μπροστά στον κίνδυνο για το παλικάρι που κινδύνευε η θεία έγινε δέκα οχτώ χρονών. Παίρνει σβάρνα ορούς, κομοδίνα., κρεβάτια και ανοίγει το συρόμενο παράθυρο. Και ευτυχώς που ήταν συρόμενο γιατί αλλιώς θα το είχε ρίξει κάτω το παλικάρι. Ο νεαρός που ήταν κάποιο τρόπο κρεμασμένος στο παράθυρο, νόμισε ότι η θεία πήγαινε να πέσει από το παράθυρο. Η θεία τον τραβούσε προς τα μέσα αυτός έσπρωχνε προς τα μέσα βρέθηκαν αγκαλιασμένοι μέσα στο δωμάτιο του νοσοκομείο.

Η νοσοκόμα είχε μείνει με την σύριγγα στο χέρι και οι ασθενείς κοκαλωμένοι στο κρεβάτι του, ευτυχώς από τύχη η πόρτα ήταν κλειστή και δεν μεταδόθηκε η ένταση στον υπόλοιπο χώρο του νοσοκομείου.

-Τι πας να κάνεις παιδάκι;

-Τι πάω να κάνω κυρία την δουλειά μου κάνω.

-Ποια δουλειά σου παιδάκι μου η ζωή είναι γλυκιά.

-Και τι είναι η ζωή τούρτα για να παίρνω κάθε μέρα ένα κομμάτι και να τρώω πρέπει να το κάνω αυτό που δεν με άφησες να κάνω

-Παιδί μου είμαι 70 χρονών έχω περάσει βάσανα και φουρτούνες αλλά η ζωή είναι γλυκιά σου λέω είναι μεγάλο λάθος να θέλεις να αυτοκτονήσεις.

Τα δυνατά γέλια που ακούστηκαν πίσω την ξάφνιασαν λίγο.

-Τι γελάτε ρε να το άφηνα το παιδί να πέσει από τον πέμπτο όροφο;

-Μα τις λες κυρία την δουλειά μου κάνω (της λέει ο νεαρός που τον παρέσυραν και τα γέλια των άλλων και έχει λυθεί στα τέσσερα ) Τα τζάμια καθαρίζω αυτή είναι η δουλειά μου, έτσι όπως σε είδα να τρέχεις νόμισα ότι κάτι άσχημο άκουσες και ήθελες να πέσεις έξω για αυτό σε έσπρωξα μέσα.

-Εντάξει και οι δυο νομίσαμε λάθος για καλό σκοπό, άντε βγες έξω να τραβήξω την κουρτίνα γιατί θα κάνει τις ενέσεις η νοσοκόμα!!!

Τα αυτιά δεν είναι πάντα ο καλός μεταφραστής.

Άκου τώρα και μια πολύ παλιά ιστορία. Στο στρατό μας ειδοποίησαν ότι θα γινόταν στρατηγική επιθεώρηση. Αυτό σημαίνει ότι σε δυο μήνες όλα θα έπρεπε να έχουν βγει να καθαριστούν να γυαλιστούν να ξαναμπούν στην θέση τους και να γνωρίζουμε τα πάντα σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο.

Επικρατούσε αναβρασμός τόσο στα γραφεία του στρατοπέδου όσο και σε κάθε εξωτερικό του χώρου. Το σύνολο των ανδρών πολύ κάτω από το όριο που απαιτούσε η μονάδα , αφού λόγω των ιδιαιτεροτήτων της μονάδας, πολλές υποχρεώσεις και πολλές ασκήσεις ο κάθε ένας που είχε μπάρμπα στην Κορώνη την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια. Εμείς οι υπόλοιποι τρέχαμε πανικόβλητοι να τα προλάβουμε όλα.

Δευτέρα πρωί ενώ άλλοι δούλευαν στα γραφεία , άλλοι στα μαγειρεία , άλλοι στα οχήματα και άλλοι στα όπλα ακούω ξαφνικά τον λοχαγό του πρώτου λόχου που ταυτόχρονα ήταν και υπεύθυνος για το πρώτο γραφείο να ουρλιάζει.

-Ρε εσένα με το στραβό καπέλο σε βλέπω ρεεεε…θα τα πούμε στην αναφορά.

Αυτό το ουρλιαχτό σε βλέπω ρεεε το άκουσα 8 φορές , υπολόγισα και παρατήρησα ότι είχε μια σαφή περιοδικότητα μάλλον ρύθμιζε το ουρλιαχτό με κάποιο εσωτερικό του ή εξωτερικό ρολόι.

Το βράδυ είχε υπηρεσία έμενε μέσα όλο το βράδυ στο στρατόπεδο και είχε μαλακώσει η ένταση της ημέρας. Με τον λοχαγό αυτό αν και είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας και είχαμε μια καλή σχέση , διαφωνούσαμε σε όλα αλλά εκτιμούσε αφάνταστα την ειλικρίνεια. Ήταν από του ιδεολόγους του στρατού , ο στρατός κατά την γνώμη του υπό συγκεκριμένες συνθήκες θα μπορούσε να αναμορφώσει και την κοινωνία …

-Τι εννοείτε του λέω να γεμίσουμε με νήσους αναμόρφωσης την Ελλάδα

-Να λείπουν οι αηδίες (Μού είπε και με αγριοκοίταξε αλλά μέσα σε εκείνο το βλέμμα υπήρχε και μια αποδοχή) θα μπορούσε να με στείλε και στρατοδικείο για αυτό που είπα. (Κουνούσε νευριασμένος το καλαμάκι μέσα σε μια γκαζόζα και ανακάτευε μέσα σε φυσαλίδες την ένταση της ημέρας).

-Κύριε λοχαγέ να ρωτήσω κάτι ;

-Ρώτα αλλά μην με νευριάσεις!

-Το πρωί ανά σαράντα πέντε λεπτά ουρλιάζατε σε βλέπω εσένα ρεεε με το στραβό καπέλο.

-Σπείρε τον πανικό και τα αυτιά θα κάνουν την δουλειά τους , συντήρηση των όπλων έκαναν ποιος μπορεί να κρατά το καπέλο ίσιο και να κάνει συντήρηση πυροβόλων. Όταν έλεγα, για σένα με το καπέλο το έλεγα για όλους και για κανέναν αλλά τελικά έπιασε έκαναν φοβερή δουλειά.

-Καλά και με τόση δουλειά στο γραφείο πως τα καταφέρνατε ανά 45 λεπτά να ουρλ..φωνάζετε .

-Είπα στον καψιμιτζή τον νέο ανά 45 λεπτά να μου φέρνει ένα μπουκαλάκι νερό και να μου λέει στην υγειά σας ήταν ο κωδικός το σύνθημα για να βγω να φωνάξω…

-Κατάλαβες τώρα τι σου λέω , οι πολιτικοί θέλουν με τις τηλεοράσεις να μας τρομάξουν για να μας έχουν μέσα στο μαντρί και θέλουν να δούμε την πραγματικότητα γυάλινη όπως μας την παρουσιάζουν στο γυαλί. Κρίση και κουραφέξαλα τεχνητή είναι η κρίση για να ζήσουν οι κροίσοι. Βγαίνουν και ουρλιάζουν για να συνεχίζουμε να συντηρούμε τα όπλα με τα οποία θα μας πολεμήσουν

-Και πως θα ψηφίσεις παππού;

-Ότι έκανα πάντα ότι μου λέει η καρδιά και το μυαλό μου αλλά δεν θα το πιστέψεις τώρα στα ογδόντα με το κόψε κόψε των μέτρων άρχισε να έχει γνώμη και το στομάχι μου ….ίσως και το έντερο μου!!!! Ανατροπή και αντίσταση θα ψηφίσω παντού… άντε ξεκίνησε το μπάσκετ…