Καλύτερα Πελέ παρά τζογαδόρος…

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Σκηνή 1. Σεπτέμβριος 2010

Πρωί Τρίτης η κυρά Σοφία είχε φτάσει στο σπίτι του Νίκου για να ξεκινήσει την συνηθισμένη καθαριότητα. Η κυρά Σοφία ήταν από την πρώτη γενιά βορειοηπειρωτών που ήρθαν στην Ελλάδα, εδώ γέννησε και μεγάλωσε τα δυο της αγόρια τον Κώστα και τον Πέτρο. Εργαζόταν σαν οικιακή βοηθός, λόγω του καλού χαρακτήρα και της καλή δουλειάς είχε πάρει σχεδόν εργολαβία την γειτονιά. Με τον ιδρώτα της, την τιμιότητα και την εργατικότητα της βρήκε το βήμα της στην τοπική κοινωνία. Κατόρθωσε και αγόρασε ένα μικρό σπιτάκι αλλά της κακοφάνηκε η συμπεριφορά των νέων της γειτόνων.

-Κυρ Νίκο μόλις το αγοράσαμε εμείς, φέρανε όλους τους κάδους από τους γύρω δρόμους και τους βάλανε στην πόρτα μας. Στην Αλβανία μας βρίζαμε Έλληνες και όταν ήρθαμε εδώ μας βρίζανε Αλβανούς.

Από την καρδιά και το μυαλό της δεν μπορούσε να βγάλει και το γεγονός ότι στην παλιά γειτονιά ένα γείτονας πέταξε ένα γυάλινο βάζο στα παιδιά της γιατί έπαιζαν το μεσημέρι, Αν και ο ίδιος ήταν για σαράντα χρόνια μετανάστης στην Αυστραλία τίποτα δεν είχε καταλάβει ο Ελληνάρας από μετανάστευση και φτώχεια.

-Κυρ Σοφία καλημέρα, τι κάνουν τα παιδιά;

-Ο μικρός κυρ Νίκο δεν βλέπω να τελειώνει το Λύκειο πριν τελειώσει ο μεγάλος την σχολή του και γυρίσει από φαντάρος.

-Γιατί τι κάνει;

-Καλημέρα του λες μπάλα καταλαβαίνει. Θέλει να γίνει ο καινούργιος Πελέ. Κόντεψε να μείνει πέρυσι στο σχολείο από τις απουσίες που έκανε για να πηγαίνει για προπονήσεις. Φοβάμαι κιόλας μην χτυπήσει, δεν έχει κόκκαλο που να μην μαυρίσει. Θέλει να του πάρω και μηχανάκι για να μην αργεί στις προπονήσεις!!!

-Ο μεγάλος έμαθα ότι πέρασε στο πανεπιστήμιο, συγχαρητήρια.

-Ο μεγάλος, ο Κώστας ( έλαμψε το πρόσωπο της ) είναι φοιτητής στο πρώτο έτος.

Ο μεγάλος ο Κώστας της δικαίωνε το όνειρο να βρει μια καλύτερη ζωή και ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα για αυτήν και τα παιδιά της. Φοιτητής στο οικονομικό τμήμα ο Κώστας της ήταν το καμάρι της οικογένειας.



Σκηνή 2 Οκτώβριος 2010

Την Τρίτη το πρωί η κυρά Σοφία στο κανονισμένο της ραντεβού στο σπίτι του Νίκου.

-Καλημέρα Κυρά Σοφία, τι κάνουν ο φοιτητής και ο Πελέ;

-Τι να σου πω κυρ Νίκο. Ο Πέτρος βλέπω να σταματάει το σχολείο για την μπάλα. Θέλει να πάει να δουλέψει για να έχει δικά του λεφτά, για το μηχανάκι και να γραφτεί σε νυχτερινό σχολείο, για να μας κάνει την χάρη όπως λέει. Ξέρεις τι θέλει τώρα; Παπούτσια που κάνουν 180 ευρώ. Πρέπει να δουλεύω μια εβδομάδα για να τα βγάλω αυτά τα λεφτά. Με τον Κώστα μου είμαι στενοχωρημένη. ( Είχε φύγει εκείνη η λάμψη όταν μιλούσε τώρα για τον μεγάλο της γιο. )

-Γιατί τι έγινε σε ένα μήνα που είναι φοιτητής;

-Όταν πήγαμε και βρήκαμε σπίτι κοντά στην σχολή ήταν γεμάτος ζωντάνια και χαρά. Τώρα που πήγαμε μαζί με τον πατέρα του να τον δούμε ήταν αλλιώς

-Δηλαδή πως;

-Έχει παρατήσει τον εαυτό του, έχει αφήσει γένια, ήταν άπλυτος , μύριζε αυτό το παιδί που πλενόταν τρεις φορές την ημέρα. Ο πατέρας του παρατήρησε ότι μόνο οι αρχικές σελίδες των βιβλίων του ήταν τσακισμένες. Μάλλον χάθηκε ο αρχικός του ενθουσιασμός για το πανεπιστήμιο. Όλη την ημέρα ήταν χωμένος στον φορητό υπολογιστή που του αγοράσαμε για την σχολή. Άλλοτε χαρούμενος άλλοτε λυπημένος. Έχει χάσει πέντε κιλά. Τα μάτια του είναι κατακόκκινα, μας βλέπει αλλά δεν μας κοιτάει. Η αγωνία, το βάσανο που τον τρώει και δεν ξέρω τι είναι του έχει κάνει μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια. Του είπαμε με τον πατέρα του, να βγούμε μια βόλτα στην αγορά να αγοράσει ρούχα. Τίποτα όσες μέρες μείναμε εκεί χαμένος μέσα στον φορητό υπολογιστή ήταν. Κάτι δεν πάει καλά με το παιδί.

(Είπε και συνέχισε να κάνει τις δουλειές της)

-Κυρά Σοφία μην στενοχωριέσαι μπορεί και να έχει αγχωθεί που έφυγε από κοντά σας , του Πελέ του πήρες τα παπούτσια.

-Αυτό μας έλλειπε κυρ Νίκο ψωμί δεν έχουμε να φάμε παπούτσια 200 ευρώ θα πάμε να πάρουμε. Κυρ Νίκο ( το πρόσωπο της είχε μια έντονη έκφραση αγωνίας) θέλω να μου κάνεις μια χάρη….

-Αν μπορώ κυρά Σοφία βέβαια.

-Να τώρα στο τέλος του μήνα χθες μου ήρθε αυτό το χαρτί για τον Κώστα μου. Όταν το πιασα στα χέρια μου είπα ότι έχει σχέση με το κακό που έχει βρει το παιδί μου. Έτσι νοιώθω γιατί δεν κατάλαβα τίποτα είναι γραμμένο στα αγγλικά. Το παιδί συνεχίζει να είναι σαν χαμένος. Δεν μιλάει, άλλοτε γελάει άλλοτε κλαίει , είναι χαμένος μέσα στον υπολογιστή του. Μου ζήτησε για τούτο το χαρτί 600 ευρώ. Είναι λέει για μια κάρτα για να αγοράζει ρούχα. Εγώ και ο πατέρας του τον παρακαλάγαμε δυο ώρες να βγει να ψωνίσει και αυτός δεν ήθελε. Νομίζω ότι για πρώτη φορά μου λέει και ψέματα.

Ο κυρ Νίκος πήρε το χαρτί και πράγματι του ζητούσε 600 ευρώ για να έχει πρόσβαση με ένα ειδικό κωδικό σε ένα λογαριασμό. Ο Κυρ Νίκος όπως πρόσεξε το υδατογραφημένο χαρτί. Πρόσεξε ότι φαίνονταν αναπαραστάσεις διαφόρων αθλημάτων, ιπποδρομίες, κυνομαχίες, ποδόσφαιρο κ.α

-Είναι για κάποιο λογαριασμό αλλά νομίζω ότι δεν είναι για ρούχα, περισσότερο μου φαίνεται για γραφείο στοιχημάτων …. Όταν πάω στο γραφείο θα μπω στο διαδίκτυο και θα σας πω τι ακριβώς είναι .

Το βλέμμα της κυρά Σοφίας είχε σκοτεινιάσει τελείως. Ο κυρ Νίκος ανησύχησε.

-Θα σας πάρω αμέσως τηλέφωνο μόλις έχω νέα

Πράγματι ο κυρ Νίκος έψαξε αμέσως στο διαδίκτυο την διεύθυνση που είχε το έντυπο και επρόκειτο για on – line γραφείο στοιχημάτων .

Ο μεγάλος γιος της κυρά Σοφίας ήταν εξαρτημένος από τον ηλεκτρονικό τζόγο. Μέσα σε ένα μήνα της είπε ο ψυχίατρος που τον πήγαν εθίστηκε. Ζούσε για παίζει στοιχήματα, έπαιζε στοιχήματα για να μπορεί να αντέχει να ζει. Έβαλε την ζωή του σε μια εικονική πραγματικότητα . Όταν κέρδιζε ήταν χαρούμενος όταν έχανε ήταν λυπημένος. Για να ξεπεράσει την λύπη του έμπαινε ξανά με πάθος στο παιγνίδι. Γρήγορα τέλειωσαν τα λεφτά που του είχαν δώσει οι γονείς αλλά και παππούδες και θείοι για τα συχαρίκια που έγινε φοιτητής. Και με συμβουλάτορα την ιστοσελίδα του ηλεκτρονικού στοιχήματος προσπάθησε να βγάλει και πιστωτική κάρτα για να την γεμίσει χρέος. Ευτυχώς που είχε δώσει την διεύθυνση του πατρικού σπιτιού. Ευτυχώς για αυτόν λειτούργησε το ένστικτο της μάνας.



Σκηνή 3 Νοέμβριος 2010

Πάλι η κυρά Σοφία στο σπίτι του κυρ Νίκου για την εβδομαδιαία καθαριότητα.

-Κυρ Νίκο με εκείνο το γράμμα το έσωσα το παιδί μου.

-Τι έγινε;

-Πήγαμε σε μια ειδική κλινική για απεξάρτηση από τον τζόγο. Ο τζόγος είναι χειρότερος και από την πρέζα. Και ο ηλεκτρονικός τζόγος χειρότερος από τον πραγματικό τζόγο Τώρα με τις εκλογές τον έχουμε δυο εβδομάδες κάτω.

Εκείνη την στιγμή πρόσεξε έκπληκτος ο κυρ Νίκος ότι η κυρά Σοφία είχε μαζί της και φορητό υπολογιστή . Αν οι οικιακοί βοηθοί έκλειναν τα ραντεβού μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή αυτό θα ήταν μεγάλη αλλαγή στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων.

-Κυρά Σοφία μπήκες και εσύ στην τεχνολογία;

-Όχι του Κώστα μου είναι ( το πρόσωπο της έλαμψε ξανά, όταν είπε το όνομα του ) αλλά το φοβάμαι αυτό το διαβολομηχάνημα και το έχω μαζί μου για να του ξεφύγει λίγο. Τον έχει αναλάβει ο μικρός και τον έχει από κοντά .

-Ο Πελέ;

-Ναι ο Πελέ .

-Του αγόρασα τα παπούτσια που ήθελε και υποσχέθηκε να παίρνει κάθε μέρα και τον αδελφό του στις προπονήσεις. Να ανακατευθεί με ανθρώπους να ξεφύγει από την μοναξιά, την απομόνωση που τον πάει στον τζόγο και τον τρελαίνει. Καλύτερα κατά φαντασία Πελέ κυρ Νίκο μου παρά τζογαδόρος!!!