Ουκ λαμβάνειν παρά του μη …δίνοντος

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου


Ο μπάρμπα Γιάννης πρωί πρωί έσταξε δυο δάκτυλα ουίσκι στο ποτήρι του και άρχισε να πίνει εναλλάξ γουλιές καφέ και ουίσκι, μόνος του έξω στο μπαλκόνι κάτι σκέφτηκε και ένα χαμόγελο ζωγραφίστηκε στα χείλη του. Το ποτό αυτό του έκανε καλό στην καρδιά έλεγε. Έβγαλε δυο πακέτα γεμάτα τσιγάρα και δύο άδεια, άρχισε να κόβει τα τσιγάρα στην μέση. Το κόψιμο του τσιγάρου στην μέση ήταν συνήθεια που είχε από την γερμανική κατοχή και σαν άνθρωπος που δεν αλλάζει συνήθειες την κράτησε μέχρι σήμερα. Κάπνιζε τέσσερα πακέτα μισά τσιγάρα τα μισά με φίλτρο και τα άλλα μισά χωρίς κάθε μέρα και για καρδιοπροστασία δυο δάχτυλα ουίσκι. Τα χρόνια που έφτασε να ζει επιβεβαιώνουν για αυτόν την τακτική του. Σήμερα ήταν ιδιαίτερη μέρα για αυτόν έκλεινε τα τελευταία του έξι σε δεκαετία γινόταν ενενήντα έξι χρονών. Είχε μεγαλώσει ένα αρνάκι και το προόριζε για θυσία χαράς στην ζωή που του στάθηκε γενναιόδωρη στο πέρασμα του χρόνου, ετοίμαζε μεγάλο γλέντι με παιδιά εγγόνια και δισέγγονα.

-Μην τολμήσει κανένας σας να μου πει να τα εκατοστίσω γιατί θα παρεξηγηθώ χρόνια πολλά και καλά μόνο δέχομαι.

- Μεγάλε παππού αυτό είναι για σένα. (Του είπε ο Νικολάκης το δισέγγονο του, τον έλεγε μεγάλο παππού για να τον ξεχωρίζει από τον παππού του, τον Νίκο)

-Τι είναι αυτό ρε παιδιά;

-Πιστωτική κάρτα πατέρα (του είπε ο γιός του, ο παππούς Νίκος)

-Και πως δουλεύει αυτό το εργαλείο;

-Παππού είναι πολύ εύκολο το ρύθμισα θα πατάς τα νούμερα από τα γενέθλια σου 1914 και μετά το ποσό που θέλεις και το μηχάνημα θα βγάζει τα λεφτά. (Του είπε ο εγγονός του ο Γιάννης ο πατέρας του Νικολάκη)

-Πατέρα είναι δύσκολες εποχές και επικίνδυνες να μην κρατάς πορτοφόλι στο χέρι σου με την κάρτα θα είσαι πιο ασφαλής (Του είπε ο παππούς Νίκος)

-Καλώς πάμε τώρα να «τζουρνέψουμε» το αρνάκι, με πήρανε οι τσίκνες.

Η λέξη «τζουρνέψουμε» στην γλώσσα του παππού πάμε να κλέψουμε με έξυπνο τρόπο ακόμα και μπροστά στα μάτια του άλλου αλλά για τίμιο σκοπό. Το παρατσούκλι του από την κατοχή ήταν ο Γιάννης ο «τήρακαιέμπας» γιατί στην κατοχή ήταν από τους καλύτερους σαλταδόρους στα γερμανικά καμιόνια και έσωσε πολλούς ανθρώπους από την πείνα με τα κλοπιμαία.

-Ποιο είναι το μυστικό ρε Γιάννη και τα καταφέρνεις και δεν σε πιάνουν; (Τον ρωτούσαν φίλοι και γνωστοί όταν τους μοίραζε τρόφιμα)

-Πρώτα τήρα (κοίτα, βλέπε) και μετά έμπα έτσι του βγήκε και το παρατσούκλι.

Φάγανε το καλοψημένο αρνάκι και ευχηθήκανε στον παππού χρόνια καλά και πολλά, να τα εκατοστίσεις ήταν απαγορευμένη ευχή.

Ο μεγάλος παππούς το ευχαριστήθηκε πολύ το καινούριο του δώρο για δυο μήνες. Καβάλα πάνω στην γερμανική μηχανή που συντηρούσε με πάθος από την δεκαετία του σαράντα, και καπνίζοντας ένα μισό τσιγάρο έκανε την πρώτη του συναλλαγή στο μηχάνημα αυτόματων συναλλαγών της τράπεζας. Σαν παλιός καλός σαλταδόρος πρώτα κοίταξε δεξιά μετά αριστερά και μετά έβαλε την κάρτα στο μηχάνημα, είπαμε Γιάννης ο «τήρακαιέμπας». Την μηχανή την είχε «τζουρνέψει» με έναν καλό σάλτο σε στρατόπεδο κατά την φυγή των γερμανών από την Πελοπόννησο και κρατούσε σε πολύ καλή κατάσταση μέχρι τώρα.

Ο παππούς ή δεν ήξερε τι σημαίνει πλαστικό χρήμα ή σαν παλιός σαλταδόρος αδιαφόρησε για το τι συνέπειες θα είχε η λήψη χρημάτων από το μηχάνημα ή ήθελε να δώσει ένα καλό μάθημα στους δικούς του, δεν τα κατάφερε με το πλαστικό χρήμα. Σε δυο μήνες η πιστωτική χτύπησε κόκκινο από τις χρεώσεις είχε περάσει το όριο. Ο τραπεζίτης παιδικός φίλος του μικρού παππού του Νίκου τον ενημέρωσε.

-Γιώργο ο πατέρας μου είναι 96 χρονών και αγύριστο κεφάλι, ήταν λάθος που του πήραμε την κάρτα εμάς δεν πρόκειται να μας ακούσει, αν τον καλέσεις εσύ και του εξηγήσεις ότι πρέπει κάθε μήνα να πληρώνει την πιστωτική κάρτα μπορεί να σε ακούσει.

-Μεγάλε παππού έχεις γράμμα του είπε ο μικρός Νικολάκης

«Παρακαλείσθε όπως προσέλθετε στην τράπεζα για προσωπική σας υπόθεση με εκτίμηση ο διευθυντής του καταστήματος»

-Τι να θέλουν οι παλιοκερατάδες από εμένα (αναρωτήθηκε).

Την άλλη μέρα αφού ήπιε τα δυο δάχτυλα καρδιοπροστασίας ουίσκι, ετοίμασε τα ογδόντα μισά τσιγάρα της ημέρας έβαλε το γράμμα στην τσέπη του και ξεκίνησε για την τράπεζα καβάλα πάνω στην μηχανή του με μισό τσιγάρο να καπνίζει στα χείλη του.

Ο πρώτος κακός οιωνός φάνηκε από την αρχή της ημέρας, ο παππούς 66 χρόνια την έχει την γερμανική μηχανή ποτέ δεν τον είχε σταματήσει αστυνομία. Σήμερα λίγο πριν τα νεοκλασικά της λαϊκής αγοράς στο Άργος τον σταματά ένας νέος αστυνομικός το πολύ είκοσι χρονών ενώ μέσα στο περιπολικό ήταν ένας μεσήλικας αστυνομικός μάλλον ο εκπαιδευτής του.

-Παππού δεν φοράς κράνος και αυτό απαγορεύεται, δεν έχεις κράνος;

-Έχω κράνος.

-Και που είναι;

-Το έχω αφήσει στην Αλβανία.

-Που;

-Στην μάχη της Κορυτσάς το 40.

Το περιπολικό άρχισε να τραντάζεται με έντονο τρόπο, ο αστυνόμος που ήταν μέσα είχε λυθεί στα γέλια μέχρι δακρύων.

-Ας τον παππού να φύγει, επιτρέπεται και μια μικρή παράβαση από τον μπάρμπα Γιάννη τον «τήρακαιέμπα»… θα σου εξηγήσω. (Ευτυχώς ο παλιός αστυνομικός ήταν συμμαθητής του γιού του. Αλλά και ήξερε ότι η οικογένεια του είχε ξεφύγει του θανάτου από την πείνα στην κατοχή με τα σάλτα του μπάρμπα Γιάννη )

Ο μπάρμπα Γιάννης φτάνει έξω από την τράπεζα. Αλλά η πόρτα δεν άνοιγε ήταν από τις καινούργιες της ηλεκτρονικές, πρέπει να πατήσεις κουμπί και να περιμένεις για να μπεις. Μια δυο προσπαθεί να σπρώξει την πόρτα ο παππούς αρχίζει τις σφαλιάρες στο τζάμι. Τον αντιλαμβάνεται ο διευθυντής και σηκώνεται και του ανοίγει.

-Άντε Γιώργο να δούμε που θα τριτώσει το κακό σήμερα. (είπε στον Γιώργο τον διευθυντή του υποκαταστήματος, τον γνώριζε από μικρό παιδί, φίλος του γιού του ήταν).

-Μπάρμπα Γιάννη τράβηξες παραπάνω λεφτά από αυτά που σου είχαν βάλει μέσα όλοι για δώρο και τώρα πρέπει να τα επιστρέψεις και με τόκο.

Το μάτι του παππού γυάλισε, κοιτάει δεξιά και αριστερά με την ματιά του παλιού σαλταδόρου. Είπαμε πρώτα τήρα και μετά έμπα.

-Ουκ λαμβάνειν παρά του μη δίνοντος ….παλιοκλέφτες (το τελευταίο το είπε μέσα από τα δόντια του σχεδόν δεν ακούστηκε)

-Δηλαδή μπάρμπα Γιάννη δεν κατάλαβα

-Ε να στο πω και λαϊκά για να το καταλάβεις

-Πως;
-Εάν ο καιρός είναι καλός και γίνουνε τα φρούτα
όλοι λεφτά θα πάρετε για να χουμε και μούτρα.
Εάν ο καιρός δεν είναι καλός και δεν γίνουνε τα φρούτα
τα α…ντίδια μου θα πάρετε αν τα βρείτε και τούτα.

-Και εγώ τι να κάνω μπάρμπα Γιάννη (του είπε ο Γιώργος που είχε αναψοκοκκινίσει, δεν ήξερε τι να κάνει να θυμώσει ή να γελάσει).

-Να περιμένεις τον καιρό να γίνουνε τα φρούτα αλλιώς ….. άνοιξε μου την πόρτα να φύγω. Εγώ δεν ζήτησα από κανένα κάρτα εσείς μου την δώσατε τι να σας κάνω ….ζήτησε τα από την Αγγελικούλα

–Ποια Αγγελικούλα;

-Την Μέρκελ …. και πες της να μου κάνει και κάνει και μήνυση γιατί και την μηχανή μου την τζούρνεψα από τους δικούς της το 44 ….ο κόσμος δεν αντέχει Γιώργη ….σε λίγο θα αγριέψει από την πείνα, καμιόνια δεν υπάρχουν πια, οι σαλταδόροι γέρασαν και θα μπαίνουν με τους λοστούς εδώ μέσα …και προσεχώς καληνύχτα σας ..άντε γεια.

(Η ιστορία αυτή στα βασικά της μέρη στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα που μου διηγήθηκαν για διαφορετικούς παππούδες, η μαμά του Βαγγέλη, ο μπαμπάς του Γιώργου και οι ατάκες- καληνύχτες του Χρήστου στο ψητοπωλείο συνήθως Τρίτη βράδυ).