Μυρίζει …μπαρούτι

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
ΣΕ ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ οδεύουμε με την οικονομική κρίση και πολλοί εκτιμούν και πιστεύουν ότι δεν είναι μακριά η στιγμή που πτώχευση και χρεοκοπία της χώρας που ήδη υπάρχει και βιώνουμε – αλλά η κυβέρνηση αρνείται να την παραδεχθεί - θα μετατραπεί σε πλήρη κατάρρευση.

ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ στην πόλη σε ώρες αιχμής αρκεί για να διαπιστώσει και ο πιο αισιόδοξος ότι δεν λειτουργεί τίποτα, ενώ το καταθλιπτικό βλέμμα των επαγγελματιών που ψάχνουν με το ντουφέκι έστω και ένα ευρώ για να βάλουν στο ταμείο τους, μυρίζει …μπαρούτι.

ΤΟ ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ ΘΑΥΜΑ για το οποίο μας παραμυθιάζουν από τη στιγμή που η χώρα μπήκε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, δεν φαίνεται να έρχεται. Αντίθετα, φαίνεται ότι η χώρα αυτή, που όλοι θεωρούσαμε ότι είναι το κέντρο του κόσμου, μετατρέπεται όλο και πιο πολύ, σε Αργεντινή της προηγούμενης δεκαετίας. Και καθημερινά πληθαίνουν οι φωνές αυτών που ισχυρίζονται ότι με μαθηματική ακρίβεια η Ελλάδα οδηγείται στην κατάρρευση.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ μοιάζει πανικόβλητη και προσπαθεί πλέον μόνο με επικοινωνιακές μεθόδους να ωραιοποιήσει την τραγωδία που ξεδιπλώνεται μπροστά της. Αλλά φως στο τούνελ δεν υπάρχει. Αντίθετα πολλοί ισχυρίζονται ότι ο πάτος του βαρελιού είναι ακόμα πιο βαθιά. Και ότι όσο συνεχίζουμε να μην παράγουμε τόσο πιο πολύ θα οδηγούμε την οικονομία στο τέλμα. Αλλά στην κατεύθυνση αυτή η πολιτικοί του περασμένου αιώνα δεν μπορούν και δεν θέλουν να κατευθύνουν την Ελλάδα. Αρκούνται απλά να παρατηρούν την δημοσιονομική τρύπα και να αλλάζουν τους φορολογικούς νόμους καθημερινά, σαν τα πουκάμισα.

Η ΚΑΡΑΜΕΛΑ ότι η χώρα δέχεται επιθέσεις από οικονομικά κέντρα και οίκους αξιολόγησης που δήθεν θέλουν να την εξαφανίσουν, δεν γίνεται πλέον πιστευτή. Μόνοι μας τα θαλασσώσαμε και μόνοι μας πρέπει να προσπαθήσουμε να βγούμε από το τούνελ. Με πολιτικές του περασμένου αιώνα όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί.