Μπορεί τα γαϊδουράκια να θεωρούνται είδος προς εξαφάνιση στην Ελλάδα, όμως ο 52χρονος Σπύρος Οικονόμου αποφάσισε να δημιουργήσει μία φάρμα με τα συμπαθητικά τετράποδα στο χωριό του, για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση.
Εδώ κι έναν χρόνο λοιπόν, αποφάσισε να στήσει μια επιχείρηση παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος. Πληροφορήθηκε ότι το συγκεκριμένο προϊόν έχει μεγάλη ζήτηση στο εξωτερικό και στοχεύει στην εξαγωγή του ελληνικού γαϊδουρινού γάλακτος.
Στην αρχαιότητα το γαϊδουρινό γάλα το θεωρούσαν θεραπευτικό για διάφορες ασθένειες, ενώ οι Ρωμαίοι το εξυμνούσαν ως ένα ποτό πολυτελείας, λέει ο κος Οικονόμου, ο οποίος είναι παράλληλα ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου και ασχολείται και με κατασκευαστικά έργα. Είναι γνωστό ακόμα, ότι η βασίλισσα Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε το γάλα γαιδάρου για καλλυντικό και έκανε καθημερινά το μπάνιο της με αυτό.
Όπως επισημαίνει και στην ιστοσελίδα που δημιούργησε για να προβάλει το προϊόν του στο διαδίκτυο, το γαϊδουρινό γάλα «είναι πολύ θρεπτικό, δεν χρειάζεται παστερίωση και θεωρείται ότι είναι το πιο κοντινό γάλα στο μητρικό γάλα του ανθρώπου. Περιέχει περισσότερη λακτόζη και λιγότερα λιπαρά από το αγελαδινό γάλα και χαρακτηρίζεται από μια γλυκειά ελαφριά γεύση. Επίσης είναι πολύ πιο εύπεπτο από όλα τα ειδή γάλακτος. Μια πλούσια ποικιλία βιταμινών το καθιστούν ελκυστικό τόσο για την κατανάλωση όσο και για την περιποίηση της επιδερμίδας».
Η φάρμα του κου Σπύρου Οικονόμου στήθηκε στο χωριό του τον Άγιο Δημήτριο, κοντά στο Ναύπλιο. Σε μία έκταση 50 στρεμμάτων, γεμάτο με ελιές, σταβλίζονται προς το παρόν 30 γαϊδούρια και είναι ελεύθερα να κινούνται και να βόσκουν.
Τα γαϊδούρια αρμέγονται 3 φορές την μέρα και το γάλα αποστραγγίζεται και εμφιαλώνεται σε μπουκάλια 200 gr που πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Η ημερήσια παραγωγή είναι 20 κιλά.
Τα γαϊδούρια κυοφορούν για περίπου ένα έτος και γεννούν ένα γαϊδουράκι, σπανίως μπορεί και δυο. Το γάλα εμφανίζεται με τη γέννα του μωρού. Για δυο μήνες το μικρό θηλάζει χωρίς περιορισμό. Στη συνέχεια χωρίζεται από τη μητέρα του όλη την ημέρα και η γαϊδούρα αρμέγεται κάθε τρεις ώρες. Ωστόσο για να δεχτούν να δώσουν το γάλα τους οι γαϊδούρες πρέπει πάντα να έχουν οπτική επαφή με τα μωρά τους. Το βράδυ μετά το τελευταίο άρμεγμα, το μικρό αφού έχει τραφεί καλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας ξανασυναντά τη μητέρα του για να θηλάσει ως το επόμενο πρωί. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται έως ότου το μικρό να γίνει 11 μηνών. Μετά θα πρέπει να γεννηθεί νέο γαϊδουράκι για να ξαναπάρουμε το πολύτιμο γάλα.
Χρήσεις
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του κου Οικονόμου:
Οι διατροφικές χρήσεις του γάλακτος γαιδουριών περιλαμβάνουν:
Υποκατάσταση του ανθρώπινου μητρικού γάλακτος (η χρήση του ως το 1900 ήταν μέρος της καθημερινότητας σε νεογνά).
Για τα παιδιά, γενικότερα, για να κατοχυρώσουν την αναπτυξή τους
Οι ηλικιωμένοι με οστεοπόρωση
Αναρρώσαντες
Ως μια υγιή φυσική εναλλακτική λύση στη διατροφή.
Φαρμακευτικές
Το γαιδουρόγαλα ήταν ευρέως γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και το χρησιμοποιούσαν στην ιατρική κατά την αρχαιότητα, καθώς και οι γιατροί το συνιστούσαν για τη θεραπεία όλων των ασθενειών και παθήσεων.
Καλλυντικά
Υπάρχουν προϊόντα περιποίησης δέρματος στην αγορά που χρησιμοποιούν ως βάση το γαϊδουρινό γάλα, συμπεριλαμβανομένων σαπούνια, κρέμες προσώπου, κρέμες μπάνιου κ.λ.π.. Η πλούσια σύνθεση του γάλακτος με τα υψηλά επίπεδα των φωσφολιπιδιων πρωτεΐνης και ceramides το καθιστούν εξαιρετικό για την αντιγυρανση, την θεραπεία των ρυτίδων καθώς και για την αναδιάρθρωση και αναγέννηση του προσώπου με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η Ιστορία του Γαιδουρογάλακτος
Ο Ιπποκράτης (460 - 370 π.χ), ο πατέρας της ιατρικής, χρησιμοποιούσε το γάλα γαϊδούρας για πολλές ασθένειες όπως τα προβληματα του ηπατος, μούσματικες ασθενειες, πυρετοι, οιδημα, ινορραγιες, δηλητηριασεις, και πληγες.
Ειναι γνωστο οτι η βασιλισσα Κλεοπατρα της αρχαιας Αιγυπτου, γνωστη για την εκπληκτικη ομορφια της, εκανε καθημερινα μπανιο με γαλα γαιδουρας. Καθως οπως λεει ο μυθος, οπου και αν ταξιδευε διεταζε και επαιρνε μαζι της απαραιτητα 500 γαιδουρια για να εξασφαλιζει την καθημερινη της τελετουργια που ηταν απαραιτητη για την διατηρηση της ομορφιας και την νεοτητα της επιδερμιδας της. Η δευτερη συζηγος του Ρωμαιου Αυτοκρατορα Νερωνα, Poppea Sabina, ακολουθησε επισης το ιδιο μυστικο ομορφιας και νεοτητας στην καθημερινοτητα της οπως αναφερεται και στην περιγραφη του Πλινιου για τις αρετες του γαλακτος γαιδουρας για το δερμα. Ο Πλινιος αναφερει οτι "το γαιδουρόγαλα σβηνει τις ρητιδες στο δερμα, καθιστα το δερμα πιο λεπτο και διατηρει το λευκο. Ειναι γνωστο οτι μερικες γυναικες πλενουν το προσωπο τους σε αυτο επτα φορες την μερα, με αυστηροτητα στον αριθμο αυτο". Η αδελφη του Ναπολεωντα Βοναπαρτη, Pauline, ηταν επισης οπαδος του γαλακτος γαιδουριων για την φροντιδα του δερματος.
Ο Πλινιος ο πρεσβυτερος συνιστα γαλα γαιδουρας για την καταπολεμηση της δηλητηριασης, πυρετος, κοπωση, λεκεδες στα ματια, αδυναμα δοντια, ελκη, ασθμα, και ορισμενες γυναικολογικες παθησεις. Oμοιως, ο Georges-Louis Lecterc, Comte de Buffon (1707-1788) αναφερει τα οφελη και τονιζει τις ιαματικες ιδιοτητες του γαλακτος γαιδουρας για διαφορες παθησεις, που αρκετες εχουν διατηρηθει απο τους Ελληνες μεχρι σημερα.
Μεχρι την εναρξη της χρησης του γαιδουρινου γαλακτος τον 20ο αιωνα ως υποκαταστατο του μητρικου γαλακτος, και σε μικροτερο βαθμο μεσω του πολεμου και περιπου μεχρι πριν απο 60 χρονια τα γαιδουρια μπορουσαν να βρεθουν σε καθε γωνια του δρομου και σε διαφορες πολεις παρεχοντας ενα θρεπτικο γευμα για τα μωρα. Ειδικοτερα, στη Γαλλια, την Καταλωνια και νοτια Ιταλια περιπου πριν εκατο χρονια θα μπορουσε κανεις να βρει γαιδουρακια στις πορτες των σπιτιων να αρμεγοντια επι τοπου. Οι ιδιοτητες του γαλακτος γαιδαρου ηταν γνωστο οτι ηταν ακρως επωφελης για αδυναμα παιδια.
Η περίφημη συγγραφεας Jane Austin γραφει για το γαλα γαιδουρας οτι θα ηταν μια καταπληκτικη θεραπεια για ατομα που πασχουν απο την καταναλωση και για τα ασθανικα ατομα γενικοτερα. Οι εγχωριες Ιατρικης William Buchan απο τις αρχες του 1900 αναφερεται στο γαιδουρινο γαλα ως θεραπεια για το βηχα τα αναπνευστικα προβληματα. Ενα αρθρο που δημοσιευθηκε στο London Globe & στο New York Times τον Οκτωμβρη του 1882 αναφερονται σε μια μελετη που εγινε σε ενα νοσοκομειο στο Παρισι εκεινη την εποχη. Τα αποτελεσματα κατεληξαν στο συμπερασμα οτι το γαλα γιαδουριου ηταν σαφης νικητης εναντιον προβειου και αγελαδινου γαλακτος οταν χορηγειται σε παιδια με μεταδοτικες ασθενειες.
Στην Ινδια ακομη και το γαλα γαιδουρας δινεται σημερα σε νεογεννητα μωρα για να ενισχυσει το ανοσοποιητικο τους συστημα και να τους δωσει μια καλη "δυνατη φωνη".
Εδώ κι έναν χρόνο λοιπόν, αποφάσισε να στήσει μια επιχείρηση παραγωγής γαϊδουρινού γάλακτος. Πληροφορήθηκε ότι το συγκεκριμένο προϊόν έχει μεγάλη ζήτηση στο εξωτερικό και στοχεύει στην εξαγωγή του ελληνικού γαϊδουρινού γάλακτος.
Στην αρχαιότητα το γαϊδουρινό γάλα το θεωρούσαν θεραπευτικό για διάφορες ασθένειες, ενώ οι Ρωμαίοι το εξυμνούσαν ως ένα ποτό πολυτελείας, λέει ο κος Οικονόμου, ο οποίος είναι παράλληλα ιδιοκτήτης ελαιοτριβείου και ασχολείται και με κατασκευαστικά έργα. Είναι γνωστό ακόμα, ότι η βασίλισσα Κλεοπάτρα χρησιμοποιούσε το γάλα γαιδάρου για καλλυντικό και έκανε καθημερινά το μπάνιο της με αυτό.
Όπως επισημαίνει και στην ιστοσελίδα που δημιούργησε για να προβάλει το προϊόν του στο διαδίκτυο, το γαϊδουρινό γάλα «είναι πολύ θρεπτικό, δεν χρειάζεται παστερίωση και θεωρείται ότι είναι το πιο κοντινό γάλα στο μητρικό γάλα του ανθρώπου. Περιέχει περισσότερη λακτόζη και λιγότερα λιπαρά από το αγελαδινό γάλα και χαρακτηρίζεται από μια γλυκειά ελαφριά γεύση. Επίσης είναι πολύ πιο εύπεπτο από όλα τα ειδή γάλακτος. Μια πλούσια ποικιλία βιταμινών το καθιστούν ελκυστικό τόσο για την κατανάλωση όσο και για την περιποίηση της επιδερμίδας».
Η φάρμα του κου Σπύρου Οικονόμου στήθηκε στο χωριό του τον Άγιο Δημήτριο, κοντά στο Ναύπλιο. Σε μία έκταση 50 στρεμμάτων, γεμάτο με ελιές, σταβλίζονται προς το παρόν 30 γαϊδούρια και είναι ελεύθερα να κινούνται και να βόσκουν.
Τα γαϊδούρια αρμέγονται 3 φορές την μέρα και το γάλα αποστραγγίζεται και εμφιαλώνεται σε μπουκάλια 200 gr που πληρούν συγκεκριμένες προδιαγραφές. Η ημερήσια παραγωγή είναι 20 κιλά.
Τα γαϊδούρια κυοφορούν για περίπου ένα έτος και γεννούν ένα γαϊδουράκι, σπανίως μπορεί και δυο. Το γάλα εμφανίζεται με τη γέννα του μωρού. Για δυο μήνες το μικρό θηλάζει χωρίς περιορισμό. Στη συνέχεια χωρίζεται από τη μητέρα του όλη την ημέρα και η γαϊδούρα αρμέγεται κάθε τρεις ώρες. Ωστόσο για να δεχτούν να δώσουν το γάλα τους οι γαϊδούρες πρέπει πάντα να έχουν οπτική επαφή με τα μωρά τους. Το βράδυ μετά το τελευταίο άρμεγμα, το μικρό αφού έχει τραφεί καλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας ξανασυναντά τη μητέρα του για να θηλάσει ως το επόμενο πρωί. Αυτή η διαδικασία επαναλαμβάνεται έως ότου το μικρό να γίνει 11 μηνών. Μετά θα πρέπει να γεννηθεί νέο γαϊδουράκι για να ξαναπάρουμε το πολύτιμο γάλα.
Χρήσεις
Όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα του κου Οικονόμου:
Οι διατροφικές χρήσεις του γάλακτος γαιδουριών περιλαμβάνουν:
Υποκατάσταση του ανθρώπινου μητρικού γάλακτος (η χρήση του ως το 1900 ήταν μέρος της καθημερινότητας σε νεογνά).
Για τα παιδιά, γενικότερα, για να κατοχυρώσουν την αναπτυξή τους
Οι ηλικιωμένοι με οστεοπόρωση
Αναρρώσαντες
Ως μια υγιή φυσική εναλλακτική λύση στη διατροφή.
Φαρμακευτικές
Το γαιδουρόγαλα ήταν ευρέως γνωστό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες και το χρησιμοποιούσαν στην ιατρική κατά την αρχαιότητα, καθώς και οι γιατροί το συνιστούσαν για τη θεραπεία όλων των ασθενειών και παθήσεων.
Καλλυντικά
Υπάρχουν προϊόντα περιποίησης δέρματος στην αγορά που χρησιμοποιούν ως βάση το γαϊδουρινό γάλα, συμπεριλαμβανομένων σαπούνια, κρέμες προσώπου, κρέμες μπάνιου κ.λ.π.. Η πλούσια σύνθεση του γάλακτος με τα υψηλά επίπεδα των φωσφολιπιδιων πρωτεΐνης και ceramides το καθιστούν εξαιρετικό για την αντιγυρανση, την θεραπεία των ρυτίδων καθώς και για την αναδιάρθρωση και αναγέννηση του προσώπου με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Η Ιστορία του Γαιδουρογάλακτος
Ο Ιπποκράτης (460 - 370 π.χ), ο πατέρας της ιατρικής, χρησιμοποιούσε το γάλα γαϊδούρας για πολλές ασθένειες όπως τα προβληματα του ηπατος, μούσματικες ασθενειες, πυρετοι, οιδημα, ινορραγιες, δηλητηριασεις, και πληγες.
Ειναι γνωστο οτι η βασιλισσα Κλεοπατρα της αρχαιας Αιγυπτου, γνωστη για την εκπληκτικη ομορφια της, εκανε καθημερινα μπανιο με γαλα γαιδουρας. Καθως οπως λεει ο μυθος, οπου και αν ταξιδευε διεταζε και επαιρνε μαζι της απαραιτητα 500 γαιδουρια για να εξασφαλιζει την καθημερινη της τελετουργια που ηταν απαραιτητη για την διατηρηση της ομορφιας και την νεοτητα της επιδερμιδας της. Η δευτερη συζηγος του Ρωμαιου Αυτοκρατορα Νερωνα, Poppea Sabina, ακολουθησε επισης το ιδιο μυστικο ομορφιας και νεοτητας στην καθημερινοτητα της οπως αναφερεται και στην περιγραφη του Πλινιου για τις αρετες του γαλακτος γαιδουρας για το δερμα. Ο Πλινιος αναφερει οτι "το γαιδουρόγαλα σβηνει τις ρητιδες στο δερμα, καθιστα το δερμα πιο λεπτο και διατηρει το λευκο. Ειναι γνωστο οτι μερικες γυναικες πλενουν το προσωπο τους σε αυτο επτα φορες την μερα, με αυστηροτητα στον αριθμο αυτο". Η αδελφη του Ναπολεωντα Βοναπαρτη, Pauline, ηταν επισης οπαδος του γαλακτος γαιδουριων για την φροντιδα του δερματος.
Ο Πλινιος ο πρεσβυτερος συνιστα γαλα γαιδουρας για την καταπολεμηση της δηλητηριασης, πυρετος, κοπωση, λεκεδες στα ματια, αδυναμα δοντια, ελκη, ασθμα, και ορισμενες γυναικολογικες παθησεις. Oμοιως, ο Georges-Louis Lecterc, Comte de Buffon (1707-1788) αναφερει τα οφελη και τονιζει τις ιαματικες ιδιοτητες του γαλακτος γαιδουρας για διαφορες παθησεις, που αρκετες εχουν διατηρηθει απο τους Ελληνες μεχρι σημερα.
Μεχρι την εναρξη της χρησης του γαιδουρινου γαλακτος τον 20ο αιωνα ως υποκαταστατο του μητρικου γαλακτος, και σε μικροτερο βαθμο μεσω του πολεμου και περιπου μεχρι πριν απο 60 χρονια τα γαιδουρια μπορουσαν να βρεθουν σε καθε γωνια του δρομου και σε διαφορες πολεις παρεχοντας ενα θρεπτικο γευμα για τα μωρα. Ειδικοτερα, στη Γαλλια, την Καταλωνια και νοτια Ιταλια περιπου πριν εκατο χρονια θα μπορουσε κανεις να βρει γαιδουρακια στις πορτες των σπιτιων να αρμεγοντια επι τοπου. Οι ιδιοτητες του γαλακτος γαιδαρου ηταν γνωστο οτι ηταν ακρως επωφελης για αδυναμα παιδια.
Η περίφημη συγγραφεας Jane Austin γραφει για το γαλα γαιδουρας οτι θα ηταν μια καταπληκτικη θεραπεια για ατομα που πασχουν απο την καταναλωση και για τα ασθανικα ατομα γενικοτερα. Οι εγχωριες Ιατρικης William Buchan απο τις αρχες του 1900 αναφερεται στο γαιδουρινο γαλα ως θεραπεια για το βηχα τα αναπνευστικα προβληματα. Ενα αρθρο που δημοσιευθηκε στο London Globe & στο New York Times τον Οκτωμβρη του 1882 αναφερονται σε μια μελετη που εγινε σε ενα νοσοκομειο στο Παρισι εκεινη την εποχη. Τα αποτελεσματα κατεληξαν στο συμπερασμα οτι το γαλα γιαδουριου ηταν σαφης νικητης εναντιον προβειου και αγελαδινου γαλακτος οταν χορηγειται σε παιδια με μεταδοτικες ασθενειες.
Στην Ινδια ακομη και το γαλα γαιδουρας δινεται σημερα σε νεογεννητα μωρα για να ενισχυσει το ανοσοποιητικο τους συστημα και να τους δωσει μια καλη "δυνατη φωνη".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου