Ο Μητσάρας ο Μπλεκατσαβιδάκιας

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Το φαγε η μαρίδα το καράβι ….από την δύση δεν βγαίνει ο ήλιος.

Ο Γιάννης έπρεπε να ετοιμάσει μια εργασία για το οικονομικό πανεπιστήμιο που φοιτούσε . Για να χαλαρώσει από την έντονη μελέτη ακολούθησε την αγαπημένη του συνήθεια, ένα μπουκάλι παγωμένο καφέ και με το ποδήλατο του πήγε στην μεγάλη πέτρινη εξέδρα στην θάλασσα. Αγναντεύοντας την θάλασσα θα συνέχιζε την μελέτη του.  Ήταν πολύ ζεστή μέρα  αυτή η Κυριακή του Μάιου και είχε προετοιμαστεί και για κανένα μακροβούτι.

Στο τελευταίο παγκάκι της εξέδρας ξεχώρισε την φιγούρα του Μητσάρα του Μπλεκατσαβιδάκια.  Ο Μητσάρας πριν από αρκετά  χρόνια ήταν ο καλύτερος μάστορας για μηχανές σε πλοία και βάρκες. Το παρατσούκλι του βγήκε για το μικρό μπλε κατσαβίδι που είχε περασμένο στο αυτί του, δεν το έβγαζε ποτέ. Στην εκκλησία πήγαινε μόνο μια φορά το χρόνο την μεγάλη Παρασκευή στον επιτάφιο , με την λαμπάδα στο χέρι και το κατσαβίδι στο αυτί. Το μπλε κατσαβίδι έμεινε για πάντα στο αυτί του και τώρα που είχε εγκαταλείψει την μαστορική και είχε ξεκινήσει τον αλκοολικό του βίο.

Κανείς δεν ξέρει πως ο Μητσάρας έπεσε στον αλκοολισμό. Πάντα ήταν γερό ποτήρι αλλά δεν είχε φτάσει στα όρια του αλκοολισμού. Χάθηκε για τρεις μήνες ο Μητσάρας από την πιάτσα και γύρισε αλκοολικός. Ο καθένας έλεγε το κοντό και το μακρύ του. Είπαν για έντονες εμπειρίες με παραισθησιογόνος ουσίες , άλλοι για ένα αδιέξοδο  μεγάλο έρωτα για την γυναίκα ενός πλούσιου που πνίγηκε όταν βούλιαξε το κότερο τους. Κάποιοι άλλοι για αποτυχημένο ταξίδι θρησκευτικής αναζήτησης στην Ινδία. Ο Μητσάρας  επέστρεψε με μακριά μαλλιά και γένια ένα μπουκάλι ποτό πάντα στο χέρι και το μπλε κατσαβιδάκι στο αυτί να θυμίζει τις παλιές ένδοξες ημέρες.

Τώρα πια το κατσαβιδάκι είχε αποκτήσει άλλες χρήσεις. Γινόταν μπεγλέρι για να σκορπίσει τον χρόνο, τον διαλυμένο του χρόνο. Ήταν το εύκολο ανοιχτήρι για να ανοίγει τα κουτιά με τις μπύρες. Το χρησιμοποιούσε και σαν πρόχειρο  πιρούνι,  για να τσιμπάει μεζέδες όταν βιαστικά χαιρετούσε φίλους και γνωστούς στα ουζερί και μετά  να πάει να απομονωθεί στο στέκι του το παγκάκι στην εξέδρα .  

Ανεξάρτητα από τον αλκοολικό του εγκλωβισμό ο Μητσάρας γύρισε πιο σοφός , οι ατάκες και οι κουβέντες του ήταν θέμα συζήτησης στα στέκια των νέων. Πολλά νέα παιδιά του έκαναν παρέα στο παγκάκι. Ο Γιάννης τον είδε από μακριά και του φώναξε.

-Μητσάρα να φέρω μπυρόνια  ;

-Το καλό σφουγγάρι όλα τα πίνει του είπε ο Μπλεκατσαβιδάκιας.

Επιτόπου στροφή ο Γιάννης και γυρίζει με τρεις  μπύρες. Ο Μητσάρας ανοίγει με το μπλε κατσαβίδι την μια μπύρα

-Άντε γεια μας ρε Γιάννο. Τι μελετάς ;

-Ένα βιβλίο για την οικονομική κρίση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας, πρέπει να κάνω μια σημαντική εργασία .

-Το φαγε η μαρίδα το καράβι Γιάννο .

-Τι είπες ;

-Την δεύτερη από τις δυο απόψεις μου για την οικονομική κρίση.

-Και πια είναι η πρώτη ;

-Από τις πολλές φάπες που μας ρίξανε οι ευρωπαίοι ζαλιστήκαμε και νομίσαμε ότι η ανατολή θα έρθει από την δύση και το βουλιάξαμε το καράβι.

-Μητσάρα δεν τα πιάνω αυτά που λες , μήπως ξεκίνησες νωρίς το ποτό σήμερα;

-Το μπουκάλι μου όπως βλέπεις είναι απείραχτο με τις κερασμένες μπυρίτσες σου θα ξεκινήσω το χάσιμο μου. ( Και του έδειξε το δίλιτρο μπουκάλι με το κρασί του.)

0 Γιάννης στενοχωρήθηκε για αυτό που του είπε. Το κατάλαβε ο Μπλεκατσαβιδάκιας ,

-Δεν είπες και τίποτα καινούργιο ρε φιλαράκο, εξάλλου φαίνεται ο χαμένος και καμιά φορά τα παίρνει όλα έτσι δεν είναι;

-Έτσι είναι ( και ετοιμάστηκε να  ανοίξει μια μπύρα και ο Γιάννης αλλά τον σταμάτησε ο Μητσάρας ) .

-Μην βιάζεσαι , από ότι βλέπω φοράς και το μαγιό σου, μετά την κόκκινη βάρκα υπάρχει ένας βράχος και από κάτω από αυτός απλώνεται ένας γκρεμός , βούτα να δεις με τα μάτια σου την θεωρία μου, χρόνια είναι εκεί και επιβεβαιώνεται σε βάθος χρόνου και θαλάσσης.

Ο Γιάννης ακολούθησε την συμβουλή του Μπλεκατσαβιδάκια, με μια καλή βουτιά είδε το θέαμα της οικονομικής θεωρίας του Μητσάρα. Στον βυθό ήταν ένα σκάφος , γύρω στα 15 μέτρα τσακισμένο στον βυθό και το είχαν κάνει «στέκι»  τους κοπάδια από μαρίδες.  Δεν κάθισε πολύ , βγήκε βιαστικά και πήγε στον αλκοολικό φιλόσοφο που ξεφύλλιζε το βιβλίο και ήδη ετοιμαζόταν για την δεύτερη μπύρα του.

-Λοιπόν ρε Μητσάρα που κολλά το σακατεμένο σκάφος με την οικονομική σου θεωρία.

-Το σκάφος που είδες το είχε για μια εβδομάδα ένας νεόπλουτος , το δίπλωμα το πήρε με το γνωστό τρόπο λάδωσε και του το πήγαν στο σπίτι. Εγώ δούλεψα για τις μηχανές του σκάφους , πιο όμορφο σκάφος δεν είχα ξαναδεί και μηχανολογικά ήταν μπροστά από την εποχή του.  Βέβαια δεν  ήταν και χαζός έκανε μια δυο βόλτες με έμπειρο καπετάνιο και νόμισε ότι είναι εύκολα τα πράγματα . Πήγε μόνος του να το κουμαντάρει αλλά προσανατολίστηκε,  λάθος,  νόμισε την δύση για ανατολή και το τσάκισε στον βράχο σκότωσε και το κορίτσι ,  την γυναίκα του.

-Και η οικονομία μας είναι το σκάφος;

-Ακριβώς μελλοντικέ οικονομολόγε.

-Εδώ και χρόνια, από  τα δεκεμβριανά του 44 μέχρι σήμερα οι δυτικοί μας έχουν στις σφαλιάρες , γιατί εμείς προσφέραμε τον σβέρκο μας. Αυτό διατάραξε τον πολιτισμικό μας προσανατολισμό , νομίσαμε ότι η ανατολή μας θα ερχόταν από την δύση και το ρίξαμε μόνοι μας το καράβι στον βράχο. Εδώ στο βιβλίο σου βρήκα ένα πολύ καλό κεφάλαιο το πολιτισμικό στοιχείο της μεγέθυνσης.  Εσύ για να μελετήσεις δεν ήρθες;

-Ναι.

-Ε καλό είναι να μην πιείς δώσε μου και την άλλη μπύρα και πάμε στην δεύτερη άποψη της μαρίδας ( Ο Γιάννης του έδωσε  την μπύρα. )

-Για πες μου που για τις μαρίδες .

-Τι είδες κάτω στον βυθό;

-Ότι είπες , το φαγε η μαρίδα το καράβι το έχουν διαλύσει σχεδόν.

-Ακριβώς το ίδιο γίνεται και με το ελληνικό κράτος , υπάρχει μια στρατιά ανώτερων στελεχών της διοίκησης δημόσια και ιδιωτικής οι οποίοι είναι οι μαρίδες που του κατατρώνε τα σωθικά.  Είναι αυτή η στρατιά  η πραγματική  εξουσία κάτω από την εξουσία των φαίνεσθαι , των 300 εκλεγμένων . Είναι αυτοί που διαχειρίζονται προγράμματα , πόρους και πληροφόρηση. Επειδή είναι μαρίδες και φοβούνται τα βαθιά νερά αποφεύγουν  τα ανοιχτά πελάγη.  Στόχος τους για να μπορέσουν να επιβιώσουν είναι  να βρούνε πιο καράβι έχει χάσει τον προσανατολισμό του και αναμένουν την σύγκρουση του σε κάποιο βράχο μετά εκ του ασφαλούς αρχίζουν το ροκάνισμα. Το κακό με την πατρίδα μας είναι ότι οι μαρίδες πείθουν τον κάθε φορά  καπετάνιο να περιμένει από την δύση την ανατολή.

-Και τι προτείνεις

-Αναπροσανατολισμό της πορείας μας προς την πραγματική ανατολή , εκεί που είναι η πολιτισμική μας συνείδηση. Στην ανατολή μπορεί να είναι και ο προσανατολισμός της πραγματικής οικονομίας  και να ψαρέψουμε όλες αυτές τις μαρίδες να τις τηγανίσουμε …….

Μετά από λίγες μέρες ο Γιάννης παρουσίασε την εργασία του στο οικονομικό πανεπιστήμιο.

-Μπράβο Γιάννη ( του είπε ο καθηγητής) πολύ έξυπνος ο τίτλος «το φαγε η μαρίδα το καράβι ….από την δύση δεν βγαίνει ο ήλιος», μας τράβηξε την προσοχή αμέσως. Πολύ ωραίο και το εύρημα με τον φανταστικό ήρωα τον Μητσάρα στην θάλασσα.

-Όχι και τόσο φανταστικός κύριε καθηγητά ( του είπε και πέρασε στο αυτί του ένα μικρό μπλε κατσαβίδι που του χάρισε ο Μητσάρας για γούρι)!!!

*Η ιστορία είναι φανταστική αλλά οι βασικές ατάκες , « το φαγε η μαρίδα το καράβι»  και   « από τις πολλές σφαλιάρες μπερδευτήκαμε και περιμένουμε την ανατολή από την δύση», τις είπαν ο Σωτήρος και ο Χρήστος στο ψητοπωλείο αντίστοιχα, ο καθένας για τον δικό του λόγο, κουβεντιάζοντας γρήγορα την καληνύχτα μιας Τρίτης του Μάη .