Γιατί λέμε όχι στη κατάργηση του Νόμου που ορίζει ότι 51% Ιατρικών εταιρειών πρέπει να ανήκει σε Ιατρούς

Του Κων. Παναγιωτόπουλου, Πρόεδρος Ιατρικού Συλλόγου  Αργολίδος

1. Η κατάργηση του 51% δεν υπαγορεύεται από κανέναν κανονισμό της Ε.Ε., ούτε από το Μνημόνιο, ούτε από καμιά δανειακή σύμβαση.

2. Είναι σε πλήρη αντίθεση με την οδηγία του Μπολγκεστάιν 2006, όπου ο κλάδος Υγείας εξαιρείται ρητά από την επιχειρηματικότητα, για την προάσπιση του δημόσιου συμφέροντος.

 3. θα αυξήσει την ιατρική ανεργία, γιατί απειλείται με αφανισμό ο αυτοαπασχολούμενος ιδιώτης γιατρός, μιας και τα Διαγνωστικά Κέντρα και Πολυϊατρεία θα μπορούν να μετακινούν ιατρικό προσωπικό σʼ ολόκληρη την Ελλάδα περιοδικά, λόγω της κατάργησης των γεωγραφικών ορίων άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος.

 4. Θα κορυφωθεί ο αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ των γιατρών, σε βάρος κυρίως των εργαζομένων στην Περιφέρεια, που εκ των πραγμάτων δεν θα μπορούν να ανταγωνιστούν τους πλανόδιους  γιατρούς από το Κέντρο.

5. Θα αυξηθεί η αιμορραγία των Ασφαλιστικών Ταμείων προς τα Διαγνωστικά Κέντρα και Πολυϊατρεία με την προκλητή ζήτηση εργαστηριακών εξετάσεων και υπερσυνταγογράφησης, που δεν μπορεί να ελεγχθεί με τα οποιαδήποτε αμφισβητούμενα διαγνωστικά και θεραπευτικά πρωτόκολλα, παρά μόνον με την συνειδητή συμβολή του αυτοαπασχολούμενου ιδιώτη γιατρού.

 6. Θα ακριβύνουν αρκετές σύγχρονης τεχνολογίας εργαστηριακές εξετάσεις, που θα γίνονται μονοπωλιακά από τα Διαγνωστικά Κέντρα, σε βάρος των Ασφαλιστικών Ταμείων και της τσέπης των πολιτών.

7. Θα μαραζώσει ο κλάδος των αυτοαπασχολούμενων ιδιωτών γιατρών, λόγω της υπαλληλοποίησης των περισσότερων απʼ αυτών, με χαμηλούς μισθούς και ελαστικές σχέσεις εργασίας, στους μεγαλοεπιχειρηματίες των Διαγνωστικών Κέντρων και Πολυϊατρείων.

 8. Τα μεγάλα κέντρα, που απασχολούν ήδη γιατρούς με αντιμισθία, συνήθως φοροδιαφεύγουν, κυρίως όμως δεν πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων γιατρών στο ΕΤΑΑ, με αποτέλεσμα αυτή τη στιγμή η εισφοροδιαφυγή τους να αγγίζει περίπου το 1.8 δίσ.  .

 9. Αλλοιώνεται η φύση του ιατρικού επαγγέλματος-λειτουργήματος, μετατρέποντας την Υγεία, από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα.

10.  Δεν θα φτηνύνουν οι ιατρικές υπηρεσίες, γιατί μέχρι τώρα κανένας μεγαλοεπιχειρηματίας-κερδοσκόπος, δεν έδωσε δείγματα ότι διακατέχεται από ιδιαίτερες κοινωνικές ευαισθησίες.

 11.  Θα υπάρχει διαρκής παραβίαση του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας (Ν.3418/2005), καθώς τα «εξωιατρικά συμφέροντα» δεν υπόκεινται στους κανόνες της, παρά μόνον οι γιατροί.

12.  Τέλος, θεωρούμε πως, ο αιφνιδιαστικός τρόπος που παραχωρείται ο ιδιωτικός τομέας της Υγείας στους κερδοσκόπους και τα μονοπώλια, παρά τις αρχικές διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου από το Υπουργείο Υγείας, μας επιτρέπει να σκεφτούμε στην καλύτερη περίπτωση αδυναμία χάραξης στρατηγικής και σχεδιασμού για τον ιδιωτικό τομέα Υγείας και στην χειρότερη, εξυπηρέτηση οργανωμένων κερδοσκοπικών συμφερόντων, με ότι αυτό μπορεί να περιλαμβάνει, καθόσον δεν πρόκειται για «άνοιγμα» του ιατρικού επαγγέλματος-λειτουργήματος, που έτσι κι αλλιώς είναι ανοιχτό από μόνο του.