Ξεστοιχειώνει το Μπούρτζι

Θετική για το Ναύπλιο και ιδιαίτερα για το Μπούτζι που παραμένει στοιχειωμένο τα τελευταία χρόνια είναι η απόφαση του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου, το οποίο εγκρίνει μελέτη της 25ης Εφορείας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων για αποκατάσταση και ανάδειξη της νησίδας που από το 1922 έχει κηρυχθεί ως ''προέχον μνημείο''.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΚΑΣ στο Μπούρτζι, μπορεί να δημιουργηθεί εκθεσιακός χώρος στον οποίο θα φιλοξενείται μόνιμη έκθεση για την ιστορία του μνημείου  και πωλητήριο στους προμαχώνες, ενώ θα διατηρηθεί η παλιά χρήση του μικρού εστιατορίου και αναψυκτηρίου στο σημείο όπου λειτουργούσε και παλιότερα.

Επίσης, θα εξασφαλιστούν συνθήκες πρόσβασης για άτομα με ειδικές ανάγκες με την κατασκευή ανελκυστήρα στα βόρεια κτίρια για την προσπέλαση του βασικού επιπέδου του φρουρίου και μικρές ράμπες για τους υπόλοιπους χώρους.

Από τον δήμο Ναυπλίου, μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί κάτι για την θετική αυτή εξέλιξη. Ο συνδυασμός Άλλη Πρόταση» από την πλευρά του κατέθεσε συμπληρωματική πρόταση για την λειτουργία στο Μπούρτζι ενός τμήματος του εγκληματολογικού Μουσείου με ξεχωριστό έκθεμα την γκιλοτίνα.

Το Μπούρτζι στις αρχές της δεκαετίας του 1930, είχε αποφασιστεί να συντηρηθεί και να αξιοποιηθεί ως ξενοδοχείο, το οποίο λειτούργησε μέχρι τη δεκαετία του 1970, ενώ έως το 1997 χρησιμοποιήθηκε ως εστιατόριο και αναψυκτήριο, οπότε και εγκαταλείφθηκε.

Ανατρέχοντας στην ιστορία το Μπούρτζι οχυρώθηκε για πρώτη φορά από τους Ενετούς το 1471 και εξυπηρέτησε την άμυνα της πόλης επί 350 χρόνια. Χοντρές αλυσίδες που ξεκινούσαν από τις δυο πλευρές του φρουρίου κατέληγαν στις δυο πλευρές του λιμανιού της πόλης. Όταν οι αλυσίδες τεντώνονταν, υψώνονταν κάποια εκατοστά πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, με αποτέλεσμα κανένα πλοίο να μην μπορεί να πλησιάσει την πόλη. Αντίθετα, όταν ήταν χαλαρές, ακουμπούσαν στον βυθό της θάλασσας και τα πλοία περνούσαν ελεύθερα. Γι' αυτό, το Ναύπλιο ονομάστηκε και "Porto Cadena".

Χρησιμοποιήθηκε επίσης ως τόπος διαμονής του δήμιου, που έφευγε από το νησί μόνο για τις εκτελέσεις που γίνονταν στο Παλαμήδι.

Γκιλοτίνα

Η πρόταση που κατέθεσε ο συνδιασμός «Άλλη Πρόταση» (Μπ. Αντωνιάδης, Κ. Καράπαυλος) μεταξύ άλλων αναφέρει:

«Η πρόταση μας είναι στο χώρο να λειτουργήσει ένα Τμήμα (Παράρτημα) του Εγκληματολογικού  Μουσείου, σε συνεργασία με την Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού.

Ως βασικό έκθεμα του Μουσείου αυτού πρέπει  να είναι  η γκιλοτίνα, που διατηρείται ακόμα σε καλή κατάσταση στο κλειστό για το ευρύ κοινό Εγκληματολογικό Μουσείο Αθηνών. Η γκιλοτίνα αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την νεώτερη ιστορία της καστρονησίδας, όταν αυτή αποτελούσε κατοικία των δημίων, αποτελεί  ένα σημαντικό έκθεμα που έχει απομακρυνθεί από την πόλη του Ναυπλίου το έτος 1930. Εξαιρετική είναι  η περιγραφή των δημίων στο Μπούρτζι  από τον Α. Καρκαβίστα στο κείμενο του για τις φυλακές του Ναυπλίου το 1891-1902.

Εκτός από την γκιλοτίνα το Παράρτημα του Εγκληματολογικού Μουσείου θα μπορούσε να περιλαμβάνει όπλα, αγχέμαχα όπλα και πυροβόλα, αντικείμενα, εργαλεία και βακτηρίες (μαγκούρες), εκρηκτικές ύλες και πυρομαχικά, στρατιωτικό εξοπλισμό, εκθέματα που περιγράφουν ανάγλυφα την ιστορία του εγκλήματος και της τιμωρίας του στην Ελλάδα. Η πόλη του Ναυπλίου που είναι άμεσα συνδεδεμένη με την ιστορία των φυλακών, με ποινικά δικαστήρια ήδη από την απελευθέρωση της Ελλάδας, και τόπος εκτελέσεων, είναι η ιδανική πόλη για τη λειτουργία ενός μουσείου εγκλήματος και τιμωρίας. Και το Μπούρτζι, ο τόπος κατοικίας των δημίων, φαντάζει ως το ιδανικό σημείο για να λειτουργήσει ένα τέτοιο μουσείο.