Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
Ο Τάκης ο μάστορας μεσημέρι έφτασε στο σπίτι. Τον τελευταίο μήνα όλα τα μεσημέρια γύριζε νωρίς , ούτε πρόκα δεν είχε χτυπήσει , ούτε ένα μερεμέτι. Η γυναίκα του και το παιδί του έλλειπαν στο φροντιστήριο αγγλικών. Άφησε ένα φάκελο με χαρτιά πάνω στο τραπεζάκι της τηλεόρασης. Στο πάνω ντουλάπι της κουζίνας βρήκε ένα μπουκάλι τσίπουρο , από το φετινό που έφτιαξε με τον φίλο του τον Θανάση. Η κοπιαστική απόσταξη τσίπουρου ήταν άλλη μια «ιερή τελετή» της μακροχρόνιας φίλιας τους. Άνοιξε το ψυγείο πήρε μια ντομάτα , ένα βαζάκι με ελιές και ένα μικρό κομμάτι παστουρμά. Κάθισε στην πολυθρόνα του μπροστά από την τηλεόραση, έπαιζε το μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων. Κάλεσε ένα νούμερο από το ασύρματο τηλέφωνο και έπιασε δυο ποτηράκια από το σερβίτσιο «έκτατης ανάγκης» με όλα τα χρειαζούμενα που είχε κάτω από το τραπεζάκι για να μην σηκώνεται συνέχεια όταν ήθελε να πιεί το τσιπουράκι του.
-Έλα Θανάση… ναι το έκανα και αυτό το έκλεισα και επισήμως το μαγαζί γιατί ανεπισήμως είναι κλειστό εδώ και έξι μήνες…. Τι να στενοχωρηθώ… έτσι έπρεπε να γίνει ( ένα δάκρυ πήγε να φύγει από τα μάτια του, έσφιξε τα δόντια του, σχεδόν μάτωσε τα χείλη του) …. Στο δρόμο που ξέραμε από παιδιά … στο μεροκάματο της επιβίωσης …. Πίνω ένα ποτηράκι από το τσίπουρο μας, είναι «επέτειος» τούτη η μέρα… σου έχω βάλει και σένα ένα ποτήρι… Ναι ρε το ξέρω ότι δεν μπορείς … θα σου κεράσω ένα και άλλο ένα… θα φαντάζομαι και θα νομίζω… Άντε μάλλον θα τα πούμε την Κυριακή.
Ήπιε το δικό του τσίπουρο , ήπιε και του φίλου του κέρασε ξανά τα ποτήρια. Πήρε τον φάκελο με τα χαρτιά της διακοπής εργασιών του μηχανουργείου του. Την διακοπή έκανε σήμερα ο λογιστής στην εφορία, έπιασε και ξεφύλλιζε τα κομμένα μπλοκ τιμολογίων.
-Έτσι έπρεπε να γίνει, δεν γινόταν αλλιώς . Πέρασε μισός χρόνος ελπίζοντας αν συνέχιζα το ανόητο παιγνίδι της ψευδο – αισιοδοξίας στο τέλος του χρόνου μόνο η απελπισία από τα χρέη θα μου έμενε. Αν δεν είχα τον Ντινάρα δεν θα με ένοιαζε τίποτα. Με ένα αντίσκηνο ρεμπέτης στην παραλία του Τημένιου θα ήμουνα . Άντε γεια μας μάστορα. (Μονολόγησε και χωρίς να το καταλάβει ήπιε και το τέταρτο τσίπουρο, άρχισε να τον ζαλίζει το αλκοόλ, στην τηλεόραση συνεχιζόταν η τρομοκρατία των ειδήσεων. Με θυμό άλλαξε κανάλι, σε μια μεσημεριανή εκπομπή είχαν αφιέρωμα σε μια νέα πολιτικό πολλά υποσχόμενη. Ήθελαν να τονίσουν το κοινωνικό προφίλ της ανερχόμενης πολιτικού. Σε κάποια στιγμή βλέπει την κυρία πολιτικό πρόσωπο να κρατά ένα καρότο και να το χτυπά με ρυθμό και νόημα πάνω σε ένα ξύλινο φράχτη. Άρχισαν να βαραίνουν τα βλέφαρα του, τελευταίες εικόνες από την τηλεόραση πριν παραδοθεί στον βασιλιά ύπνο ένα πανέμορφο μαύρο άλογο να προβάλει το κεφάλι του πάνω στον φράχτη και να παίρνει το καρότο από το χέρι της πολιτικού. Τα μάτια του μέσα από τα κλειστά του βλέφαρα κινούνταν γρήγορα, ύπνος REM και εικόνες από το παρελθόν άρχισαν να προβάλλονται στο νου του.
Τώρα μέσα στον κόσμο των ονείρων είναι 25 χρονών και τον έχουν προσλάβει για μηχανικό σε ένα εργοστάσιο πορτοκαλιών στον κάμπο του Άργους.
Στο εργοστάσιο έκανε κουμάντα η Νίτσα η Νταρντάνα. Ούτε αφεντικά ούτε άλλος κανένας, μόνος ένας λογιστής ερχόταν στο τέλος της εβδομάδας για τις πληρωμές. Αλλά και αυτός υπάκουο σκυλί στις διαταγές της Νίτσας. Η Νίτσα ήταν ο απόλυτος άρχοντας του εργοστασίου. Τα αφεντικά της είχαν τυφλή εμπιστοσύνη, χάρη σε αυτή ξεπερνιόνταν όλα τα προβλήματα παραγωγής όταν προέκυπταν. Οι εργάτες ήταν σε απόλυτη υποταγή. Μπορούσε να απολύσει και να προσλάβει όποιον ήθελε.
Μόνο για τον μηχανικό δεν είχε λόγο.
-Καλώς τον μάστορα (είπε στον Τάκη όταν πήγε την πρώτη μέρα στην δουλειά, τον κοίταξε από την κορυφή μέχρι τα νύχια, κάτι δεν της άρεσε πάνω του αλλά το έκρυψε με ένα τυπικό χαμόγελο). Εδώ πάνω στις μηχανές είναι το πόστο σου.
Ήταν ένα υπερυψωμένο σημείο στην μια άκρη της τεράστιας αίθουσας , για λόγους προστασίας είχαν βάλει και μια σειρά από μεταλλικά κάγκελα. Από εκεί επόπτευε η Νίτσα η Νταρντάνα του υπηκόους της. Και του Τάκη δεν του άρεσε η Νίτσα αλλά την τον ένοιαζε δεν θα την παντρευόταν για το μεροκάματο είχε έρθει στο εργοστάσιο. Ξεκίνησε τον έλεγχο των μηχανών που έδιναν κίνηση σε όλους τους ιμάντες παραγωγής. Σαν σφυριές στο κεφάλι του χτύπησαν τα απότομα νταν, νταν γύρισε και είδε την Νταρντάνα να χτυπά μια σαρανταπεντάρα πρόκα πάνω στο μεταλλικό κάγκελο και να ουρλιάζει.
-Σε βλέπω ρεεε, δεν σέβεσαι τίποτα , κουνήσου σκουλήκι. Ρε ζώο κουνήσου έτσι νομίζεις ότι βγαίνει το μεροκάματο. Κουνηθείτε ρε ….
Το νταν νταν της πρόκας μαζί με προσβολές επαναλήφθηκε πολλές φορές, ο Τάκης είχε ανάγκη την δουλειά έπεισε τον εαυτό του να το συνηθίσει από την πρώτη μέρα. Ο Τάκης έμαθε ότι η Νίτσα η Νταρντάνα προέρχονταν από μια πολύ φτωχή οικογένεια , λίγες τάξεις πήγε στο δημοτικό σχολείο και μετά ρίχτηκε στην βιοπάλη στα εργοστάσια. Κατόρθωσε και κέρδισε την εμπιστοσύνη των αφεντικών και έγινε γενικός δερβέναγας επιβεβαιώνοντας την παλιά ιστορία ότι ο χειρότερος δεσμοφύλακας των σκλάβων ήταν πρώην σκλάβος. Η ικανότητα της όμως να λύνει όλα τα προβλήματα παραγωγής την έκανε μύθο σε όλα τα εργοστάσια.
-Στον ιμάντα έξι ρε βόδια πηγαίνετε εκεί ( και συνέχισε το μαρτύριο του νταν νταν με την σαρανταπεντάρα πρόκα).Κουνηθείτε ρεεεε….
Ο Τάκης από την υπερυψωμένη θέση που ήταν είδε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τον ιμάντα έξι. Η μετακίνηση των τελάρων γινόταν με πολύ αργό ρυθμό σχεδόν τα έσπρωχναν σε όλο το μήκος της διαδρομής οι εργάτες. Δεν πρέπει να υπήρχε πιο κουραστικό πόστο από τον ιμάντα έξι στο εργοστάσιο.
-Μην κάνεις το παραμικρό χωρίς να με ρωτήσεις μικρέ πέρα από τις μηχανές ( του είπε με αυστηρό τόνο και του έριξε και δυο προειδοποιητικά νταν νταν πάνω στο κάγκελο, όταν τον είδε να παρατηρεί τον ιμάντα).
Ο Τάκης δεν της έδωσε σημασία, κατέβηκε κάτω στον ιμάντα έξι, ήταν απάνθρωπο το θέαμα των εργατών που βασανίζονταν εκεί. Αμέσως βρήκε το πρόβλημα κάποιος είχε βάλει μεγαλύτερο νούμερο αλυσίδας και αυτή έκανε διπλή κίνηση πάνω στους γάντζους, καθυστερούσε η ροή του ιμάντα και για αυτό παιδεύονταν οι εργάτες. Σαν μηχανές αυτοί συνέχιζαν την κοπιαστική προσπάθεια. Κάποιοι τον κοίταξαν με τρόμο στα μάτια, σα να του έλεγαν να φύγει γιατί κινδυνεύουν. Ακούστηκε ξανά το νταν νταν της πρόκας πάνω στο κάγκελο από την πρόκα της Νίτσας. Κάτω στην ανοιχτή αίθουσα το χτύπημα της πρόκας ακουγόταν με ένα εφιαλτικό κυκλικό αντίλαλο σε τρέλαινε.
-Πιο γρήγορα ρε γαιδούριαααα….
Αυτό το εφιαλτικό νταν νταν φώτισε το μυαλό του Τάκη. Αυτός ο προβληματικός ιμάντας, βάσανο για τους εργάτες ήταν το ένοχο μυστικό του εργοστασίου. Με αυτόν τον ελαττωματικό ιμάντα η Νίτσα προκαλούσε την μείωση της παραγωγής όποτε ήθελε, μεταφέροντας τους εργάτες σε άλλο ιμάντα έλυνε το πρόβλημα παραγωγής. Πιθανόν και κάποιοι εργάτες να το γνώριζαν αλλά προτιμούσαν το σωματικό μαρτύριο στον ιμάντα από την πιθανή απόλυση από την Νίτσα.
-Σταματήστε ρε ( τους είπε ο Τάκης και σταμάτησε την λειτουργία του ιμάντα, με το κατσαβίδι αφαίρεσε δυο μικρά κομμάτια από την αλυσίδα και αυτή εφάρμοσε πιο καλά τώρα, έβαλε μπροστά και άλλαξε θεαματικά η ταχύτητα του ιμάντα και μειώθηκε το μαρτύριο των εργατών) αύριο θα τον φτιάξω κανονικά.
Νταν , νταν ακούστηκε η θυμωμένη πρόκα της Νίτσας της Νταρντάνας
-Δουλέψτε ρε γαιδούριααα(φωνή και καμπάνισμα της πρόκας σε δυνατό αντίλαλο).
Αυτό ήταν γυάλισε το μάτι του Τάκη, σε λίγα δευτερόλεπτα έφτασε στο μπαλκόνι της αφέντρας, πριν προλάβει να αντιδράσει η Νταρντάνα της βουτάει την μεγάλη σαρανταπεντάρα πρόκα, εκείνη τα έχασε .
-Άκου μωρή αν ακούσω ξανά εδώ μέσα τις καμπανιές σου και τις βρισιές σου σαράντα πέντε φορές θα σου περάσω την πρόκα από τα μάγουλα, και ο ιμάντας 6 από αύριο θα δουλεύει κανονικά!!!
Εκείνη την χρονιά η Νίτσα και έξτρα μπόνους γιατί ξεπέρασε το όριο παραγωγής!! Από την επόμενη χρονιά που έλειπε ο Τάκης μικροπροβλήματα ξαναπαρουσιάστηκαν αλλά ευτυχώς ήταν εκεί η Νίτσα η Νταρντάνα.
-Ε μπαμπά ξύπνα, τι φωνάζεις; ( Ο Ντινάρας του είχε δώσει ένα φιλί και προσπαθούσε να τον επαναφέρει στην πραγματικότητα) .
-Όπως η Νίτσα στο εργοστάσιο με την πρόκα νταν νταν , βίαζε το σύμπαν όλο , δημιουργούσε προβλήματα για να τα λύνει αυτή έτσι κάνουν και οι πολιτικοί .
-Τι λες άνθρωπε μου; (Ρώτησε η γυναίκα του αλαφιασμένου Τάκη.)
-Αυτά κάνει και η εξουσία ενώ ήμασταν στο δικό μας λιβάδι λεύτεροι και ανεξάρτητοι μας έπεισαν ότι ο στάβλος της κοινοβουλευτικής τους δημοκρατίας ήταν το καλύτερο για μας. Μας δημιουργούν προβλήματα τεχνητά όπως η Νίτσα για να λουφάζουμε φοβισμένοι στον στάβλο που έφτιαξαν με τον δικό μας ιδρώτα για το καλό μας. Και μας εμπαίζουν με το καρότο πάνω στον φράχτη όπως η Νίτσα με την πρόκα πάνω στο κάγκελο.
-Τι λες χριστιανέ μου σου έστριψε ποια Νίτσα ποιο καρότο;
-Να κοίτα στην τηλεόραση ;
-Μπαμπά δείχνει μπάγκς μπάνι, θα με αφήσεις να το δω; (Και πράγματι έδειχνε τον κούνελο σε κινούμενα σχέδια να καταβροχθίζει ένα καρότο.)
-Με πήρε ο ύπνος φαίνεται …. Κάτσε θα σου εξηγήσω …. Πήγα τριάντα χρόνια πίσω και δεν άλλαξε τίποτα η πρόκα της Νταρντάνας έγινε καρότο πάνω στον φράχτη.
-Την ξέρω εγώ αυτή την Νίτσα αγάπη μου; (Του είπε με ένα τόνο ζήλιας στην φωνή της η γυναίκα του για να διασκεδάσει την ατμόσφαιρα.)
-Την ξέρεις είναι η εξουσία που μας πουλάνε οι πολιτικοί, η εξουσία στην οποία υποταχθήκαμε όταν αρνηθήκαμε την λαϊκή εργατική δύναμή μας….
Η ιστορία στηρίχθηκε σε πραγματικές εικόνες που διηγήθηκε ένας φίλος την ημέρα που πήρε την γενναία απόφαση να αναστείλει προσωρινά την επαγγελματική του δραστηριότητα. Γιατί η ελπίδα αν και πεθαίνει τελευταία …. στο τέλος θα του άφηνε ένα μεγάλο χρέος σε ασφαλιστικά ταμεία, ενοίκια , λογαριασμούς.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου