Ανατροπή με ποιες προοπτικές

του Βασίλη Κ.Δωροβίνη

Πραγματικά ιστορικό το αποτέλεσμα των εκλογών της 6 Μαΐου. Στη μόνη και μοναδική περίπτωση που το λεγόμενο αντιπροσωπευτικό σύστημα του δίνει την ευχέρεια να καθορίσει τη ροή της πολιτικής ζωής, ο Έλληνας πολίτης ψήφισε με αποφασιστικότητα και σύνεση, αν και με συσσωρευμένο θυμό, και θεωρώ ότι τα χαρακτηριστικά αυτά αντανακλούν το μεγαλύτερο ποσοστό, με την πιό βαρύνουσα σημασία.

Στην αγαπητή «Καθημερινή» της 7 Μαΐου κατέληγε πρωτοσέλιδα ο Α. Παπαχελάς ότι "αυτός ο λαός τα έκανε όλα μπάχαλο", ενώ ο Μ. Ξυδάκης, σε άλλο άρθρο του, τόνιζε ότι "η Ελλάδα προβάρει την Ιστορία του 21ου αιώνα»,και ο Π.Μπουκάλας έγραφε ταυτόχρονα ότι "πριν τις εκλογές αδυνατούσαν να κατανοήσουν(τα δύο τότε μεγάλα κόμματα) ότι ο εκβιασμός τους("ή εμάς ή αυτοκαταστρέφεσθε")ασκείτο σε ανθρώπους που αυτά τους είχαν οδηγήσει στην καταστροφή". Την επομένη, το κύριο άρθρο της "Κ" ξεκινούσε με τη φράση,"0 τόπος βαδίζει με μεγάλη ταχύτητα στην καταστροφή", ενώ ταυτόχρονα, σε αναδημοσίευση άρθρων συνδεόμενων με το διεθνές (αεριτζίδικο) χρηματοπι­στωτικό κεφάλαιο, επικρατούσαν οι λέξεις χάος και αδιέξοδο, τη στιγμή που η κ. Λαγκάρντ εκτόξευε, εντελώς ανόητα ότι στην Ελλάδα πρέπει να γίνει και νέα μείωση μισθών·

Η μεγάλη ανατροπή

Δίχως δράματα και μεγαλοστομίες ,οι Έλληνες πολίτες, κατά βάση και πέρα από κατευθύνεις ψήφων προς νεκρόφιλους χώρους, έθεσαν τέρμα σε μία μεγάλη περίοδο η οποία κατέληξε στη φαλκίδευση του δημοκρατικού πολιτεύματος. Διότι η απόλυτη κυριαρχία δύο κομμάτων εξουσίας, σε "μογομπλόκ", έφθειρε τους βασικούς κανόνες αυτού του πολιτεύματος, στην ήδη φθαρμένη, αντιπροσωπευτική μορφή του, και υπήρξε η αφετηρία μιάς μακράς πορείας προς τη σπατάλη, τη διαφθορά, την αφύσικη διόγκωση του κράτους, με ταυτόχρονη υστέρησή του να επιτελεί τον σημαντικότατο ρόλο του (και το τονίζω αυτό),τον ξεπεσμό προς την απλή διαχείριση ενός πελατειακού συστήματος. Ενός συστήματος που από το τέλος του Ι9°υ αιώνα και παρά τη ριζική παρεμβολή ενός Ελευθ. Βενιζέλου και κάποιων άλλων, με τη "βοήθεια" βέβαια ανώμαλων καταστάσεων τριτοκοσμικού τύπου, επέζησε και εξαπλώθηκε ακόμα περισσότερο. Διαβάστε κείμενα του Εμμ. Ροΐδη και θα καταλάβετε πόσο επίκαιρα, δυστυχώς, είναι και σήμερα.

Το να αναζητάμε αν τα δύο κόμματα οδήγησαν στην παρακμή τη σύνολη κοινωνία ή αν αυτή η κοινωνία διαμόρφωσε και αυτά τα κόμματα προς την παρακμή είναι σαν να θέλουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα αν η κότα έκαμε το αβγό ή το αβγό την κότα. Η ουσία είναι ότι δίχως κότα δεν υπάρχει αβγό καί δίχως αβγό δεν υπάρχει κότα. Οι ευθύνες, λοιπόν, είναι μοιρασμένες. Διότι αν πολλοί πολίτες ’’έπαιξαν το παιχνίδι" και αν δεχθού­με ότι δεν μαστίζονταν από βλακεία ή. από γενετήσια διαφθορά, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι και αυτοί φέρουν μέρος της ευθύνης.

Το "μπάχαλο", λοιπόν, υπήρχε εδώ και πολύ καιρό. Όσοι μάλιστα και επαγγελματικά ασχολούμαστε με τις ανεπάρκειες, την ασυναρτησία, τον παραλογισμό και ,τελικά, τη διαφθορά ταμάτων ή εκπροσώπων της δημόσιας Διοίκησης γνωρίζουμε καλά ότι ακυβερνησία ουσιαστικά υπήρχε και διαιωνιζόταν αδιάπτωτα. Οι χιλιάδες βλέποντες "τυφλοί", οι απίστευτοι μισθοί ανειδίκευτων στις ΔΕΚΟ, οι δεκάδες σύμβουλοι "παρά τοις υπουργοίς", οι απίστευτες γιά ευνομούμενο κράτος τροπολογίες της τελευταίας στιγμής σε άσχετα νομοσχέδια γιά εξυπηρέτηση κατά κανόνα άνομων συμφερόντων{συνεχίστηκαν μέ­χρι και την προκήρυξη των εκλογών) και τόσα άλλα δείχνουν το μέγεθος του πραγματικού μπάχαλου. Γι αυτό και δεν πρέπει διόλου να αυτοενοχοποιείται ο έντιμος ψηφοφόρος και συνειδητός πολίτης γιά την τιμωρητική ψήφο που έδωσε. Εξετέλεσε με συνέπεια το καθήκον του.

Τα δύο κόμματα κατέληξαν γεράσμένα και άβουλα, με μοναδική βούληση την επιβίωσή τους και την λειτουργία του πελατειακού συστήματος. Άβουλα γιά τα ουσιώδη, διαχείρίστικά της μιζέριας, άλλος δρόμος δεν τους είχε απομείνει από την ανενδοίαστη εξαπάτηση των πολιτών.

Άβουλα! έπρεπε ν αρχίσουν να πέφτουν οι ευρωπαϊκές καρπαζιές ώστε ν` αρχίσει περιορισμός των ατασθαλιών και η παραπομπή κάποιων ενόχων. Άβουλα ως προς την παντελή έλλειψη διαπραγματευτικής προσπάθειας, πριν την αντισυνταγματική, υιοθέτηση των μνημονίων. Άβουλα ως προς τη διεκδίκηση των οφειλομένων γερμανικών επανορθώσεων(κατά μέτριους υπολογισμούς^ ξεπερνούν τα 200 δις ευρώ),άβουλο και το ρομπότ Παπαδήμος, που απέφυγε να εμφανιστεί στη Βουλή κατά τη σχετική συζήτηση. Και εξαπάτηση μέχρι και σήμερα ακόμα, όταν κρύβουν το ότι το μέγιστο μέρος των όσων παίρνουμε ως δάνεια εξυπηρετούν τους τόκους προηγούμενων δανείων(μαζί με τα χρήματα των φορολογούμενων πολιτών).

Οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ

Από το 1981 το ΠΑΣΟΚ έπαιζε κυριαρχικό, ρόλο στα πολιτικά πράγματα^ στην πολιτική, ζωή της χώρας, ακόμα και- όταν γιά μικρά διαστήματα ήταν στην αντιπολίτευση. Σφυρηλάτησε κοινωνικά πρότυπα και προήγαγε διαχειριστικές μεθόδους.0 Αν. Παπανδρέου, ευφυέστατος και μορφωμένος, αλλά κατατρεχόμενος από βαθριά προσωπική ανασφάλεια και όντας κατά βάση. αμοράλ,σφράγισε ανεξίτηλα την πορεία του κόμματος. Αν στη συνέχεια του Κων. Καραμανλή έθεσε τέρμα στις θεσμικές εκκρεμότητες από τον Εμφύλιο Πόλεμο,πολύ σύντομα τράπηκε στη δίχως όρια δημαγωγία ενώ,αν και εμπειρότατος οικονομολόγος,έστρεφε μία ήδη σε κρίση εθνική οικονομία προς τον ανεξέλεγκτο δανεισμό και τη σπατάλη δίχως όρια. Οι  ευθύνες, λοιπόν, είναι κομβικές.

Η δική του ασφάλεια τον ώθησε να αποξενωθεί από άξια και έντιμα στελέχη,όπως οι Σ. Καράγιωργας,Μ. Δρεττάκης και Λάζαρης και τόσοι άλλοι,ενώ προώθησε μετριότητες μ£ ήδη γνωστά τα "βαρίδια" τους,όπως οι Κατσιφάρας, Άκης και τόσοι άλλοι,άτομα μηδενική παρουσία στην κοινωνία,στην ουσία άεργοι και με μόνην απασχόληση την κομματική ίντριγκα. Μέσα από την συνομοταξία τέτοιων ανθρώπων βγήκαν τα διαβόητα 'λαμόγια'. Με κατάληξη τα γνωστά Πιτουρίνια των ημερών μας,της ημιμάθείας,της αλητείας και της διαστρέβλωσης.

Δημιούργημα του κ. Σκανδαλίδη είναι και ο ισχύων εκλογικός νόμος, που φτιάχθηκε γιά πέσουν στο λάκκο άλλοι,αλλά που κατάπιε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ με ποσοστό λιγότερο εκείνου των πρώτων εκλογών του Ι974.Τώρα βγαίνουν τόσοι και τόσοι και διαλαλούν το πόσο τρελός είναι ο νόμος αυτός.

Η πραγματικότητα είναι ακόμα χειρότερη: με αποχή στο 35% και με ψηφοφόρους που κατά 20% ψήφισαν διάφορα 'μικρά' κόμματα, έχουμε τελικά ένα συντριπτικό 55 % που δεν εκπροσωπείται στη βουλή— πλησιάζουμε τα ρεκόρ των ΗΠΑ.

Δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ είναι η φορομπηχτική νομοθεσία,που κτυπά κυρίως τα μεσαία και κατώτερα στρώματα,με το διαβόητο χαράτσι και τόσα άλλα. Περιμένετε αυτές τις μέρες και θα δείτε να έρχονται νέοι φόροι και εκκαθαριστικά.

Τέλος,ζούμε στο νομό μας τόσους και τόσους εμπαιγμούς ως προς τον σιδηρόδρομο(που “κατάπιε” γιά το τίποτα 30 εκ.ευρώ), γιά τα νερά και την καταχρηστική και αστεία εστίαση στον Ανάβαλο,γιά την εγκατάλειψη της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, που έφτασε να πετροβολά ο κάθε αστοιχείωτος,γιά δημόσια έργα της συμφοράς και δεκάδων προς πέταγμα εκατομμυρίων ευρώ(όπως ο δήθεν παρακαμπτήριος των Δερβενακίων αλλά και ο δήθεν παρακαμπτήριος των Διδύμων). Οι εμπαιγμοί συμπληρώνονται με κάτω από το τραπέζι ανίερες συμμαχίες σε δημοτικές εκλογές,αλλά και εμπαιγμός θα πρέπει να θεωρηθεί, η “μετακίνηση” πρώην στελεχών σε νεκρόφιλους χώρους.

Ποιές προοπτικές;

Τα αποτελέσματα σεισμών δίχως, εμφανείς υλικές, καταστροφές δεν γίνονται αμέσως αισθητά και δεν συνετίζουν από τη μία μέρα στην άλλη. Ίσως να χρειαστεί και...."επανάληψη μαθημάτων”.Ο μέσος, έντιμος, φορολογούμενος και όχι φοροφυγάδας,αλλά και σκεπτόμενος πολίτης τίποτα,μα τίποτα δεν θα έχει να χάσει δίνοντας και άλλο ένα "μάθημα”. Αντίθετα, αυτό θα είναι χρησιμότατο γιά τον σημερινό ανεπίδεκτο πολιτικό.

Αλλά και όσοι εμμένουν σε προοδευτικές πολιτικές και έχουν καταλάβει ότι σε μία παγκοσμιοποιημένη, πιά, οικονομία δεν βρίσκει θέση μία "μικρά και έντιμος" Ελλάδα,των οπισθοδρομικών του I908-1909, αλλά δεν είναι δυνατό παρά να συμπλέει με συγγενείς λαούς, κοινών πολιτισμικών και ιστορικών καταβολών και μάλιστα με την Ευρώπη, οφείλουν να προβούν και σε    ριζικές αναθεωρήσεις μουχλιασμένων ιδεών και να καταλάβουν ότι πάντα καινοτομούσαμε και μεγαλουργούσαμε σε ανοικτά πελάγη και όχι σε μίζερες γωνιές. Η σημερινή αργολιδική συρρίκνωση σε όλους τους τομείς ανάλογα, άλλωστε,εξηγείται.

Η πρώτη ριζική θεώρηση είναι να αποκρυνθούμε από άυλες,μη λειτουργικές έννοιες,που κάποιοι επιμένουν διαστρεβλωτικά να αποκαλούν ιδεολογίες. Οφείλουμε σε όλα να ξεκινάμε από τον ανθρωπολογική γνώση,που άλλωστε μας κληροδοτήθηκε από τον μεγάλο Θουκυδίδη και τόσους άλλους. Οφείλουμε να καταλάβουμε πού οδηγούν τα τυφλά μίση και ποιές στυγνές,ατομικές ανικανότητες καλύπτουν ή προσπαθούν να καλύψουν. Οφείλουμε να σκεφθούμε σοβαρά,σε γενικότερο επίπεδο,πού μας οδήγησε ένα αεριτζίδικο σύστημα δίχως κανένα ουσιαστικό έρεισμα και οφείλουμε να μάθουμε να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας.

Τούτος ο τόπος αξίζει καλύτερη τύχη. Είναι καιρός να δούμε κατάματα κάποια δομικά ελαττώματά μας,τις φύρες μας,και να λογαριαστούμε μαζί τους.

Κατά τα λοιπά,όχι,δεν ψηφίστηκε κανένα μπάχαλο. Αντίθέτα,ψηφίστηκε να τερματιστεί το μπάχαλο!

Σημείωση: Βασική παράλειψή μου η αναφορά στην προστασία του περιβάλλοντος. Μετά την καινοτόμα πολιτική των Μάνου- Τρίτση,ήρθε η εποχή των Κουλουμπή,Λαλιώτη,Β. Παπανδρέου και,πριν ένα χρόνο,του ανεκδιήγητου διδύμου Παπακωνσταντίνου- Σηφουνάκη. Ούτε επί Σουφλιά δεν σημειώθηκαν τόσα κατά του περιβάλλοντος,όσο επί των δύο τελευταίων. Με τη βοήθεια των όποιων κ.Παμπούκη. και λοιπόν, προχώρησαν και στην “προετοιμασία του εδάφους” γιά την αρχή εκποίησης της Δημόσιας Κτήσης της χώρας μας. Ο Γ.Παπακωνσταντίνου στάλθηκε στο σπίτι του από τους πολίτες της Αθήνας.