Ιστορίες του Χαμπή της Ανδριανούς: Η υπόσχεση

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Στην εξωτερική αυλή που έβλεπε στην οδό Αναστάση Μανώλη ,  στήθηκε η ψησταριά για τον οβελία την δεύτερη μέρα του Πάσχα. Η οδός ονομάστηκε έτσι για να τιμήσει δυο αγνοούμενους , (τώρα πια αναγνωρισμένους νεκρούς) της κυπριακής τραγωδίας στο χωριό Ξυλοφάγου. Εμείς με τις τσίκνες και το συνεχές  γύρισμα του οβελία θα τιμούσαμε το αντάμωμα για άλλη μια φορά της οικογένειας του παππού Χαμπή. Πριν ράψουμε με τον Λάμπρο  την κοιλιά του αρνιού ακολουθήσαμε τις τελευταίες οδηγίες του παππού. Βάλαμε στο εσωτερικό του αρνιού χαλούμι και ντομάτα χωρίς λάδι και ρίγανη. Υλικά τα οποία είναι απαγορευμένα κατά την διάρκεια του ψησίματος σύμφωνα με την «χαμπηακή» μαγειρική . Μετά το ψήσιμο ότι θέλει ο καθένας βάζει στο ψητό του! 

Ενώ ο οβελίας είχε πάρει τις πρώτες του στροφές και ανύψωνε  τα πρώτα μυρωδάτα καπνιστά μηνύματα στην γειτονιά, με αργό τροχό στην άκρη του δρόμου πλησίασε ένα μεγάλο διπλοκάμπινο  αγροτικό αμάξι.

-Γεια σου αδελφέ ( φωνάζει ο οδηγός μέσα από το αμάξι του) καλώς τους δέχθηκες.

-Γεια σου αδελφέ κόπιασε να σου κεράσω ( του απάντησε ο παππούς Χαμπής).

-Δεν προλαβαίνω πάω να γεμίσω πετρέλαιο και μετά βουρ για τα χωράφια .. έχω εργάτες μέσα. ( Το αμάξι έφυγε και πήγε προς το βενζινάδικο λίγα μέτρα πιο κάτω από εμάς.)

-Ποιος  είναι ο «αδελφός» ; ( Ρώτησα γιατί υποψιάστηκα ότι κάποια ιστορία κρύβεται πίσω από αυτά.)

-Αυτός είναι ο Θόδωρος, οι ρίζες του είναι εκεί κάτω από εσάς, ο παππούς του ήταν Κρανιδιώτης. Με τον αδελφό του τον Κοσμά ήμασταν πολύ καλοί φίλοι. Με τον Κοσμά δεν είχαμε ονόματα , αδελφό έλεγε ο ένας τον άλλο. Μετά πήρε σειρά ο Θόδωρος.

-Και πως πήρε σειρά ο Θόδωρος;

-Χαράματα στο νεκροταφείο αν και παραλίγο να σκοτωθούμε μια φορά.

-Τώρα με μπέρδεψες τελείως , και παραλίγο να σκοτωθείτε και παραλίγο αδέλφια.

-Μην σταματάς να γυρνάς τον οβελία και θα σου ξηγήσω. ( Εγώ είχα ξεχαστεί για το γύρισμα του αρνιού και ο παππούς ετοίμαζε ένα στριφτό τσιγάρο με πλυμένο τον καπνό για φεύγουν οι βλαβερές ουσίες!!!)

-Το λοιπόν που λες με τον αδελφό του, τον Κοσμά ήμασταν πολύ φίλοι. Τον χάσαμε πολύ νωρίς 42 χρονών, από καρδιά. Αν και ήξερε τα προβλήματα του δεν χαμπάριασε τον χάρο, με τα αστεία και τα γλέντια του πήγε μέχρι το τέλος. Ο γιατρός του είχε απαγορέψει το άλας στο φαγητό.  Ένα βράδυ τον βλέπουμε στην ταβέρνα να έρχεται μαζί με τα μεζέδια του αμπελοπούλια , παστά και ένα μπουκάλι κονιάκ , περιστιάνι νούμερο 31, ήταν η αγαπημένη του μάρκα. Τα παστά  όπως τα φτιάχνουμε εμείς ξέρεις , ήταν λύσσα στο αλάτι.

-Ρε Κοσμά( του λέω) δεν είπε ο γιατρός να μην βάζεις αλάτι στο φαγητό.

-Άμα με δεις να πιάνω την αλατιέρα να ρίξω στα παστά να μου κόψεις το χέρι!!!

-Το λοιπόν που λες εκεί που τα πίναμε ένα βράδυ μου λέει :

-Χαμπή θέλεις να γίνουμε κουμπάροι , να μου βαφτίσεις του κορίτσι;

-Όχι ( του λέω ) και κόντεψε να μείνει τυφλός , του βγήκαν τα μάτια έξω από την απορία. Και να σου ξηγηθώ Κοσμά. Εμείς είμαστε εδώ γλεντάμε  και τα πίνουμε κάθε βράδυ. Πες ένα βράδυ ότι κάτι εσύ κάτι εγώ λέμε μια κουβέντα παραπάνω. Θες μες το ποτό να σου ζητάω τα κουμπαρικά πίσω;

-Εντάξει Χαμπή έχεις  δίκιο . (Μου απάντησε σα να τέλειωσε η κουβέντα.)

-Ναι αλλά εμείς θα στο βαφτίσουμε το παιδί. ( Δεύτερη φορά πήγαν να του βγουν τα μάτια.) Για να μην έχουμε κανένα  πρόβλημα θα στο βαφτίσει το παιδί ο γιος μου ο Νόνης. Και έτσι γίναμε κουμπάροι με τον Νόνη νονό! Ο αδελφός του, αυτός που μας χαιρέτησε,  ένα βράδυ έπινε τα ποτά του στα εθνικόφρονα σωματεία. Πέρναγα εγώ, λέει μια παλιοκουβέντα και κοιτούσε προς εμένα. Έβραζε και μένα τότε το αίμα μου. Τους χαρακτηρισμούς του λέω για τον εαυτό σου. Και αν το παίζεις παλικάρι πάμε στην θάλασσα εκεί που λούζουν τα ζώα αλλά να ξέρεις μόνο ο ένας θα γυρίσει. Δεν ήρθε .

-Δεν μου λες Χαμπή γιατί απειλείς τον κόσμο ; ( Μου είπε την άλλη  μέρα ο αστυνόμος του χωριού, στο τμήμα που με κάλεσε.) Του είπες του Θόδωρου να πάτε στην θάλασσα ;

-Ναι του είπα!!!

-Και μετά; ( Ψάχνοντας για τα λεκτικά πειστήρια του εγκλήματος ο Σέρλοκ Χόλμς)  Θα γύριζε ο ένας;

- Ναι πρώτα ο ένας και μετά ο άλλος , αφού χωριστά πήγαμε χωριστά θα γυρίζαμε!!!  Έμεινε με την απορία ο αστυνόμος , ήθελε να γελάσει αλλά η στολή και τα αστέρια του γάντζωναν το στόμα. Εξουσία και γέλιο δεν πάνε αντάμα. Με τον Θόδωρο από τότε δεν είχαμε πολλές παρτίδες. Όμως αναγκαστικά βρεθήκαμε στο γλέντι του γάμου όταν παντρεύτηκε ο γιός του μακαρίτη του Κοσμά του αδελφού του. Αυτοί οι γάμοι έχουν μια παράξενη χαρά και λύπη, από την μια χαίρεσαι που βλέπεις τον γιο του καρδιακού σου φίλου να ανοίγει σπίτι. Από την άλλη άμα λείπει ο πατέρας είναι κάπως το κλίμα. Άστα.  Περάσαμε καλά σε εκείνο το γλέντι ήταν κοντά δυο η ώρα τα ξημερώματα οι περισσότεροι είχαν φύγει. Εγώ είχα μια δουλειά ακόμα να κάνω , να τηρήσω μια υπόσχεση. Πάω και παίρνω μια γλάστρα από αυτές που ήταν στολισμένη η γωνιά της νύφης και του γαμπρού και πέρναγε ο κόσμος να χαιρετήσει το ζευγάρι.  Με πιάνει με το μάτι του ο Θόδωρος. Βγαίνει έξω. Εγώ βάζω την γλάστρα μέσα στο αμάξι.

-Που την πας την γλάστρα Χαμπή;

-Μου είπε θυμωμένος .Εγώ έδωσα τόπο στην οργή και δεν του μίλησα. Πήγα μέσα πήρα ένα μπουκάλι κονιάκ Περιστιάνι νούμερο 31 και δυο ποτήρια.

-Ε ε ε ; Που πας με τούτα μου είπε πιο πολύ θυμωμένος αυτή την φορά.

-Αν θες έλα μαζί μου του είπα. Είχα πιει και τα ποτά μου, μας έλειπε και ο μακαρίτης ήμουνα σε μια παράξενη κατάσταση. Μπαίνει μέσα στο αμάξι και ο Θόδωρος. Εγώ πήρα γραμμή για το νεκροταφείο  εδώ από πίσω ( και μου δείχνει με το βλέμμα του νοητά την τοποθεσία του κοιμητηρίου) . Δυο και μισή περίπου φθάσαμε έξω από το νεκροταφείο. Εγώ έτσι όπως ήμουνα κομμάτια είχα ξεχάσει ότι είχα συνεπιβάτη. Κατεβαίνω και παίρνω μαζί μου την γλάστρα και την αφήνω πάνω στον τάφο του Κοσμά . Να μυρίσει και αυτός λίγο από την χαρά του γιού του. Γυρίζω πίσω να πάρω το κονιάκ, την αγαπημένη του μάρκα και τα δυο ποτήρια.   Τότε είδα τον Θόδωρο ταραγμένο έξω από το αμάξι. Εγώ στην αποστολή μου, δεν του έδωσα σημασία. Ήξερε που πήγαινα και τι έκανα αν ήθελε ας ερχόταν.  Πάω στον τάφο του Κοσμά. Βάζω τα δυο ποτήρια και τα γεμίζω με το αγαπημένο του κονιάκ .  Αδέλφι εγώ την τήρησα την υπόσχεση μου. Είχαμε πει  ότι θα πίναμε ένα ποτήρι στο γάμο του γιού σου όπως και να ‘ χει ότι και να έχει γίνει . Εβίβα λοιπόν. Και πίνω το δικό μου ποτό. Να σου ζήσει αδέλφι να τον χαίρεσαι του είπα και ήπια και το δικό του ποτό. Δεν ξέρω αν ήταν δευτερόλεπτα ή λεπτά που κάθισα μπροστά από τον τάφο του φίλου. Ένοιωθα όμως το χαιρόταν και ήταν κατά κάποιον τρόπο μαζί μου. Εκείνες τις στιγμές κυριολεκτικά είχα φύγει ήμουν σε άλλη διάσταση.  Με επανέφερε στην πραγματικότητα η φωνή του Θόδωρου, δεν είχα καταλάβει ότι ήταν κοντά μου και παρακολουθούσε… τα χαιρετίσματα.

-Χαμπή από δω και μπρος δεν θα ακούσεις τίποτα κακό για σένα από μένα . Ούτε κανένας θα τολμήσει να πει κακό λόγο για σένα μπροστά μου. Από δω και μπρος αδελφό θα σε φωνάζω.

-Και εγώ το ίδιο . Τότε ένοιωσα την υγρασία της νύχτας στο πρόσωπο μου και ξαναπάτησα στην πραγματικότητα. Πήραμε τον δρόμο του γυρισμού. Από τότε δεν έχουμε ξαναφωνάξει ο ένας τον άλλο με το όνομα του, μόνο αδελφέ και αδελφέ.

Κάπου έχω κρατήσει και ένα δελτίο ταυτότητας δικό μου και ένα του Κοσμά του αδελφού, από την εποχή της Αγγλοκρατίας , να θυμηθείς πριν φύγετε για Ελλάδα να σου τα δώσω.

Από την αντίθετη πλευρά του δρόμου και πάλι με αργό τροχό γύριζε από το βενζινάδικο ο Θόδωρος.

-Καλοφάγωτο αδελφέ ….

-Σε περιμένουμε αδέλφι ….

*Η ιστορία είναι σχεδόν πραγματική

**Χαλούμι: κυπριακό τυρί.

Περιστιάνι νο 31 (Peristiany VO 31) : Κυπριακό παραδοσιακό κονιάκ κατασκευαζόταν από την Peristiany Ltd, στην Λεμεσό.

Λαϊκές Οργανώσεις  και Εθνικόφρονα Σωματεία  : Ενώσεις με πολιτικό χαρακτήρα , επηρεάζονται από την  πολιτική δράση και επηρεάζουν το ποδόσφαιρο.

Αμπελοπούλια : μικρά πουλιά που πιάνουν με παγίδες και δίχτυα στα δέντρα, σήμερα θεωρείται απαγορευμένος μεζές κατόπιν ευρωπαϊκών οδηγιών.