Εγωιστικά θεατές των άσχημων γεγονότων

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου

Δευτέρα πρωί -πρωί είμαι έξω από τις γυάλινες πόρτες εισόδου ιδιωτικής τράπεζας να τακτοποιήσω κάποιες πληρωμές. Φαίνεται ότι λόγω ημέρας, αρχές του μήνα, είχε αρκετό κόσμο έξω να περιμένει τις γυάλινες συμπληγάδες. Μπαίνω στην σειρά και δυο - δυο περιμένουμε να μπούμε μέσα.

Δίπλα μου ένας μεσήλικας ο οποίος είναι φαινομενικά ακίνητος. Γιατί το μυϊκό του σύστημα ήταν σε υπερδιέγερση. Οι ρυτίδες στο πάνω μέρος του κεφαλιού του κυμάτιζαν τις φουρτουνιασμένες σκέψεις του. Το δεξί του μάτι ανοιγόκλεινε σε συνδυασμό με ένα μυοσπασμό του χείλους προς τα άνω αριστερά και έδινε την εντύπωση ότι κοιτούσε κάποιον που ήθελε να βρίσει ή ήδη τον έβριζε μέσα στο μυαλό του. Η ανάσα του κατέβαινε με ένα κόμπο στο λαιμό και ακουγόταν σαν υπόκωφο αγκομαχητό εργάτη  σε ορυχείο που σέρνει την ζωή του στις μεταλλικές ράγες και τα βαγόνια. Τα χέρια του κλειδωμένα σε δυο σφιχτές γροθιές . Το αριστερό του πόδι χτυπούσε πάνω στο πεζοδρόμιο πολεμικό εμβατήριο. 

Με το σκεπτικό ότι η αριστερή πλευρά του σώματος ελέγχεται από το δεξιό εγκεφαλικό ημισφαίριο συμπέρανα ότι ο μεσήλικας κύριος ήταν υπό την τρομο- κρατία του θυμού. Μπήκαμε μαζί στις γυάλινες συμπληγάδες και βγήκαμε στο εσωτερικό της τράπεζας. Η αριστερή πλευρά του σώματος του διατηρούσε τον πολεμικό της ρυθμό. Στο βάθος της αίθουσας ξεχώρισα τον Πέτρο, φίλο και συμμαθητή, ανταλλάξαμε μια γρήγορη καλημέρα με τα μάτια. Ο Πέτρος πρόσφατα πέρασε μια πολύ σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του. Διάβηκε τον Αχέροντα ποταμό σύμφωνα με τους γιατρούς, αλλά ο βαρκάρης τον γύρισε πίσω. Ο Πέτρος στο σχολείο ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής για το πόσο ετοιμόλογος ήταν και το ανατρεπτικό του χιούμορ, ήταν μοναδικός στις διηγήσεις αστείων ιστοριών. Ποιος ξέρει με κανένα χωρατό θα ξεγέλασε τον Χάρο μέσα στην εντατική. Ήθελα να του μιλήσω αλλά δεν πρόλαβα. Ο μεσήλικας κύριος με όλη την ένταση του έβγαλε το τσουνάμι του θυμού του στο γραφείο του συμμαθητή, ενώ εκείνος οπλισμένος με το καλύτερο αμυντικό του χαμόγελο προσπαθούσε να αποκρούσει την επίθεση. Περίμενα στην σειρά και χωρίς να το θέλω άκουγα τις κουβέντες τους. Στο βλέμμα του Πέτρου φαινόταν ότι γνωρίζονταν καλά και είχαν κουβεντιάσει πολλές φορές το αδιέξοδο θέμα τους.

-Δεν μπορώ να το πληρώσω το δάνειο το καταλαβαίνετε;

-Να κοιτάξουμε μήπως μπορούμε να μεγαλώσουμε τον χρόνο αποπληρωμής του

-Δεν γίνεται να πάω μέχρι τα ενενήντα μου και να πληρώνω.

-Λυπάμαι αλλά εγώ ως υπάλληλος της τράπεζας δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο, σας το έχω εξηγήσει πολλές φορές τον τελευταίο μήνα.

-Να μην μου δίνατε το δάνειο!!!

-Αγαπητέ κύριε βλέπω ότι καπνίζετε μου δίνετε για λίγο το πακέτο σας.

Ξαφνιάστηκα όταν άκουσα τα λόγια του Πέτρου, γύρισα προς το μέρος του, είδα στο βλέμμα του την σπιρτάδα από τα μαθητικά χρόνια και ο μεσήλικας αιφνιδιασμένος να του δίνει αμήχανα το πακέτο.

-Βλέπετε τι γράφει εδώ με μεγάλα γράμματα «το κάπνισμα προκαλεί καρκίνο» , αν θα καπνίσετε και πόσο είναι δική σας επιλογή και γνωρίζετε τις συνέπειες. Όταν ζητάγατε το ένα δάνειο μετά το άλλο έπρεπε να λάβετε υπ όψιν και τις συνέπειες.

Με μια απότομη κίνηση ο μεσήλικας αρπάζει το πακέτο, το συνθλίβει στην παλάμη του και αποχωρεί προς την γυάλινη έξοδο. Η αριστερή και η δεξιά πλευρά του σώματος του κρατούσαν μια σχετική ισορροπία αυτή την φορά.

-Φιλαράκο παραμένεις μεγάλος γάτος ( προλαβαίνω να του πω ανταλλάσσοντας μια χειραψία και κοιτώντας προς τον μεσήλικα που αποχωρούσε). Αλλά να προσέχεις γιατί από ότι έμαθα την μια ζωή την έφαγες.

Στο πρόσωπο του Πέτρου ζωγραφίστηκε ένα γλυκόπικρο χαμόγελο σαν να πέρασε ταινία μπροστά του η τελευταία περιπέτεια της υγείας του από την οποία βγήκε νικητής. Δεν προλάβαμε να πούμε τίποτα άλλο, ήμουν στο πλάι όρθιος και ήρθε και θρονιάστηκε στην καρέκλα μπροστά του ένας άλλος μεσήλικας πελάτης. Ευτυχώς το βλέμμα και το μυϊκό του σύστημα δεν φανέρωναν ηφαιστειακή έκρηξη εν κρανίο. Ο Πέτρος έγραψε βιαστικά σε ένα λευκό χαρτάκι κάτι και μου το έδωσε.

-Όταν τα ξαναπούμε θύμισε μου να σου πω.

Μου έδωσε το χαρτάκι στο οποίο έγραψε « εγωιστικά θεατές των άσχημων γεγονότων». Όταν ολοκλήρωσα την συναλλαγή είδα το γραφείο του Πέτρου χωρίς πελάτη. Δεν πήγα από το πλάι όπως την προηγούμενη φορά αλλά κάθισα στην πολυθρόνα σαν κανονικός πελάτης.

-Δεν μου λες τι σημαίνει αυτό το χαρτάκι;

-Τον θυμάσαι τον προηγούμενο που στραγγάλισε το πακέτο;

-Φυσικά.

-Και αυτός ήταν θεατής σε γεγονότα που πίστευε ότι δεν μπορούσαν να συμβούν σε αυτόν.

-Δεν κατάλαβα τις εννοείς ακριβώς.

-Άκου λοιπόν, όταν βρέθηκα στην εντατική για μέρες δεν ήμουν εντός της πραγματικότητας. Εκτός αισθήσεων δεν ήξερα και εγώ που ήμουνα. Κάποια στιγμή άρχισα να συνέρχομαι όλα ήταν θολά στο μυαλό μου. Δεν είχα πλήρη επίγνωση τι είχε συμβεί. Κατάλαβα ότι ήμουν στο νοσοκομείο αλλά για κάποιο απλό λόγο σκεφτόταν το μυαλό μου. Ξαφνικά , ίσως και μετά από μέρες αφού έκανα αυτές τις σκέψεις βλέπω μια νοσοκόμα να μπαίνει στο βάθος του διαδρόμου και να κρατά μια τεράστια γάζα. Με πλησιάζει. Μέσα από την θολή μου αντίληψη της πραγματικότητας καταλαβαίνω , νοιώθω και δεν νοιώθω ότι βάζει αυτή την τεράστια γάζα πάνω στην κοιλιά μου. Στο μυαλό μου ένοιωσα το θυμό και καταλάβαινα τις σκέψεις μου αλλά δεν είχα φωνή να εκφραστώ. Σκεφτόμουν πόσο πίσω είναι το σύστημα υγείας, έδωσαν σε αυτή την νοσοκόμα να φέρει μια γάζα σε αυτό το θάλαμο και την έβαλε σε μένα, δεν την πήγε στον ασθενή που είχε ανάγκη. Αυτή μια μεγάλη γάζα χρεώθηκε και την ξεχρεώθηκε πάνω μου. Ήμουνα θεατής σε ένα δυσάρεστο γεγονός. Δεν ήθελα να πιστέψω ότι με αφορά, ότι μπορεί να συμβαίνει σε μένα. Όταν συνήλθα κατάλαβα ότι με τέτοιες γάζες συγκρατούσαν την ανοιχτή κοιλιά μου!!! Κάπως έτσι θεατής μια αναμενόμενης οικονομικής καταστροφής ήταν και ο προηγούμενος πελάτης. Νόμιζε ότι δεν τον αφορούσε, με το ένα δάνειο μετά το άλλο προσπαθούσε να βρει το χαμένο δρόμο του. Αλλά τελικά μάλλον θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον εφιάλτη των πλειστηριασμών.  Ακόμα και σε αυτή την μεγάλη κρίση που αφανίζει την πατρίδα όλοι μας παραμένουμε θεατές των γεγονότων. Η εγωιστική μας θέαση μπορεί και να μας αφανίσει!!!

-Πέτρο χάρηκα που είσαι καλά και από ότι φαίνεται διατηρείς ακόμα πολλά εφηβικά στοιχεία. Να σαι πάντα καλά .Το χαρτάκι θα το κρατήσω μάλλον με λίγο φαντασία θα προκύψει ιστορία για την εφημερίδα που γράφω.

 

*Ή ιστορία έχει φανταστικά στοιχεία αλλά στηρίχθηκε σε πραγματικά γεγονότα τα οποία μου διηγήθηκε φίλος- συμμαθητής τραπεζικός υπάλληλος.  Πρόσφατα πέρασε μια πολύμηνη σοβαρή περιπέτεια με την υγεία του. Μέσα από μια τέτοια κρίση κατόρθωσε και βρήκε σοφότερος και πιο δυνατός. Ανακάλυψε βιωματικά τους μηχανισμούς άμυνας του ανθρώπου για να αποφύγει μια δυσάρεστη κατάσταση.

Όσο για την ατάκα που είπε – έγραψε αφορά άμεσα την κρίση την οποία βιώνουμε. Ενώ τα γεγονότα τρέχουν γύρω μας με καταιγιστικό ρυθμό και σε βάρος της καθημερινότητας και του μέλλοντος μας παραμένουμε θεατές σαν να μην μας φορούν.  Όσο εμείς παραμένουμε βολεμένοι θεατές στον καναπέ της εγωκεντρικής μας εξασφάλισης άλλο τόσο η κρίση θα μεγαλώνει. Ανταλλάσσοντας μηνύματα από το κινητό μας και μιλώντας από το ακουστικό του τηλεφώνου μας δεν ενοχλούμε κανένα. Απλά διατηρούμε μια θολή αντίληψη της πραγματικότητας ενώ το παρόν και το μέλλον μας βρίσκεται στην εντατική. Όταν πάψουμε να είμαστε «εγωι

στικά θεατές των άσχημων γεγονότων» και αναζητήσουμε την Αλήθεια μας στην Κοινότητα στην συνάντηση με τον Άλλο ,τότε ο Λόγος και η Πράξη μας θα μπορούν να γίνουν όπλα για να αντιμετωπίσουμε την πραγματική κρίση….. της τηλε-θέασης των γεγονότων.