Δωράκι στους εργαζόμενους ή στους ξενοδόχους;

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

ΜΟΝΟΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ, προκαλεί στους εργαζόμενους το «δωράκι» της Εργατικής Εστίας, με τα εισιτήρια Κοινωνικού Τουρισμού. Ελπίζει ο μέσος Έλληνας ότι θα ξεσκάσει λίγες ημέρες πηγαίνοντας διακοπές και πληρώνοντας φθηνά, όμως πολλοί επιτήδειοι ξενοδόχοι που έχουν κάνει σύμβαση με την Εργατική Εστία, θέλουν να τα «πιάσουν» και από τις δύο πλευρές.
ΔΕΚΑΔΕΣ είναι τα παραδείγματα για ξενοδόχους, που μονίμως απαντούν ότι κάλυψαν το ποσοστό της Εργατικής Εστίας και δεν διαθέτουν δωμάτια με Κοινωνικό Τουρισμό. Αν δε, κάποιος εργαζόμενος ζητήσει να κλείσει δωμάτιο πολύ πριν, τότε θα λάβει την στερεότυπη απάντηση, ότι δεν γίνονται ακόμα κρατήσεις γιατί είναι πολύ νωρίς.
ΠΟΛΛΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, προκειμένου να μην χάσουν τα εισιτήρια παντελώς, αναγκάζονται να πέσουν θύματα «απατεώνων» επαγγελματιών του τουριστικού κλάδου, που τους κάνουν προτάσεις να μείνουν λιγότερες ημέρες, αλλά να δώσουν όλα τα εισιτήρια ή ακόμα χειρότερα να πληρώσουν κάτι παραπάνω για να τους δεχτούν. Εξαναγκάζουν δηλαδή τον εργαζόμενο να γίνει συμμέτοχος ουσιαστικά σε μια κομπίνα!
Ελάχιστες όμως είναι οι καταγγελίες που φτάνουν στην Εργατική Εστία. Ο «μεροκαματιάρης» εργαζόμενους προτιμά να χάσει, παρά να μπει σε μια χρονοβόρα και ψυχοφθόρα γραφειοκρατική διαδικασία, καταγγέλλοντας τους κακούς επαγγελματίες που εκμεταλλεύεται τον ίδιο, αλλά και το κράτος.
Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ όμως, τί μηχανισμούς ελέγχου διαθέτει για όλους αυτούς με τους οποίους υπογράφει συμβάσεις; Πώς είναι σίγουροι οι υπεύθυνοι του Οργανισμού ότι οι συμβεβλημένοι ξενοδόχοι θα ανταποκριθούν σωστά σε όσα υπογράφουν;
ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ, τα εισιτήρια Κοινωνικού Τουρισμού δεν αποτελούν δωράκι στους εργαζομένους, αλλά αποτελούν «δωράκι» στους ξενοδόχους;