Απεργία ή Αργία

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟ απορίας για ποιο λόγο μια απεργιακή κινητοποίηση θα πρέπει να γίνει κοντά στο Σαββατοκύριακο, δηλαδή Δευτέρα ή Παρασκευή. Και στο παρελθόν είχε στηλιτευτεί ως προσπάθεια δημιουργίας τεχνητού τριημέρου διακοπών και για μικρό χρονικό διάστημα οι απεργίες γίνονταν μέσω βδομάδα.
Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ απεργία των δασκάλων, νηπιαγωγών και καθηγητών ήρθε να μας θυμίσει το τεχνητό τριήμερο, αποδυναμώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα δίκαια αιτήματα των ιδίων των απεργών. Ένα περίπου 30% στην πρωτοβάθμια και ένα περίπου 22% στη δευτεροβάθμια υποτίθεται πήρε μέρος στην απεργιακή κινητοποίηση.
ΑΥΤΟ ΦΥΣΙΚΑ δεν σημαίνει πως όσοι εργάστηκαν διαφωνούν όλοι με τα αιτήματα των απεργών. Είναι βέβαιο ότι το μεγαλύτερο κομμάτι των απεργοσπαστών για διάφορους λόγους προτίμησε να προσέλθει στην εργασία του. Εξάλλου πάντα θα υπάρχουν «κορόιδα» που θα σηκώνουν το σταυρό των αιτημάτων.
ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ υπάκουσαν στις κομματικές εντολές, ώστε να μη θιγεί η κυβέρνηση και τραυματιστεί το προφίλ του νέου υπουργού Παιδείας. Άλλοι πάλι και αυτοί είναι οι χειρότεροι, προσπάθησαν να δείξουν «καλή αγωγή» αποσκοπώντας σε βαθμολογική και κατά συνέπεια μισθολογική βελτίωση της θέσης τους, ενώ κάποιοι τρίτοι επέλεξαν να μη συμμετέχουν για λόγους διαφορετικούς από τις διεκδικήσεις και τους μισθούς.
ΑΠ ΟΣΟΥΣ επέλεξαν να αγωνιστούν απεργώντας, θα πρέπει κανείς να διαχωρίσει εκείνους που για να είναι εντάξει συνειδησιακά και με γεμάτη την τσέπη επέλεξαν να πάρουν «κανονική άδεια» την ημέρα της απεργίας για να μην πέσουν στα μάτια των συναδέλφων τους. Μια άλλη κατηγορία των απεργών και ίσως η μεγαλύτερη επέλεξε την παράταση του Σαββατοκύριακου κατά μια ημέρα απολαμβάνοντας «μίνι διακοπές» ή επισκεπτόμενη φιλικά πρόσωπα. Ενώ μια τρίτη ομάδα επέλεξε μένοντας εδώ να διεκπεραιώσει προσωπικές υποχρεώσεις τις δεν είχε χρόνο να τις εκτελέσει κάτι διάρκεια της εργασίας.
ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ επομένως κανείς, ποιοι απεργοί βρέθηκαν έξω από το χώρο δουλειάς τους να ενημερώνουν τους απεργοσπάστες συναδέλφους τους και να βροντοφωνάζουν τα αιτήματά τους; Εκτός από ελάχιστους συνδικαλιστές που αγωνιωδώς κατέγραφαν τους απεργούς, κανείς άλλος δεν πάτησε στον εργασιακό του χώρο. Αν αυτό λέγεται απεργία, τότε οι διακοπές έχουν μια και μόνη διαφορά. Ότι αυτές είναι επί πληρωμή.