Εκοιμήθει ο αρχιεπίσκοπος και όχι η μνήμη

Άρθρο του Άκη Ντάνου

«Ο ΝΕΚΡΟΣ δεδικαίωται», όχι όμως και οι εναπομείνασες πράξης. Η νεκρολαγνεία που έχει ξεσπάσει πάνω από το άταφο ακόμα σώμα του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αθηνών με τα μίντια να κατασπαράζουν τις σάρκες του προς τέρψιν των τηλεθεατών και πρόκληση συγκίνησης, θα πρέπει να θεωρείται πλέον ξεπεσμός της ενημέρωσης και προσβολή της μνήμης του.
ΗΤΑΝ ο άνθρωπος που ανέχτηκε την χούντα, ήταν ο άνθρωπος της Ορθοδοξίας, ήταν ο άνθρωπος που εξήρε τον Ελληνισμό, ήταν αυτός που εκκοσμίκευσε τη θρησκεία; Τι ήταν απ όλα αυτά ή μήπως ήταν όλα αυτά μαζί ο κατά κόσμον Παρασκευαΐδης; Ό τι κι αν ήταν, ήταν άνθρωπος και ως εκ τούτου επιρρεπείς στο λάθος και στην αμαρτία, όπως και όλοι μας.
ΗΤΑΝ αυτός που τόλμησε να ρθει σε σύγκρουση με την κυβέρνηση Σημίτη για το θέμα των ταυτοτήτων, αλλά το ξέχασε γρήγορα όταν ανέλαβε η ΝΔ την κυβέρνηση. Ήταν αυτός που ξεσήκωνε σε συλλαλητήρια τους πιστούς κατά της πρώην γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, αλλά δεν έβγαλε άχνα όταν ο Χότζα της Αλβανίας μετέτρεπε τις ορθόδοξες εκκλησίες σε στάβλους και αποθήκες, γιατί τότε ήταν που πιθανότατα μελετούσε και δεν του έμενε χρόνος για τα εγκόσμια.
ΜΗΠΩΣ δεν ήταν αυτός που ήρθε σε ρήξη με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και τον Οικουμενικό Πατριάρχη ή μήπως δεν ήταν αυτός που πρώτος μετά από αιώνες ανάγκασε τον Πάπα να ζητήσει συγγνώμη από τους ορθοδόξους για τις λεηλασίες των καθολικών στην Βασιλεύουσα;ΣΙΓΟΥΡΑ δεν ήταν τυχαίος ο μακαριστός, αφού άφησε τη σφραγίδα του σε πολλά εκκλησιαστικά και πολιτικά ζητήματα. Δεν ήταν όμως κι εκείνος ο ηγέτης που προβάλλεται τόσο έντονα από τα μέσα ενημέρωσης. Δεν ήταν καν αυτός που θα κατάφερνε να μονιάσει αντί να διχάσει τους πολίτες. Ας είναι ελαφρό το χώμα που θα τον σκεπάσει σήμερα. Όμως κανένα χώμα δεν μπορεί σκεπάσει τις μνήμες μας.