Αι τσαντίρι – Αι βολέψου νιους (εμπρός της γης οι καναπιαδιασμένοι)

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Κανένας μέσος έλληνας ποτέ δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον γνωστό του γνωστού για να βρει μια θέση πιο γρήγορα στο νοσοκομείο ή να παρακάμψει την ουρά σε μια δημόσια υπηρεσία.
Κανένας μέσος έλληνας ποτέ δεν δήλωσε ψεύτικη διεύθυνση για να πάει το παιδί στο σχολείο που θεωρούσε ότι είναι καλύτερο ή είναι ο γνωστός καθηγητής.
Κανένας μέσος έλληνας ποτέ μα ποτέ δεν έκανε συναλλαγή με οποιοδήποτε μάστορα για να μην χρεωθεί το ΦΠΑ 19%
Κανένας μέσος έλληνας δεν πήρε ποτέ μα ποτέ ένα εργάτη έλληνα ή μετανάστη στο σπίτι , στο χωράφι, στην δουλειά χωρίς να του καταβάλει την ανάλογη ασφάλιση.
Κανένας μέσος έλληνας ποτέ μα ποτέ δεν απέκρυψε εισόδημα από ενοίκια , χωράφια από δεύτερη εργασία που δεν δήλωσε ποτέ ( σε αμοιβαία συνεργασία με τον εργοδότη ο ένας κερδίζει σε φόρο και ο άλλο σε ασφαλιστικές εισφορές).
Κανένας μέσος έλληνας ποτέ μα ποτέ δεν εντάχθηκε σε κάποιο κόμμα ή στην ομάδα υποστήριξης κάποιου βουλευτή με κρυφό ανιδιοτελή πολιτικό στόχο την εξασφάλιση κάποιας θέσης στο στέγαστρο -βόλεμα του ελληνικού δημοσίου.
Κανένας μα κανένας μέσος έλληνας δεν χρησιμοποίησε ποτέ τον γνωστό του γνωστού στην τροχαία για να του σβήσει την κλήση ( εκτός από τους τροχονόμους υπάρχουν και οι σβηστονόμοι) .
Κανένας μα κανένας μέσος έλληνας δεν έβαλε ποτέ μέσον για να αποφύγει μια δυσμενή μετάθεση στο στρατό. Όλοι μα όλοι μα όλοι με υψηλό φρόνημα στην παραμεθόριο – περιφερειακό Αθηνών – Θεσσαλονίκης θέλουν να υπηρετήσουν .
Κανένας μα κανένας έλληνας δεν προσπάθησε ποτέ να ξεγελάσει την πολεοδομία κάνοντας τον ημιυπαίθριο ένα ακόμα δωμάτιο ή βγαίνοντας λίγο έξω προς το πεζοδρόμιο.
Κανένας μα κανένας μέσος φοιτητής δεν προσπάθησε να περάσει τα μαθήματα ή με λαθραναγνώσεις ή με τα γνωστά σκονάκια ή με τις συνδικαλιστικές του διασυνδέσεις.
Κανένας μα κανένας μέσος έλληνας δεν προσπάθησε να πάρει ποτέ ψεύτικη αναπηρική σύνταξη ( ακόμα γελάμε με τον τυφλό τερματοφύλακα που ανάφεραν παλιά οι εφημερίδες ότι έπαιρνε αναπηρική σύνταξη ) .
Παρακολουθούμε τους τελευταίους μήνες την θαυμαστή επιτυχία του γνωστού πολύ – καλλιτέχνη Λάκη Λαζόπουλου. Παρά τις όποιες αντιρρήσεις μπορεί να έχει κανείς για την εκπομπή του ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει ένα ιδιαίτερα πετυχημένο είδος σάτιρας. ( Και μάλιστα σαν καλλιτέχνης θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι από αυτούς δεν βολεύονται στην επιτυχία και συνεχώς ψάχνετε , εξ΄ άλλου και αυτή η μεγάλη του επιτυχία με ρίσκο και χαμηλά νούμερα ξεκίνησε) .
Εκείνο που με ενοχλεί είναι η στάση του μέσου έλληνα ( εμένα – εσένα δηλαδή) ο Λάκης έγινε η φωνή της οργής μας για ότι συμβαίνει γύρω μας αλλά αντί να μας ξεσηκώνει και να μας ωθεί σε νέους κοινωνικούς αγώνες μας αφήνει χαλαρούς και ευδαιμονισμένους στον καναπέ του βολέματος μας. Δυστυχώς και ο οργισμένος Λάκης είναι ένας άλλος αποσβέστης κραδασμών ( αμορτισέρ) του συστήματος σε δυο δόσεις την εβδομάδα. Δεν διαφωνεί κανείς με τα στραβά της ελληνικής διοίκησης, εξουσίας αλλά εμείς τους επιλέξαμε , εμείς τους ψηφίσαμε . Ο τρόπος εξουσίας μια χώρας είναι αντανάκλαση της δράσης του μέσου πολίτη και αμοιβαία ανανεώνονται σε ένα φαύλο κύκλο εξάρτησης . ( Αυτό το φαύλο εξάρτησης νομίζω ότι θέλει να σατιρίσει ο Λάκης αλλά απέτυχε στο να μας κινητοποιήσει για να τον σπάσουμε, κάτι που είναι δικιά μας ευθύνη βέβαια).
Από αραχτούς πολίτες του καναπέ , που έχουν πιει τα ουισκάκια τους τις μπυρίτσες του και τις πολυγεμισμένες πίτσες δεν μπορεί να έρθει καμία αλλαγή. Το ηχηρό μας γέλιο και το οργισμένο μας ρέψιμο καμία ρωγμή δεν θα επιφέρουν στο σύστημα εξουσίας και διαχείρισης. Απλά το διασκεδάζουμε και από την άλλη μέρα πάλι τα ίδια. Εμπρός της γης καναπιαδιαμένοι άι βολέψου νιους.