Ο νομάρχης ξεσηκώνει τους αιρετούς κατά του Καποδίστρια 2

Με την διοργάνωση ημερίδας ο νομάρχης Αργολίδας Βασίλης Σωτηρόπουλος, αναμένεται να αντιδράσει έντονα στους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης για την εφαρμογή του Καποδίστρια 2 και την νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση του θεσμού της Αυτοδιοίκησης Α’ και Β’ βαθμού.
Έχουν κληθεί όλοι οι αιρετοί του νομού, και αναμένονται με ενδιαφέρον οι τοποθετήσεις τους.
Ήδη ο κος Σωτηρόπουλος με πρόσφατο άρθρο του καταφέρθηκε σφόδρα εναντίον της διοικητικής μεταρρύθμισης σημειώνοντας: “η Διοικητική διαίρεση της χώρας σε μεγαλύτερες Περιφέρειες δεν έχει ουσιαστικά νόημα και δεν σημαίνει πιο εύρυθμη λειτουργία της αποκέντρωσης”.
Τονίζει ακόμα: “η δημιουργία και η λειτουργία θεσμών απόμακρων από τα προβλήματα των Νομών και των πολιτών θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις. Θεσμοί δοκιμασμένοι κοινωνικά, ιστορικά, διοικητικά και με δημοκρατική αποδοχή, δεν πρέπει να εγκαταλείπονται στο όνομα κάποιας αμφίβολης διοικητικής αναδιάρθρωσης”.\
Αναμένεται πάντως σήμερα στην ημερίδα ο νομάρχης Αργολίδας να τοποθετηθεί ακόμα πιο συγκεκριμένα και να προτείνει τρόπους αντίδρασης. Άλλωστε είναι ο πρώτος εισηγητής και θα ανοίξει ουσιαστικά την συζήτηση μιλώντας με θέμα “μεταρρύθμιση ή απορρύθμιση του θεσμού του Β΄ βαθμού Τ.Α. Ο ρόλος της β’ βάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο Διοικητικό σύστημα της χώρας και στην Περιφερειακή Ανάπτυξη”.
Στο άρθρο του που είχε τύχει ευρείας δημοσιότητας τόσο στον Αθηναϊκό όσο και στον τοπικό τύπο ο νομάρχης τόνιζε γι΄ αυτό το θέμα: “καμία ουσιαστική και συγκεκριμένη πρόταση δεν έχει διαμορφωθεί και στο περιεχόμενο της μεταρρύθμισης το νόημα που δίνεται είναι τελείως διαφορετικό. Το άρθρο 202, παράγρ. 1 του συντάγματος, καθορίζει ότι η διοίκηση των τοπικών υποθέσεων ανήκει στους ΟΤΑ πρώτου και δεύτερου βαθμού και Νόμος καθορίζει το εύρος και τις κατηγορίες των τοπικών υποθέσεων, καθώς και την κατανομή τους στους επιμέρους βαθμούς. Η παράγρ. 2 προβλέπει, ότι οι οργανισμοί Τ.Α. έχουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και οι αρχές τους εκλέγονται με καθολική και μυστική ψηφοφορία και η παράγραφος 3 καθορίζει ότι με Νόμο μπορεί να προβλέπονται για την εκτέλεση έργων ή την παροχή υπηρεσιών ή την άσκηση αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ αναγκαστικοί ή εκούσιοι σύνδεσμοι που διοικούνται από αιρετά όργανα.
Από το Σύνταγμα λοιπόν υπάρχει η δυνατότητα της αναβάθμισης των θεσμών, αλλά η οποιαδήποτε αλλαγή θα πρέπει να είναι πολύ μελετημένη και προσεκτική διότι ο θεσμός της Νομαρχίας στην χώρα μας είναι ιστορικός με δεσμούς ισχυρούς στην τοπική κοινωνία και μπορεί να προκαλέσει εκρηκτικές αντιδράσεις των πολιτών με αρνητικά τελείως αποτελέσματα.
Οι διάφορες μεταρρυθμίσεις κατά καιρούς όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες απέτυχαν και έφεραν αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδοκώμενα.
Εξ΄ άλλου κάθε χώρα έχει ιδιαιτερότητα και προσαρμόζει το αυτοδιοικητικό της σύστημα όλων των βαθμίδων ανάλογα με την κοινωνικοοικονομική της πολιτική και γενικότερα την εθνική της.
Δεν ευσταθεί να ισχυριζόμαστε διαρκώς το τι γίνεται στην Ε.Ε. με τους αυτοδιοικητικούς θεσμούς της λόγω της ανομοιογένειας των συστημάτων”.
Επισημαίνει ακόμα ο κος Σωτηρόπουλος: “δεν είναι δυνατόν να συγκρίνονται οι δικοί μας θεσμοί με τους ανάλογους της Γερμανίας, που είναι ένα κράτος ομόσπονδο και κάθε κρατίδιο έχει διαφορετική δομή.
Στην Ισπανία η κάθε Περιφέρεια διαθέτει νομοθετική εξουσία και κυβερνητικά όργανα και καθεστώς αυτονομίας.
Στην Γαλλία λειτουργούν 37.000 περίπου Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης α΄ βαθμού με μητροπολιτικούς δήμους και με διορισμένους από το κράτος περιφερειάρχες και Νομάρχες με σημαντικές αρμοδιότητες. Οι Γάλλοι τονίζουν ότι αγαπούν την πατρίδα τους, αλλά περισσότερο το χωριό τους.
Στην Ιταλία υπάρχουν και οι 3 βαθμοί αυτοδιοίκησης με περιφέρειες διαφορετικών καθεστώτων και με διευρυμένες διοικητικές και νομοθετικές εξουσίες για εθνικούς λόγους.
Τέλος οι πόροι που διαχειρίζεται η αυτοδιοίκηση στη χώρα μας δεν έχουν καμία σύγκριση με τους πόρους που διαχειρίζεται η αυτοδιοίκηση της Ε.Ε. των 15 και πρέπει να επισημανθεί ότι σε κάθε χώρα οι προσανατολισμοί των πολιτικών της Τ.Α. είναι διαφορετικοί.
Άλλοι Οργανισμοί δίνουν μεγάλη σημασία στην Κοινωνική Πολιτική, άλλοι στις μεταφορές, άλλοι στην εκπαίδευση κ.λ.π.
Έτσι αποδεικνύεται η ιδιαιτερότητα του θεσμού σε κάθε χώρα, η πολυπλοκότητα αυτού και οι διαφορετικές προτεραιότητες στις πολιτικές που ακολουθούν.
Ο υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης κ. Προκόπης Παυλόπουλος με δύο βασικούς Νόμους (Ν.3274/2004 – Ν. 3345/2005), στήριξε και ενίσχυσε τον θεσμό της Ν.Α. λειτουργικά και οικονομικά και με το πρόγραμμα «Θησέας» έδωσε μεγάλη οικονομική ενίσχυση στους ΟΤΑ α΄ βαθμού.
Ο θεσμός της αιρετής Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης,- από το 1994 προσέφερε και προσφέρει πολλά στην Ελληνική Περιφέρεια και στις τοπικές κοινωνίες.
Θα μπορούσε πολλά περισσότερα να προσφέρει, αν οι κεντρικές κυβερνήσεις και άλλοι παράγοντες δεν υπονόμευαν τον θεσμό από τη γέννησή του.
Δυστυχώς όμως η συρρίκνωση των αρμοδιοτήτων του, οι πενιχροί πόροι, η έλλειψη συνεργασίας με τους ΟΤΑ α΄ βαθμού, η γραφειοκρατία και η ανεπάρκεια της Δημόσιας Διοίκησης καθιστούν κάθε μέρα τον θεσμό αδύναμο να λειτουργήσει ικανοποιητικά και οδηγείται σε απαξίωση και πολλοί επιδιώκουν με την λεγόμενη μετεξέλιξη του θεσμού και την διοικητική μεταρρύθμιση την ουσιαστική κατάργησή του.
Στο συνέδριο της η ΤΕΔΚ, αφού έλυσε όλα τα προβλήματα της αρμοδιότητας της, κατέληξε ότι ο θεσμός της Ν.Α. αποδυναμώθηκε, ξεπεράστηκε και πρέπει να καταργηθεί.
Είναι επίσης παράδοξο και πρωτοφανές το φαινόμενο που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της ΕΝΑΕ τον Δεκέμβριο του 2007 στη Δράμα, να ψηφίζετε πρόταση για Διοικητική αναδιάρθρωση του θεσμού της Ν.Α. που ουσιαστικά οδηγεί στην κατάργησή του!
Η λειτουργία σε κάθε Νομό δύο αυτοδιοικητικών παράλληλων και ανεξάρτητων εξουσιών και η κρατική εξουσία της Περιφέρειας, που προϊσταται αυτών, δημιουργούν προβλήματα με αρνητικά αποτελέσματα.
Έτσι αν και εφαρμόστηκαν 3 κοινοτικά αναπτυξιακά προγράμματα δεν καταφέραμε να λύσουμε τα μεγάλα προβλήματα των απορριμμάτων, του νερού, των βιολογικών καθαρισμών, της προστασίας των δασών κ.λ.π.”
Στο άρθρο του ο νομάρχης Αργολίδας καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις: “ως δεύτερος βαθμός πρέπει να παραμείνει ο Νομός και η Ν.Α. να ενισχυθεί με σημαντικές αρμοδιότητες σε πολλούς τομείς με θεσμοθετημένους πόρους σημαντικούς, με ίδιους πόρους ακόμη και δυνατότητα κάποιας μορφής φορολογίας.
Να γίνει αναδιάρθρωση του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας και συνεργασίας με τους Δήμους για την εφαρμογή συντονισμένων ισχυρών αναπτυξιακών πολιτικών σ΄ όλα τα εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα ακόμη και με τη συμμετοχή των επιμελητηρίων και μεγάλων γεωργικών ενώσεων.
Στο Περιφερειακό Συμβούλιο να μετέχουν οι Νομάρχες της Περιφέρειας, οι Δήμοι των μεγάλων πόλεων, εκπρόσωποι των επιμελητηρίων και άλλων παραγωγικών φορέων και από τα μέλη αυτά να εκλέγεται ο Πρόεδρός του. Το Περιφερειακό Συμβούλιο θα είναι το κύριο αναπτυξιακό και συντονιστικό όργανο της Περιφέρειας”.
Και καταλήγει: “η Διοικητική διαίρεση της χώρας σε μεγαλύτερες Περιφέρειες δεν έχει ουσιαστικά νόημα και δεν σημαίνει πιο εύρυθμη λειτουργία της αποκέντρωσης.
Ο Γ. Γραμματέας της Περιφέρειας θα διορίζεται από το κράτος και θα έχει όλες τις κρατικές αρμοδιότητες που δεν εκχωρούνται στην αυτοδιοίκηση και θα επιβλέπει στην εφαρμογή των κεντρικών αναπτυξιακών πολιτικών.
Όπως προβλέπεται από το σύνταγμα, η αντιμετώπιση όλων των τοπικών υποθέσεων πρέπει να γίνεται πληρέστερα, ταχύτερα και με σεβασμό προς τον πολίτη.
Η δημιουργία και η λειτουργία θεσμών απόμακρων από τα προβλήματα των Νομών και των πολιτών θα έχει δυσμενείς επιπτώσεις.Θεσμοί δοκιμασμένοι κοινωνικά, ιστορικά, διοικητικά και με δημοκρατική αποδοχή, δεν πρέπει να εγκαταλείπονται στο όνομα κάποιας αμφίβολης διοικητικής αναδιάρθρωσης”.