Η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ ιδρύθηκαν για να υπηρετήσουν τον λαό και την πατρίδα ….

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Μικρή ήρθε η Κυριακούλα στην Νίκαια από την Σμύρνη, τότε με την μεγάλη καταστροφή το 22.
Η μάνα και ο πατέρας στην αγωνία και στον αγώνα από την πρώτη μέρα . Τους έδωσαν και ένα κομμάτι γη εκεί στα προσφυγικά όπως τα είπαν για να φτιάξουν την παράγκα τους να βάλουν το κεφάλι τους μέσα .
Δύσκολα τα χρόνια , αλλά μέσα στην δυστυχία είχαν και χαρούμενες στιγμές, μέχρι την περασμένη εβδομάδα έλεγε ότι θυμόταν τις μυρωδιές από το γιασεμί , κυριακάτικο φως μεσημέρι , αυτή να λικνίζεται στους ρυθμούς από το βιολί που έπαιζε ο Γιωργάκης .
Ήρθαν δύσκολα χρόνια , χάθηκαν και πολλοί από τους πρόσφυγες στον πόλεμο, έχασαν πολλούς και στην αντίσταση . Μετά ήρθε και το χειρότερο κακό ο εμφύλιος. Αλλά η Κυριακούλα πάντα έβρισκε τρόπο να στέκεται με αισιοδοξία στην ζωή. Παρά τις δυσκολίες έβρισκε πάντα λίγο φως Κυριακής να λικνίζει με αισιοδοξία την πορεία της ζωής της .
Αυτή την αισιοδοξία μετέφερε και στα παιδιά της , τα οποία μεγάλωσαν και πρόκοψαν έμεναν λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα και πάντα τα περίμενε Κυριακή για να ξαναχαμογελάσει στην ζωή .
Ακόμα και η παράγκα άλλαξε έγινε κανονικό σπίτι , η παραγκούπολη έγινε μια κανονική συνοικία. Το αγάπησε πολύ αυτό το σπιτάκι όλη η πορεία της ζωή εντοιχισμένη στα ντουβάρια του .
Λίγο δύσκολα της ήρθε όταν πέθανε ο Γιώργης , αλλά έβρισκε παρηγοριά στο 3Ο νεκροταφείο , τα λέγανε συχνά οι δυο τους , άφηνε πάντα και ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί στην άκρη του τάφου να έχει ο Γιώργης να κερνάει άμα πάει κανένας φίλος .
Εκείνο όμως που την τσάκισε ήταν ο σεισμός πριν δυο χρόνια. Μέσα σε λίγα λεπτά ρημαδιό οι κόποι μιας ζωής , η ιστορία της ζωής της στα χαλάσματα.
Της είπαν τα παιδιά να πάει να μείνει μαζί τους πότε στον ένα πότε στον άλλο.
Εδώ είναι η γη μου, η ζωή εδώ θα μείνω ήταν η κοφτή απάντηση της.
Έμενε εδώ και δυο χρόνια στο σιδερένιο κουτί που της έδωσε το κράτος.
Από την τενεκεδούπολη ξεκίνησα στην τενεκεδούπολη γυρίζω έλεγε με ένα πικρό χαμόγελο. Παρά τα αναπνευστικά προβλήματα που είχε έμεινε εκεί και έδινε κουράγιο και στους άλλους .Μόνο που τώρα τελευταία τα έφερνε δύσκολα οικονομικά , δεν ήθελε να επιβαρύνει τα παιδιά της . Κάτι οικονομίες που είχε τις χάλασε για να φτιάξει το καινούργιο της νοικοκυριό. Πρώτα της έκοψαν το τηλέφωνο. Δεν βαριέσαι σκέφθηκε , εδώ κοντά ήταν και ένα καρτοτηλέφωνο θα βολευόταν με μια τηλεκάρτα αν ήταν καμιά ανάγκη θα φώναζε κανένα γείτονα .
Αλλά της ήρθε πιο δύσκολη η απειλή από την ΔΕΗ 540 ετρω το χρέος της δύσκολα να τα βγάλει πέρα. Ο γιατρός της είχε πει να χρησιμοποιεί τις μέρες του καύσωνα το μηχάνημα κλιματισμού και να έχει πάντα σε ετοιμότητα την συσκευή για το οξυγόνο.
Πριν δυο μέρες είδε σε κολώνες κοντά στην γειτονιά αφίσες του Αντρέα «το ΠαΣοΚ ιδρύθηκε για να υπηρετήσει τον λαό και την πατρίδα», «το κοινωνικό κράτος με αγώνες κερδίζεται» Αριστερή Πρωτοβουλία .Στάθηκε για λίγο χάζεψε την αφίσα , τον αγάπαγε τον Αντρέα τον ψήφιζε πάντα κι ας μην ήταν του κόμματος . Εσύ καλά τα έλεγες αλλά κοίτα πως γίναμε και πως καταντήσαμε μονολόγησε .
Η ζέστη ήταν έντονη πήγε στο κουτί να δροσιστεί λίγο αλλά μάταια. Την έπιασαν τα αναπνευστικά της , είπε να βάλει το κλιματιστικό αλλά φοβήθηκε το χρέος στην ΔΕΗ.
Ξαφνικά ο πόνος δυνάμωσε , προσπάθησε να βγει έξω να πάει στο καρτοτηλέφωνο το δικό της το είχαν κόψει .Δεν πρόλαβε , την βρήκαν πεθαμένη , με ένα ειρωνικό χαμόγελο στα χείλη .Όταν θα την περνούν για το 3ο νεκροταφείο , να πάει να χουζουρέψει με το Γιώργη της , ίσως από κάπου κοιτάξει τις αφίσες και αν μπορούσε θα φώναζε «και η ΔΕΗ και ο ΟΤΕ ιδρύθηκαν για να υπηρετούν τον λαό και την πατρίδα …….αλλά…..

*η ιστορία είναι σχεδόν φανταστική αλλά η αγανάκτηση πραγματική………..