Ο λαϊκισμός ως αιτία οπισθοδρόμησης

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΤΙ ΠΙΟ εύκολο να θελήσει κανείς να κρίνει το έργο μιας δημοτικής αρχής απ την πρώτη στιγμή λαϊκίζοντας. Πριν καν δει τα αποτελέσματα μιας πρότασης με αρχίζει το διεκδικεί και η αμφισβήτηση εκ των προτέρων της επιτυχίας του αποτελέσματος.
ΟΤΙ ο εύκολος δρόμος για να μπορέσει κανείς να « ασκήσει κριτική » είναι αυτός μέσω του λαϊκισμού. Θα μπορούσε κανείς να ανατρέψει τα πάντα, με αμφισβήτηση οτιδήποτε, αν χωρίς πολιτική δίκη κατέφευγε στον λαϊκισμό, στην χαμηλότερη διανοητική ανάλυση των πραγμάτων και των καταστάσεων.
ΤΟ ΧΑΜΗΛΟΙΕΡΟ επίπεδο που θα μπορούσε ποτέ να πέσει η ανθρώπινη σκέψη, απλουστεύοντας καταστάσεις, αποδυναμώνοντας τις προτάσεις, είναι να λαϊκίσει. Έλα όμως που για να μπορέσει να εδραιώσει και να καρποφορήσει ο λαϊκισμός χρειάζεται πρόσφορο έδαφος! Χρειάζεται να υπάρχουν πολίτες τόσο χαμηλού επιπέδου του να γίνονται εύκολα Βορά αυτών που χρησιμοποιούν το λαϊκισμό για να τους επηρεάσει.
ΠΟΛΙΤΕΣ που πάνω απ όλα θέτουν το προσωπικό τους συμφέρον αποποιούμενοι την ιδιότητα του πολίτη, η οποία δεν είναι άλλη από την συμμετοχή στα κοινά και εργασία υπέρ των κοινών, είναι ασφαλώς επιρρεπείς στον λαϊκισμό και συγχρόνως εγκλωβισμένοι από αυτόν.
ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ τέτοιου είδους συναντιόνται συχνά πυκνά πλέον στην πολιτική ζωή του νομού. Όταν κάποιος δεν έχει με τι αντεπιχειρήματα να αντικρούσει μία θέση η ένα έργο καταφεύγει στο λαϊκισμό προκειμένου να κερδίσει ατομικές συμπάθειες.
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ουσιαστικά για ταφόπετρα του διαλόγου και της ανταλλαγής απόψεων. Οι άνθρωποι αυτοί, που πολλές φορές οι ίδιοι θεωρούν τιμή τους να χαρακτηρίζονται ως λαϊκιστές σαν μπερδεύοντας το οποίο λαϊκός η φιλολαϊκός με το λαϊκιστής, αποτελούν τον υπ αριθμόν ένα κίνδυνο για την πορεία της περιοχής αφού οι πράξεις τους αποτελούν χειροπέδη σε οτιδήποτε καινούριο.