Η μούχλα της υποκρισίας και της ατομικότητας μόλυνε και το νερό

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Πριν από 2-3 χρόνια είχαν έρθει φίλοι από την Κύπρο. Σε μια βόλτα στο Κεφαλάρι, εντυπωσιάστηκαν από την ποσότητα του νερού και την ομορφιά του τοπίου. Και πράγματι εκείνη την χρονιά είχε πολύ νερό. Αλλά πιο πολύ εντυπωσιάστηκαν και ξαφνιάστηκαν όταν έμαθαν ότι μια μεγάλη ποσότητα νερού χάνεται, πηγαίνει για την θάλασσα. Καλλιεργητές στην Κύπρο που μπορεί να έχουν και 50 χιλιόμετρα λάστιχα για να πάνε νερό στα χωράφια του από τις οργανωμένες τους δεξαμενές. Εκεί αν βρέξει καλά για ένα χρόνο με το οργανωμένο δίκτυο φραγμάτων που έχουν διαθέτουν νερό για 5- 7 χρόνια.
Εδώ και χρόνια λέμε το ότι θα πούμε το νερό, νεράκι , ότι ο επόμενος πόλεμος θα γίνει για το νερό και άλλα πολλά και τελικά μάλλον έφτασε το πλήρωμα του χρόνου.
Ξέσπασε μεγάλος καυγάς για το αν τα νερά του Αναβάλου για την Αργολίδα αλλά και γενικότερα για την κάθε Αργολίδα πρέπει να περάσουν στα χέρια ιδιωτών, κράτους ή ενός συνδυασμού τους. Ο καθένας Δον Κιχώτης της Ατομικότητας σήκωσε το κοντάρι ενάντια σε κάθε ένα που θέλει να καταχραστεί το δικαίωμα μας στο νερό, ( και όταν λέει νερό εννοεί το δικό το ατομικό νερό ) αγνοώντας ο καθένας τις ατομικές ευθύνες για αυτό το χάλι.
Πράγματι το νερό είναι ένα αγαθό του λαού όπως και ο αέρας ( γιατί μάλλον σε λίγα χρόνια θα αγοράζουμε και εμφιαλωμένο αέρα) και θα πρέπει να είναι υπό την προστασία της πολιτείας και να αποφευχθεί η εμπορευματοποίηση του. Όλοι είμαστε εναντίον στην ιδιωτική διαχείριση των υδάτων αλλά κανένας δεν έκανε τίποτα για την ιδιωτική καταστροφή που προκαλούμε.
- - πολύ κακή διαχείριση του νερού στην καθημερινότητα του σπιτιού μας, μόνο από την χρήση ειδικών καζανακιών τουαλέτας θα μπορούσε να εξοικονομηθεί τεράστια ποσότητα νερού.
- - ανεξέλεγκτες γεωτρήσεις με ευθείς η με πλάγιους τρόπους ο καθένας θέλει το νερό στο χωράφι του. Το νερό μου να έχω εγώ να ποτίζω όποτε θέλω και τι με νοιάζει για τους άλλους, ενοχλώ κανένα στο δικό μου χωράφι τρυπάω
- - η ανεξέλεγκτη μόλυνση των ποταμών από σκουπίδια, από τα μικρά δικά μας όταν κάνουμε την φυσιολατρική μας εκδρομή μέχρι τα λύματα των εργοστασίων
- - ο ανεξέλεγκτος τρόπος ποτίσματος, ο καθένας μας θέλει να ποτίζει γρήγορα και άμεσα. Τι θα πει τρόπος ποτίσματος ανάλογα με την καλλιέργεια, τρόπος στάγδην και κουραφέξαλα, ρίξε νερό να καταλάβει το χωράφι
- - σχεδόν κανένας μας δεν έχει πάρει μέρος σε καμία αναδάσωση ή σε εμπλουτισμό δάσος. Για του κυνηγούς θα δουλέψω εγώ , που σκοτώνομαι από το πρωί μέχρι το βράδυ στο χωράφι ή στο γραφείο.
Είναι πράγματι μεγάλες και οι ευθύνες τις πολιτείας, για την μόλυνση, το ανεξέλεγκτο των γεωτρήσεων, το κακό σύστημα από το οποίο μπορεί να υπάρχει και απώλεια 40% όπως λένε, για την ελλιπή στήριξη των δασών, για την έλλειψη εθνικής στρατηγικής σε θέματα διαχείριση υδάτινου πλούτου κλπ. Όμως τούτη η πολιτεία δεν είναι παρά ο καθρέφτης του ειδώλου μας. Αν η διαχείριση και ο σεβασμός του νερού, γενικότερα ο σεβασμός στο περιβάλλον, δεν είναι κομμάτια της οικολογικής συνείδησης στην καθημερινή μας πράξη τότε αναπόφευκτα θα έρθει ο ιδιώτης σωτήρας για να μας ξεδιψάσει.
Χαρακτηριστικό της αδιαφορίας μας είναι ότι μιλάνε για το νερό όταν αυτό τελειώνει. Αν τυχόν έβρεχε για δέκα μέρες συνέχεια και εξασφαλιζόταν νερό για 9- 10 μήνες κανείς δεν θα ασχολιόνταν μέχρι να ξαναπιάσουμε πάτο.
Υ.Γ. Φίλος που ασχολείται με τον αθλητισμό και του αρέσει να τρέχει σε κάποιες διαδρομές μου είπε ότι κατά μήκος των διαδρομών που αθλούνται συμπολίτες μας που υποτίθεται ότι έχουν μια άλλη φιλοσοφία και στάση ζωής, είναι πεταμένα χιλιάδες πλαστικά μπουκάλια. Αν τους ρωτήσεις σίγουρα θα φταίει ο δήμαρχος που δεν πήγε να τα μαζέψει.
- Μα καλά το μπουκαλάκι του δικό μου θα φέρει την καταστροφή στο περιβάλλον, εδώ θα εφαρμοστεί η θεωρία του χάους για το πέταγμα της πεταλούδας που προκαλεί τυφώνα στην άλλη άκρη της γης.
Μπορεί το πέταγμα της πεταλούδας να μην προκαλεί τυφώνα αλλά η μούχλα της υποκρισίας και της ατομικότητας του καθενός μας θα φέρει άμεσα καταστροφικά αποτελέσματα…και τον ιδιώτη σωτήρα που θα μας ξεδιψάσει.