Το ιστορικό άρμα των αρχαίων Αργείων στον προφήτη Ηλία…

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

 Την Κυριακή , είχαμε υποσχεθεί στην μικρή Μαρία και στον Χαράλαμπο μια βόλτα στον λόφο του προφήτη Ηλία για να γνωρίσουν πως ζούσαν οι Αρχαίοι κάτοικοι της Πόλης του Άργους, μια ιδέα που τα ενθουσίασε ιδιαίτερα. Ο καιρός νωρίς το απόγευμα ήταν αρκετά ευνοϊκός και ξεκινήσαμε για το λόφο για να αποφύγουμε και οποιαδήποτε πιθανή βροχή και προλάβαμε την πρώτη ομάδα ξενάγησης.

Εκεί είχαν στήσει μια πάρα πολύ καλή εκδήλωση για να γνωρίσουμε τους αρχαίους συμπολίτες μας. Ξενάγηση από αρχαιολόγο , φωτογραφικό υλικό από τις ανασκαφές αλλά και με γενικότερο ιστορικό ενδιαφέρον για το Άργος , εργαστήριο πηλού που το ευχαριστήθηκαν τα πιτσιρίκια και θα υπήρχαν κάποιες ομιλίες και διηγήσεις  παραμυθιών τα οποία λόγω χρόνου δεν θα μπορούσαμε να παρακολουθήσουμε .

Στην ξενάγηση για τον αρχαίο οικισμό είχε ενδιαφέρον η ηλικιακή σύνθεση της ομάδας  που παρακολουθούσε  την ξενάγηση από 2,5- 70 χρονών περίπου και όλοι με τρομερό ενδιαφέρον να παρακολουθούμε τα χνάρια του αρχαίου οικισμού. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον και το φωτογραφικό υλικό της εκδήλωσης , οι πιο παλιοί βλέποντας φωτογραφίες από την δεκαετία του 50 είχαν και κάποια σχόλια μνήμης να κάνουν για το υλικό που έβλεπαν.

Στο εργαστήρι πηλού με τις δυο πολύ καλές αρχαιολόγους εξηγούσαν , έδιναν πηλό, ιδέες και διατηρούσαν  σε δημιουργική εγρήγορση τα πιτσιρίκια  γινόταν πραγματικό πανηγύρι . Μέχρι να ολοκληρώσουμε τον κύκλο δραστηριοτήτων η πρώτη ομάδα  είχε ήδη ξεκινήσει η δεύτερη ομάδα επισκεπτών.

Η Μαρία και ο μικρός Χαράλαμπος πήραν τις πήλινες δημιουργίες τους να τις στεγνώσουν στο σπίτι και ήμασταν έτοιμοι για να φύγουμε .

-         Μπαμπά θα ξανάρθουμε στον προφήτη Ηλία  την άλλη Κυριακή ;

Και εδώ αρχίζουν τα πραγματικά δύσκολα . Δεν είχα κάτι να της πω. Ο λόφος έχει ευρήματα  από 4.000 χρόνια , εγώ έχω συμπληρώσει 40 χρόνια ζωής και είναι πρώτη φορά που θυμάμαι να γίνεται κάτι ανάλογο στον λόφο της Ασπίδας.

Ίσως θα μπορούσα να της δώσω ένα τόνο αισιοδοξίας ότι όταν τα παιδιά θα είναι όσο και αυτή πιθανόν να γίνει κάποια άλλη εκδήλωση στο λόφο αλλά δεν μπόρεσα.

Ήταν μια εκδήλωση η οποία δεν είχε πάρει ιδιαίτερες διαστάσεις προβολής στην τοπική κοινωνία ενώ η εφημερίδα το Βήμα της είχε αφιερώσει μισή σελίδα νομίζω στο φύλλο της περασμένης Παρασκευής ( και από εκεί το πληροφορηθήκαμε και εμείς).

Θα μπορούσε να είχε καλύτερη κάλυψη από τα τοπικά ΜΜΕ , να είχε γίνει μεγάλη και συστηματική αφισοκόλληση, θα μπορούσαν να είχαν ενημερωθεί τα σχολεία .

Ότι και να πούμε για το τι θα μπορούσε να  είχε γίνει δεν έχει σημασία εκείνο που έχει σημασία είναι τι πρέπει να γίνει .

Μια τέτοια συστηματική και οργανωμένη προβολή θα έπρεπε να είχε μόνιμο και σταθερό χαρακτήρα για τον λόφο της Ασπίδας και σίγουρα θα μπορούσε να εμπλουτιστεί και με περισσότερο οπτικοακουστικό υλικό αλλά και παιδαγωγικό υλικό για μαθητές όλων των βαθμίδων από το νηπιαγωγείο μέχρι φοιτητές των πανεπιστημίων. Θα μπορούσε να είναι μια πραγματική εκπαιδευτική εκδρομή για όλα τα σχολεία της πόλης και θα μπορούσε να είναι και μια ιδιαίτερη τουριστική εκδήλωση για τους επισκέπτες του νομού και αφορμή για μια μεγαλύτερη τουριστική εκδήλωση που θα αφορούσε μια βιωματική περιήγηση και γνωριμία με την αρχαιότερη συνεχώς κατοικούμενη  πόλη της Ευρώπης .

Δυστυχώς δεν είμαι και ιδιαίτερα αισιόδοξος για μια τέτοια προοπτική. Το πιθανότερο είναι ότι θα πρόκειται για μια πετυχημένη εκδήλωση που δύσκολα θα αποκτήσει διάρκεια και βάθος χρόνου. Και ευθύνη για αυτό έχουμε όλοι μας.

Φαίνεται ότι είναι και προφητικό ότι πραγματοποιήθηκε στον λόφο του προφήτη Ηλία , γιατί μάλλον με τον γνωστό ελληνικό μας τρόπο και τούτη η ευκαιρία θα αναληφθεί στους ουρανούς……της συλλογικής μας αχαριστίας , αφασίας και αμνησίας.