Άρθρο του Άκη Ντάνου
Η ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ. ως προϊόν του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, έχει εισχωρήσει βαθιά και στις έννοιες της πολιτικής οδηγώντας συχνά σε μπερδέματα της σκέψης και των ερμηνειών της. Ο άνθρωπος ως μονάδα και μέρος της κοινωνίας αντικαθίσταται από τα αποτελέσματα της οικονομικής του δραστηριότητας. Ένα όμορφο σπίτι, εσωτερικά, αν δεν έχει τους απαιτούμενους εξωτερικούς χώρους, τότε αποτελεί μια φυλακή της ψυχής και των συναισθημάτων.
Η ΕΠΕΚΤΑΣΗ μιας πόλης ή ο επανασχεδιασμός ενός ελεύθερου χώρου αποτελούν βασικά εργαλεία ανθρωποκεντρικής πολιτικής. Συχνά όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι χώροι αυτοί να μετατρέπονται σε χώρους αποξένωσης αφού εξυπηρετεί είτε οτιδήποτε άλλο πλην του ιδίου του ανθρώπου. Ένας φαρδύς δρόμος χωρίς τα απαιτούμενα πεζοδρόμια και χωρίς έλεγχο του ύψους των κτιρίων δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά ένα χώρο για τα αυτοκίνητα, όχι όμως και για τους ανθρώπους.
ΜΕΧΡΙ σήμερα η πολιτική των Δήμων στην περιοχή μας τουλάχιστον, δεν προβλέπει την δημιουργία κατάλληλων χώρων ελεύθερων χώρων ώστε να αποτελέσουν πιθανούς τόπους για συναντήσεις των ανθρώπων, επαναδημιουργίας της γειτονιάς, και γενικότερα πνεύμονες αναπνοής των συνοικιών. Ακόμα και στις περιοχές όπου προβλέπονται τέτοιοι χώροι, η λογική τους καταστρατηγείται και από πάρκα μετατρέπονται απλά σε "γλάστρες".
ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για νέας μορφής γκέτο, χώρους απομόνωσης, οι οποίοι αναδεικνύουν την χλιδή ορισμένων συνοικιών και τον νεοπλουτισμό των ενοίκων τους, η περιχαρακώνουν και απομονώνουν τους χώρους όπου διαμένουν οι αλλοδαποί και εργαζόμενοι β΄ διαλογής. Ο σχεδιασμός των σημερινών πόλεων οδηγεί σε διάσπαση του κοινωνικού ιστού με αποτέλεσμα την δημιουργία αντιπαραθέσεων, στην σύγκρουση σε κοινωνικό επίπεδο καθώς και στην αύξηση της εγκληματικότητας.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου