Δεν φτάνουν μόνο οι υποθέσεις του Βατοπεδίου στις οποίες φέρεται να είναι αναμεμειγμένος ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, αλλά και στα ζητήματα περί Τύπου τα οποία το τελευταίο διάστημα έχουν φτάσει σε σημείο μηδέν, αφού δεν εφαρμόζεται στο σύνολό του ο νέος νόμος. Σύμφωνα με το νέο νόμο περί Τύπου αυξήθηκαν τα κόστη των τοπικών εφημερίδων κατά εβδομήντα έως εκατό τοις εκατό με αποτέλεσμα να είναι ασύμφορη πλέον η έκδοση τοπικών εφημερίδων και οι τοπικές φωνές, οι απόψεις των πολιτών σε τοπικό επίπεδο σιγά σιγά να περνούν και να ελέγχονται από τα μεγάλα αθηνοκεντρικά Μέσα. Όμως στο θέμα της διαφήμισης τα πράγματα δεν είναι καθόλου ρόδινα τουλάχιστον γι αυτούς που θέλουν να διατηρούν μια διαφορετική άποψή του ή απόσταση από τη εκάστοτε εξουσία.
Σύμφωνα με όσα δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της "Ζούγκλας" ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Μανώλης μεταξύ άλλων ισχυρίζεται: "εκείνο που ξέρω είναι ότι το παιγνίδι της διαφήμισης είναι πολύ μεγάλο και παίζεται χρόνια. Αλλάζουν οι συμμαχίες, ανάλογα με το όποιος τα παίρνει. Αυτό είναι μια πραγματικότητα. Το παιχνίδι που παίζεται με τις διαφημίσεις γίνεται σε τοπικό επίπεδο. Σήμερα μπορεί να είναι, έτσι αύριο μπορεί να είναι αλλιώς».
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του βουλευτή ο επαρχιακός Τύπος φέρεται να εκβιάζει βουλευτές και σημαίνοντα κυβερνητικά πρόσωπα και να αποσπά απ αυτά τη μερίδα του λέοντος στις διαφημίσεις.
Ο κ. Μανώλης είχε υποστηρίξει και στο παρελθόν ότι είχε πέσει θύμα εκβιασμού σε τοπικό επίπεδο, χωρίς ωστόσο να ονοματίσει κάποιον συγκεκριμένα. Τώρα, με όχημα την κρατική διαφήμιση βάλει κατά πάντων, αφού και πάλι αρνείται να ονοματίσει.
Αν τα πράγματα είναι έτσι, όπως τα περιγράφει ο κ. Μανώλης τότε ο Θ. Ρουσόπουλος έκρινε με "περίεργα κριτήρια" την διανομή της διαφήμισης ή τουλάχιστον δεν φρόντισε να ελέγξει στο που και πώς διατίθεται η κρατική διαφήμιση, ώστε να αποφευχθούν τέτοιου είδους εκβιασμοί που υπαινίσσεται χωρίς αποδείξεις ο βουλευτής Αργολίδας Γιάννης Μανώλης, πως συνέβησαν.
Ο λόγος φυσικά θα πρέπει να δοθεί πλέον στους συναδέλφους,των οποίων τα ονόματα των εφημερίδων τους εμφανίζονται στην "Ζούγκλα" να έχουν την μερίδα του Λέοντος στην κρατική διαφήμιση, σύμφωνα με τον πίνακα.
Όπως υποστήριξε ο βουλευτής "δηλαδή ανθρώπους που γκρινιάζουν σήμερα και μόλις τα πάρουνε, γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέως, δηλαδή το παιχνίδι είναι η διαφήμιση. Αν δεν έχω δεν έχω στοιχεία, δεν μπορώ να μιλήσω. Ανθρώποι που σήμερα βρίζουνε», συνεχίζει ο βουλευτής, «μόλις πάρουν τη διαφήμιση γίνονται υπερασπιστές», ( σ.σ. των όσων έβριζαν).
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του κ. Γιάννη Μανώλη, "αυτή η λογική δεν είναι σωστή. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται η διαφήμιση με αυτόν τον τρόπο. Αλλά την χρησιμοποιούν μόνο αυτοί που δίνουν τη διαφήμιση, την χρησιμοποιούν και αυτοί που την παίρνουν, οι οποίοι εκβιάζουν για διαφήμιση και μόλις την πάρουν γίνονται βασιλικότεροι του βασιλέα».
Είναι προφανές πλέον ότι ο βουλευτής Αργολίδας μιλά για συναλλαγή. Δεν δίνεις διαφήμιση δεν προβάλλεσαι. Δεν με προβάλλεις, δεν παίρνεις διαφήμιση. Πρόκειται για διαπλοκή τόσο του διαφημιζομένου όσο και των πολιτικών, οι οποίοι μέσω της διαφήμισης, σύμφωνα πάντα με το βουλευτή, εκβιάζουν τα Μέσα να τους προβάλλουν.
Σαφώς και το θέμα αυτό θα πρέπει να ερευνηθεί πλέον από τους εισαγγελείς. Να διερευνηθεί κατά πόσο τα Μέσα ενημέρωσης του νομού εκβίασαν προκειμένου να αποσπάσουν διαφήμιση και κατά πόσο εκβιάστηκαν προκειμένου να πάρουν διαφήμιση για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Πάντως είναι υποχρεωμένος ο βουλευτής πλέον να κατονομάσει τα μέσα ενημέρωσης τα οποία εκβίασαν κατά τα λεγόμενά του και ποια ήταν εκείνα τα οποία εκβιάστηκαν με όπλο την διαφήμιση.
Σίγουρα εδώ οι ευθύνες του υπουργείου Τύπου είναι μεγάλες, γιατί όφειλε να ελέγξει για παράδειγμα κατά πόσο πραγματικά το ποσοστό της διαφήμισης το οποίο για παράδειγμα υποσχέθηκε ο ίδιος ο κύριος Αλογοσκούφης στο Ναύπλιο, στο Βουλευτικό, ότι θα διατεθεί στα επαρχιακά μέσα, πραγματικά διατίθεται και με ποιόν τρόπο.
Η αναφορά στους πίνακες με την διαφήμιση δεν αποτελεί από μόνη της ούτε καν στοιχείο υπόθεσης περί εκβιασμών, τους οποίους ο βουλευτής κ. Μανώλης οφείλει πλέον να κατονομάσει και να μην διασύρει τόσο τα τοπικά μέσα, όσο και τους συναδέλφους του πολιτικούς. Όσο για τον Θ. Ρουσόπουλο, τι να πει κανείς. Αν αυτή ήταν η βοήθεια στον τοπικό τύπο που είχε υποσχεθεί στα ΜΜΕ στο Ναύπλιο, τότε ευτυχώς που έφυγε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου