Άρθρο του Στέφανου Παλλατζά
«Η αύξηση των χρηστών στην Αργολίδα τα τελευταία χρόνια είναι ανησυχητική. Οι γνωστοί χρήστες ηρωίνης στην περιοχή Ναυπλίας έχουν φθάσει στους 350! Όταν είχα πρωτοέρθει στην περιοχή πριν μερικά χρόνια ήτανε μόνο 8, άργησαν να πεθάνουν και δυστυχώς πρόλαβαν να διαδώσουν τη χρήση της ηρωίνης σε πολλούς νέους και έτσι έχουμε φθάσει σε αυτό το νούμερο που μετά από μερικά χρόνια θα υπερτριπλασιαστεί».
Εξαιρετικό ε; Για διαβάστε και παρακάτω!
«Το μεγάλο μερίδιο ευθύνης το έχουν οι γονείς οι οποίοι δεν είναι κοντά στα προβλήματα των παιδιών τους, αδιαφορούν και στο παραμικρό παράπτωμα αντί να έρθουν κοντά και να τα καλύψουν συναισθηματικά, να τα αγκαλιάσουν, μεταχειρίζονται ψυχολογική και σωματική βία. Όταν τα παιδιά έρχονται στην πόρτα της Αστυνομίας είναι και το τέλος τους. Είναι πλέον σεσημασμένοι, σε κάθε συμβάν θα συλλαμβάνονται, θα ανακρίνονται, είναι αργά όταν φθάνουν σε μας. Η δουλειά είναι να μη φθάνουν σε μας για καταστολή. Το σπίτι να προλαβαίνει και να συζητάει με τα παιδιά του, να ξέρει που συχνάζουν και με ποιες παρέες».
Απορώ! Αυτοί που τον άκουγαν - και μεταξύ αυτών και μέλη της Κίνησης Πολιτών Ασίνης, που ανήρτησαν και το σχετικό ποστ - δεν τον πήραν με τις ντομάτες; Αν ο Αστυνομικός Διευθυντής της περιοχής, δηλαδή το κράτος, δηλαδή η εξουσία η έχουσα την βασική ευθύνη για τη λειτουργία της κοινωνίας, έχει αυτή την άποψη για το πρόβλημα των Ναρκωτικών, τότε ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι μπορεί να γίνει έστω το παραμικρό για να λυθεί το πρόβλημα;
Και δεν μιλάω για το πρώτο εξαιρετικά γελοίο επιχείρημα που το μόνο που δε μας λέει είναι να πάρουμε τις καραμπίνες και να σκοτώνουμε τους χρήστες για να μην μεταδίδεται η «αρρώστια»! Μιλάω για την εύκολη καραμέλα του «για όλα φταίνε οι γονείς»!
Έχει ρωτήσει ο κ.Διευθυντής χωρισμένους (ας προσπεράσουμε την ευθύνη της κοινωνίας για το χωρισμό τους, που είναι μεγάλη κουβέντα) γονείς αν μπορούν, στην κοινωνία που ζούμε, να ανταποκριθούν - όπως και οι ίδιοι θέλουν - στην ανατροφή των παιδιών τους; Εργαζόμενους γονείς που λείπουν συνεχώς από το σπίτι; Έχει ρωτήσει αν τέτοιοι γονείς έχουν τρέξει στα σχολεία των παιδιών τους και έχουν χιλιοπαρακαλέσει τους διευθυντές να πάρουν μέτρα να φύγουν οι «συμμορίες των εμπόρων» έξω από τα σχολεία και αυτοί αρνούνται ή αδυνατούν να κάνουν κάτι; Έχει μετρήσει πόσες φορές έχει κληθεί η αστυνομία να απομακρύνει ή και να συλλάβει τέτοιους τύπους έξω από σχολεία, τύπους που τους ξέρει καλά, και δεν το έχει κάνει;
Έχει αναρωτηθεί ο κ. Διευθυντής γιατί στα σχολεία δεν γίνεται σωστό μάθημα; Γιατί η πίεση του συστήματος σε γονείς και παιδιά για ένα σίγουρο μέλλον, που μεταφράζεται σε ένα πτυχίο, τα στέλνει στα ατελείωτα φροντιστήρια μέχρι τα μεσάνυκτα; Έχει πάει να δει τι γίνεται εκεί απέξω;
Έχει αναρωτηθεί ο κ. Διευθυντής γιατί το κράτος δεν μεριμνά επιτέλους για την ομαλή ένταξη των Ρομά στην κοινωνία; Για την σωστή ένταξη τους στο οικιστικό ιστό μιας πόλης, ισότιμα με τους άλλους πολίτες και όχι τον περιορισμό τους σε γκέτο; Έχει συναισθανθεί το μεγάλο μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί σαν δύναμη καταστολής αλλά και πρόληψης, να ανέχεται να δρουν ανεξέλεγκτα τα κυκλώματα των ναρκωτικών μέσα στους καταυλισμούς των Ρομά;
Μήπως μπορεί να μας πει ο κ.Διευθυντής γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να σταματήσει τη διακίνηση ναρκωτικών στις φυλακές; Γιατί ο πιτσιρικάς νέος χρήστης στοιβάζεται στο ίδιο κελί με τον εγκληματία και τον έμπορο;
Μήπως μπορεί να μας απαντήσει ο κ. Διευθυντής γιατί οι μονάδες μεθαδόνης έχουν καταντήσει ανέκδοτο; Γιατί ο ΟΚΑΝΑ είναι υπό διωγμό στην ουσία από το κράτος; Γιατί η άγνοια των πολιτών, από έλλειψη υπεύθυνης και σωστής ενημέρωσης, οδηγεί σε ακραία φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού;
Μήπως και για όλα αυτά φταίνε οι γονείς;
Αντί λοιπόν ο κ.διευθυντής να ψάχνει τους εύκολους φταίχτες για το πρόβλημα και να διατυπώνει απόψεις εξαιρετικά επικίνδυνες που μπορούν να ωθήσουν ακόμη και σε φαινόμενα αυτοδικίας, ας ψάξει κι αυτός, τόσο σαν υπεύθυνος δημόσιος λειτουργός όσο και σαν απλός πολίτης, να βρει τις πραγματικές αιτίες και πάνω από όλα να βρει μαζί με όλους τους άλλους τις λύσεις.
Γιατί το πρόβλημα δεν λύνεται, αν βρούμε τον φταίχτη, που φυσικά - κατά τον κ.Διευθυντή - δεν είμαστε ποτέ εμείς! Το πρόβλημα λύνεται με δράση και προτάσεις, με ενημέρωση και διάλογο, με κινητοποίηση όλης της κοινωνίας από τον έχοντα την εξουσία μέχρι τον έχοντα το πρόβλημα. Αλλιώς θα επικρατήσει η λογική του Καιάδα!
Και ένα σχόλιο για την Κίνηση Πολιτών Ασίνης, που βρήκε, πιστεύω καλοπροαίρετα, την ενημέρωση του κ.Διευθυντή «χρήσιμη»! Ας το ξανασκεφτούν λίγο ... Πόσο συνάδει η αποδοχή τέτοιων λογικών με την άποψη για περισσότερη συμμετοχή των ενεργών πολιτών στα κοινά καθημερινά προβλήματα μιας τοπικής κοινωνίας;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου