Το ριχτάρι και ο Σονέξ

Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου 

Από μικρό παιδί είχε μια παράξενη συμπεριφορά , ακόμα και στην κοιλιά κουνιόταν ανάστροφα έλεγε η μάνα του. Στο σχολείο έμενε για πολλές ώρες σιωπηλός , ζωγράφιζε σαν ιστορίες κόμικ τα μαθήματα αντί να γράφει κανονικά όπως οι άλλοι. 

Στην εφηβεία του ανέπτυξε μια δικιά του θεωρία και με ψευδοεπιστημονικούς όρους ανέλυε την θεωρία του , ζωγραφίζω τους ήχους  και μπορώ να μελοποιώ τα χρώματα. 

Κοντά στο τέλος της εφηβείας του ταξίδεψε οριστικά και μόνο στον δικό του κόσμο και πεισματικά αρνιόταν να βγει από εκεί, ο γαλαξίας μου είναι ατελείωτος και απροσπέλαστος δήλωνε. 

Νοσηλεύτηκε για χρόνια  σε ιδρύματα ορθολογιστικών επαναφορών , οι χημικές καταστολές ενάντια στις ορμόνες της ευτυχίας του μυαλού του όπως έλεγε , πάντως κατόρθωσε και βρήκε μια ισορροπία με τους άλλους , δεν τον ενοχλούσαν και δεν τους ενοχλούσε . 

Με λένε Σονέξ είπε στον διευθυντή της ψυχιατρικής μονάδας κοινωνικής ένταξης , κάνοντας την εντυπωσιακή του είσοδο, ένας Δον Κιχώτης με πινέλα παλέτα και αυτοσχέδια μουσικά όργανα . Τον έβαλε σε πρόγραμμα αποκατάστασης. 

Δεν δημιουργούσε προβλήματα και ήταν μάλλον από τους καλύτερους ασθενείς στην μονάδα. Στο εργαστήριο δημιουργικής απασχόλησης ήταν ένας ιππότης της προσφοράς , η ψυχή της ομάδας ζωγραφικής.

Σύντομα όλη η ομάδα αλλά και ιδιαίτερα αυτός έφτιαξαν μια εντυπωσιακή συλλογή από καλλιτεχνικά έργα,. Διοργανώθηκε μεγάλη καλλιτεχνική έκθεση. Πήγαν πολλοί επίσημοι και παραεπίσημοι. Ο ίδιος παρά τις επίμονες προσπάθειες του διευθυντή αλλά και θεραπευτών αρνήθηκε να παραστεί. 

- Εγώ είμαι Σονέξ, δεν μπορώ, ήταν η σταθερή απάντηση του.

Την τελευταία μέρα της έκθεσης, είχαν πουληθεί και όλα τα έργα του και σε καλές τιμές , έγινε και ένα σεμινάριο για την θεραπευτική δυνατότητα της τέχνης ιδιαίτερα σε ψυχωσικούς ασθενείς.  Ο Σονέξ  πίσω , μόνος του σχεδόν στην μονάδα με τον νοσηλευτή βάρδιας . 

Πήγε στο δωμάτιο του προσωπικού , στην ντουλάπα πίσω από τον μεγάλο καναπέ με το πολύχρωμο  ριχτάρι ήταν μια ντουλάπα που αποθήκευε ρούχα κουβέρτες , όλα καθαρά και πλυμένα, έκανε λίγο ψύχρα πήγε να πάρει μερικές κουβέρτες για αυτόν και για του άλλους. Σε λίγο θα έρχονταν όλοι πίσω.  Ακούμπησε τις καθαρές κουβέρτες πάνω στο καναπέ με το ριχτάρι όταν μπήκε η νοσηλεύτρια για την αλλαγή βάρδιας. 

-Δεν σου έχω πει ότι οι ασθενείς δεν ακουμπούν τα ρούχα τους πάνω στο καναπέ με το ριχτάρι .

-Μα είναι καθαρές … Εκείνη την ώρα μπήκε και ο νοσηλευτής βάρδιας 

-Ηλίθιε να το πάρεις να το πλύνεις  του φώναξε , σου έχω πει να προσέχεις  τον χώρο μας στον καναπέ καθόμαστε. Είπε στον νοσηλευτή αλλαγής.

-Σονέξ για τον καναπέ, Σονέξ για το ριχτάρι , Σονέξ για τον κόσμο Σονέξ για τον καναπέ 

Φώναζε  αλαλάζοντας σαν θυμωμένος Ινδιάνος γύρω από την νοσηλεύτρια , 

- Σονέξ , Σονέξ , ριχτάρι , ριχτάρι , να το πλύνεις , να το πλύνεις το ακούμπησε ο Σονέξ, Σονέξ

Με δυσκολία τον ηρέμησαν, τον απομόνωσαν στο ειδικό δωμάτιο του

-Πιθανή υποτροπή είπε ο διευθυντής θα τον ελέγξουμε φαρμακευτικά κρίμα και πήγαινε τόσο καλά. 

Στην ομάδα της Τρίτης  ο διευθυντής προσπαθούσε να μαζέψει τα ασυμμάζευτα για το επεισόδιο με τον Σονέξ, οι μισοί να ισχυρίζονται ότι πρέπει να υπάρχουν όρια και δεν επιτρέπεται στους ασθενείς να κάθονται η να ακουμπούν πράγματα στο ριχτάρι του προσωπικού. Οι άλλοι να διαμαρτύρονται για τον υπερβάλλοντα ζήλο στα θέματα  οριοθέτησης εξ άλλου για λόγους πρακτικούς εκεί ήταν η ντουλάπα και τα ρούχα ήταν πεντακάθαρα , αν έμπαινε και θέμα καθαριότητα περισσότερα μικρόβια άφηναν αυτοί με τα ρούχα τους. 

-Θα μπορούσαμε να το δούμε και σαν μια πράξη οικειότητας του Σονέξ( κανείς δεν τον θυμόταν με το όνομα του) για να μην νοιώθει Ξένος.  Όταν είπε αυτή την λέξη ο διευθυντής σαν να φωτίστηκε ο νους του , βούρκωσε , πήγε στο εργαστήρι ζωγραφικής πήρε πινέλο και κόκκινο χρώμα . Πήγε στο δωμάτιο που ήταν δεμένος ο Σονέξ ,του έδειξε αυτό που είχε γράψει στο χαρτί 

Σονέξ = Ξένος , η εμμονή του στο Σονέξ ήταν αναγραμματισμός του  Ξένος . 

Τον έλυσε μπροστά στα μάτια των έκπληκτων νοσηλευτών , σχεδόν αγκαλιασμένοι πήγαν στο εργαστήρι , καθώς κατέβαιναν τα σκαλιά ο Σονέξ πονηρά τον ρώτησε 

-Τελικά το πήρε να το πλύνει το ριχτάρι ; 

-Πρώτα πρέπει να πλύνουν το ριχτάρι του μυαλού τους Σονέξ .

- Νίκο με λένε του απάντησε και μπήκαν στο εργαστήρι.

(Φαντάσου τώρα η ιστορία να μην ήταν φανταστική !!!)