Δύσκολο το νέο έτος

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΟΤΑΝ χαμήλωσε η συναισθηματική ένταση από την εν ψυχρώ δολοφονίας του Αλέξη και τις αλυσιδωτές αντιδράσεις που προκάλεσε, άρχισε να γίνεται σε όλους λίγο ή πολύ πιστευτό ότι «το κράτος δολοφονεί», με τον μπάτσο να αποτελεί στιγμιαία επιλογή του μέσου.
ΛΙΓΕΣ ημέρες αργότερα επιβεβαιώθηκαν οι φόβοι ότι «το κράτος πράγματι δολοφονεί» με την απόπειρα δολοφονίας ενός άλλου «μπάτσου» πιθανόν στιγμιαίου κάποια άλλη στιγμή μέσου επιβολής του κράτους, από κάποιους που κάποιοι βαθιά ενταγμένοι στο σύστημα φρόντισαν να τους προσδιορίσουν σαν τρομοκράτες με την έννοια του «ενόπλως αντιπαραθετουμένων κατά της σημερινής μορφής του κράτους αποβλέποντας στην επιβολή ενός άλλου κράτους με τους δικούς του «καλούς Μπάτσους», να εποπτεύουν και στιγμιαία να δολοφονούν οτιδήποτε αντιτίθεται σε αυτό.
ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ερώτημα για το «ποιος είναι υπαρκτό πρόσωπο», έχει εκ της γεννήσεως της έννοιας του Κράτους και της «ανακάλυψης της συσσώρευσης πλούτου» απαντηθεί. Όσο και αν τα ΜΜΕ μεταποιούν την Βία από μακροχρόνια σε στιγμιαία πράξη αντιλαμβανόμενα ως «όλον» την στιγμιαία έξαρση και παραβλέποντας εκ φύσεως την αναπαραγωγή και τα αίτιά της, η βία δεν σταματά, απλά αλλάζει περικάλυμμα.
Η ΑΠΑΓΩΓΗ του επιχειρηματία από κακοποιούς του λεγόμενου κοινού ποινικού δικαίου δεν παύει στη ουσία να είναι μια ακόμα απόπειρα άσκησης βίας του συστήματος κατά του ίδιου του του εαυτού, αφού τόσο ο επιχειρηματίας όσο και οι απαγωγείς αποσκοπούν σε ένα και μόνο πράγμα αν και με διαφορετικά μέσα, στην συσσώρευση πλούτου την οποία αναδεικνύει ως ύψιστη αρχή το ίδιο το κράτος.
Η ΟΡΓΑΝΩΣΗ της κοινωνίας κάτω από την ηγεμόνευση του Κράτους είτε καπιταλιστικού είτε παλλαϊκού, θα γεννά διαρκώς τα αίτια της βίας και την ανάγκη «εσωτερικού στρατού» για την ΕΠΙΒΟΛΗ της τάξης.