Από πάρκο αναψυχής και άθλησης ο λόφος της Ασπίδας σε σκουπιδότοπο

Σε πλήρη εγκατάλειψη βρίσκονται εδώ και χρόνια τα πεύκα του λόφου της Ασπίδας, που γενεές Αργείων, όπως και στην Λάρισα, τα φύτεψαν πάνω στα βράχια και τα πότισαν με αγάπη μέχρι να μεγαλώσουν.
Σήμερα ένα από τα ωραιότερα Αλσύλλια, αν όχι το ωραιότερο βρίσκεται παρατημένο στην τύχη του. Χαρακτηριστική της αδιαφορίας είναι και η φράση που βγήκε από τα χείλη δημοτικού συμβούλου, όταν πολίτης του παραπονέθηκε για την κατάσταση που βρίσκεται το δασάκι: «δεν πάει να …τι να κάνουμε, έχουμε άλλα πιο σοβαρά προβλήματα»!
Αντιλαμβάνεται βέβαια κανείς το «υψηλό επίπεδο πολιτισμού του δημοτικού συμβούλου», το οποίο ούτε τους Αργίτες, ούτε την παράταξή του τιμά.
Η μόνη παρέμβαση που έγινε τα τελευταία χρόνια, εκτός φυσικά της επιβεβλημένης από τον νόμο αποψίλωσης, ήταν ο καθαρισμός του λόφου από σκουπίδια με την βοήθεια των προσκόπων και του Ορειβατικού Συλλόγου Άργους. Έκτοτε, ούτε η αποκομιδή των σκουπιδιών δεν γίνεται σωστά, ούτε οι κάδοι είναι κατάλληλοι, αφού χάσκουν χωρίς πάτο.
Τα ωραιότερα σημεία του λόφου είναι γεμάτα υπολείμματα «έντονης σεξουαλικής δραστηριότητας», μηδέ του ναού του Απόλλωνος εξαιρουμένου.
Πρόσφατα μάλιστα κάποιοι ανακάλυψαν πως τα αγριοκρέμμυδα φέρνουν τύχη και άρχισαν να σκάβουν όλο τον λόφο, εκτός βέβαια και αν τα μποτσίκια αποτελούν πρόφαση λαθρανασκαφών.
Ποιος όμως θα τους ελέγξει, αφού όλοι σφυρίζουν αδιάφορα για ότι συμβαίνει στον λόφο. Τις προάλλες μέλος της επιτροπής πρασίνου μας αποκάλυψε ότι παρά τις διαμαρτυρίες του για την εγκατάλειψη του λόφου, ουδέποτε προσεκλήθη σε συνεδρίαση της επιτροπής πρασίνου του Δήμου Άργους. Το τι κατάσταση επικρατεί φαίνεται και από τα «μέτρα» πυροπροστασίας. Όλες οι σωληνώσεις ποτίσματος και πυρόσβεσης είναι στερεωμένες με βίδες ή με σύρμα πάνω στα ίδια τα δέντρα με αποτέλεσμα, να έχουν περισσότερες πιθανότητες να ξεραθούν παρά να καούν!
Πριν μια πιθανή φωτιά όμως ο ανθρώπινος παράγοντας του εύκολου κέρδους με επιχορήγηση μάλιστα από την ΕΕ, οδήγησε πολλά Πεύκα να ξεραθούν. Από πλευράς δήμου και Δασαρχείου δεν ελήφθη καμία μέριμνα για την αντιμετώπιση της ασθένειας και εγκαταλειφτήκαν όλα στα χέρια του θεού.
Αντιλαμβανόμενοι την αδιαφορία του δήμου να προστατέψει την δημόσια περιουσία και το φυσικό περιβάλλον ορισμένοι επέκτειναν τις καταπατήσεις τους ακόμα και μέσα στον αρχαιολογικό χώρο μετατρέποντας τους Μυκηναϊκούς θολωτούς τάφους σε μπαξέδες, ενώ κάποιοι άλλοι θα επιθυμούσαν να δουν όλο τον λόφο σαν βοσκότοπο αφήνοντας πρόβατα και κατσίκια να αποτελειώσουν ότι δεν πρόλαβε να καταστρέψει η ξηρασία των τελευταίων ετών.
Ο μόνος φορέας που αναγνώρισε μέχρι σήμερα την αξία του λόφου ήταν η Νομαρχιακή αυτοδιοίκηση Αργολίδας η οποία και ανάδειξε τον λόφο μέσα από τα έντυπά της. Ο δήμος Άργους δυστυχώς μέχρι σήμερα δεν αντιμετώπισε σοβαρά τα προβλήματα του λόφου, πολύ δε περισσότερο δεν φρόντισε για την αξιοποίησή του, αφού θα μπορούσε να τον εντάξει στις δραστηριότητες του Δημοτικού σταδίου, αφού περισσότεροι πολίτες προτιμούν τον λόφο από το στάδιο για να αθλούνται σε καθημερινή βάση.