Σκουπιδότοποι με οικονομία ή οικολογία;

Άρθρο του Άκη Ντάνου

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ δημοτικό συμβούλιο του Άργους επανέφερε στην επικαιρότητα το ψευδοδίλλημα αν τα κριτήρια για την δημιουργία χώρου για τους μπαλαριστές των σκουπιδιών και χώρους για την «προσωρινή» εναπόθεση των «αμπαλαρισμένων» σκουπιδιών θα πρέπει να είναι οικολογικά ή οικονομικά, θέτοντας μάλιστα όριο απόστασης τουλάχιστον 4χιλιομέτρων, από τα διοικητικά όρια του Άργους.
ΤΟ ΙΔΙΟ ακριβώς δίλημμα είχε προβάλει και η πριν από καιρό απόφαση του δημοτικού συμβουλίου Ναυπλίου για την ανεύρεση χώρου εναπόθεσης των δεμάτων, κοντά στους δεματοποιητές του Άργους αλλά και έξω από τα διοικητικά όρια του Άργους! Η απόφαση μάλιστα του Ναυπλίου μπορεί αρχικά να φωτογράφιζε την περιοχή της Ν. Κίου, στην ουσία αποσκοπούσε στο να μην δημιουργεί πολιτικό πρόβλημα στο Άργος αλλά και να μην είναι ο χώρος εναπόθεσης κοντά στο Ναύπλιο.
ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ οι δύο μεγάλες πόλεις του Νομού δεν βλέπουν το πρόβλημα των σκουπιδιών από οικολογικής πλευράς, παρά μόνο από οικονομικής, αφού η «υποβάθμιση» των περιοχών που θα φιλοξενήσουν με την μία ή την άλλη μορφή τα σκουπίδια μας κρίνεται από οικονομικής απόψεως και όχι από οικολογικής, παρόλο που καταβάλλεται προσπάθεια μέσω της ανάδειξης του οικολογικού προβλήματος να αποτραπεί η οικονομική υποβάθμιση.
ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ το πρόβλημα αφορούσε μόνο την οικονομική αξιολόγηση της περιοχής, τότε η περιοχή που βρίσκεται ήδη ο παράνομος ΧΥΤΑ του Άργους, πιθανόν να αποτελούσε και την πλέον συμφέρουσα λύση, αφού οι τιμές των αγροτεμαχίων σε άλλες περιοχές είναι ασφαλώς υψηλότερες. Όμως αν πράγματι το θέμα ήταν οικονομικό, θα μπορούσε ίσως ευκολότερα να λυθεί, επιλέγοντας τα φτηνότερα χωράφια και με την ευκολότερη κυκλοφοριακά σύνδεση με τις δύο μεγάλες πόλεις.
Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ μεταξύ των δύο μεγάλων πόλεων είναι όμως τέτοια που δεν αποτρέπει το οικολογικό πρόβλημα, είτε ο χώρος που θα αποθηκευτούν τα «αμπαλαρισμένα» σκουπίδια είναι κοντά στο Ναύπλιο είτε είναι κοντά στο Άργος, αφού η φύση δεν γνωρίζει διοικητικά όρια.
Όλοι παραδέχονται πλέον ότι οι Δεματοποιητές δεν είναι η καταλληλότερη λύση και τους ονομάζουν ως «λύση ανάγκης», Κανείς τους όμως δεν κάνει κάτι για την μείωση του παραγόμενου όγκου των σκουπιδιών και συνάμα της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης, αφού αυτός θα αποτελέσει και την κύρια πηγή «πλούτου» του όποιου εργοστασίου «διαχείρισης» σκουπιδιών ήθελε κατασκευαστεί στο μέλλον στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.