Ίρια, Ασίνη, Τολό, Δρέπανο πίνουν ακόμα αμίαντο

Νερό από σωλήνες αμιάντου φτάνει ακόμα και μέχρι σήμερα, στις βρύσες των σπιτιών που υδρεύονται από το κεντρικό δίκτυο ύδρευσης των Ιρίων, αλλά και από το κεντρικό δίκτυο ύδρευσης «Λευκάκια – Ασίνη – Τολό – Δρέπανο».
Η αντικατάσταση των δικτύων έχει δρομολογηθεί για το 2010, σύμφωνα με τον δήμαρχο Ασίνης Παναγιώτη Μπούκουρη. Και τα δύο έργα αυτή τη στιγμή βρίσκονται στην φάση των μελετών, αφού αναμένεται η οριστική ένταξή τους, από την Περιφέρεια.
Πρόκειται για δύο έργα που έχουν καθυστερήσει δραματικά, αφού οι κάτοικοι που καταναλώνουν αυτό το νερό κινδυνεύουν.
Το νέο δίκτυο ύδρευσης των Ιρίων, μήκους 4 χιλιομέτρων περίπου, θα χρηματοδοτηθεί από το πρόγραμμα «ΘΗΣΕΑΣ», με προϋπολογισμό 800.000,00 ευρώ, ενώ το έργο αντικατάστασης των αμιαντοσωλήνων του δικτύου «Λευκάκια – Ασίνη – Τολό – Δρέπανο», θα χρηματοδοτηθεί από το ίδιο πρόγραμμα με προϋπολογισμό 1.000.000,00 ευρώ.
Η ανησυχία των κατοίκων είναι μεγάλη και διαμαρτύρονται, μιλώντας για μεγάλη καθυστέρηση.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η επικινδυνότητα του αμίαντου έχει αποδειχθεί χωρίς επιφυλάξεις χρόνια τώρα. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο εισπνεόμενος αμίαντος προκαλεί καρκίνο του μεσοθυλίου, των πνευμόνων καθώς και αμιάντωση (ασθένεια των πνευμόνων), μέσα σε 15-20 χρόνια από την εισπνοή.
Κατά τον ΠΟΥ δεν υπάρχει ασφαλές κατώτατο όριο εισπνοής. Ο εισπνεόμενος αμίαντος από την κανονική αναπνοή, αλλά και από την άδηλη (από τους πόρους του δέρματος), είναι πολύ πιο επικίνδυνος από τον καταπινόμενο.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εκδώσει σχετική οδηγία μη χρήσης του αμίαντου ήδη από το 1998, αλλά η χώρα μας εδέησε μόλις από 1-1-2005 να προσαρμοστεί σε αυτήν.
Ο αμίαντος εξαιτίας του χαμηλού κόστους, χρησιμοποιήθηκε ως το κατ’ εξοχήν μονωτικό και κατασκευαστικό υλικό στην χώρα μας, για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.
Όμως σύμφωνα με την κείμενη Ευρωπαϊκή Νομοθεσία ο αμίαντος θεωρείται ένα επικίνδυνο υλικό και το θέμα της ύπαρξης σωλήνων αμιάντου στα δίκτυα ύδρευσης παραμένει υψηλής προτεραιότητας για την δημόσια υγεία.
Παραθέτουμε, στη συνέχεια, απάντηση του Επιτρόπου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Σταύρου Δήμα για τους αμιαντοσωλήνες, που χρησιμοποιούνται ακόμα στην Ελλάδα, μετά από ερώτηση του Ευρωβουλευτή του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Σταύρου Αρναουτάκη (2.10.2008):
«Η Επιτροπή γνωρίζει ότι στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται σωλήνες ύδρευσης από αμιαντοτσιμέντο που περιέχουν λευκό αμίαντο (χρυσοτίλη). Υπάρχουν σχετικά στοιχεία προερχόμενα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο οποίος έχει συντάξει διάφορες εκθέσεις για τη σχέση μεταξύ σωλήνων αμιαντοτσιμέντου και ανθρώπινης υγείας. Αντίθετα, η Επιτροπή δεν είναι ενήμερη για πιθανή μόλυνση του πόσιμου νερού που διανέμεται με σωλήνες αμιαντοτσιμέντου στην Ελλάδα.
Η κοινοτική νομοθεσία απαγορεύει τη χρήση καινούργιων προϊόντων αμιάντου (συμπεριλαμβανομένων των καινούργιων αγωγών πόσιμου νερού). Οι υφιστάμενοι σωλήνες ύδρευσης δεν καλύπτονται από τη νομοθεσία αυτή, με αποτέλεσμα να εξακολουθούν να επιτρέπονται σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο. Βασιζόμενη στα διαθέσιμα επιστημονικά ερευνητικά αποτελέσματα και γνώσεις, η Επιτροπή είναι της γνώμης ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Η αύξηση της θνησιμότητας λόγω γαστρεντερικών παθήσεων, που έχει παρατηρηθεί μεταξύ των εργαζομένων και πληθυσμών οι οποίοι εκτίθενται σε πόσιμο νερό, είναι συνήθως πολύ μικρή (από επιδημιολογικής πλευράς), η διάρκεια της περιόδου παρακολούθησης ήταν ανεπαρκής και τα αποτελέσματα των μελετών δεν συγκλίνουν. Είναι επίσης πολύ δύσκολο να αποδοθεί η αύξηση της θνησιμότητας στον αμίαντο ή σε άλλους παράγοντες (έκθεση σε άλλες χημικές ουσίες, εσφαλμένη διάγνωση, διατροφικοί παράγοντες, κατανάλωση αλκοολούχων ποτών κ.λπ.).
Πρέπει να προστεθεί ότι, σύμφωνα με την οδηγία για το πόσιμο νερό, τα κράτη μέλη οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι το πόσιμο νερό είναι υγιεινό, καθαρό και απαλλαγμένο κάθε ουσίας που μπορεί να εκθέσει σε κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία. Ειδικότερα, οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα αναγκαία μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται ότι ουσίες ή υλικά νέων εγκαταστάσεων που χρησιμοποιούνται για τη διανομή πόσιμου νερού και οι προσμείξεις που προέρχονται από τις ουσίες αυτές δεν παραμένουν στο πόσιμο νερό και δεν υποβαθμίζουν την προστασία της ανθρώπινης υγείας.
Αρμόδια για την αντικατάσταση των παλαιών σωλήνων είναι τα κράτη μέλη. Το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Αειφόρος ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα» (2007-2013)(3) προβλέπει δράσεις στον τομέα της διαχείρισης των υδάτων. Συγκεκριμένα, το Ταμείο Συνοχής μπορεί να συγχρηματοδοτήσει την αντικατάσταση αγωγών ύδρευσης. Εάν το επιθυμούν, οι ελληνικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να υπαγάγουν στο πρόγραμμα αυτό έργα αντικατάστασης σωλήνων».