Ιστορίες από τον θείο Πετρή

 Άρθρο του Βασίλη Καπετάνιου

Ο θείος Πετρής είναι ένας γραφικός τύπος και πέρασε όλη του την ζωή  στο χωριό Ξυλοφάγου της Κύπρου. Είναι ένας άνθρωπος με περιορισμένες αντιληπτικές δυνατότητες , δεν κατόρθωσε να παρακολουθήσει το  σχολείο αλλά τα κατάφερε μια χαρά στο σχολείο της ζωής. Έμεινε ενταγμένος στην τοπική κοινωνία και αγαπητός από όλους. Τακτικός θαμώνας στο συνεργείο του Χαμπή, εξασφάλιζε χαρτζιλίκι, τα μεζεδάκια του και εργαλεία για το μεγάλο πάθος, τα παιδικά αυτοκίνητα και τα καρότσια οικοδομής. Εκεί στο ίδιο συνεργείο τον γνώρισα και άκουσα διάφορες ιστορίες για αυτόν.

Ο πανικός είναι κακός σύμβουλος.

Πριν από πολλά χρόνια , πριν την εισβολή των Τούρκων, ένας βιαστικός πρωτευουσιάνος Λευκωσιάτης πηγαίνοντας για Αμμόχωστο χάθηκε στα κοκκινοχώρια της Λάρνακας και όχι μόνο αυτό του σκάει και ένα λάστιχο.

Κινητά τηλέφωνα αλλά ούτε και σταθερά στους δρόμους υπήρχαν τότε . Νύχτωνε , άρχισε να τον πιάνει πανικός δεν ήξερε τι να κάνει προς τα πού να πάει, μπροστά ή πίσω. Σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται μέσα από τα  χωράφια ο Πετρής. Με το έμπειρο μάτι του μάστορα περιεργάζεται το όχημα.

-         Λάστιχο λάστιχο;

-         Ναι ρε κύριε μου και δεν ξέρω τι να κάνω. ( Εκείνο το κύριε του πρωτευουσιάνου του ξίνισε λίγο του Πετρή αλλά έκανε τόπου στην οργή !!!)

-         Μην ανησυχείς κουμπάρε θα σου δώσω εγώ ένα από το γκαράζ μου.

-         Μάστορας είσαι;

-         Από τους καλύτερους .

Ξεκινάνε και πάνε για το γκαράζ , ο πανικός και η επιθυμία να αποκαταστήσει την ζημιά και να φθάσει  έγκαιρα στην  Αμμόχωστο   εμπόδισαν τον πρωτευουσιάνο Λευκωσιάτη να αντιληφθεί την κατάσταση του Πετρή, τον ενδιέφερε αποκλειστικά και μόνο να λύσει το πρόβλημα του και με οποιονδήποτε τρόπο.

Φτάσανε στο σπίτι του Πετρή .

-         Γιατί άργησες γιέ μου

-         Πελάτης μάνα , προηγείται ο πελάτης, έλα φίλε διάλεξε όποιο λάστιχο θέλεις!!! (Και του δείχνει τα λάστιχα από τα παιδικά αυτοκίνητα και τα καρότσια οικοδομής που έπαιζε.)

Η εμπιστοσύνη που μπορεί να σε προδώσει

Μια άλλη μεγάλη αγάπη του Πετρή ήταν το λιμάνι της Αμμοχώστου ,

(πριν μπουν οι Τούρκοι και γίνει μια νεκρή πόλη ) . Εκεί στο λιμάνι του άρεσε να χαζεύει τα φορτηγά πλοία αλλά και τα μεγάλα αμάξια που έφερναν και έπαιρναν εμπορεύματα.

Ήταν μεγάλη η χαρά του που μια Παρασκευή πρωί του είπε ο Χαμπής να πάνε με το βίντζι ( γερανό ) στην Αμμόχωστο για δουλειά. Ο Χαμπής ξεκίνησε την δουλειά του και ο Πετρής ξεκίνησε την δουλειά του στα πλοία και στα φορτηγά.

-         Ε Πετρή ( του φωνάζει ο Γιαννής, συγχωριανός του) θα μου κάνει κουμάντο να γυρίσω το φορτηγό.

-         Μετά χαράς μάστρε μου ( αφεντικό μου) …. Έλα, έλα,  έλα     (και ακούγοντας ένα δυνατό θόρυβο ο Γιαννής καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Κατεβαίνει κάτω και βλέπει το μισό φορτηγό μέσα στην θάλασσα και αρχίζει να τρελαίνεται )

-         Και τώρα τι θα κάνουμε  ρε Πετρή;

-         Ε φώναξε την αστυνομία να γελάσουμε !!!!

Οι κουβέντες έχουν πολλές ερμηνείες

Σήμερα ήταν η μεγάλη μέρα του Πετρή, κάτι σαν τελετή ενηλικίωσης, η αντροπαρέα του χωριού που τον είχε υπό την προστασία της θα τον πήγαινε στο καμπαρέ. Η μάνα του ετοίμασε τα καλά του ρούχα, δεν της είπε που θα πήγαινε και με τα δυο κορναρίσματα από το αμάξι του Χαμπή ( ένα από τα ελάχιστα που υπήρχαν εκείνη την εποχή) ξεκίνησαν για την νυχτερινή περιπέτεια.

Προς μεγάλη έκπλήξη όλων ο Πετρής, όχι μόνο δεν τρομοκρατήθηκε από την καινούργια εμπειρία αλλά ήταν κυριολεκτικά άρχοντας της νύχτας και όλα τα βλέμματα της παρέας πάνω του. Ήπιε τα ουισκάκια του , άκουγε τις μουσικές του και χάζευε τις κοπέλες. Μια από αυτή έτσι όπως συμπεριφερόταν τον πέρασε για οικονομημένο πελάτη

-         Θα κεράσεις ένα;

-         Δυο ( της απαντάει με αμεσότητα ο Πετρής και έκλεισε το μάτι στον Χαμπή που θα πλήρωνε τον λογαριασμό, και αυτή νόμισε ότι ψώνισε καλό πελάτη)

-         Ε πάμε να πέσουμε ( κοιμηθούμε ) επάνω Πετρή ;( Του είπε και του έδειξε προς τα δωμάτια μετά τον κόκκινα φωτισμένο διάδρομο

-         Εν ( δεν ) νυστάζω μωρή , εν ( δεν)  νυστάζω μωρή , γειά μας!!!

Σκέφθηκα αυτές τις ιστορίες ( έτσι όπως της θυμόμουνα ) από το θείο Πετρή διαβάζοντας τις Κυριακάτικες εφημερίδες που σκορπούσαν τον πανικό. Πράγματι υπάρχουν γύρω πολλά πράγματα που μας βάζουν σε ένταση και έντονο στρες αλλά ας προσέξουμε γιατί ο πανικός είναι κακός σύμβουλος και όχι μόνο στον προορισμό μας δεν θα φθάσουμε αλλά θα χάσουμε και πολύτιμο χρόνο. Όσο για το φορτηγό που κουβαλάει όλα τα αγαθά της καθημερινότητας μας έχουμε και εμείς ευθύνη για αυτόν που διαλέγουμε να μας καθοδηγήσει στους ελιγμούς του. Και τους πολιτικούς στο καμπαρέ της εξουσίας μπορεί να τους αιφνιδιάσουμε αν αντί για το εύκολο ροζ δωμάτιο που θα μας προτείνουν τους πούμε ότι απόψε εν ( δεν) νυστάζουμε και θα αγρυπνήσουμε για ένα καλύτερο αύριο.