Και συ Πασόκε που ήσουν;

Άρθρο του Άκη Ντάνου


ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να διαλέξεις τους φίλους απ` τους εχτρούς, να αποφασίσεις με ποιους θα διαβείς το κατώφλι των συλλαλητηρίων, με τους ματατζήδες ή με τους διαρκώς αδικημένους της κοινωνίας που έφτιαξαν οι αγκιτάτορες σου στον Παπανδρεϊσμό;
ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να δικάσεις εκείνους των συντρόφων σου που ξεπούλησαν τον μόχθο των φτωχών και των αδαών στο χρηματιστήριο των πλουσίων. Εκείνους που στο όνομα μιας δήθεν εθνικής επιβίωσης ζητούν από τους μη έχοντες να τυλώσουν με το τελευταίο αίμα τους, τους αδηφάγους πλουτοκράτες.
ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να αφήσεις στην άκρη την έπαρση και να αντιληφθείς την ανικανότητά σου να υπηρετήσεις τις ιδέες της κοινωνικής δικαιοσύνης και των κοινωνικών οραμάτων που γέννησε η δεκαετία του 70 και εκείνων που δειλά και μισά πραγματοποίησε το ΠΑΣΟΚ του Αντρέα.
ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να αντιληφθείς πως κανένας δεν αφηγείται πρόσφατες προσωπικές εμπειρίες μέσα από μια κόλλα χαρτί, ούτε είναι πατριωτισμός να προσπαθείς συγκινησιακά να πείσεις τον μικρομεσαίο να πέσει στον γκρεμό προκειμένου να μην αναγκάσεις το μεγάλο κεφάλαιο και τις τράπεζες να πληρώσουν τα σπασμένα που αυτοί δημιούργησαν.
ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να σκεφτείς γιατί μέχρι σήμερα κανένας υπουργός δεν δικάστηκε για εσχάτη προδοσία που δηγήθηκε τούτη η χώρα στην χρεοκοπία και στον εξευτελισμό, ούτε αποδόθηκαν σε κανένα από τους βουλευτές ευθύνες ως συνεργούς στην δημιουργία του κρατικού χρέους.
ΗΡΘΕ λοιπόν η ώρα να αντιληφτείς πως ο λαός με τους αγώνες του έκανε ετούτη την χώρα εθνικά ανεξάρτητη και πως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ την παρέδωσαν στην εξουσία του μεγάλου κεφαλαίου και έθεσαν την λαϊκή βούληση υπό την επιτήρηση των επιτρόπων του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
ΗΡΘΕ λοιπόν η στιγμή να αντιληφθείς, πως από τα κύματα της λαϊκής οργής που αναμένεται σύντομα να ξεσπάσουν δεν θα βγουν χαμένοι οι μη έχοντες, γιατί αυτοί δεν θα έχουν πια τίποτα να χάσουν, αλλά οι έχοντες και κατέχοντες που δεν τόλμησες να αγγίξεις όντας ένας απ` αυτούς οι ευελπιστώντας να γίνεις ένας σαν αυτούς. Όταν έρθει η ύστατη στιγμή, έχε τουλάχιστον τον αντρισμό, που δεν είχες όλα αυτά τα χρόνια, να σπρώξεις μόνος σου το πολιτικό σκαμνί κάτω από τα πόδια σου, πριν σε προλάβουν άλλοι και ατιμώσουν την υστεροφημία σου.